Morgunblaðið - 27.11.1988, Side 46

„ 46 C
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 27. NÓVEMBER 1988
ÆSKUMYNDIN. . .
ER AF ÓLAFI SKÚLASYNI DÓMPRÓFASTI
r
, Abyrgðar-
fiillur ung-
urmaður
„Séra Olafur Skúlason, prestur
í Bústaðakirkju, er alltaf sami
góði strákurinn og hann var á
æskuárum okkar í Keflavík. Ekki
messaði hann yfir okkur og ég
held að engan okkar hafi grunað
»n- að hann ætti eltir að gerast
prestur," segir Ingvar Guð-
mundsson, nágranni og vinur
Ólafs í Keflavík.
a
Olafur er fæddur í Birtingaholti
í Hrunamannahreppi, þann 29.
desember 1929 en fjölskyldan flutt-
ist tveimur árum síðar til Keflavík-
ur. Ólafur er elstur fjögurra barna
hjónanna Sigríðar Ágústsdóttur og
Skúla Oddleifssonar. Yngri systkini
Ólafs eru; Helgi, leikari, Móeiður,
ökukennari og Ragnheiður, tónlist-
arkennari.
Helgi, sem er ijórum árum yngri,
segir bróður sinn sinn vissulega
hafa tuskað sig til, þegar honum
gekk illa að ala hann upp. „Sem
yngri bróður þótti mér hann oft
ráðríkur. Ég var mest fyrir að sitja
rólegur út í horni en athafnaþrá
Ólafs var miklu meiri og kom stund-
um niður á mér. Hann dró mig með
sér í alls kyns brall, sem mér var
oft meinilla við. Ólafur var þó ekki
hrekkjóttur, heldur varð hann
snemma ábyrgur ungur maður.“
„Við vorum þrír félagamir, Ólaf-
ur, Guðjón Eyjólfsson og ég, sem
kölluðum okkur „Hina stóru“,“ seg-
ir Ingvar. Þar sem þeir hafi alist
upp í sjávarplássi hafi leikirnir ein-
kennst nokkuð af því. „Landhelgis-
leikur var einna vinsælastur, en þá
eltu varðskipin, sem við Ólafur lék-
um gjama, þá sem voru að trolla í
landhelgi. Við gengum einnig í
skátana og fómm þá í útilegur á
sumrin. Á vetuma stóðum við í
blaðaútgáfu, gáfum m.a. út skáta-
blað.“
Ekki segist Ingvar minnast þess
að Ólafur hafi verið öðmm trú-
hneigðari á yngri ámm og þeir fé-
lagamir hafi aldrei rætt trúmál. í
sama streng tekur Marteinn Árna-
son, sem var skátaforingi Ólafs.
„Mér datt helst í hug að hann færi
út í einhvers konar viðskipti."
Marteinn segir hann hafa verið
glaðlyndan og áhugasaman strák,
sem hafi náð langt, eins og aðra
vini hans. „Þeir félagarnir skáru
sig úr hópnum, vom í fararbroddi
fyrir sínum aldurshóp. Þeir fengu
þess vegna oft erfiðari verkefni,
sem þeir leystu ævinlega vel af
hendi."
Ólafur sex ára og Helgi tveggja ára hjá Ijósmyndara í Reykjavík.
„Þetta var mikil reisa og
skemmtileg í augum okkkar
bræðranna. Enda fannst mér
ég bera mikla ábyrgð á litla
bróður,“ segir Ólafur.
ÚR MYNDASAFNIN1I
ÓLAFUR K. MAGNÚSSON
GuUaldarlið Skagamanna
i aðdráttarlinsunni
GULLALDARLIÐ
Skagamanna á sjötta
áratugnum er flestum
knattspymuáhuga-
mönnum frá þeim tima
enn í fersku minni. Á
þessum árum bar það
einnig til tiðinda að
Morgunblaðinu áskotn-
aðist forláta aðdráttar-
að tók okkur þrjú ár ná lins-
unni í gegnum kerfið enda vom
þá innflutningshöft hér á landi. En
það tókst og við vomm ákaflega
stoltir af þessari aðdráttarlinsu.
Hún kom sér líka oft vel, ekki síst
í kanttspymuleikjum. Þessar mynd-
ir af gullaldarliði Skagamanna em
allar teknar með aðdráttarlinsunni
góðu.“
Ekki mundi Ólafur gjörla við
linsa, sem var sjaldséð-
ur gripur í þá daga,
enda var þess gjaman
getið sérstaklega í
myndatextum að við-
komandi mynd væri
„tekin með aðdráttar-
linsu Morgunblaðsins“.
