Morgunblaðið - 11.12.1988, Blaðsíða 6

6 FRÉTTIR/INNLENT
88GI HaaM383Q .If ÍIUDAtlöMVÍUS Öl(3A.rÖWIÍ)ílOM
“ÍIÖRGUNBLA'ÐIÐ'SUNNUDÁGUR ÍlTlDESEMBER 1988
Ósérhlífin
og föst fyrir
Sigríður Guðmundsdóttir,
framkvæmdastj óri
Hj álpar stofnunar kirkjunnar
Helgi sagði að Sigríður væri
skemmtileg, jarðbundin og enginn
„fagidjót". „Hún hefur áhuga á
öllu mannlegu, en ekki eingöngu
Hjálparstofnuninni og starfinu þar.
Starfið gengur þó framar öllu öðru
hjá henni og hefur alltaf gert. Hún
sækist ekki eftir sviðsljósinu, en
nýtur sín best í þröngum hópi vina.
Hennar ímynd hefur þó örugglega
aukið veg Hjálparstoöiunarinnar."
Unnur Sigtryggsdóttir, hjúkr-
unarfræðingur, var yfírmaður
Sigríðar á hjartadeild Landspítal-
ans. „Sigríður er mikill vinur vina
sinna og hefur alltaf staðið sig
mjög vel í starfí," sagði Unnur.
„Hún er afkastamikil og ábyrgðar-
full og á auðvelt með að umgang-
FYRIR um tveimur árum tók
við starfi framkvæmdastjóra
Hjálparstofiiunar kirkjunnar
ung kona, Sigriður Guðmunds-
dóttir. Hún fékk það erfiða
verkefni að byggja upp traust
almennings á Hjálparstofiiun-
inni að nýju, eftir mikil áföll.
Sigríður hafði ekki verið mikið
í sviðsljósinu áður, utan hvað
viðtöl höfðu birst við hana í fjöl-
miðlum vegna hjálparstarfs hennar
í Eþíópíu. Viðmælendur Morgun-
blaðsins bentu á, að val Sigríðar í
stöðuna hefði verið mjög gott; hún
tengdist ekki á nokkum hátt
stjómun Hjálparstofnunarinnar
áður og þekkti hjálparstarf af eig-
in raun. Líklega hafa fyrstu mán-
uðir Sigríðar í starfí ekki verið
neinn dans á rósum, en fyrir
síðustu jól kom í ljós að hún hafði
haft erindi sem erfíði, því þá tókst
söfhun Hjálparstofnunarinnar með
ágætum. Stofnunin virðist nú að
fullu hafa endurheimt traust al-
mennings. Viðmælendur Morgun-
blaðsins voru allir sammála um
eitt; að Sigríður væri ósérhlífín og
teldi ekki eftir sér að leggja nótt
við dag ef mikið væri að gera. Þá
kom fram, að þegar hún vann við
hjálparstarf í Sómalíu veiktist hún
mikið af gulu og
varð að koma
heim. Það aftraði
henni hins vegar
ekki frá því að
halda áfram
starfínu um leið
krafta til.
SVIPMYND
eftir Ragnhildi Sverrisdóttur
og hún hafði
metin. Það var gaman að fylgjast
með starfí hennar; hún er kraft-
mikil og skelegg." Bemharður
sagði að Sigríður væri glaðsinna
og skemmtilegur samstarfsmaður.
„Það segir sig þó sjálft að hún
hlýtur að vera skapmikil og föst
fyrir. Öðru vísi hefði hún tæpast
ráðið svo vel við þetta starf. Hún
er afar ábyggileg
og leggur sjálfa
sig að veði. Það
er óhætt að
treysta því að það
fé, sem Hjálpar-
Sigríður er hjúkrunarfræðingur
að mennt og fyrstu kynni hennar
af hjálparstarfí voru er hún fór á
vegum Rauða kross íslands til
Thailands og síðar til Eþíópíu,
Sómalíu og Súdan. „Hún stóð sig
afar vel á vettvangi og hafði gott
orð á sér,“ segir Jón Ásgeirsson,
sem var framkvæmdastjóri Rauða
krossins á þessum árum. „Hún er
þægileg í viðmóti, hörkudugleg og
ósérhlífín."
Bemharður Guðmundsson,
fréttafulltrúi Þjóðkirkjunnar,
starfar í sama húsi og Sigríður.
„Ég kynntist Sigríði þegar ég fór
til Bati í Eþíópíu ásamt Ama
Gunnarssyni hjá Hjálparstofnun-
inni. Við nutum þess að vera sam-
landar hennar, því hún var mikils
stofnunin safnar nú, kemst á leið-
arenda, því Sigríður hefur séð með
eigin augum hversu mikil þörfín
er fyrir hjálp."
