Morgunblaðið - 13.10.1992, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR- í 3. ÖKTÓBER 1992
45
Garðar H. Jóhann
esson — Minning
Fæddur 19. júlí 1924
Dáinn 2. október 1992
Þann 2. október lést Garðar Hvít-
feld Jóhannesson á Pjórðungs-
sjúkrahúsinu á Akureyri eftir langa
baráttu. Garðar var fæddur 19. júlí
1924 á bænum Nesi í Saurbæjar-
hreppi. Foreldrar hans voru Mar-
grét Bjömsdóttir og Jóhannes Frið-
riksson. Garðar var eina bamið sem
þau áttu saman en hálfsystir hans
er Helga Jóhannesdóttir.
Vorið 1956 kom móðursystir
okkar, Jóhanna Guðnadóttir, sem
kaupakona að Nesi. Þá hafði Garð-
ar tekið við búi foreldra sinna. Jó-
hanna ílentist og sumarið ’58 giftu
þau sig. Garðar og Jóhanna eignuð-
ust dreng 1. október ’59 en þau
misstu hann sólarhring síðar. Ekki
varð þeim fleiri bama auðið en Jó-
hanna átti fyrir tvær stálpaðar
dætur. Þau bjuggu í Nesi til ’78
er þau fluttu til Reykjavíkur. 1983
lá leiðin til Akureyrar, en í Eyja-
firði undi Garðar sér best.
Dauðinn því orkar enn til sanns,
út slokkna hlýtur lífið manns,
holdið leggst í sinn hvíldarstað,
hans makt nær ekki lengra en það.
Sálin er öllu fári frí
flutt verður himna sæiu í.
Dagrún fæddist á Sauðárkróki
hinn 7. febrúar 1945. Hennar for-
eldrar vora Jón Ólafsson og Jósef-
ína Halldórsdóttir. Dagrún ólst upp
hjá móður sinni og fósturföður
Guðjóni Bjömssyni, fyrst á Akur-
eyri, síðan í Kópavogi. Dagrún fór
fljótt að sjá um sig sjálf og fiuttist
því snemma úr foreldrahúsum. Hún
kynntist eftirlifandi eiginmanni sín-
um, Jens Uwe Harder, í Reykjavík,
en þar vora þau bæði að vinna. Þau
giftu sig vorið 1968 og fluttist þá
strax til Þýskalands. Öll árin skrif-
uðumst við Dagrún á, þótt seinni
árin væri meira hringt á milli en
áður. Það var líka mjög gaman að
fá þau í heimsókn. Það ríkti mikil
eftirvænting er von var á þeim til
íslands og þau vora dugleg að ferð-
ast hér um og skoða landið enda
Uwe mikill íslandsvinur í hjarta
sínu. Það var einnig sérstaklega
ánægjulegt að koma til þeirra í
heimsókn. Þar fóra höfðingjar,
gesrisnin og eftirlætið við mann svo
að lá við dekri alla daga, þótt Dagr-
ún væri orðin mikill sjúklingur. Þó
nokkur ár era síðan hún fór að
kenna sér meins og kom þá í ljós
að nýra hennar vora að verða
óstarfhæf, sem og þau síðan urðu.
En það var ótrúlegt hvað hún gat
samt alltaf starfað og sinnt sínum.
Hún hafði m.a. drifið sig í Verslun-
arskóia í Frankfurt, þegar þau hjón-
in höfðu keypt sér gleraugnaversl-
un, því Uwe er Optiker og hún sá
um bókhaldið og fleira sem til-
heyrði skrifstofunni í fyrirtæki
þeirra. Þetta sýnir meira en nokkur
orð, hversu þrautseig hún var.
