Morgunblaðið - 13.07.1990, Qupperneq 17

MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 13. JÚLÍ 1990
17
væri hægt að slátra 2.000 fjár á
dag. Mest hefur þó verið slátrað
1.800 Ijár, en sl. haust var slátrað
40 þúsund fjár og að auki 1.100
folöldum og hrössum. Vikulega er
slátrað nautgripum, alls um 1.200
á ári. Það má segja,“ sagði Ólaf-
ur, „að við notum húsið í slátrun í
4 mánuði, þannig að um vannýt-
ingu er að ræða miðað við stærð
og afkastagetu. Við getum fryst
3.000 skrokka á sólarhring og setj-
um venjulega um 100 þúsund
skrokka inn í frystiklefann á haust-
in, afurðir frá okkar svæði, Kirkju-
bæjarklaustri, Vík í Mýrdal, Sel-
fossi og Hvalijarðarströnd. Ur fry-
stiklefanum fer hráefnið í pökkun-
ardeildina að hluta í stykkingu og
niðursögun fyrir áframhaldandi
vinnslu á Skúlagötunni í
Reykjavík, en segja má að um 40
tonn fari á mánuði í pökkunarsal-
inn hjá okkur. Meginhluti kjötsins
er grófsagaður, eða tveir þriðju.
Nær 1.200 skrokkar af folalda og
hrossakjöti fara í heilu lagi til
vinnslu í bænum og einnig í salt,
en öll söltun á hrossa- og dilka-
kjöti fer fram hjá okkur. Hér vinna
um 25 manns að jafnaði árið um
kring, en í sláturtíðinni vinna um
140 manns. Það er mikill fjöldi
miðað við alls liðlega 680 íbúa í
Hvolhreppi og þar af um 560 á
Hvolsvelli. Það er talað um að til
viðbótar komi 110-150 störf í kjöt-
vinnslunni og það myndi aldeilis
skipta sköputn. Við höfum þjón-
ustuaðstöðu fyrir þennan ijölda,
matsal fyrir 140 manns og starfs-
mannaaðstöðu þannig að við erum
þegar klárir til þess að taka við
liðlega 100 starfsmönnum að því
leyti, en hins vegar þarf að stækka
vinnslusali og gera ýmsar breyt-
ingar.“
Skapar mikla og spennandi
möguleika fyrir SS
„Grunnhugmyndin á bak við
þessar breytingar er tvíþætt,"
sagði Steinþór Skúlason, forstjóri
Sláturfélags Suðurlands, „annars
vegar erum við með illa nýtt slátur-
hús og þar með slaka nýtingu á
ijárfestingu og það er í fyrsta lagi
hugmyndin að koma þessari fjár-
festingu í fulla nýtingu en með því
móti myndi styrkjast rekstrar-
grundvöllur annarra sláturhúsa
okkar, sérstaklega í Vík í Mýrdal
og á Laxá í Leirársveit en einnig
á Selfossi og Kirkjubæjarklaustri.
Ef við getum framkvæmt þessa
breytingu spörum við okkur um
300 milljónir króna í uppbyggingu
á annarri verksmiðju, en það sem
gerir þetta mögulegt eru stórbætt-
ar samgöngur. Við getum komið
vörum á milli Hvolsvallar og
Reykjavíkur með tveggja stunda
fyrirvara og með þjónustu Pósts
og síma og tölvukerfi er auðvelt
að stýra öllu fyrirtækinu á þennan
hátt sem einni heild bæði í
Reykjavík og á Hvolsvelli. Hér er
um að ræða gífurlega róttæka og
mikla breytingu og ég efast um
að nokkurt íslenskt fyrirtæki hafi
tekið upp svo róttæka uppstokkun.
Við teljum að með þessu móti get-
um við haldið uppi svipuðu þjón-
ustustigi, en það erfiðasta í málinu
snýr að starfsfólkinu og við mun-
um gera allt sem í okkar valdi
stendur til þess að bjóða því sem
besta kosti í flutningi tímabundið
eða varanlega með starfseminni,
en grundvallaratriðið er að losna
við þá fjárfestingu sem liggur í
Laugarneshúsinu. Þessi breyting
gefur einnig stórkostlega mögu-
leika til þess að endurskipuleggja
og hagræða í allri okkar starfsemi
og koma með fjölda nýjunga í
starfseminni. Samhliða þessum
breytingúm varðandi Hvolsvöll
hyggjumst við gera mjög róttækar
breytingar á allri okkar starfsemi
í Reykjavík þar sem ætlunin er að
sameina alla starfsemina þar,
skrifstofur, vörudreifingu og fram-
leiðslu dagvara, en ætla má að
80-100 manns starfi þar. Með
þessum breytingum yrðu 75%
starfsmanna staðsettir utan
Reykjavíkur, en nú er um helming-
ur í Reykjavík og helmingur utan
höfuðborgarinnar.
