Morgunblaðið - 29.04.1989, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 29. APRÍL 1989
Ábyrgð kennara
Símar 35408 og 83033
AUSTURBÆR
Sjafnargata - Fjölnisvegur
eftir Brynjúlf
Sæmundsson
Kennarastarfið er í eðli sínu ólíkt
öðrum störfum sem ég þekki. Það
krefst mikils en er jafnframt lifandi
og skemmtilegt og ætti því að vera
, eftirsóknarvert. Hér áður á árum
var kennsla í menntaskóla metin í
launum á við störf alþingismanna,
en minna má nú gagn gera enda
erum við víst ekki hálfdrættingar á
við þá nú ef marka má launaseðil-
inn.
Kennurum treyst fyrir
miklu valdi
En hvemig er þá þetta starf? Er
þetta nokkuð annað en að líta eftir
krökkum nokkra tíma á dag, fara
heim um þijúleytið og eiga svo frí
til næsta dags? Jú, svo þarf að prófa
þessa krakka áður en farið er í
sumarfrí. Er þetta ekki kennara-
starfíð í hnotskum?
Þeir sem svona spyija ættu að
fylgjast með kennara í starfí a.m.k.
heilan dag, helst nokkra daga frá
morgni til kvölds. Við skulum gera
ráð fyrir að þessi kennari hafí
ánægju af starfi sínu og sinni því
vel (í öllum störfum eru misjafnir
sauðir í mörgu fé). Hann hefur lok-
ið 3-6 ára háskólanámi í kennslu-
TIIKYNNING
IREYKJAVIK VORIB1919
Samkvæmt ákvæðum heilbrigðisreglugerðar er
lóðareigendum skylt að halda lóðum sínum
hreinum og þrifalegum. Umráðamenn lóða eru
hér með minntir á að flytja nú þegar af lóðum
sínum allt, er veldur óþrifnaði og óprýði og
hafa lokið því eigi síðar en 14. maí nk. Að þess-
um fresti liðnum verða lóðirnar skoðaðar og
þar sem hreinsun er ábótavant verður hún
framkvæmd á kostnað og ábyrgð húseigenda,
án frekari viðvörunar. Þeir, sem óska eftir
hreinsun eða brottflutningi á rusli á sinn kostn-
að, tilkynni það í síma 18000. Til að auðvelda
fólki að losna við rusl af lóðum hafa verið sett-
ir gámar á eftirtalda staði: Við Njarðargötu í
Skerjafirði, Holtaveg-Vatnagarða, Sléttuveg,
Hraunbæ og við Jafnasel í Breiðholti. Eigendur
og umráðamenn óskráðra umhirðulausra
bílgarma, sem eru til óþrifnaðar á götum, bíla-
stæðum, lóðum og opnum svæðum í borginni,
eru minntir á að fjarlægja þá hið fyrsta. Búast
má við að slíkir bílgarmar verði teknir til geymslu
um takmarkaðan tíma, en síðan fluttir á sorp-
hauga. Organg og rusl skal flytja á sorphauga
við Gufunes á þeim tíma sem hér segir:
Mánudaga-föstudaga kl. 08-21
laugardaga kl. 08-20
sunnudaga kl. 10-18
Rusl, sem flutt er á sorphauga, skal vera í
umbúðum eða bundið og hafa skal ábreiður
yfir flutningakössum. Ekki má kveikja í rusli á
sorphaugum og hafa ber samráð við starfs-
mennina um losun. Sérstök athygli skal vakin
á því að óheimilt er að flytja úrgang á aðra staði
í borgarlandinu. Verða þeir látnir sæta ábyrgð,
sem gerast brotlegir í þeim efnum.
Gatnamálastjórinn í Reykjavík,
Hreinsunardeild.
grein sinni og hefur auk þess lagt
stund á uppeldis- og kennslufræði.
Hann er því sérfræðingur í sínu
starfí.
Áþyrgð kennarans er talsverð og
honum er treyst fyrir miklu valdi.
í skólastofunni er hann ýmist fyrir-
lesari, leiðbeinandi, verkstjóri eða
umræðustjóri. Ætlast er til þess að
hver einstaklingur fái kennslu við
sitt hæfí, en það þýðir í rauninni
að kennarinn þarf helst samtímis
að sinna einstaklingi úti í bekk og
jafnframt að útskýra eitthvað fyrir
öllum bekknum uppi á töflu. Hvern-
ig til tekst veltur á fagþekkingu
hans og reynslu, en einnig og ekki
síður á mannþekkingu og persónu-
leika hans.
