Morgunblaðið - 11.12.1988, Blaðsíða 12
ISliNSKA AVGLfSmCASTOfA V Hf
12
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 11. DESEMBER 1988
IATTU EIHIU
NÓNINN
Einkaþjónn
STJANAVtfi
Mk Landsbanki íslands
oíoo ooon nooe jm
síTTTSv iTmm*
itmtft 6ií*«íR5soti
MLM* )?#*■)
MGIIANDS
Emka
jr
er í aðalbanka Landsbankans, Austurstræti 11.
EINKAÞJÓNNINN er tæki sem llýtir fyrir afgreiðslu reikningsyfirlita og gengisskráningar til
viðskiptavina btndsbankans. Með hjálp bankakortsins veitir EINKAÞJÓNNINN eftirtalda þjónustu
á einfaldan og þægilegan hátt: Yfirlit yfir Einkareikninga og aðra tékkareikninga. h Yflrlit yfir
sparisjóðsreikninga (Kjörbók, Afmælisreikning og aðra sparisjóðsreikninga). ■ Yfirlit yfir
innlenda gjaldeyrisreikninga. Gengisskráningu dagsins.
Ekkert leyninúmer þarf til að nota EINKAÞJÓNINN, aðeins bankakortið. Láttu EINKAÞJÓNINN
stjana við þig— til þess er hann.
Lapdsbanki
íslands
Banki allra landsmanna
Suður-Afríka:
Ógnaröld
árið um
kring
„Morðinginn, sem hló“ eins og
hann hefur verið kallaður, Ba-
rend Hendrik Strydom, hvítur
kynþáttahatari, sem skaut sex
blökkumenn til bana í Pretoríu
og særði sjö, er lýsandi dæmi um
ástandið eins og það er orðið í
Suður-Afríku.
Fjöldamorðin eru til marks um
það sjúklega ástand, sem ríkir
meðal hvítra Suður-Afríkumanna,
enda var hér um að ræða annan
harmleikinn í höfuðborginni á nokkr-
um dögum. í vikunni áður hafði
hvítur maður stolið lítilli flugvél,
haft talstöðvarsamband við lögregl-
Hna og beðið hana að sjá til þess,
að kona sín færi út í glugga og yrði
vitni að því þegar hann dræpi sig.
Honum snerist að vísu hugur, varð
bensínlaus og brotlenti fyrir utan
borgina. Þótti það ganga kraftaverki
næst, að hann skyldi komast lífs af.
Að minnta kosti hálfsmánaðar-
lega flytja fjölmiðlarnir fréttir af
morðum og manndrápum innan
hvítra fjölskyldna og undirrótin er
alltaf sú sama, einhvers konar stund-
arbijálsemi. Sem dæmi má nefna
ungu móðurina i East Rand, sem
svæfði börnin sín með svefnpillum,
skaut manninn sinn til baná og síðan
sjálfa sig. Ástæðan var sú, að hún
hélt hann væri sér ótrúr.
Nýlega hófust réttarhöld yfir hús-
móður í Jóhannesarborg, sem hafði
hringt á hóruhús í borginni og pant-
að gleðikonu fyrir manninn sinn.
Tóku þau öll þijú þátt í ástarleiknum
en þegar hvað hæst stóð dró konan
fram byssu, skaut manninn sinn og
rak vændiskonuna allsnakta og æp-
andi út í nóttina.
Félagsfræðingum og afbrota-
fræðingum hefur orðið mjög tíðrætt
um þessa fjölskylduharmleiki og það
hefur vakið athygli þeirra, að þetta
fólk er yfirleitt í lág- eða millistétt
og er af hollenskum uppruna, það
er að segja afkomendur Búanna.
Morð og manndráp innan fjölskyldna
eru miklu algengari meðal hvítra
manna en svartra og í könnun, sem
sálfræðingur í Höfðaborg gerði,
kemur í ljós, að sjálfsmorð meðal
hvítra eru 14 á hver 100.000, 3 á
hver 100.000 meðal fólks af ind-
verskum uppruna og kynblendinga
og 0,7 fyrir svarta.
Skýringin hlýtur meðal annars að
vera sú, að í Suður-Afríku er of-
beldið og valdbeitingin samgróin
þjóðlífinu. Til dæmis er talið, að á
hveijum degi séu næstum 10 mann-
eskjur myrtar í Witwatersrand, fjöl-
býlasta héraðinu og miðstöð iðnaðar-
ins í landinu. Þetta jafngildir saman-
lögðum morðunum í New York, Los
Angeles og Chicago.
Virðingarleysið fyrir mannlífinu
er ein af afleiðingum aðskilnaðar-
stefnunnar. Sum viðbjóðlegustu
morðin og nauðganirnar eru framin
af hvítum mönnum og fórnarlömbin
oftast blökkumenn. Hugsunin virðist
vera sú, að svertingjar séu alls ekki
menn og hún nærist á atburðum
eins og þeim þegar bóndi einn lamdi
svartan verkamann til bana fyrir að
hafa í ógáti valdið dauða tveggja
hunda hans. Bóndinn fékk skilorðs-
bundinn dóm og var gert að greiða
hlægilega litla sekt.
-DAVID BERESFORD
I