Morgunblaðið - 12.04.1992, Blaðsíða 5

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. APRÍL 1992
C 5
YEISLAN
VEGLEG GJÖF
FERMINGARBÖRNIN Ingi Þór Emilsson og Þóra Haraldsdótt-
ir í Grafarvogssókn í Reykjavík telja að gjafirnar eigi stóran
þátt í því að börn ákveða að fermast, að minnsta kosti í upp-
hafi. Síðan sé það undir fermingarfræðslunni komið hvort sá
hugsunarháttur breytist.
Fyrst ákvað ég að láta ferma
mig út af gjöfunum, en eftir
að ég hafði verið í Skálholti við
fermingarundibúning sl. haust
breyttist það og ég ákvað að
ganga í kristið samfélag," segir
Ingi Þór. „Einnig hefur það haft
mikið að segja að ég hef verið
töluvert í kringum prestinn, að-
stoðað fyrir messur, og hef því
orðið fyrir áhrifum frá honum.“
Þóra segist oft hafa verið í
kristilegum sumarbúðum og viti
því nokkurn veginn að hveiju hún
gangi. „Annars býst ég við að flest
okkar láti ferma sig út af gjöfun-
hjá frænda mínum sem fermdist
fyrir tveimur árum og hefur aldr-
ei notað fermingarfötin sín aftur.
Ég veit ekki hvort ég fer á ljós-
myndastofu, en frændi minn ætlar
að taka veisluna upp á mynd-
band.“
Ingi Þór og Þóra vita ekki livort
þau fá gjafir frá foreldrum sínum
og segir Ingi Þór að veislan ein
sé vegleg gjöf. „Við erum undir
svo miklum þrýstingi í sambandi
við gjafir,“ segir Þóra, og Ingi
Þór telur að það hljóti einungis
að vera á færi mjög efnaðs fólks
að gefa börnum sínum hljómflutn-
Morgunblaðið/Kristján G. Arngrímsson
Fermingarbörnin Þóra Haraldsdóttir og Ingi Þór Emilsson.
um, en þó held ég að krakkar
hugsi meira um tilgang lífsins
eftir að hafa fengið fermingar-
fræðslu."
Hjá báðum fermingarbörnun-
um verður haldin veisla til að
fagna áfanganum og segir Þóra
að fermingardagur hafi ætíð verið
stór dagur hjá ffölskyldu hennar.
„Fjölskyldan er stór og það koma
um 80 manns í veisluna sem verð-
ur haldin heima. Allir hafa boðist
til að hjálpa, frændi minn sem er
kokkur ætlar að hjálpa mömmu
með matinn og amma ætlar að
baka kransakökuna. Mamma og
frænka mín sauma á mig kjólinn,
og svo á ég frænku sem er hár-
greiðslukona og frænda sem er
ljósmyndari þannig að kannski
verður sá liður ekki dýr.“
Ingi Þór segir að 40 manns
komi í veisluna sína sem einnig
verður haldin heima. „Fyrst ætl-
uðum við bara að hafa 20 manna
veislu en svo fjölgaðþ gestunum
eftir því sem á leið. Ég held að
maturinn kosti um 50 þúsund
krónur. Ég keypti mér rúskinn-
sjakka og skó á góðu verði í jan-
úar, þetta tvennt var rándýrt fyr-
ir jól en lækkaði um helming eft-
ir áramót. Buxur og annað fæ ég
ingstæki eða sambærilega gjöf.
Annað mál sé þegar rnargir ætt-
ingjar slá saman í svo dýra gjöf.
„Okkur þykir eðlilegt að fólk gefi
gjafir á bilinu frá þijú til fimm
þúsund. Við yrðum mjög hissa ef
við fengjum tíu þúsund krónur frá
einhverjum og sjálf mundum við
ekki gefa svo háa fjárhæð," segja
þau.
Þau segjást vera nokkuð ánægð
með fræðsluna og tveggja daga
ferð í Skálholt, en Ingi Þór segist
þó vita um marga sem voru
óánægðir því maturinn hafi verið
vondur. „Krakkarnir sögðu að
hamborgararnir hefðu skriðið
sökum aldurs."
Þóra segir að sinn hópur hafi
verið ánægður með matinn, en
hins vegar hafi þeim fundist þetta
allt of strembið. „Námsefni sem
er trúarlegs eðlis er miklu þyngra
en annað, og því verður að fara
hægar í það.“
Þegar þau eru spurð hvort þau
telji að betra sé að fermast aðeins
eldri, álítur Ingi Þór að trú sín
muni ekki breytast þótt hann eld-
ist. Þóru finnst það vel koma til
greina að færa aldurinn ofar, þá
séu þau orðin þroskaðri og skilji
betur hvað sé að gerast.
verður komist er fjöldi gesta bæði
á Norðurlöndum og í Þýskalandi
oftast á bilinu 10 til 30 manns.
Veislur eru bæði haldnar heima og
á veitingastöðum og gjöfum mjög
stillt í hóf. Auglýsingar um tilvaldar
fermingargjafir þekkjast varla og
ekki þykir nauðsynlegt að láta
mynda sig í stúdíói í tilefni dags-
ins. Svo virðist sem tilstandið sé
rninna eftir því sent trúin er nteiri.
