Morgunblaðið - 23.08.1994, Page 25

MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREIIMAR
ÞRIÐJUDAGUR 23. ÁGÚST 1994 25
Bamaskapur eða hræsni?
ÞANN 24. maí 1994 féllu þessi
orð í þætti Páls Heiðars Jónssonar
í Ríkisútvarpinu: «Ég er kommún-
isti til að beijast fyrir réttlæti.»
Þessu var lýst yfir, að því er virt-
ist, af einlægri sannfæringu. Og
sá sem það gerði var hvorki auli
né bjáni, heldur eitt af eftirtektar-
verðari ljóðskáldum samtímans og
kennari ungra barna.
Sá sem lýsir því yfir, að hann
sé kommúnisti, hlýtur
að vita vel, hvernig
kommúnistar hafa
farið að því að fram-
fylgja réttlætinu.
Kommúnistar að-
hyllast hugmyndir,
sem settar voru fram
af tveim vel þekktum
lærifeðrum þeirra.
Þeir hétu Karl Marx
og Vladimír Úljanoff
(Lenín).
Marx fyrirleit ein-
staklinginn sem slíkan
og færði að því fræði-
leg rök, að þessum
einstaklingi bæri að
útrýma. Það yrði bezt
gert með því, að þeir
sem ekkert eiga og enga eða litla
menntun hafa, taka höndum sam-
an um að afnema ekki aðeins rétt
manna til eignar heldur og þá, sem
mótaðir eru af því að eiga eitt-
hvað. Þessir síðastnefndu voru
kallaðir burgeisar í fyrirlitningar-
tón, og áttu ekkert annað skilið
en dauðann. Sagan er grimm
gyðja, sagði félagi Karls Marx,
F. Engels, og leggur veginn til
sigurs yfir haug af líkum.
V.í. Lenín útfærði þessar
grunnhugmyndir, og þær urðu að
hugmyndafræði stjórnmálaflokks,
sem hann stofnaði og stýrði. Sá
flokkur kenndi sig við kommún-
isma (en annað heiti hans var
bolsivikkar).
Fyrir furðulega duttlunga sög-
unnar tókst flokki Leníns að sölsa
undir sig völd í Rússlandi árið
1917. Hann fékk tækifæri til að
koma kenningum sínum í fram-
kvæmd. Kommúnistar og fjöldi
fylgifiska þeirra um allan heim
fylgdust náið með og fylltust hrifn-
ingu og lotningu.
Aðferðin, sem Lenín fékk að
láni hjá Marx til að koma á nýju
réttlæti, heitir stéttabarátta.
Hvernig háðu bolsivikkar þá bar-
áttu? Með ofbeldi. Ofbeldi, sem er
fólgið í því að fara að náunganum
og skera hann á háls fyrir það
eitt að hann tilheyrir stétt, sem
kenningin segir að eigi ekki til-
verurétt.
Hér verða nú tilfærð nokkur
dæmi úr ritum Leníns um það,
hvernig hann framfylgdi réttlæt-
inu:
«Það verður að beita miskunn-
arlausu fjöldaofbeldi gegn stór-
bændum, prestum og hvítliðum.
Þá sem vafi leikur á um ber að
loka inni í fangabúðum utan borg-
arinnar. Símið um framkvæmd-
ina» (9.8. 1918).
«Það þarf að ganga fram með
ofbeldi af enn meiri krafti og láta
það ná til Jjöldans* (26.11. 1918).
«Ef ekki verða gerðar hetjuleg-
ar ráðstafanir, þá mun
ég sjálfur taka að mér
í Varnarmálaráðinu
og í Miðstjórninni að
handtaka þá sem bera
ábyrgðina og einnig
aftökur. Það er ekki
hægt að þola aðgerða-
leysi og vanrækslu. —
Með kommúnístískri
kveðju, Lenín» (18.7.
1920).
«Þið skuluð skilyrð-
islaust finna þá seku,
svo að þessir þijótar
geti rotnað í fangelsi»
(13.9. 1921).
Eftir að kommún-
istaflokkur Leníns
komst til valda í Rúss-
landi miðaði hann að því að útrýma
eftirfarandi tegundum fólks:
Sjálfseignarbændum, mennta-
mönnum, atvinnurekendum,
prestum. Á dögum Leníns tókst
allvel að koma hinum þrem síðast-
nefndu fyrir kattarnef. Arftaki
Leníns, Stalín, tók svo til við að
ljúka verkefninu með því að út-
rýma bændum sem stétt.
Það var alls ekki nauðsynlegt
að menn tilheyrðu þessum stéttum
til að vera drepnir. Það var nóg
að vera grunaður um óæskilegt
hugarfar. Dæmi þessa eru örlög
N. Gúmiljovs. Hann var ungt og
upprennandi skáld. En þar að auki
var hann sakaður um að vera í
slagtogi með mönnum sem höfðu
ýmigust á Lenín. Hann var tekinn
og skotinn.
