Morgunblaðið - 05.09.1989, Blaðsíða 52

Morgunblaðið - 05.09.1989, Blaðsíða 52
52 rr MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 5. SEPTEMBER 1989 Bergþóra Þorbergs dóttir - Minning Fædd 7. febrúar 1924 Dáin 28. ágúst 1989 Hún móðir okkar er látin, við syrgjwn hana. Mamma og pabbi kynntust í Kaupfélaginu á Selfossi. Ast þeirra var mikil og hún bar ríkulegan ávöxt. Börnin urðu níu og við höfum alltaf verið stolt af okkar stóru fjöl- skyldu. Ekki var vegurinn ætíð beinn og breiður, en við lítum um öxl með gleði í hjarta. Pabbi dó árið 1968, langt um aldur fram og þá var mamma að- eins 44 ára gömul. Með sinn stóra bamahóp stóð hún eins og klettur' í ólgusjó, bar harm sinn í hljóði og var okkur systkinunum fyrirmynd með þreki sínu og kjarki. Og þegar Beggi bróðir iést árið 1981 var hún stoð okkar og stytta og við reyndum okkar besta til að létta hvert öðm sorgina. Það var oft þétt setinn bekkurinn og mikið fjör á Kópavogsbrautinni og seinna Þinghólsbrautinni og þurfti þá stundum að semja um sæti, rúm eða skrifborð, en allt gekk þetta þó upp, undir góðri handleiðslu mömmu og pabba og allir undu glaðir við sitt. Mömmu var margt til lista lagt. í gegnum tiðina saumaði hún og pijónaði föt á okkur öll og ýmsa fleiri úr íjölskyldunni og sat hún þá oft við sauma langt fram á nótt. Fjölskyldan hefur alltaf haldið mikið saman og verið samstillt og samstiga. Þegar við komum saman um jól, áramót, í afmælum eða af öðrum tilefnum, þá var gleði og hlátur í fyrirrúmi. Bömin okkar bættust í hópinn og hún gladdist með þeim og stjórnaði öllu af mikl- um myndarskap. Þetta vom sann- arlega góðar stundir sem gleymast ekki. Hún mamma æðraðist ekki, þótt við gerðum ekki alltaf eins og fyrir var lagt. Hún kvartaði aldrei þó að á ýmsu gengi bæði utan heimilis og innan. Þegar hún fékk fréttir um sjúk- dóm sinn, þá lét hún ekki hugfall- ast heldur horfði bjartsýn frama á veginn. Við trúðum því statt og stöðugt, allt til hins síðasta, að henni myndi batna og hún sigrast á veikindum sínum. En svo kom kallið, allt of fljótt, en við þökkum Guði fyrir, að sjúk- dómslegan varð ekki Iengri. Hún, sem var með okkur í gleði og sorg, er nú farin á annan fund, þar sem henni er vel fagnað. Við vomm mjög hreykin af þess- ari tígulegu konu sem við kveðjum nú með trega í hjarta. Börnin Nú á áliðnu köldu sumri sem lítt hefur sést til sólar hefur elskuleg tengdamóðir mín verið burt köiluð og tárin kvikna á kinn. Þótt vinamissir sé oft tregabland- inn og Bergþóra skilji eftir stórt skarð á meðal sinna nánustu þá mun minningin lifa áfram á meðal okkar. Minning um komu sem bar af vegna glæsileika og er manni efst í huga mildi, hjartahlýja og móðurleg umhyggja. Hún hafði þessa góðu eiginleika í svo ríkum mæli að þeir munu ávallt geymast í huga mér þegar ég minnist henn- ar. Bergþóra tók á móti mér fyrir tæpum tólf árum strax eins og ég væri dóttir hennar og börnin mín tvö sem ég átti frá fyrri sambúð hafa aldrei fundið annað en að hún væri amma þeirra og vil ég þakka elskusemi hennar til þeirra og allra okkar barna. Bergþóra átti fallegt heimili sem hún hafði opið allan sólarhringinn, aldrei var húsinu læst sama hvort það var nótt eða dagur, þar var alltaf gott að vera, þótt það væru stórhátíðir eða virkur dagur. Gamlárskvöldið var árlega haldið heima hjá henni þar sem öll böm, tengdabörn og barnabörn komu saman, fyrir utan eina dóttur henn- ar og fjölskyldu sem búa erlendis og em það bestu áramót sem ég hef átt. Bergþóra var í raun listamaður í sér bæði hvað varðar saumaskap matartilbúning eða annað, henni þótti vænt um blóm og allan gróður og