Góður vinur Sigríðar, Helgi
Benediktsson, kynntist henni í
Hjúkrunarskóla Islands. „Hún er
engin gunga og segir sínar skoðan-
ir umbúðalaust, en er diplómatísk
og lagin að sigla milli skers og
báru,“ sagði Helgi. „Hún virtist
heilluð af hjálparstarfínu, en það
tók mjög á hana. Hún þurfti auð-
vitað að bíta á jaxlinn þegar hún
stóð frammi fyrir því að ákveða
hveijum skyldi hjálpað og hveijir
ættu enga von. Þó Sigríður sé
ekki fyrsti íslendingurinn sem'tek-
ur þátt í hjálparstarfí á hún stærst-
an þátt í því að kynna það hér
heima. Fólk tekur mark á henni
af því að hún talar af reynslu."
Guð-
14.
Nafn: Sigríður
mundsdóttir
F.dagur og ár:
febrúar 1954
Menntun: Próf frá
Hjúkrunarskóla ís-
lands 1975
Starf: Framkvæmda-
stjóri Hjálparstofnun-
ar kirkjunnar
Fyrri störf: Hjúkruna-
rstörf á hjartadeild
Landspítala og á
sjúkrahúsi í Gauta-
borg í Svíþjóð, hjálpar-
starf i Thailandi, Súd-
an, Sómalíu og
Eþíópíu. Störf að fé-
lagsmálum, t.d. í
stjóm Hjúkrunarfé-
lags íslands.
Heimilishagir:
og bamlaus
Ógift
ast samstarfsfólk, jafnt sem sjúkl-
inga. Það segir sig sjálft að hún
er skapmikil; það gæti engin skap-
laus manneskja tekið að sér það
starf sem hún sinnir núna. Hins
vegar fer hún vel með það og það
bitnar aldrei á því fólki sem í kring-
um hana er. Ég er viss um að hún
er rétta manneskjan í þetta starf.
Hún sýndi hvers hún er megnug
þegar hún vann við að skipuleggja
flóttamannabúðir í Sómalíu. Hún
telur ekki eftir sér að vinna sólar-
hringum saman og er mikið hörku-
tól. Sigríður er einstök," sagði
Unnur Sigtryggsdóttir.
Morgunblaðið/Jón Sigurðsson
Hrefiia 69 Forksdóttir frá Syðra-Hóli er kúa best í Austur-Húna-
vatnssýslu og hlaut hún viðurkenningu fyrir skömmu frá Búnaðar-
sambandi A-Hún. og Sölufélagi A-Hún. fyrir þetta afrek.
Austur-Húnavatnssýsla:
Hrefiia kúa fesfurst
Blönduósi. 1^
FEGURÐ og gjörvileiki er skilgreind hjá fleiri dýrategundum en
manninum. Kýr eru til að mynda metnar að verðleikum eftir ytra
útliti og eðliskostum. Ein allsherjar úttekt var gerð á norðlenskum
kúm á sl. vori og var Jón Viðar Jónmundsson, nautgriparæktarráðu-
nautur Búnaðarfélags íslands, aðaldómari á sýningum þessum. Alls
voru skoðaðar og dæmdar 2.227 kýr og hlutu 133 kýr einkunn sem
veitir þeim rétt til að ala af sér kynbótanaut framtíðarinnar.
IAustur-Húnavatnssýslu voru
skoðaðar 232 kýr og fengu 8
þeirra nautsmæðraeinkunn. Sú kýr-
in sem sameinaði best ytri fegurð
og eðliskosti heitir Hrefna 69 og
er frá Syðra-Hóli í Vindhælis-
hreppi. Eigendur Hrefnu eru hjónin
Bjöm Magnússon og Ingunn Hjalta-
dóttir. Sú kýr er stóð næst Hrefnu
heitir Ljótunn 5, frá Höskuldsstöð-
um, einnig í Vindhælishreppi. Ein-
hvern tíma var kveðið að þessar
hámjólka kýr væru hættuleg dýr
en hvað fyrir höfundi vakti er ekki
gott að segja en eitt er ljóst að
þessir kostagripir sem hér eru
nefndir eru eigendunum sínum mik-
il auðlind.
— Jón Sig
Skemmdir unnar
á skóladagheimili
GÍFURLEGAR skemmdir voru
unnar á skóladagheimilinu
Hraunkoti í Breiðholti á fimmtu-
daginn, skömmu efltir að starfs-
fólk fór þaðan að loknum vinnu-
degi. Að sögn Lilju Torp, for-
stöðumanns skóladagheimilisins,
var allt lauslegt eyðilagt, en engu
virtist hafa verið stolið.