BOÐSKAPURINN
Tilstandið í kringum íslenskar
fermingar verður meira með ári
hvetju og eru oft haldnar rándýrar
veislur og keyptar rokdýrar gjaftr
þótt menn eigi vart ofan í sig að
éta. Ef mikil trú og lítið tilstand
helst í hendur erlendis má spytja
sig á hvaða vegi íslenska trúin sé
þá stödd?
En íslendingar þurfa að sjálf-
sögðu að vera sér á báti í þeim
efnum sem öðrum. Yfirgengilegar
veislur og gjafir haldast í hendur
við betri fermingarundirbúning.
Fyrir tuttugu árum eða svo lærðu
fermingarbörn vers og ritningar-
greinar utanað sem þau gleymdu
gjarnan daginn eftir fermingu, en
nú virðist vera farið dýpra í saum-
ana, þau kunna að lesa og leita í
biblíunni og vinna að verkefnum
sem snerta boðskapinn.
Sr. Vigfús Þór var með ferming-
arbörn úr Grafarvogssókn í tvo
daga í Skálholti og segir að sá tími
hafi verið rnjög ntikilvægur. „í Skál-
holti var margt. á dagskrá, verk-
efnavinna, söngur og umræður, og
farið í helgileiki. Að lokinni dvöl
þar í tvo daga var get'ð leynileg
skoðanakönnun og börnin spurð
hvað þeim þótti best við undirbún-
inginn og dvölina. Kom þá í ljós,
að minnisstæðust var þeim farar--
blessunin og helgistundin í Skál-
holtsdómkirkju.
Trúarþörf barna og unglinga er
mjög mikil og ég veit að þarna
voru mat'gir sem fundu leiðsögn.
Einnig sá ég að unglingar sem eiga
erfitt eru einmana og í leit að skjóli
áttu þarna góðar stundir. En því
miður eru fleiri vegalausir en þess-
ir þijátíu sem getið er opinberlega."
Menn hafa spurt sig hvort það
sé ef til vill æskilegra að ferma
börn þegar þau eru orðin eldri og
þroskaðri, en Sr. Vigfús þór segist
ekki vera hlynntur því. „Boðskapur
kristinnar trúar er kærleikur, fyrir-
gefning og heilbrigt líf, og það er
ekkert óeðlilegt þótt kirkjan vilji
móta unglinginn þegar hann er á
þessum opna og viðkvæma aldri.
Og að sjálfsögðu gerir kirkjan allt
sem hún getur til að breiða út boð-
skapinn."
Sennilega vilja flestir foreldrar
hafa börn sín í kristnum söfnuði,
en ef það á að kosta andvökur, fjár-
útlát og skuldir, gætu tvær gtímur
farið að renna á menn. Konut' og
karlar hafa gifst til fjár, en svo
virðist sem allt íslenska þjóðfélagið
sé að ferma til fjár. Alltaf verða
þeir fleiri sem græða á þessari trú-
arlegu athöfn, og með hvetjum degi
ganga menn harðar fram í að ná
sér í aura út á fermingar. Og rukk-
arar bíða í löngum röðum því ætíð
borgar einhver brúsann steinþegj-
andi og hljóðalaust. í þessu tilviki
foreldrar.
Við vcitum þér:
•k Þitt eigid eðlilega hár sem vexþað
sem þú títt cftir ólifað.
★ Okeypis ráðgjöf lijá okkur eða
heima hjá þér.
★ Frumkvœmt af fœrustu lœknum
hjá einni elstu og virtustu
einkastofnun í Evrópu.
Hringið á kvöldin eðu um helgur,
SÍMI 91-678030 eða skrifið til:
Skanhár
Klapparberg 25,111 Reykjavík

Öllum þeim sem heiðruðu mig á sjötugsaf-
mœli mínu með nœrveru sinni og minntust
mín á annan hátt, sendi ég alúðarþakkir og
bið alla vel að lifa.
Viggó E. Maack.
/ viKna namskeio netst 22. april.
AFRÓ er góö hreyfing sem eykur orku og þol.
Fjörugir tímar viö ólgandi bumbuslátt Arlexs og Rockers.
Kennari: Nanette Nelms.
KRAm
HÚ5ie
SKÓLAFÓLK:
Náib upp orku í próflestrinum.
1S% afsláttur fyrir skólafólk.
tnnritun hafin í símum
1S103 og 17860.
Vorferð um
Mið-Evrópu
Landssamband aldraðra í samstarfi við
Flugleiðir efnirtil 15 daga skoðunarferð-
ar um Mið-Evrópu 21. maí til 5. júní 1992.
Fararstjóri verður Sveinn Sæmundsson
fyrrv. blaðafulltrúi Flugleiða og ferðast
verður með íslenskum bílstjóra sem
starfar í Þýskalandi.
Flogið verður til Amsterdam og ekið
aðeins 3 til 4 tíma á dag um Hamborg,
Berlín, Munchen, Vín o.fl. borga og síðan
flogið heim frá Vinarborg 5. júní.
Ferðin kostar 99.000 kr. Innifalið er: flug,
akstur, hótel, 2 í herbergi, morgunverður
og kvöldverður.
Ferðin er eftirsótt og þarf því að panta
sem fyrst og ekki síðar en 1. maí hjá
næsta ferðafulltrúa eða beint hjá Land-
sambandi aldraðra í síma 621899 eða
hjá Flugleiðum á Hótel Esju í Reykjavík.
Landsamband aldraðra
og Flugleiðir.