Morgunblaðið - 31.08.1989, Blaðsíða 40

40
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. ÁGÚST 1989
,/y/ié vorum 5«öpuS fyrlr
hvort emncuí, Go&rún!"
Einlægriin var meiri í koss-
um þínum þegar þú varst
froskur ...?
Með
morgunkaffmu
Það er sunudagur í dag
og hægt að sofa út...
HÖGNI HREKKVÍSI
Lærdómsríkt leikrit
I'uröuieg ummæli um laiidsbygg-ðarfólk
Til Velvakanda. sagði orðrétt f pistli þessum. ingsleysi á ferðinni. Okkur öllum ei
Furðulegt var að hlýða á frásögn Best gæti ég trúað að margnefnd- kennt að virða eignarréttinn og þá
Gísla Sigurðssonar, í þætti sl. sunnu- ur Gísli yrði skrýtinn á svip ef allt auðvitað eigur annarra, á hveiju sem
dag, á Rás 1. Hafði maður sá verið f einu birtust nokkrir landsbyggðar- er og ætti sannarlega að gæta þess
á ferðalagi úti f sveit með fleira fólki, menn á lóðinni hans og spígsporuðu vandlega að slíkt ákvæði sé í heiðrum
klifrað yfir girðingu inn á landareign þar fram og aftur! Margur bóndinn haft framvegis. Mér fmnst að Gísli
einhvers bónda, sem ekki var ánægð- hefur þrælað allt sitt líf til að eign- hafi sýnt yfirgang og frekju í þessu
ur yfir slíku tiltæki og lýsti hann ast jörðina sína og er þess vegna máli, í stað þess að biðja kurteislega
með sterkum orðum viðbrögðum annt um hana, rétt eins og margur um leyfi.
þessa bónda, sem landið átti. borgarbúinn er lengi að vinna fyrir Akureyringur
^^^^Gísl^a^b^a|^^mrettn Þama er mikið _skiln-
Til Yelvakanda.
„Furðuleg ummæli um landsbyggð-
arfólk“ var fyrirsögn á grein, sem
birtist í Velvakanda föstudaginn 18.
ágúst síðastliðinn. Undir hana ritar
Akureyringur.
Það er mikið samspii í efni þess-
arar greinar og leikriti, sem flutt
var í Ríkisútvarpinu á fyrstu
starfsárum þess og væri tímabært
að endurflytja. Ekki man ég nafnið
á þessu leikriti en efni þess var eitt-
hvað á þessa leið:
Miðaldra hjón í Reykjavík með
tvö stálpuð börn ákváðu að fara
Skrifíð eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 10 og 12, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, eru ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspurnir og
frásagnir, auk pistla og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins; að þéir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
úr úr bænum með tjald og annan
viðleguútbúnað til að eiga góða
daga í sveitinni. Var nú ekið frá
Reykjavík þar til við blasti fallegt
sveitabýli, girnilegt til gistingar.
Óku þau umsvifalaust inn á tún
bóndans og spurðu engan leyfis.
Slógu þau síðan upp tjaldi og
tóku til við matreiðslu. Kom þá í
ijós, að ýmislegt vantaði. Voru nú
börnin send heim að bænum, hittu
húsfreyju og báru upp erindið: „Við
áttum að sækja mjólk í þennan
brúsa og svo vantar okkur einnig
kartöflur." Fleira vantaði í búið en
stutt var að fara á bjargar bæinn.
- Húsbændur í sveitum landsins eru
þekktir fyrir gestrisni og svo reynd-
ist einnig hér. Að þessu loknu ætl-
uðu svo tjaldbúar að stunda beija-
tínslu, um það þurfti engan að
spyija leyfis.
Næst var svo röðin komin að
bónda og húsfreyju í leikritinu. Þau
tóku sér frí frá störfum þegar hey-
öflun var lokið og lögðu leið sína
til Reykjavíkur. Námu þau staðar
við heimili gesta sinna, sem áður
er getið. Báru þau síðan föggur
sínar inn á húsalóð, slógu upp tjaldi
og hugsuðu sér gott til glóðarinnar
að tína ribsber í garðinum og eiga
góða daga og hvíld frá öllu amstr-
inu í sveitinni. í sama mund varð
húseiganda litið út um gluggann
og varð þá uppi fótur og fit. Verðir
laganna voru kallaðir á vettvang
og skjótt bundinn endi á hvíld
þreyttra ferðaianga.
Til viðbótar er hér atvik, sem
átti sér stað fyrir nokkru hér í
sveit. Kona frá Reykjavík fór með
drenginn sinn til sumardvalar í
sveit. Eins og flestar mæður vildi
hún gefa drengnum góð ráð um
leið og hún kvaddi hann. Heilræðið
var: „Mundu nú að drekka eins
mikla mjólk í allt sumar eins og
þú getur, því mjólkin fæst fyrir
ekki neitt í sveitinni.11
Guöfinna Hannesdóttir,
Bláskógum,
Hveragerði.
Ekkert minnst á Guð í hugvekjunni
Til Velvakanda.
Sunnudaginn 27. ágúst settist
ég fyrir framan sjónvarpið til að
hlusta á hugleiðingu út frá Guðs
orði. Eftir annasaman dag fannst
mér ég þurfa á andlegri uppbygg-
ingu að haida og áleit því tilvalið
að hlýða á kristilega hugvekju á
þessum Drottins degi. En umræðu-
efnið kom mér mjög á óvart.