Það var búið að eyðileggja allt
í húsinu sem hægt var að eyði-
leggja. Lýsi var fljótandi um allt
gólfið, búið var að btjóta fiskabúr
og henda munum úr hillum og
skúffum. Í eldhúsinu var öllu laus-
legu hent út um allt, og hveiti og
sykri stráð um öll gólf. Eggjum var
fleygt í veggina og 40 glös voru
brotin, þannig að allt var þakið í
glerbrotum. Það virðist einungis
hafa verið hugsunin að eyðileggja
sem mest. Hér var til dæmis segul-
bandstæki og útvarp sem var eyði-
lagt, og sultu og graut síðan hellt
yfir,“ sagði Lilja.
í gær var skóladagheimilið lokað
þar sem unnið var við að gera
hreint eftir skemmdarvargana, en
lögreglan vinnur nú að rannsókn
málsins.
Laxfoss og Brúarfoss:
Aðeins í
Sundahöfn
LAXFOSS og Brúarfoss hin nýju
skip Eimskipafélagsins, sem eru
stærstu skip flotans, geta stærð-
ar sinnar vegna hvergi lagst að
bryggju á íslandi nema við
Sundabakka.
Búið er að lengja Sundabakka
bæði til austurs og vesturs og er
hann nú 225 metrar að lengd. Lax-
foss er hins vegar 172 metrar á
lengd og Brúarfoss einum metra
lengri.
Forseti vildi iólaglögg
HVAÐ sem fjárlagagerð og tekjuöflun rikisins líður, vakti það mesta
athygli þingmanna í liðinni viku að Guðrún Helgadóttir, forseti sam-
einaðs þings gerði það að tillögu sinni á forsetafundi á miðvikudag
að haldið yrði jólaglöggboð í Alþingishúsinu fyrir alþingismenn,
áður en þeir hyrfii til síns heima í jólafrí.
Eg hef heimildir fyrir því að það
hafí komið allverulega á sam-
forseta Guðrúnar og þingflokks-
formenn, þegar hún bar upp partí-
tillögu sína. Munu flestir hafa hall-
ast að því að tillagan væri ekki ein-
ungis óviðeigandi, heldur væri tíma-
setning hennar gjörsamlega út í
hött í ljósi þeirrar miklu umræðu
og gagnrýni sem hefur komið fram
að undanförnu á áfengiskaup
ákveðinna embættismanna á kostn-
aðarverði.
Þá kom fram það sjónarmið, að
eitt af því sem þingmenn almennt
gætu verið stoltir af, væri sú stað-
reynd að það hefði aldrei tíðkast
að áfengi væri
veitt eða haft um
hönd í Alþingis-
húsinu, og þeirri
hefð bæri ekki að
breyta. Það væri
einungis á fjög-
urra ára fresti,
við innsetningu forseta íslands, sem
menn dreyptu á kampavíni.
Reyndar hef ég einnig heimildir
fyrir því að forsetinn hæstvirti hafi
verið afar föst fyrir og talið það
mundu gera þingheimi gott að hrist-
ast svolítið saman! En hún tók for-
tölum að lokum, svo veslings þing-
mennirnir verða annað hvort að
DAGBÓ:
STJÓRNMÁL
eftir Agnesi Bragadóttur
kaupa sitt jólaglögg sjálfir, eða
bara að sleppa því.
Það má heita mesta furða hvað
stjórnarliðar bera sig mannalega
þessa dagana, þótt stjórnarand-
staða láti að því liggja að þeir
muni ekki veita tekjuöflunarfrum-
vörpum háttvirts
flármálaráð-
herra, Ólafs
Ragnars
Grímssonar
brautargengi í
neðri deild Al-
þingis. Stjómar-
liðar segja einfaldlega sem svo að
sá eigi kvölina sem eigi völina. Ef
stjórnarandstaðan ákveði að fella
frumvörp íjármálaráðherra í neðri
deild, sé hún jafnframt að axla
ábyrgðina af því að stjómvöld verði
að ákveða gífurlegan niðurskurð
framkvæmda og íjárveitinga fyrir
næsta ár, til þess að hallalausum
Guörún Helgadóttir, forseti sameinaðs þings
vildijólaglögghanda þingheimi
fjárlögum verði náð. Síðan verði það
hennar að standa þjóðinni skil á
skýringum á þeirri afstöðu, sem
stjórnarliðar kalla „hreint ábyrgð-
arleysi“.
Stjórnarandstæð-
ingar segja aftur á
móti að þijóskist
stjómin við að sitja
áfram í getuleysi
sínu, án þess að ná
fram sínum stefnu-
málum og fá frum-
vörp samþykkt í
neðri deild, þá sé
hún að axla ábyrgð-
ina af þvi að sigla
atvinnulífinu inn í
algjöra kreppu. Ef
það verði ofan á sé
ljóst að Steingrímur
Hermannsson og
samráðherrar hans
sé tilbúnir að láta
reka á reiðanum —
stólamir séu þeim
kærari en efnahags-
legur árangur og
atvinnuöryggi.