Dagrún var bjartsýn kona og hafði
næmt auga fyrir spaugilegu hliðun-
um á mannlífinu, enda gædd góðum
gáfum. Ég hafði oft velt því fyrir
mér, er mér var hugsað til hennar
hvernig svo smávaxin kona gæti
haft svo stórt hjarta. Hún var alltaf
að hugsa um að gera eitthvað fyrir
aðra og Iáta gott af sér leiða. Arið
1988 var hún hér á íslandi sem
oftar og fóram við keyrandi norður
í land. Eitt var það sem kom mér
sérstaklega á óvart þá en það var
að ef við sáum t.d. fjall, vatn eða
hafið fór hún með heilu kvæðin eða
sönglaði dægurlagatexta um það
sem fyrir augu okkar bar. Þá hafði
hún búið erlendis í rúm 20 ár en
Við bræðumir voram þeirrar
gæfu aðnjótandi að vera mörg sum-
ur í sveit í Nesi. Þangað komum
við fyrst um sjö ára aldur. Á hveiju
vori var þess beðið með óþreyju að
skóla lyki til að komast í gróður-
sæla dalinn fyrir norðan þar sem
alltaf var gott veður. Garðar sinnti
sínu búi af natni og umhyggju-
semi. Aldrei gátum við skilið hvem-
ig Garðar þekkti allar sínar kindur
með nafni og margar þekktu þær
nafnið sitt. Tilfinning Garðars fyrir
jörðinni sinni var líka ótrúleg. Hann
þekkti hveija þúfu og hvem stein.
Við slátt lyfti hann vélinni yfir grasi
hulda steina á hárréttum stöðum.
Eftir Garðar liggur mikið starf í
Nesi. Hann byggði upp hús og girð-
ingar og braut mikið land til rækt-
unar.
í Nesi lærðum við að vinna. Við
minnumst Garðars sem hins rólynda
verkstjóra sem leyfði ungum mönn-
um að ganga til flestra verka en
leiðbeindi og gætti þess vel að vinn-
an bitnaði ekki á óhömuðum bök-
engu gleymt af því sem hún hafði
lært í skólanum. Hún hafði einnig
mikla þörf fyrir og ánægju af því
að komast í snertingu við íslenska
náttúra, en um leið var hún sönn
heimskona. Þeim Dagrúnu og Uwe
varð því miður ekki barna auðið,
en Dagrún var mjög elsk að böm-
um. Þau höfðu því lagt mikið kapp
á að eignast sitt eigið fyrirtæki og
eins áttu þau fallegt og hlýlegt
heimili í Frankfurt. Dagrún lést á
sjúkrahúsi í Frankfurt í ágúst sl.
Ég kveð elsku Dagrúnu mína í
hinsta sinn. Megi guð vera með
henni um alla eilfið.
Eftirlifandi eiginmanni, Jens
Uwe, móður, fósturföður, fóstur-
móður og systkinum Dagrúnar
votta ég mína innilegustu samúð
og bið guð að veita þeim styrk í
sorg þeirra.
Halla Björk Guðjónsdóttir.
um. Þegar stungið var út úr fjárhús-
unum á vorin, fylgdist Garðar
grannt með því að hnausamir yrðu
ekki of stórir.
Garðar hafði gaman af því að
setja saman vísur þótt hann hefði
ekki hátt um það. Jafnan var stutt
í glettnina og ósjaldan flugu brand-
arar við vinnuna. Hann var hress
að eðlisfari og léttur í skapi. Þau
hjónin vora góðir félagar þeirra
stráka sem vora hjá þeim í sveit
og oft var glatt á hjalla við spil á
kvöldin. Enda héldu margir tryggð
við þau á fullorðinsáram. Sérstak-
lega viljum við minnast á Rabba,
sem aðstoðaði þau mikið eftir að
heilsu Garðars tók að hraka.
Garðar og Jóhanna vora höfðing-
leg heim að sækja. Eftir að sveita-
vistinni lauk eigum við margar góð-
ar minningar frá heimsóknum með
fjölskyldum okkar til þeirra hjóna.
Akureyri verður í okkur augum
tómleg í framtíðinni en minningin
lifir áfram.
Síðustu æviárin hallaði undan
fæti. Heilsunni hrakaði og síðustu
mánuðina dvaldi Garðar á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á Akureyri. Þrátt
fyrir að á móti blési undir lokin
slokknaði seint von um betri tíma.
Eftir að sjúkdómar bundu hann við
hjólastól stóð hugur hans til æfínga
og göngu á ný. Með Garðari er
góður drengur genginn. Eftirlifandi
eiginkonu og öðram ættingjum
vottum við dýpstu samúð okkar.
Snorri Ingimarsson,
Guðni Ingimarsson.
