Morgunblaðið - 07.07.1992, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. JÚLÍ 1992
33
Agnes G. Gísladóttir
frá Gjögri - Minning
Fædd 20. desember 1911
Dáin 30. júní 1992
Mig langar að minnast systur
minnar, Agnesar Guðríðar Gísladótt-
ur frá Gjögri, sem lést 30. júní í
sjúkrahúsinu á ísafirði. Agga systir
og Axel eignuðust 9 börn og komust
þau öll upp nema fyrsta barnið sem
þau misstu ungt. Agga og Axel
hafa alla tíð búið á Gjögri og undi
hún sér hvergi betur en þar. Agga
byijaði ung að vinna svo varð
krakkahópurinn stór, hún undi heim-
ilisstörfum vel, þó oft væri gesta-
gangur mikill.
Við systkinin ólumst upp á Gjögri
og á ég margar yndislegar minning-
ar þaðan. Agga systir hafði prúð-
mannlega framkomu og trúmennsku
yfír að ráða, enda mjög vel látin af
ættingjum og vinum.
Ég og fjölskylda mín þökkum
henni samfylgdina og biðjum Guð
að varðveita hana og veita henni
himneskan frið.
Axel minn, algóður Guð styrki
þig, börn þín, tengdabörn og bama-
börn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Ágfústa og Halldór.
í dag, þriðjudaginn 7. júlí, verður
lögð til hinstu hvíldar, amma mín,
Agnes Guðríður Gísladóttir, Gjögri,
Strandasýslu. Hún lést að morgni
30. júní á Sjúkrahúsi Ísaíjarðar eftir
tveggja vikna veru þar.
Agnes, amma, var fædd á Gjögri
20. desember árið 1911. Hún var
fjórða í röð sjö barna hjónanna Gísla
Guðmundssonar, kennara og sjó-
manns, frá Kjós í Reykjafirði og
Steinunnar Halldóru Ólafsdóttur frá
Bessastöðum, Ytri-Torfustaðahreppi
í V-Húnavatnssýslu.
Eins og títt í þá daga hóf hún
snemma að vinna mörg verk á heim-
ili foreldra sinna auk þess sem hún
starfaði sem kaupakona á heimilum
í sínum hrepp. Kom þá strax í ljós
dugnaður hennar og samviskusemi
auk óþijótandi þreks við hin ýmsu
störf og ianga vinnudaga.
Uppúr 1930 hóf amma sambúð
með eftirlifandi eiginmanni sínum
Axel Thorarensen. Hafa þau alla tíð
rekið stórt og myndarlegt heimili á
Gjögri, en þar eru þau bæði fædd.
Amma og afi eignuðust níu börn.
Þau éru: Óskírður Thorarensen,
fæddur 1931, lést nokkurra mánaða
gamall; Jóhanna Sigrún, fædd 1932,
húsmóðir í Mosfellsbæ, gift Benedikt
Bent ívarssyni; Ölver, fæddur 1935,
hann lést 1982, ógiftur; Ólafur Gísli,
fæddur 1938, býr á Gjögri, ógiftur;
Steinunn, fædd 1940, húsmóðir í
Mosfellsbæ, gift Ólafi Grétari Ósk-
arssyni; Kamilla, fædd 1943, hús-
móðir á ísafirði gift Rósmundi Skarp-
héðinssyni; Olga Soffía, fædd 1945,
húsfreyja, Krossi, A-Landeyjum, gift
Sveinbirni Benediktssyni; Jakob
Jens, fæddur 1949, býr á Gjögri,
ógiftur; Elva, fædd 1955, en hún býr
á ísafirði, ógift. Ef allir afkomendur
ömmu og afa eru taldir saman eru
þeir nálægt fjörutíu talsins.
Aðstæður þær sem amma hafði
við rekstur heimilis síns þegar börnin
voru að vaxa úr grasi þýddi ekki að
bjóða nokkrum upp á í dag. Samt
var það aðstaða sem var neitt verri
en gerðist almennt í þá daga. Ekk-
ert rennandi vatn, hvorki heitt né
kalt, ekkert1 rafmagn, epgin salerni
né böð, engin, dagheimili, fæðingar-
orlof né bílar og svona væri hægt
að telja lengi. En svona var lífið og
fólk gerði sig ánægt með það sem
það hafði, svo fremi sem heilsan var
í lagi, og hún var svo sannarlega í
lagi hjá ömmu. Sérhlífni þekkti hún
ekki.
Undirritaður var svo lánsamur að
fá að dvelja frá því í maí þangað til
í byijun september á hveiju árið frá
1975 til og með 1980 og eftir það
komið í skemmri tíma hvert ár eftir
það. Þessi ár eru mér ógleymanleg.
Krafturinn og úthaldið í þessari
smávöxnu konu var ótrúlegur, hún
kunni ekki að slaka á, hún var alltaf
að, því það var alltaf hópur fólks í
kaffi og mat. Fyrir því fólki hugsaði
amma vel, heitur tvíréttaður matur
tvisvar á dag og nóg af honum, ný-
bakað brauð og kökur í kaffitímum
um miðjan dag og þegar dagur var
að kveldi kominn. Auk þess þvoði
hún alla þvotta í höndum með bretti
fram undir 1980 að rafmagnið kom
í hreppinn og hún fékk sér sjálfvirka
þvottavél. Snyrtimennska var henni
í blóð borin. Þrátt fyrir erfið húsa-
kynni var tvílyfta húsið þeirra ömmu
og afa alltaf hreint og hver þreif?
