Morgunblaðið - 24.02.1993, Side 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 24. FEBRÚAR 1993
©1989 Uniyersal Pfess Syndtcale
/v SendU Jekjtartniéarut iUC ÍJilasoUtnrvxr
ág aetUx, eJclcí c£ haupa.
Nú, fyrst launahækkun kemur
ekki til greina, gætuð þér þá
látið mig fá einn matarskammt
á viku?
endilega að tala um stjórnmál
þegar við heimsækjum þau?
HOGNI HREKKVISI
„þE-TrA EZ. LÖGGAH-AO BRJÓrA HUKRMA þlNA.'1
fHnrgnnlfilbiliili
BRÉF TIL BLADSINS
Aðalstræti 6 101 Reylg'avík - Sími 691100 - Símbréf 681811
Forfallagjald ferðaskrifstofa
- rangfærslur leiðréttar
Frá Karli Sigurhjartarsyni:
Hvers vegna forfallagjald?
Forfallatryggingar eða forfalla-
gjöld hafa þekkst hjá erlendum
ferðaskrifstofum um langt skeið en
urðu fyrst algengar á íslandi fyrir
u.þ.b. 7-8 árum. Lengst af voru
forfallatryggingar undantekningar-
laust keyptar af tryggingafélögun-
um og í samningum við þau var
hægt að ná verulega hagstæðu
verði með því móti að allir sem
bókuðu sig í þessar tilgreindu ferð-
ir væru skuldbundnir til að taka
þessa tryggingu.
Ferðaskrifstofur hafa því al-
mennt komist að þeirri niðurstöðu
að það sé skynsamlegur kostur og
til hagsbóta fyrir neytendur að for-
fallagjald/-trygging sé fastbundið
við kaup á pakkaferðum. Þetta sjón-
armið FÍF hefur Verðlagsráði verið
lengi kunnugt um án þess að
nokkru sinni kæmi formleg athuga-
semd við það.
Á sama hátt hafa ferðaskrifstof-
ur almennt komist að þeirri niður-
stöðu að það sé skynsamlegt og
hagkvæmt fyrir neytendur að hafa
akstur til og frá flugvöllum erlend-
is fastbundinn í ýmsum pakkaferð-
um, jafnvel þó það þurfi ekki að
henta öllum sem ferðina kaupa,
enda næst með því móti sparnaður
fyrir fjöldann. FÍF á heldur ekki
von á að Verðlagsráð geri athuga-
semd við þetta sjónarmið.
Það er mjög fátítt að viðskipta-
vinir geri athugasemdir við forfal-
lagjald ferðaskrifstofanna sem
slíkt. Athugasemdir koma frekar
frá handhöfum kreditkorta, sem
telja sig hafa jafngóða forfalla-
tryggingu í gegnum kreditkortið
sitt.
Forfallatryging VISA
Kreditkort er almennur greiðslu-
miðill sem téngist ferðum og ferða-
lögum aðeins að takmörkuðu leyti
og því vandséð með hvaða rökum
kreditkortafyrirtækin hafa lagt
kostnað vegna ferðatrygginga á
alla sína korthafa hvort sem þeir
ferðast eða ekki.
Ef litið er á þá forfallatryggingu
sem er innifalin t.d. í Farkorti VISA
kemur í ljós að hún er ákaflega
takmörkuð.
í fyrsta lagi gildir hún ekki fyrir
pakkaferðir í leiguflugi en þær eru
a.m.k. 60% af pakkaferðum ferða-
skrifstofanna.
I öðru lagi eru hámarksbætur
VISA-tryggingar u.þ.b. 42.000
krónur en ekkert hámark á bótum
ferðaskrifstofu. Verð ferðar getur
hæglega farið upp fyrir 100.000
krónur.
í þriðja lagi er sjálfsábyrgð
VISA-tryggingar tæpum 5.000
krónum hærri en sjálfsábyrgð hjá
ferðaskrifstofunum.
Þannig er augljóst að farið er
með rangt mál í auglýsingu VISA
föstudaginn í Morgunblaðinu 19.
febrúar sl.
Málflutningur VISA
Framkvæmdastjóri VISA fer
einnig með rangt mál þegar hann
staðhæfír um skilyrði þess hvenær
forföll eru greidd út og aftur þegar
hann segir VISA hafa slitið sam-
starfinu við FÍF vegna innheimtu
forfallagjalds. Sannleikurinn er sá
að á borðinu lá samningur, er
reyndar enn til, undirritaður af Ein-
ari S. Einarssyni þar sem sérstak-
lega er gert ráð fýrir innheimtu
þessa gjalds.
Fríðindi Farkorta hjá FÍF senn
á enda
Það er einnig misskilningur hjá
Einari S. Einarssyni að hann ákveði
hvenær og af hvaða þáttum sinnar
þjónustu ferðaskrifstofur gefí af-
slátt. Hann verður að sætta sig við
það að handhafar Gullkorts VISA
enj nú rukkaðir um fullt forfalla-
gjald og sömuleiðis, eftir 17. maí
nk., handhafar Farkorts.
Engin lögleysa ferðaskrifstofa
Félag íslenskra ferðaskrifstofa á
ekki þátt í ákvörðun ferðaskrifstofa
eða Flugleiða um upphæð forfalla-
gjalds. Félaginu er ekki kunnugt
um hvemig sú upphæð varð til en
hún er nú óbreytt þriðja árið í röð.
