Morgunblaðið - 21.01.1990, Side 30

30 C
MORGUNBLAÐIÐ SAMSAFIMIÐ SUNNUDAGUR 21. JANÚAR 1990
ÆSIiUMYNDIN...
ER AF SIGMARIB. HAUKSSYNI, SÆLKERA Uppfinninga-
samur og 1*7 / ,n 1
kunni að
segfa sögur
Sigmar B. Hauksson, sælkeri og útvarpsmað- ur, er fæddur í Reykjavík hinn 3. október, 1950 og er sonur hjónanna Hauks Bents Guðjónssonar og Svanborgar Jónsdóttur. Hann er kvæntur Helgu Thorberg, leikkonu. Með henni á hann son, en átti annan fyrir.
Hugmyndaríkur
Þótti staðráðinn í að láta sér ekki
leiðast.
UR MYNDASAFNINU
ÓLAFURK. MAGNÚSSON
Fráþeim gömlu góðu
Hjörleifur Hjörtþórsson var einn
leikfélagi Sigmars í bernsku.
„Sigmar var skemmtilegur leik-
félagi því hann var frekar upþ-
finningasamur enda ímyndunaraf-
lið í góðu lagi. Ég held að það hafi
alltaf fylgt honum ... hvað hann
er hugmyndaríkur. Og það er óhætt
að segja að Sigmar hafi verið stað-
ráðinn í að láta sér aldrei leiðast.
Við hikuðum ekki við það að fara
í langa og mikla sjóróðra í ein-
hverjum kassa, sem við fundum á
víðavangi og lifðum okkur svo inn
í' ævintýrið, að engu skipti þó við
værum langt yfir sjávarmáli. Þetta
var alvöru sjóferð. Á því lék enginn
vafi.
Við lékum okkur mest á heima-
slóðum í holtunum og Múlahverfi
og sérstaklega var gijótnámið vin-
sælt. Þar var hægt að ímynda sér
allt og reyndar var þetta hálfgerð
sveit þá svo ekki skorti okkur at-
hafnarýmið.
Annars er það kannski eitt öðru
fremur, sem ég man eftir í fari
Sigmars, en það er hversu góður
sögumaður hann var alveg frá
fyrstu tíð. H'ann var mjög laginn
við að halda áheyrendunum spennt-
um og við efnið og enn þann dag
í dag man ég eftir mörgum mergj-
uðura draugasögum sem hann
sagði.“
Guðrún Hauksdóttir, systir
Sigmars, tekur undir þetta. „Hon-
um veittist auðvelt að koma fyrir
sig orði. Við vorum mikið saman,
enda stutt á milli okkar, og hann
var yfirleitt fyrirliðinn um hvað
skyldi næst taka sér fyrir hendur.
Þó var hann nú ekki mikið fyrir
íþróttir eða svoleiðis, miklu frekar
gefinn fyrir bókina.
Hann var mér afar góður „stóri
bróðir“ og gætti mín vel. Fylgdist
vel með mérí þegar ég byijaði í
Laugamesskóla og sá til þess að
ekki væri gengið á minn hlut. Það
hvessti náttúrulega stundum milli
okkar, eins og gerist milli systkina,
en aldrei var það nú langlíft. Hins
vegar var nú ekkert sérstakt, sem
benti til þess að hann yrði jafn-
mikill sælkeri og raun bar síðar
vitni. Ég minnist þess helst að hon-
um þótti skyr afar gott og borðaði
það helst í öll mál.“
Björn Einarsson, sem var mikill
vinur Sigmars þegar dró nær tán-
ingsárunum, samsinnir því að
Sigmar hafi verið uppátækjasamur,
„en hann var enginn prakkari í sér.
Hann fékk ótal hugmyndir, en þær
gengu allar út á að skemmta sér á
eigin kostnað — ekki annarra.
Sigmar var strax mikill húmoristi
þegar við byijuðum að umgangast
og það ágerðist með árunum ef eitt-
hvað var.“
Ekki alls fyrir löngu bhtum við
myndir úr smiðju Ólafs K.
Magnússonar „frá þeim gömlu góðu
árum þegar KK blés í
sax“, eins og segir í
textanum góðkunna og
voru þær myndir af
fyrsta KK sextettnum,
sem hóf göngu sína í
október 1947. í fórum
Ólafs fundust fleiri
myndir frá þessum tíma
og meðal annars ein sem tekin var
í samkomusal Mjólkurstöðvarinnar
nokkru síðar, eftir að mannabreyt-
ing hafði orðið í hljómsveitinni.
Gunnar heitinn Ormslev saxafón-
leikari var þá kominn í stað Trausta
Thorberg gítarista, en að öðru leyti
var liðsskipan sextettsins hin sama.