vildi hafa sem mest af því í kringum sig bæði innan húss og utan. í góðu veðri fór hún eld- snemma á morgnana út í garð og var í moldinni eins og hún sagði sjálf. Fyrir um það bil tæpu ári kom í ljós það mein sem dró hana til dauða og var sjúkdómurinn kominn á það hátt stig að vonlaust var um að bæta. Þá sýndi Bergþóra sem oft áður hversu sterk persóna hún var, hún ákvað að lifa Iífi sínu sér og sínum til ánægju og var hún sama skörulega húsmóðirin og hinn sterki miðdepill fjölskyldunnar. Á þessu tímabili fór hún til Ameríku ásamt undirritaðri og Sigríði dóttur hennar og var undravert lífsþrek og kjarkur hennar þann tíma sem hún barðist við þennan sjúkdóm og lengst af þeim tíma gat enginn séð að þar færi helsjúk manneskja. Öll fjölskyldan reyndi hvað hún gat að létta henni þessi erfíðu baráttu við sjúkdóminn. Nú er stríði hennar lokið. Engin orð kann ég til að lýsa þakklæti mínu fyrir það sem tengdamóðir mín var mér. En ég vona að æðri máttarvöld veiti henni þá móttöku sem góðri og göfugri móður sæmir. Megi minningin um þessa góðu konu lifa meðal okkar sem lengst. Margs er að minnast, margt er hér að þakka. Guði sé iof fyrir liðna tíð. Margs er að minnast, margs er að sakna. Guð þerri tregatárin stríð. Far þú i friði, friður guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V.Briem) Guðbjört Ingólfsdóttir Með nokkrum fátæklegum orð- um viljum við minnast ömmu okkar Bergþóru Þorbergsdóttur, sem lést á Landspítalanum 28. ágúst eftir harða baráttu við erfiðan sjúkdóm. Alltaf var hún okkur sem og öllum öðrum, hlý og góð og alltaf gat hún siglt fram hjá öllum vandræðum. Þegar við komum til hennar tok hún okkur alltaf með opnum örm- um. Þótt hún ætti mörg barnabörn voru allir henni jafnir þó svo að íjölskyldan væri stór. Þrátt fyrir veikindi hennar var alitaf jafn sjálf- sagt að fá að dvelja hjá henni. Hún hafði mikið jafnaðargeð og kvartaði aldrei hvað sem yfir gekk. Allir sem þekktu ömmu dáðu hana og virtu, enda leið okkur alltaf vel að koma til hennar og fá heitar ömmukökur. Hennar heimili var alltaf okkar annað heimili. Allar erum við komnar á þann aldur að skemmta okkur en aldrei hefur það komið fyrir að við höfum sleppt gamlárskvöldi hjá ömmu. Þar skemmtum við okkur alltaf best með ömmu og fjölskyldu. En nú verðum við að kveðja elskulegu ömmu okkar með sárum söknuði sem erfitt er fyrir okkur öll og þökkum við ömmu Beggu fyrir þau yndislegu ár sem við feng- um að njóta með henni. Kallið er komið komin er stundin, vinarskilnaður viðkvæm stund. Vinimir kveðja vininn sinn látna, er sefur hér hinn síðasta bíund. ■I j: i ? v Grátnir til grafar gönpm vér nú héðan, fylgjum þér vinur. Farvel á braut Guð oss það gefí glaðir vér megum þér síðan fylgja í friðarskaut. (SB 1886 - V.Briem) Tanya, Berglind, Einara Lilja og Bergþóra Ailir menn eru óiíkir. Engir tveir eru eins. Þó er einungis sagt um sumt fólk að „það sé engu líkt“. Tengdamóðir okkar, Bergþóra Þor- bergsdóttir, var slík manneskja. Hún var afreksmaður sem drýgði hetjudáðir sínar án þess að berja sér á bijóst. Samt var hún ein þeirra hetja sem menn skynjuðu sem slíka á meðan hún lifði en ekki einungis eftir að hún dó. „Begg’amma", eins og hún var gjarnan kölluð hin síðari ár, þegar litlum barnabörnum hennar fjölg- aði, fæddist í Viðey þann 7. febrúar árið 1924. Foreldrar hennar voru Þorbergur Guðmundsson, fæddur 17. júní 1886, og Sigríður Ingibjörg Hannesdóttir húsfreyja, fædd 26. desember 1892. Þau hjónin störf- uðu víða við bústörf og aðra tilfall- andi vinnu, m.a. í Viðey, Mosfells- sveit, á Kjalarnesi og víðar áður en þau hófu búskap á Bjarnastöðum á Álftanesi. Þar stunduðu þau bústörf í tíu ár áður en þau fluttu í húsið Sandprýði á Eyrarbakka, þar sem þau bjuggu til æviloka. Þorbergur dó í júní árið 1952 og eiginkona hans réttum sex árum síðar. Alsystkin Bergþóru eru: Hannes f. 5.11. 