Undir smásjá nemenda
Eitt af því sérstæðasta við starf-
ið er vafalaust það að kennarinn
er stöðugt undir smásjá '20-25 nem-
enda í senn. Þeir ætlast ekki ein-
göngu til þess að hann sýni fag-
mennsku í starfí, framkoma hans
er metin og dæmd ekki síður en
kennsluaðferðimar. Hann á að vera
þolinmóður, réttlátur og geðprúður
en þó líka hæfílega strangur. Ekki
þykir saka að hann hafí kímnigáfu.
Kennaranum er ekki einungis treyst
til að fræða fólk og mæla síðan
árangurinn í tölum heldur er einnig
ætlast til þess að hann útskrifí
menntaða einstaklinga, fólk sem
getur talað, skrifað og hugsað af
víðsýni og gagnrýni um þá hluti sem
það tekur sér fyrir hendur.
Utan kennslustunda, t.d. í frí-
mínútunum eða í síma á kvöldin,
leita nemendur einnig oft til kenn-
ara sinna. Tilefnin geta verið marg-
vísleg. Iðulega tengjast þau náminu
á einhvem hátt, en þau geta líka
varðað nemandann persónulega.
Síðustu daga hafa t.d. nokkrir nem-
Kór Hafnar-
garðarkirkju:
„Missa Sancti
Nicolai“ flutt
á sunnudag
KÓR Hafnarfjarðarkirkju syng-
ur „Missa Sancti Nicolai" eftir
Joseph Haydn og tónlist eftir
Friðrik Bjamason í Hafnarfjarð-
arkirkju sunnudaginn 30. apríl.
Joseph Haydn samdi þessa messu
árið 1772 fyrir prins Nikolaus Ezt-
erházy sem hann var í þjónustu
hjá. Var hún frumflutt 6. desember
sama ár á nafndegi Ezterházy.
Verkið er skrifað fyrir kór, fjóra
einsöngvara, tvö hom, tvö óbó,
strengjasveit og orgel. Einsöngvar-
ar verða Ema Guðmundsdóttir
sópran, Sigríður Jónsdóttir messó-
sópran, Magnús Steinn Loftsson
tenór og Aðalsteinn Einarsson bari-
tón. Hljómsveitin verður skipuð tólf
manns.
Eins og kunnugt er þá er Friðrik
endur mínir hringt og talað um
verkfallið, eigin próflestur, óvissuna
um sumarvinnu o.fl.
Þurfiim að gera þessa
atvinnu eftirsóknarverða
Óvissan fer illa með marga þessa
dagana, en óvissan um framtíð
menntunar í landinu er þó verri.
Ég las bréf frá hópi kennara á
Seltjamamesi í DV (18. aprfl). Þar
segir m.a.: „Margir af hinum betri
og reyndari kennumm flýja nú
stéttina og leita launahærri starfa.
Eftir silja skólamir með kennara-
hóp sem breytist ört, kennara án
réttinda og kennara sem þurfa að
vinna á fleiri en einum stað til að
endar nái saman.“ Áreiðanlega er
þetta ekki sú framtíðarsýn sem við
viljum helst sjá. Sú mikla aukavinna
sem margir kennarar taka að sér
kemur í veg fyrir æskilegt samstarf
á milli greina og er dragbítur á
allar framfarir í kennslu. Hún veld-
ur stöðnun og stöðnun leiðir til
óánægju allra, jafnt kennara sem
nemenda. „Við þurfum að gera
þessa atvinnu eftirsóknarverða á
nýjan leik,“ sagði Sverrir Her-
mannsson 1985, þá menntamála-
ráðherra. Rík ástæða er til að rifja
upp orð hans nú.