í sama umslagi voru ennfremur
lausar myndir af Gunnari Ormslev
og Halli Símonarsyni bassaleikara,
sem síðar haslaði sér
völl í blaðamennsku, en
svo skemmtilega vill til
að synir beggja þessara
manna eru . þekktir
menn í íslensku þjóð-
félagi í dag og vinna
báðir á sama vinnustað,
Stöð 2. Það eru þeir
Pétur Ormslev, knattspyrnumaður-
inn kunni, og Hallur Hallsson
fréttamaður. Menn geta svo til
gamans velt því fyrir sér hvort syn-
irnir líkjast nokkuð feðrum sínum,
en þeir Gunnar og Hallur Sím. voru
talsvert yngri þegar þessar myndir
voru teknar en synir þeirra eru nú.
STARFIÐ
AUÐUR EYDAL, FORSTÖÐUMAÐUR
KVIKMYNDAEFTIRLITS RÍKISINS
Auður Eydal
HORFIR A
BÍÓMYNDIR
„ VIÐ SKOÐUM um það bil 750
myndir á ári, 500 fyrir mynd-
bandamárkaðinn og um 250 fyrir
kvikmyndahúsin," segir Auður
Eydal, forstöðumaður Kvikmynda-
eftirlits ríkisins. Hún sér um dag-
legan rekstur eftirlitsins auk þess
sem starf hennar felur í sér kvik-
myndasýningar oft á ári, en hún
ásamt fimm skoðunarmönnum
skipta á milli sín þeim myndum,
sem berast. Tveir fúlltrúar eftir-
litsins verða að sjá hveija mynd,
lögum samkvæmt.
Já, þétta eru orðnar fáeinar mynd-
ir, sem maður hefur séð. Það
væri óbærilegt að vera í þessu starfi
ef maður hefði ekki áhuga á kvik-
myndum því oft getur maður þurft
að horfa á margar myndir á dag.
Myndirnar koma ekki eftir neinum
reglum inn til okkar. Við getum
nokkum veginn stýrt myndböndun-
um, en kvikmyndahúsin kalla yfir-
leitt á okkur með svona tveggja daga
fyrirvara,“ segir Auður.
Kvikmyndaeftirlitið starfar eftir
lögum um vernd barna og ungmenna
frá 1966 auk laga um bann við of-
beldismyndum frá 1983, en síðan þá
hefur eftirlitið tekið rúmlega 100
myndir af myndbandamarkaðnum —
myndir, sem innihalda ofbeldi af
hrottalegustugerð.„Sjálfri finnst mér
skemmtilegast að horfa á góðar og
vel gerðar myndir, sem þjóna ein-
hveijum listrænum tilgangi og segja
góða sögu. Ætli skemmtilegustu
tímarnir hjá okkur séu ekki í kringum
Listahátíðir," segir Auður.
ÞETTA SÖGDU
ÞAU PÁ . . .
Sem fyrirliði leyfði ég mér
ítrekað að benda dómaranum
á að tiltekinn maður bryti lög
hvað eftir annað . . . Þessu svar-
aði dómarinn með því að skipa
mér að þegja . . . Skipar dómar-
inn mér enn að þegja . . . Vísaði
hann mér þá útaf, en þar sem
ég taldi að ég hefði ekki í þessu
tilfelli brotið leikreglur fór ég
ekki útaf.
Þjóðvi(jinn, 28. sept. 1961.
BÓKIN
ÁNÁTTBORÐINU
Marteinn
Marteins-
son verslun-
armaður
Fjallkirkjan eftir Gunnar Gunn-
arsson er nú á mínu náttborði
og enn sem komið er líst mér vel
á hana. Málið finnst mér þó ekki
nógu kjarnyrt. Svo var ég að lesa
tvö leikrit, Mávinn eftir Tsjekhov
og ímyndunarveikina eftir Moliere.
Það kom reyndar til af því að ég er
í leikhóp.
Eg er svona á rómantísku línunni
hvað bókmenntir varðar. Ég vil
engan hasar, hvorki Hammond In-
nes né Alistair Maclean. Ég hef
nýlega lokið við þýdda skáldsögu,
sem ég fékk í jólagjöf, „Týndar slóð-
ir“.
PLATAN
ÁFÓNINUM
MYNDIN
í TÆKINU
Eg fékk plötu með Phil Collins
í jólagjöf og hef verið að hlusta
á hana. Eg held að ég geti hlustað
á alls konar tónlist, allt frá poppi
og upp í klassík, þó að undanskildu
þungarokki. Á það líst mér ekki.
Eg horfði síðast á ensku
grínmyndina „Hot to Trot“.
Hún var góð. Ég hef mjög gaman
af enskum grínmyndum með smá
spennu í og einnig finnst mér
íslensk fyndni góð.
Kristján A.
Magnússon
framhalds-
skólanemi
BirgirÞór
Kristinsson
atvinnulaus
Queen og Europe eru góðar. Svo
hlusta ég líka á Bjartmar Guð-
laugsson. Nýja platan hans er frá-
bær. Islenska tónlistin er alltaf að
sækja í sig veðrið.
að nýjasta hveiju sinni er mitt
uppáhald. Síðast horfði ég á
myndina „Þijú á flótta“ með Nick
Nolte og Martin Short í aðalhlut-
verkum. Þetta er sprenghiægileg
gamanmynd. Grímyndirnar finnst
mér bestar og svo koma spennu-
myndirnar.