1919, vörubíl- stjóri á Eyrarbakka. Eiginkona hans er Valgerður Sveinsdóttir hús- móðir. Saman eiga þau tvö börn, Magnús Karel og Sigríði Ingi- björgu. Elín f. 11.12. 1921, húsmóðir í Kópavogi. Eiginmaður hennar er Skarphéðinn Sigurbergsson öku- •kennari. Synir þeirra eru Rúnar og Gylfi. Gunnar f. 23.4. 1925, vélsmiður búsettur á heimili Bergþóru í Kópa- vogi. Olöf Margrét f. 22.9. 1930, hús- móðir í Kópavogi. Eiginmaður hennar er Karl Valdimarsson tré- smiður. Börn þeirra eru Þorbergur, Valdimar, Hafsteinn, Sigríður Ingi- björg, Gunnar, Arnþrúður og Eva Björk. Hálfbróðir Bergþóru er Númi Þorbergsson f. 4.9. 1911, búsettur í Reykjavík. Bergþóra var þriðja í röð barna þeirra Þorbergs og Sigríðar Ingi- bjargar. Hún bjó í Viðey fyrstu tæplega fjögur ár ævi sinnar, gekk síðan í skóla á Álftanesi og bjó raunar ásamt foreldrum sínum og systkinum á loftinu í gamla barna- skólahúsinu. Með þeim bjó þar einn- ig afi Bergþóru, þá orðinn blindur, og er þess enn minnst hve góð og hjálpsöm litla stúlkan var afa sínum alla tíð. Bergþóra fermdist síðan og tók fullnaðarpróf á meðan fjöl- skyldan bjó í Hraungerðishreppi í Flóa og þaðan lá leiðin til Eyrar- bakka, þar sem Begga bjó til full- orðinsára. Þátttaka Bergþóru á vinnumark- aðnum hófst í verslun Guðlaugs Pálssonar á Eyrarbakka, sem Guð- laugur rekur enn þann dag í dag, nú á tíræðisaldri. Á nýafstöðnu ættarmóti sem haldið var á Eyrar- bakka á miðjum sunnudegi var Guðlaugur að sjálfsögðu að höndla í verslun sinni. Urðu margir til þess að heilsa upp á þennan gamla kunn- ingja sinn og eiga við hann við- skipti þann daginn. Begga hóf síðan störf hjá Kaupfélagi Arnesinga á Selfossi og síðan í útibúi þess í Hveragerði. Þaðan lá leið Bergþóru til Reykjavíkur þar sem hún giftist Magnúsi Helga Kristjánssyni skrif- stofumanni og þjóðkunnum skíða- garpi frá ísafirði þann 17. nóvem- ber árið 1945. Þau eignuðust 9 börn, en Magnús lést langt fyrir aldur fram 1. október 1968. Yngsti sonur þeirra, Helgi Þór, var þá að- eins 6 vikna gamall og var hann skírður við kistulagningu föður síns. Bergþóra bjó eftir það ein með börn- um sínum á Þinghólsbraut 20 í Kópavogi og kom þeim öllum til fullorðinsára. Svava er elst systkinanna, fædd 20. janúar 1945. Hún er gift Fabio Tagliavia og hafa þau búið á Sikil- ey allar götur síðan þau kynntust. Börn þeirra eru Tanya, Ivan Magn- ús og Jordan Igor. Kristján, fæddur 18. maí 1946, verktaki, búsettur í Njarðvík. Eigin- kona hans er Guðbjört Ingólfsdótt- ir, sem rekur með honum vélsmiðju í Njarðvíkum, og eiga þau tvær dætur, Bergþóru og Soffíu. Á heim- ili þeira búa einnig tvö börn Kristj- áns frá fyrra hjónabandi, Magnús Helgi og Berglind, og tvö börn Guðbjartar frá fyrra hjónabandi, Ingólfur og Einara Lilja. Esther, fædd 10. ágúst 1947. Hún rekur ásamt eiginmanni sínum, Halldóri Einarssyni, fyrirtækið HENSON í Reykjavík. Börn þeirra eru Bergþóra og Einar Bjarni. Sigríður Ingibjörg, fædd 15. september 1949. Hún er flugfreyja hjá Fiugleiðum og gift Þorsteini Brynjúlfssyni, sem starfar hjá Út- vegsbanka íslands í Reykjavík. Þau eiga nú sitt fyrsta bam í vændum. Þorbergur, fæddur 5. júlí 1953. Hann lést aðeins 27 ára gamall þann 20. maí árið 1981. Dóttir hans er Unnur María, búsett í Reykjavík. Lilja, fædd 1. apríl 1956, búsett í Kópavogi, gift Gunnari Steini Pálssyni sem starfar hjá GBB aug- lýsingaþjónustunni. Synir