+ Elskuleg frænka okkar, ELÍNBORG FINNBOGADÓTTIR fyrrverandi yfirmatráðskona Borgarspítalans í Reykjavfk, sfðasttil heimilis á Háaleitisbraut 44, Reykjavfk, lést aðfaranótt föstudagsins 9. október á Hrafnistu, Hafnarfirði. Jarðarförin auglýst sfðar. Aðstandendur.

+ Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, ÞÓRÐUR SIGURGEIRSSON, Droplaugarstöðum, sem lést 6. október, verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju mið- vikudaginn 14. október kl. 13.30. Sigurgeir Þórðarson, Jóna Kristinsdóttir, Theodóra Þórðardóttir, Þorleifur K. Valdimarsson, barnabörn og barnabarnabörn.

+ Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför RÖGNU EINARSDÓTTUR, Miðvangi 41. Sérstaklega þökkum við séra Sigurði Guðmundssyni, kirkjuverði, organista og kór Víðistaðakirkju. Helga Rósa Hansdóttir, Einar Vignir Hansson, Inga Bjarnadóttir.
Kveðjuorð:
Dagrún J. Harder
Fædd 7. febrúar 1945
Dáin 21. ágúst 1992
t
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi
og langafi,
KRISTJÁN HÖGNASON
bifreiðastjóri,
Síðumúla 21,
Reykjavík,
andaðist á gjörgæsludeild Landspítal-
ans 9. október sl.
Guðrún Kristjánsdóttir, Davíð B. Guðbjartsson,
Kristján Salvar Davíðsson, Valgarð Bjartmar Daviðsson,
Vésteinn Guðmundsson,
Guðmundur Ingi Vésteinsson.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
EYJÓLFUR JÓNSSON
lögfræðingur,
Naustahlein 9,
Garðabæ,
lést í Landspítalanum sunnudaginn 11. október.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju föstudaginn 16. október
kl. 13:30.
Guðrún Guðgeirsdóttir,
Kartfn Eyjólfsdóttir, Ármann Gunnlaugsson,
Vigdis Eyjólfsdóttir, Guðjón Elfasson,
Brynjólfur Eyjólfsson,
Guðgeir Eyjólfsson, Kristfn Ingibjörg Geirsdóttir
og barnabörn.
t
Ástkær eiginkona, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
INGIBJÖRG VÍDALÍN JÓNSDÓTTIR,
áður Velli, Hvolhreppi,
til heimilis á Hvammabraut 16,
Hafnarfirði,
sem andaðist 8. okt. 1992, verður jarð-
sungin frá Hafnarfjarðarkirkju föstudag-
inn 16. okt. 1992 kl. 15.00.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent á Sjúkrahús Suðurlands, Selfossi.
Ingvar Sigurðsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
PÁLMI HANNES JÓNSSON
fyrrv. skrifstofustjóri,
Fornhaga 17,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 15. október
kl. 13.30.
Ágústa Júlfusdóttir,
Pétur Pálmason, Elín Bjarnadóttir,
Elín Pálmadóttir, Sólveig Pálmadóttir,
Arni Jón Pálmason, Eva Júlfusdóttír,
Helga Pálmadóttir, Helgi Samúelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær afi okkar og langafi,
ÞORSTEINN AUÐUNSSON
útgerðarmaður,
Tunguvegi 6,
Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Víðistaðakirkju í dag, þriðjudaginn 13. októ-
ber kl. 13.30.
Þorsteinn Auðunn Pétursson, Ingunn Einarsdóttir,
Róbert Einar,
Mikael Árni Bergmann Þorsteinsson,
Þorsteinn Ari Bergmann Þorsteinsson,
Hjálmar Þröstur Pétursson, Lovfsa Þórðardóttir.
+
Elskulegur sambýlismaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
MAGNÚS SNÆ8JÖRNSSON,
Neöstaleiti S,
Reykjavfk,
sem andaðist 4. október, verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
í dag, þriðjudaginn 13. október, kl. 13.30.
Laufey Árnadóttir,
Kristinn Magnússon, Auður Böðvarsdóttir,
María Magnúsdóttir, Tryggvi Tryggvason,
barnabörn og barnabarnabörn.