Tugir milljóna manna féllu í
valinn.
Sögu Kommúnistaflokks Sovét-
ríkjanna lauk með því, að stjórn-
lagadómstóll Rússlands dæmdi
hann að hafa verið glæpaflokk.
Þetta er öllum kunnugt, sem
vilja vita. Því er það ömurlegt til
að vita að maður sem hefur helgað
líf sitt uppfræðslu barna skuli geta
lýst því yfir frammi fyrir alþjóð
að hann telji að réttlætið nái fram
að ganga með aðferðum kommún-
ismans. En þessi ummæli varpa
ljósi á hugsunarhátt óhugnanlega
margra manna af tveim — jafnvel
þrem — kynslóðum íslendinga.
Enga miskunn — lifi einræðið!
Laugardaginn þann 16. júlí
1994 birtu nokkrir valinkunnir
íslendingar áskorun til íslenzkra
stjórnvalda um að stuðla að því,
að viðskiptabanni (eða „hóprefs-
ingum“, eins og það er nefnt) verði
aflétt af írak, Líbýu og Serbíu.
Um hvað er verið að biðja?
Ekkert annað en það, að íslenzk
stjórnvöld eru beðin um það að
stuðla að því á alþjóðavettvangi
að þrír blóðugir einræðisherrar
geti hindrunarlaust kúgað og
Þegar Sameinuðu þjóð-
imar reyna með frið-
samlegum hætti að
koma viti fyrir þrjá ein-
ræðisherra, segir Arn-
ór Hannibalsson, em
------------?------------
til menn á Islandi sem
rennur blóðið til
skyldunnar!
drepið íbúana í þessum löndum.
Hafa höfundar áskorunarinnar
einhverja samúð með Kúrdum? Sú
þjóð hefur barizt hetjulega fyrir
rétti sínum til að lifa sem ein þjóð,
fyrir sjálfsforræði sínu. Fyrir það
hefur árum saman verið heijað á
Kúrda og reynt að þurrka þjóðina
sem heild út. Aðgerðir Sameinuðu
þjóðanna hafa dregið úr hörku
aðgerða einræðisherra Iraks gegn
þeim. Nú vilja hinir íslenzku áskor-
endur hleypa einræðisherranum
lausum til að drepa Kúrda að vild.
Og hvað um fenjaarabana, sem
hafa mátt sæta atlögum, sem miða
að því að útrýma þeim? Hinir ís-
lenzku áskorendur hafa enga sam-
úð með þeim. Ef samúðin væri
það, sem hrinti þeim af stað,
myndu þeir biðja stjórnvöld að
efla stuðning við þetta fólk sem
má sæta blóðugum ofsóknum, við
lýðræðissinna í þeim þrem löndum,
sem nefnd voru. Um það er ekki
orð. Einræðisherrarnir eiga að fá
að hafa fijálsar hendur.
Hverskonar stjórnarfar er það,
sem Slobodan Milosevic stendur
fyrir í Serbíu? Hann var leiðtogi
kommúnistafloksins, en á einni
nóttu breyttist hann í þjóðernis-
sinna, þegar kommúnisminn
missti allt bit. Stjórn hans styðst
við þau sömu öfl, sem áður stóðu
að kommúnistastjórn Júgóslavíu.
Þau hafa einungis málað sig felu-
litum. Undir kjörorðinu: Þar sem
er Serbi, er Serbía! hefur hann
staðið fyrir einhverri blóðugustu
borgarastyijöld sem um getur. Nú
vilja hinir íslenzku áskorendur og
mannvinir gefa honum fijálsar
hendur til að afla sér vopna og
vista til að geta haldið manndráp-
unum áfram. ÁskoPendurnir sýna
enga samúð með fórnarlömbum
hans.
Hvernig hefði verið að áskor-
endurnir hefðu skorað á stjórnvöld
að gera það sem í þeirra mætti
stendur til að styðja við bakið á
lýðræðis- og friðarsinnum í Serb-
íu? Nei, samúðin er öll með einræð-
isherranum.
Til er eitt land í heiminum, sem
er risavaxnar fangabúðir — Norð-
ur-Kórea. Það er rétt hægt að
ímynda sér þá miklu sorg sem
settist að í bijóstum þessa fólks
við fráfall hins mikla valdavitrings
Kim II Sungs.
Hverjir eru þeir stjórnvitringar,
sem þetta fólk sér ekki sólina fyr-
ir? Maó Tze Dong, Hó Sí Mín,
Daniel Ortega, Mengistu Haile
Miijam, Fídel Castró. Hjarta þess
slær hraðar af hrifningu, hvenær
sem fréttist af kúgurum, sem ná
einræðisvöldum og keyra fólk nið-
ur í hyldýpi örbirgðar, ofbeldis og
réttindaleysis.