Auðvitað hún amma. Auk þess var
hún alltaf hrein og snyrtileg sjálf
hvað sem hún var að fást við.
Þau fjölmörgu og fátæklegu orð
sem undirritaður hefur sett niður á
blað’megna aldrei að fullþakka fyrir
alla snúningana, þolinmæðina og
væntumþykjuna sem amma sýndi
mér auk þess sem hún kenndi mér
fjöldann allan af ljóðum og sögum
frá liðinni tíð, sem ég hefði lík&st til
aldrei kynnst annars staðar.
Auk þess að fást við það reyna
að gera mann úr undirrituðum þá
dvöldu flest barnabörn hennar og afa
hjá þeim um lengri eða skemmri tíma
svo og nokkur barnabarnabarnabörn
og víst er það, öll vildu, líkt og undir-
ritaður, koma aftur og aftur til ömmu
og hljóta leiðsagnar hennar og heil-
ræða, því það voru sannkölluð heil-
ræði sem hún gaf.
Síðasta skipti sem ég hitti ömmu
var fyrir tæpum tveimur mánuðum
þegar ég skrapp í nokkra daga á
Gjögur. Þó amma væri ekki við fulla
heilsu, þá grunaði mig ekki að þetta
væri í síðasta skipti sem ég sæi hana
á lífi, síðasta skipti sem ég fengi
koss, stroku á kinn og hlýjar kveðjur
frá henni við brottför frá Gjögri. Því
miður reyndist svo vera.
Guð, blessi þú minningu ömmu
minnar, Agnesar Guðríðar Gísladótt-
ur.
Ivar Benediktsson.
Að koma á Gjögur og hitta ekki
hana ömmu okkar, það er erfitt, en
eigi að síður staðreynd, því hún
amma hefur kvatt jarðlífið og haldið
til himna. Þar er hún eflaust byijuð
að elda og baka og taka á móti gest-
um. Þannig var amma, sívinnandi frá
því snemma á morgnana og þar til
seint á kvöldin.
Við neðanrituð minnumst sumr-
anna á Gjögri hjá ömmu og afa.
Eftir að þau höfðu alið upp stóran
barnahóp og komið til manns, við
erfiðustu skilyrði, komum við eitt af
öðru og fengum að njóta þeirra for-
réttinda að dvelja sumar eftir sumar
hjá þeim á Gjögri. Þar ól hún okkur
upp við Guðstrú, góða siði, snyrti-
mennsku og að umgangast náttúr-
una með virðingu. Hún amma átti
aldrei ónýtta stund, hún var sífellt
að, matargerð, bakstur, þvottar, þrif
utanhúss jafnt sem innan, svo fátt
eitt sé talið. Hún vann sín verk af
sérstakri samviskusemi, hvert sem
það var. Auk þess átti hún hóp
hænsna sem hún hugsaði um af mik-
illi natni. Hún amma fór alltaf síðust
að sofa að kveldi og við minnumst
þess að hún kom alltaf að rúmi okk-
ar og signdi yfir bijóstum okkar um
leið og hún bað Guð að gefa okkur
góða nótt. Að sama skapi var hún
alltaf vöknuð snemma hvern morgun
og bauð góðan og blessaðan dag.
Amma var mjög trúuð og fór alltaf
með bænir fyrir svefninn og hafði
Biblíuna á kommóðunni við rumið
sitt.
Síðustu árin gekk amma ekki heil
til skógar og af öllu því fólki sem
aðstoðaði hana viljum við ekki á
nokkurn halla þegar við viljum sér-
staklega þakka Jakob frænda fyrir
hans framlag. Jakob hjúkraði og
hugsaði um móður sína síðustu árin
af einstakri nærgætni og blíðu. Án
hans umhyggju hefði hún ekki varið
síðustu árum sínum á þeim stað sem
henni var kærastur.
Kæri Guð, styrktu og styddu hann
afa okkar í sorg sinni og missi. Hann
þarf nú að sjá að baki lífsförunauti
sínum eftir rúmlega sex áratuga
hamingjusaman búskap.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Blessuð sé minning ömmu okkar.
Sjöfn, Agnes, Jóhanna,
Hermann, Gísli, Tinna,
Reynir, Almar og Elís.

iVbiöurþér n
aímaélisveislu!
AF OLLUM VORUM
MKWlKUDAG^FIMMTÚDAG/FÖSTUDAGpG IAUGARDAG
SBS&PtílARABdíi SÆTOÍET/aG |®LS G@sWeSSA DAGA . JL
irnmm úmrn.
7/1

Ma,
GÓLFTEPPI - GÓLFDREGLAR VEG
FILT GÓLFTEPPI 2m-4m
HÖHNS parket
VEGGFÓDUR
)ÚKAR 5lcm á breil
2
KVERKLISTAR 6 geróir
RIMlAGARDÍNlllR plast-ál\ LOFTRÓSIR 14 gerðir
GOliFDUKAR 2m-3m-4m br&þ\r ROWNEY Listmalaravörur
VILLEROY OG BOCH gólfflísar MÁLNINGAVÖRUR
Harpa-Sadolin-Polytex
LttíiEkiiIil
tfomtm
** II IrMl HlrVII
Grensásveg 11 ■ Sími 813500
0099999999999999999999999909990