Lít á skólann sem
undirstöðuatvinnugrein
Ég hef nú verið framhaldsskóla-
kennari hátt á annan áratug og vil
gjama halda áfram að kenna. Ég
vona því að yfirvöld sýni í verki í
þetta skipti að þau átti sig á því
að það borgar sig að hlynna að
skólastarfí. Allir kennarar og nem-
endur ættu að geta tekið undir sjón-
armið núverandi menntamálaráð-
herra, Svavars Gestssonar, í viðtali
við nýútkomið Skólablað Mennta-
skólans við Sund, Pamffl. Hann
Brynjúlfur Sæmundsson
„Eg hef nú verið fram-
haldsskólakennari hátt
á annan áratug og vil
gjarna halda áfram að
kenna. Ég vona því að
yfirvöld sýni í verki í
þetta skipti að þau átti
sig á því að það borgar
sig að hlynna að skóla-
starfi.44
segir: „Ég lít á skólann sem undir-
stöðuatvinnugrein; þótt hann fram-
leiði kannski ekki flök til sölu á
Bandaríkjamarkað né blokk, er
hann að fást við það sem er dýr-
mætast fyrir okkur en það er fram-
tíðin og unga fólkið. Þess vegna
þurfa menn að ganga til verks í
skólunum með mikilli reisn og þess
vegna er það náttúrlega fyrir neðan
allar hellur að setja kennarastéttina
út í hom eins og gert hefur verið
um árabil. Það skiptir máli að kenn-
arar eigi sér ríkan faglegan metnað
og það eiga þeir yfírleitt."
Höfimdur er íslenskukennari í
Menntaskólanum við Sund.
Kór Hafnarfjarðarkirkju flytur „Missa Sancti Nicolai“ eftir Joseph
Haydn og verk eftir Friðrik Bjarnason á tónleikum í HafnarQarðar-
kirkju á sunnudag.
Bjamason einskonar „þjóðtón-
skáld“ Hafnarfjarðar og von er á
heildarútgáfu á verkum hans á
þessu ári. Friðrik var organisti
Hafnarfjarðarkirkju í áratugi og
vill Kór Hafnarfjarðarkirkju minn-
ast hans með því að flytja verk
eftir hann. Einsöngvaramir munu
og syngja fímm sönglög eftir Frið-
rik við undirleik Guðrúnar Guð-
mundsdóttur píanóleikara.
Einnig mun Kór Hafnarijarðar-
kirkju syngja fjögur kórverk eftir
Friðrik Bjamason en Oliver Kentish
hefur búið þau til flutnings fyrir
kór og hljómsveit.
Tónleikamir hefjast kl. 17.00 og
fást aðgöngumiðar í Bókabúð Oli-
vers Steins og við innganginn.
(Fréttatilkynning)
Tannháuser
Tónlist
Jón Asgeirsson
Richard Wagner vann tvær gerð-
ir af þessari vinsælu ópera og upji-
færslan hjá Sinfóníuhljómsveit Is-
lands sl. fímmtudag var sambland
að báðum gerðunum. Sú fyrri var
uppfærð í Dresden 1845 og þá var
forleikurinn leikinn með því glæsi-
lega niðurlagi, sem höfundurinn
leggur áherslu á að sé táknrænn
fyrir „frelsunina og þann himneska
fögnuð er brýst fram hjá þeim er
hana upplifa". í seinni gerðinni, sem
unnin var fyrir óperana í París
(1861), var Pílagrímakórinn tekinn
aftan af forleiknum og Venusberg-
tónlistin aukin, svo og samsöngur
Venusar og Tannháusers. Báðar
gerðimar era fluttar en Parísar-
forleikurinn og nýja Venusberg-
tónlistin oftast á hljómsveitartón-
leikum.
Flutningur óperannar var að því
leyti til sérstæður að tenórinn. Nor-
bert Orth, sem söng Tannháuser,
veiktist svo að í öðrum þætti tókst
honum ekki syngja seinni hlutann
og eftir nokkra frestun var það flutt
af þriðja þætti þar sem Tannháuser
kom ekkert eða lítið við sögu. Orth
söng fyrsta þátt vel og var auð-
heyrt að þar var á ferðinni góður
söngvari. Lisbeth Balslev söng bæði
hlutverk Elísabetar og Venusar af
kunnáttu og glæsileik, sérstaklega
bænina (Allmáchtige Jungfrau) í
þriðja þætti.
Hertoginn var sunginn af Comel-
íusi Hauptmann sem bauð til
söngveislunnar í öðram þætti með
glæsilegum söng. Kristinn Sig-
mundsson fór með hlutverk Wolf-
rams, sem er ljósasta persóna óper-
unnar og sú eina sem fær afmark-
aða aríu, Sönginn til kvöldstjöm-
unnar, til að tjá sinn innri mann.
Kristinn söng allt hlutverkið en sér-
staklega „Kvöldstjömuna" af glæsi-
leika og öryggi. Viðar Gunnarsson
(Biterolf) söng vel í söngkeppninni
og sömuleiðis Jón Þorsteinsson
(Walther von der Volgeweide).
Sigríður Gröndal söng hjarðmann-
inn í 3. atriði 1. þáttar en með