Björg Einarsdóttir, sem flutti
hugvekjuna ræddi um hlutverk
smáþjóða í stórum heimi og von
orð hennar og flutningur með ágæt-
um út af fyrir sig. Samt sem áður
gat ég ekki varist þeirri spurningu:
Hefði þetta ekki frekar átt heima
í þættinum „Um daginn og veginn"
eða öðrum slíkum? I hugvekjunni
minntist flytjandi aldrei á Guð og
kristin trú var þar ekki til umræðu.
Mér dettur í hug sú líking, að
maður færi út í búð og keypti þar
vöru í pakkningum, sem gæfu til
kynna að innihaldið væri lýsi. Þegar
þær væru síðan opnaðar, kæmi í
ljós mjólk en ekki lýsi. Mjólkin er
góð í sjálfri sér en ekki beint það
sem vonast var eftir. Þannig leið
mér fyrir fram skjáinn umræddan
sunnudag. Ég bjóst við hugleiðingu
út frá Guðs orði en raunin varð
önnur og því varð ég fyrir von-
brigðum.
I framhaldi af þessu er ég að
velta fyrir mér hvort fjölmiðlar al-
mennt hafi lítinn áhuga á Guðs
orði og kristilegu efni eða sinni því
aðeins af skyldurækni. Það sem ég
er mest hissa á er, að sunnudags-
blað Morgunblaðsins hefur þurrkað
út allt kristilegt efni á síðum sínum
og er það áhyggjuefni þar sem
Morgunblaðið hefur löngum viljað
vera bakhjarl kirkju og kristni í
landinu.
Einn undrandi
Víkverji skrifar
Heyskapur er víðast langt kom-
inn og sums staðar er honum
lokið. Víkveiji hefur ferðast tölu-
vert um Suðurlandsundirlendið og
Borgarfjörð að undanförnu og hefur
veitt því athygli að ný heyskapar-,
tækni, svokölluð rúllubinding, hefur
verið tekin upp á ótrúlega mörgum
bæjum. Að sögn kunnugra er þetta
tækni sem er til mikilla þæginda
fyrir bændur og sparar mörg hand-
tökin. En hún er dýr og útheimtir
viðbótarbúnað, sem einnig er dýr.
Sú spurning vaknar hvort nauð-
synlegt hafi verið fyrir suma bænd-
ur að fá sér þessi nýju tæki. Leyn-
ast ekki í geymslum við sveitabæi
tæki til að hirða hey, sem eru full-
boðleg til notkunar? Er tækjabruðl
í sveitum ekki ein helsta ástæðan
fyrir hinu óheyrilega háa verði á
landbúnaðarvörum í þessu landi?
xxx
Víkveiji dvaldi í góðra vina hópi
á Bifröst i Borgarfirði um
síðustu helgi. Sú dvöl var mjög
ánægjuleg og kom þar margt til.
Borgarfjörður skartaði sínu feg-
ursta í dásamlegu veðri, aðbúnaður
og matur á Bifröst var eins og bezt
verður á kosið og héraðið hefur upp
á ótalmargt að bjóða til dægradval-
ar.
Meðal annars lék Víkveiji golf á
mjög skemmtilegum velli í Borgar-
nesi. Hann er aðeins 9 holur og því
oft mikil örtröð um helgar, þegar
flestir vilja leika golf. Það má und-
arlegt heita að ekki skuli hafa ver-
ið ráðist í gerð golfvallar í Norður-
árdal, þar sem fjölmenn félagasam-
tök, BSRB og Iðja, hafa byggt upp
sumarbústaðahverfi. Víkveiji vill
skora á þessi félagasamtök að hafa
forystu um gerð golfvallar á svæð-
inu. Það ér í þágu félagsmanna og
annarra, sem vilja stunda holla
íþrótt í tómstundum.
xxx
1* vikunni fór Víkveiji með hóp
útlendinga að borða á elztu og
þekktustu ölstofu miðborgarinnar.
Maturinn var mjög góður en þjón-
ustan ekki samboðin staðnum. Þeg-
ar veitingamenn ráða ófaglært fólk
til starfa er algert lágmark að þeir
kenni því undirstöðuatriðin í því
hvernig þjóna á til borðs.
xxx
Magnús Bjarnfreðsson rifjar
upp í síðasta helgarblaði
Tímans þegar jazzistinn heimsfrægi
Louis Armstrong kom hingað til
lands árið 1963. Það kom ekki fram
í viðtalinu við Magnús að Knatt-
spyrnufélagið Víkingur stóð að
heimsókn Louis hingað til lands og
fór þar fremstur í flokki Ólafur
heitinn Erlendsson, þekktur knatt-
spyrnufrömuður og starfsmaður.
Loftleiða.
Víkveiji var unglingur á þessum ,
árum og hafði þann starfa á tónleik-
unum að afhenda gestum tónleika-
skrár. Óhætt er að taka undir með
Magnúsi að tónleikarnir voru
ógleymanlegir. Louis Armstrong
hafði svo mikla útgeislun á sviði
að Vikveiji hefur hvorki fyrr né
síðar skynjað neitt því líkt. Hann
var listamaður af Guðs náð.