Líklegt má telja að söluverð hafí
verið ákveðið af þeim tryggingafé-
lögum sem þá voru inni í mynd-
inni. Hér er þó um óverulegan hluta
heildarverðs pakkaferðar að ræða,
en engum ætti að blandast hugur
um að hörð verðsamkeppni ríkir á
milli ferðaskrifstofanna um það sem
þyngst vegur, þ.e. ferðirnar sjálfar.
Reyndar má færa rök fýrir því að
það sé þægilegra fýrir neytandann
að bera saman verð ef aukaþættir
á borð við forfallagjald kosta það
sama alls staðar.
Félag íslenskra ferðaskrifstofa
hefur hins vegar gert samkomulag
fyrir hönd félagsaðila sinna við
Eurocard um sérstaka þjónustu við
meðlimi Atlas-klúbbs sem eru allir
handhafar Gullkorts Eurocard og
Atlas-korts. Þetta samkomulag er
fullkomlega löglegt og felur meðal
annars í sér 50% afslátt af forfalla-
gjaldi.
KARL SIGURHJARTARSON,
framkvæmdastjóri
Félags íslenskra ferðaskrifstofa.
þær á annað borð eru fyrir hendi
henn, þá eru þær svo lágar og hjá-
róma, að eigendur þeirra dirfast
ekki að gefa þeim nokkum hljóm.
Enn einu sinni sannast að hér á
landi á það við að upphefðin kemur
að utan.
í sjónvarpinu í fyrrakvöld var
rætt við Þorstein Hannesson um
frammistöðu Kristjáns og það var
skemmtilegt að heyra Þorstein gera
grín að því neikvæða umtali sem
iðulega hefur átt sér stað, þegar
Kristján hefur verið annars vegar.
Hann sagði að væri Kristján
ánægður með sig, þá væri það gott
og vel, en hann væri ekki hálft eins
ánægður með sig, eins og vinir
hans væm.
Hér í blaðinu í gær var m.a.
rætt við Manuelu Hoelterhoff, list-
gagnrýnanda bandaríska stórblaðs-
ins The Wall Street Journal um
Kristján, sem greinilega var dáhrif-
in af Kristjáni. Hún benti réttilega
á að þótt Metropolitan sé meðal
virtustu óperuhúsa heims, þá er það
ekki í jafn miklum metum og áður.
Síðan sagði hún Lýríska óperan í
Chicago væri um þessar mundir í
fararbroddi í heiminum. Þar hefur
Kristján slegið eftirminnilega í gegn
og það nú síðast í haust er leið.
Víkyerji skrifar
Dæmi um velheppnaða og
hnyttna auglýsingu er að
mati Víkveija auglýsingin sem Há-
skólabíó hefur látið gera um um-
gengni kvikmyndahúsgesta um sal-
arkynni kvikmyndahúsanna. Sýnd-
ur er sláni nokkur, sem hefur troð-
ið fæti sínum á milli stólbakanna,
þannig að býfan er með öllu föst,
þegar vörðurinn kemur að til þess
að kanna kvað dvelur kauða, þegar
kvikmyndahúsið hefur tæmst af
gestum. Sýndur er sóðaskapurinn
á gólfum, sælgætisbréf, poppkorn,
tómar gosdollur, jórturgúmmíkless-
ur og þaðan af geðslegra húsa-
skraut. Síðan er sýnd fjölskylda við
sjónvarpsgláp heima í stofu og
heimilisfólkið, með húsmóðurina í
fararbroddi, látið umgangast eigið
heimili á svipaðan máta og svo
margir bíógestir virðast umgangast
kvikmyndahúsin. Ekki þarf að orð-.
lengja að þegar heimilisfólkið er
sýnt umgangast eigið heimili á jafn-
svínslegan hátt og það gerir í agu-
lýsingunni, verður enn ljósara,
hvers konar villimennska það er
sem fær kvikmyndahúsgestina til
þess að henda öllu rusli beint á
gólf hússins þegar þeir eru í bíó.
Raunar er Víkveiji ekki í nokkrum
vafa um að áhrifamáttur auglýsing-
ar sem þessarar er mjög mikill, því
hann sá, að sýningu lokinni, að það
var til þess að gera þrifalegt á milli
bekkjanna og á hliðargöngum.
Meira að segja sá hann bæði böm
og fullorðna gera sér það ómak á
leiðinni út úr húsinu, að beygja sig
niður og grípa með sér rusl, sem
var svo sáraeinfalt að fleygja í
næsta rusladall.
xxx
að eru sjálfsagt engar ýkjur
að segja að frammistaða
Kristjáns Jóhannssonar, hetju-
tenórs, í Metropolitan óperunni í
New York um síðustu helgi er hann
þreytti frumraun sína á þessum
heimsfrægu fjölum í II Trovatore,
eftir Verdi, hafí fyllt íslensku þjóð-
ina stolti. Nú stendur Kristján á
hátindi ferils síns. Honum eru öll
óperuhús heimsins opin, að minnsta
kosti þau sem talin eru skipta máli
í óperuheiminum og ísland eins og
það leggur sig er yfír sig hreykið
af þessum syni sínum, sem hefur
skipað sér í fremstu röð. Nú heyr-
ast ekki raddir lengur sem hvísla:
„Mikið er hann montinn," eða „það
vantar ekki sjálfsánægjuna!“ Ef