þeirra eru Gylfi Steinn, Magnús Páll og Berg- ur Dan. Jón, fæddur 4. mars 1964, bif- reiðasmiður hjá Brimborg hf. í Reykjavík. Hann er giftur Ingi- björgu Margréti Víðisdóttur og eiga þau eina dóttur, Ellen Ýr. Magnús, fæddur 10. júní 1965, nemi í viðskipta- og markaðsfræð- um. Eiginkona hans er Helga Hjördís Sigurðardóttir. Sonur þeirra er Þorbergur. Helgi Þór, fæddur 13. ágúst 1968, nemi í Menntaskólanum í Kópavogi. Hann bjó einn systkin- anna á heimili móður sinnar er hún lést. Hjónaband Bergþóru og Magnús- ar var hamingjusamt og gifturíkt. í fyrstu bjuggu þau hjónin í Reykjavík, fyrst á Vífilsgötu og síðan í Blönduhlíð áður en þau festu kaup á litlum sumarbústað í Kópa- vogi, sem nú heitir númer 57 við Kópavogsbraut. Þrátt fyrir ýmsar viðbyggingar var bekkurinn þröngt setinn á þeim bæ er börnunum fjölg- aði. Þá var ráðist í byggingu glæsi- legs einbýlishúss á sömu lóð og þegar næstyngsti sonurinn fæddist flutti fjölskyldan í nýja húsið sem stendur við Þinghólsbraut. Gunnar, bróðir Bergþóru, var þá fluttur á heimili þeirra hjóna og tók hann, ásamt fleirum í fjölskyldunni, ríkan þátt í byggingu nýja hússins. „Þingó" hefur allar götur síðan verið nafli alheimsins í þessari fjöl- skyldu. Eftir að börnin fluttust að heiman eitt af öðru var Þinghóls- braut 20 eftir sem áður í alfaraleið systkinanna. Auk „stóru stund- anna“, þegar fjölskyldan öll átti ógleymanlegar stundir um jól, ára- mót og á öðrum tyllidögum, lágu leiðir systkinanna nánast daglega á Þinghólsbrautina. Þó tilefni heim- sóknanna þangað hafi oftast tengst móðurinni er víst að heimili hennar var um leið lykill að þeim miklu tengslum og samheldni sem ein- kennt hefur samband systkinanna alla tíð. Þar hittust systur og bræð- ur, mágar og mágkonur, svilar og svilkonur, bamabörn og frænd- systkin á öllum tímum dags án þess nokkru sinni að gera boð á undan sér. Líklega gerir enginn sér grein fyrir því í dag hve þetta „opna hús“ hennar Bergþóru lék alla tíð stórt hlutverk í lífi fjölskyldunnar og þriggja vikna heimsókn Svövu og barna hennar frá Sikiley fyrr í sumar kórónaði það sameiningar- tákn sem heimili hennar var. Lítill drengur, sem nú er kominn í fullorðinna manna tölu og tengdur inn í fjölskylduna, fannst eitt sinn grátandi á tröppum heimilis síns í slagveðursrigningu. Móðir hans, sem skroppið hafði út í búð, kokm þar að honum gegndrepa og skjálf- andi úr kulda, og spurði hvers vegna hann hefði ekki beðið sín innan dyra. Frá barninu kom það svar að „húsið væri bara hús“ þegar enginn t Astkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi, STEFÁN ÓLAFSSON veitingamaður, Einimel 1, verður }arðsunginn frá Neskirkju á morgun, miðvikudaginn 6. september, kl. 13.30. Jóhanna R. Jóhannesdóttir, Jóhannes Stefánsson, Guðný Guðmundsdóttir, Ingvar Stefánsson, Ásdfs Bjarnadóttir, Kristín Stefánsdóttir, Halldór Kristjánsson, barnabörn og aðrir ástvinir. t Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma, BERGÞÓRA ÞORBERGSDÓTTIR, Þinghólsbraut 20, Kópavogi, sem lést f Landspítalanum mánudaginn 28. ágúst verður jarðsung- in frá Fossvogskirkju í dag, þriðjudaginn 5. september, kl. 1 5.00. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag íslands. Svava Magnúsdóttir Tagliavia, Kristján Magnússon, Esther Magnúsdóttir, Sigriður I. Magnúsdóttir, Liija Magnúsdóttir, Jón Magnússon, Magnús Magnússon, Helgi Þór Magnússon og barnabörn Fabio Tagiiavia, Guðbjört Ingólfsdóttir, Halldór Einarsson, Þorsteinn Brynjúlfsson, Gunnar Steinn Pálsson, Ingibjörg M. Vfðisdóttir, Helga H. Sigurðardóttir,
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.