Um þetta segir
Ólafiu-K.:
hverja Skagamenn vom að keppa
en þar fyllir Helgi Daníelsson mark-
vömðu upp í skarðið: „Þessar
myndir em frá leik ÍA og úrvalsliðs
Vestur-Berlínar sem fram fór á
Melavellinum 2. júní 1956. Leiknum
lauk með sigri þeirra 4-2 og ég
man að ég stóð mig fremur slaklega
í þessum leik og er talinn hafa feng-
ið á mig að minnsta kosti tvö
klaufamörk."
Sótt aft markl Skagamanna en Helgi varði í þetta skipti.
STARFIÐ
DA VÍÐ ÓSVALDSSON ÚTFARARSTJÓRI
BÓKIN
ÁNÁTTBORÐINU
PLATAN
Á FÓNINUM
MYNDIN
í TÆKINU
Hafa annast
útfarir í
þfjáættliði
ÞAÐ eru ekki margir hér á landi
sem hafa það að lifibrauði að
annast undirbúning og stjórna
útförum framliðinna. Davíð Ós-
valdsson er að minnsta kosti eini
einstaklingurinn hér í höfuð-
borginni sem rekur fyrirtæki er
annast útfararþjónustu og
líkkistusmíði, en Kirkjugarðar
Reykjavíkur veita einnig slíka
w þjónustu. Fyrirtæki Davíðs,
Líkkistuvinnustofa Eyvindar
Árnasonar, er eitt elsta starfandi
fyrirtæki í borginni og er Davíð
þriðji ættliðurinn, sem starfar
við þetta óvenjulega starf.
Afi minn Eyvindur Ámason
byrjaði með líkkistusmíði og
útfararþjónustu um aldamótin og
síðan hefur þetta haldist í fjölskyld-
unni,“ sagði Davíð er hann var
spurður nánar út í starfsemina. „
Faðir minn, Ósvald Eyvindsson, tók
svo við fyrirtækinu upp úr 1930 og
rak það til dauðadags 1963 og þá
tók ég við. Það má segja að ég
hafi ekki starfað við neitt annað
en þetta, nema að ég vann eitt sum-
ar hjá Islenskum aðalverktökum.
Ég ætlaði mér aldrei að koma ná-
lægt þessu en einhvem veginn at-
vikaðist það þannig að þegar pabbi
dó tók ég smám saman við.
ÞETTA SÖGDU
f»AU ÞÁ_
Furðugott
hjá stráknum
„Ungur leiknemandi, Arnar
Jónsson, leikur gíslinn, allveru-
legt hlutverk oggerir þv: furðu-
góð skil. Þykir mér sennilegt
að í honum búi gott leikara-
efni,“
Sigurður Grímsson, leiklistar-
gagnrýnandi í Morgunblaðinu 24.
september 1963.
Pálmar
Sigurðs-
son,
nemi og
körfuknatt-
ieiksmaður:
Jóna
Bjarna-
dóttlr
útibússtjóri
A
Eg er að lesa American Short
Stories fyrir skólann, svona
rétt til að æfa enskuna. Það er af
illri nauðsyn sem ég les en mér líst
ágætlega á bókina enn sem komið
er. Ég er enginn lestrarhestur, les
ekki annað en það sem ég neyðist
til vegna námsins.“
Síðast hlustaði ég á Whitneymeð
Whitney Houston. Hún og Aha
em uppáhöldin mín. Ég hlusta mest
á popp og svo á gamla rokkið."
Feðgamir á heimilinu sem sjá
aðallega um þá dagskrárstjórn,
ég horfi svo lítið á þetta. Satt best
að segja það, síðasta sem ég minn-
ist að hafa horft á af bandi er upp-
taka af fréttunum. Tækið er hent-
ugt til að fylgjast með því sem er
að gerast.
Hrefna
Birgitta
Bjarna-
dóttir
sjúkraliði:
A
Anáttborðinu eru tvær bækur;
Vörðuð leið til lífshamingju
eftir Norman Peel og Þér veitist
innsýn en hún er ,;skrifuð í gegn“
eins og sagt er. Ég les mikið af
bókum um andleg málefni og sálar-
fræði en gríp aldrei í reyfara".
Síðast hlustaði ég á La Salle-
kvartettinn leika einn af síðustu
kvartettum Beethovens. Ég hlusta
á tónlist þegar aðstæður leyfa og
þá sígilda tónlist. Mér finnst ekki
taka því að kaupa annað, nema þá
e.t.v. almennilegan jass.“
A
g var í London nýlega og
keypti mér nokkur myndbönd.
Af þeim horfði ég síðast á ballettinn
Giselle eftir Adams og 4 laga spólu
með Cliff Richard, sem heitir AI-
ways guaranteed. Ég horfi jöfnum
höndum á popp og klassísk mynd-
bönd og fannst þessar mjög góðar."