Helgi og Hilmar á bátnuin sem þeir keyptu og borguðu út í hönd Morgunbiaðið Sigurgeir Jónasson
Fékk 25 þús.kall fyrir
gellurnar eftir daginn
Bryggjuspjall við hörku Eyjapeyja, Hilmar Kristjánsson
Hilmar Kristjánsson heitir
Eyjapeyji sem varð 16 ára fyr-
ir nokkrum dögum. Hann er
sivinnandi og hefúr verið með
skóla síðan hann var 10 ára
gamall. Hilmar hefúr alltaf
unnið sér inn sína dagpeninga
sjálfúr og áður en hann varð
16 ára var hann búinn að
kaupa sér harðbát ásamt fé-
laga sínum og það var borgað
út í hönd, kafaragræjur og sitt-
hvað fleira. Hans útgerð hefúr
verið að gella og þau eru orð-
in mörg tonnin af gellum sem
hann hefur komið í verð, veiða
lunda og beita. Þetta er í einu
orði sagt, hörku peyi og gefúr
ekki tommu eftir í athafiiasem-
inni. Það er ekki nýtt að ýmsir
landskunnir athafiiamenn hafí
byrjað feril sinn með nýtni og
elju og gott dæmi er annar
Eyjamaður, Björn Guðmunds-
son útvegsbóndi, sem hóf sinn
athafiiaferil á því að safiia úr-
kasts lifur undir bryggjupöll-
um í Eyjum. A seinna fallinu
var hann einn af mestu at-
hafnamönnum landsins.
Þegar við ætluðum að ræða við
Hilmar Kristjánsson var hann
farinn upp í Heimaklett að veiða
lunda landleiðina frá Eiðinu, en
klukkan 9 um kvöldið kom hann
niður aftur ásamt félögum sínum
með dágóða kippu af lunda og
þeir komu sjóleiðina í land, höfðu
hent veiðinni niður í Klettsvík og
þangað sótti báturinn þá. “Eg
byijaði í gelluútgerðinni smá-
patti,“ sagði Hilmar," og linnti
ekki látum næstu 4 árin í þeim
bransa, en síðan kom sitthvað
fleira til, beitningog lundinn. Það
gaf oft góðar tekjur að gella og
ég safnaði mér á löngum tíma
til þess að geta keypt það sem
að var stefnt. Við keyptum síðan
hraðbát saman ,við Helgi Brynj-
arsson. Báturinn kostaði 650
þúsund og við borguðum hannút
í hönd. Eg keypti mér einnig
kafaragræjur og sitthvað fleira,
en í lundabrasinu erum við fjórir
saman og við hamflettum allt
sem við veiðum. Við höfum einn-
ig brugðið okkur í eggin í maí
og það hefur snarlast. Nú er ég
hættur í skólanum og þá er að
stefna á stærri bát, taka til hend-
inni í vinnu sem gefur vel.“
Við spurðum móður Hilmars ,
Heiðrúnu Guðbrandsdóttur,
Hilmar kominn í land með lunda og veiðiháfa um öxl.
Gellað í úrkastinu frá fisk-
vinnslustöðvunum, en þeir geta
haft dágóðan dagpening út úr
þeirri útgerð gellupeyjarnir.
hvort Hilmar hefði verið frekur
til fjárins." Það hefur nú frekar
verið þannig að hann hefur lagt
okkur til peninga þegar þannig
hefur staðið á fremur en að fá
þá hjá okkur. Maður hefur ekki
þurft að vera að týna í hann.
Hann byijaði að gella smápatti
og það hefur gefið honum ágætt
í aðra hönd. Til dæmis gaf hann
okkur örbylgjuofn fyrir peninga
sem hann hafði safnað með vinnu
sinni.“ “ Það voru ekki gellupen-
ingar,“ skaut Hilmar inn í,“ það
voru peningar fyrir beitningu hjá
honurn afa,“ en afi Hilmars er
Hilmar Sigurbjörnsson einn
kunnasti trillukarl Vestmanna-
eyja. Við spurðum Hilmar hvað
hann hefði gellað mest á einum
degi.“ 210 kíló,“ svaraði hann, “
það voru einstaklega stórir
þorskhausar, en ég fékk 25 þús-
und kall fyrir gellurnar.“ - á.j.
FRABÆRAR
FRA
•PHILCO W 135, Pvottavél
•Tekur 5 kg
•Vinduhraöi: 1300 snúningar
•Heitt og/eða kalt vatn
•Verð: 72.604,- Stgr. 68.974.-
•PHILCO WDC 133, þvottavél og þurrkari
•Tekur 5 kg
•Vinduhraði: 1300 snúningar
•Heitt og/eða kalt vatn
•Verð: 83.950,- Stgr. 79.750.-
•PHILCO W 1156, þvottavél
•Tekur 6 kg
•Vinduhraði: UOO snúningar
•Heitt og/eða kalt vatn
• Sérlega styrkt fyrir mikið álag
•Verð: 74.800,- Stgr. 71.060.-
•PHILCO W 85, þvottavél
•Tekur 5 kg
•Vinduhraði: 800 snúningar
•Heitt og/eða kalt vatn
•Verðið kemur þér á óvart
•Verð: 52.500,- Stgr. 49.875.-
•PHILCO DR 500, þurrkari
•Tekur 5 kg
•3 hitastillingar
•Hægri og vinstri snúningur á tromlu
•Verð: 39.983,- Stgr. 37.984.-
i PHILC0
Þægindisem hægterað treysta
Heimilistæki hf
SÆTÚNI8 SÍMI691515 ■ KRINGLUNNISÍMI6915 20