Muhammar Ghaddafi, einræðis-
herra Líbýu, heldur hlífískildi yfír
þeim sem sprengdu farþegaflugvél
yfir Lockerbie í Skotlandi. Með því
að lýsa því yfir, að létta beri af
þessum einræðisherra öllum
þvingunum, er verið að lýsa yfír
stuðningi við hryðjuverk. Hvenær
hafa höfundar nefndrar áskorunar
lýst yfir samúð með fórnarlömbum
einræðis og kúgunar? Lýstu þeir
yfír samúð með þeim sem fórust
í Gúlagi sovétveldisins? Með þeim
Víetnömum, sem lögðu á haf út á
feysknum fleytum frekar en að
þola lífíð undir kommúnistastjórn?
Með þeim sem fórust í hungurs-
neyð í Eþíópíu? Með þeim frelsi-
svinum sem rotna í dýflissum Fíd-
els Castrós?
Ekki hefur frétzt um neinar
slíkar yfirlýsingar.
En þegar Sameinuðu þjóðirnar
reyna með friðsamlegum ráðum
að koma vitinu fyrir þijá einræðis-
herra, þá rennur þessum mannvin-
um á íslandi blóðið til skyldunnar.
Það á ekki að taka fram fyrir
hendur þeirra.
Einræðisdýrkun
Alla þessa öld hafa verið til stór-
ir hópar manna, sem hafa ekki
mátt vatni halda af hrifningu á
bófum og mannhöturum, sem hafa
náð völdum víða um heim. (Hafa
þó menn þessir búið sjálfír í lönd-
um, sem hafa í heiðri mannrétt-
indi og kristna menningu.) Það er
undarlegt, að enn skuli vera uppi
á Islandi flokkur manna sem skip-
ar sér í þennan hóp.
Höfundur er prófessor í heimspeki
við Háskóla Islands.
Arnór
Hannibalsson
Reyklaus Háskóli
Það hlýtur að telj-
ast til grundvallar-
réttinda að þurfa ekki
að anda að sér meng-
uðu lofti að óþörfu.
Það er líka staðreynd
að tóbaksreykur
andrúmslofti skaðar
þá sem honum anda
að sér. Því hefur þró-
unin verið sú að sí-
fellt víðar er verið að
banna reykingar, og
er það raunar bundið
í lög að þær skuli ekki
leyfðar þar sem al-
menningur leitar af-
greiðslu eða þjónustu.
Því miður hefur
þessum málum ekki verið sinnt
sem skyldi í Háskóla íslands. Þar
hafa reykingar verið stundaðar
víða, í trássi við áður-
nefnd lög.
Nú hefur hins vegar
Háskólaráð einróma
samþykkt tillögu okk-
ar stúdenta að reyk-
ingar skuli bannaðar í
húsum skólans frá og
með upphafi skólaárs
’94-’95 og þykir ýms-
um kominn tími til.
Vegna hlutverks Há-
skólans sem æðsta
menntastofnun þjóð-
arinnar er ótækt ann-
að en hann standi í
fararbroddi þeirra sem
vilja draga úr reyking-
um fólks og vernda
hagsmuni hinna sem ekki reykja.
Því á ég von á að nemendur og
kennarar taki þessari breytingu
Andri Már
Þórarinsson
Það eru grundvallar-
réttindi að þurfa ekki
að anda að sér reyk-
menguðu lofti, segir
Andri Már Þórarins-
son. Háskólaráð hefur
einróma samþykkt að
banna reykingar í hús-
um skólans frá og með
skólaári 1994-95.
vel, og þeir sem ekki gera það,
þá sem hveiju öðru hundsbiti.
Vissulega væri ákjósanlegt að
hafa aðstöðu í byggingum skólans
fyrir þá sem reykja. Slík aðstaða
er víðast hvar ekki fyrir hendi og
þyrfti skólinn að leggja í kostnað
sem svarar 15-20 milljónum
króna svo viðunandi væri. Meðan
framkvæmdafé skólans er jafn lít-
ið og raun ber vitni er augljóst
að skólanum er ómögulegt að
leggja út í slíkar framkvæmdir.
Því hlýtur ódýrasta og besta lausn-
in að vera sú sem Háskólaráð hef-
ur nú ákveðið.
Það er von mín að yfirvöld ann-
ara skólastofnana sem ekki eru
reyklausar nú þegar fylgi þessu
góða fordæmi Háskólans. Reyk-
laust skólakerfi gæti orðið liður í
kynningu landsins sem heilsupara-
dísar, lands ómengaðs lofts og
hreinnar náttúru auk þess sem það
yrði án efa æsku landsins til heilla.
Ég óska stúdentum og öðru
starfsfólki HI til hamingju með
reyklausan Háskóla.
Höfundur erfulltrúi stúdenta í
Háskólaráði.
Hotpuint
Snýst í báöar
áttir, 5kg, 2 hitastillingar.
Ryðfrí stáltromla. Barki fylgir.
...at>OVsrioasto<i