Morgunblaðið - 23.10.1994, Síða 27

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 23. OKTÓBER 1994 27
LÁKIJS HALLDÓR
JAKOBSSON
+ Lárus Halldór Jakobsson sér og virkja krafta þess innan
fæddist í Vestmannaeyjum íþróttahreyfingarinnar. Sem dæmi
21. júlí 1958. Hann lést á Land- um ósérhlífni og dugnað Lalla má
spítalanum 11. október síðast- nefna að hann dæmdi leiki á Polla-
liðinn. Foreldrar hans voru mótinu, auk þess að vera mótstjóri
Jakob Sigurjónsson vörubif- þess, og framkvæmdastjóri ÍBV,
reiðastjóri, f. 23.6. 1928, d.
20.10. 1979, og Inga Lárusdótt-
ir, starfsstúlka á Hraunbúðum,
f. 22.6. 1929.
MIG langar með nokkrum fátæk-
legum orðum að minnast vinar
míns, Lárusar Jakobssonar, sem
lést fyrir skömmu eftir stutta en
erfiða sjúkrahúslegu. Það var erf-
itt að horfa upp á vin sinn deyja
af völdum illvígs sjúkdóms. Enn
erfiðara verður að sætta sig við
að hann Lalli er farinn yfir móðuna
miklu.
Það leita ýmsar minningar á
hugann þegar ég hugsa til baka
og ég minnist ánægjulegra sam-
verustunda, sem ég' átti með Lalla
í gegnum árin. Iþróttir, og þá sér-
staklega fótboltinn, áttu hug hans
allan og kynntist ég Lalla fyrst í
gegnum þær. Lalli var einn af
þessum mönnum sem helgaði
krafta sína íþróttahreyfingunni og
hafði mjög gaman af að starfa
innan hennar. Á mínum yngri
árum umgekkst ég Lalla mikið í
gegnum fótboltann og var hann
mjög góður við okkur strákana.
Minnist ég margra bíltúra með
Lalla eftir æfingar, þar sem hann
splæsti á okkur kók og Prins póló.
Lalli var mjög liðtækur badmint-
onspilari og var oft mikið fjör í
kringum Lalla á badmintonæfing-
unum. Á þessum árum vann hann
sem húsvörður í íþróttamiðstöðinni
og þar sem badmintonæfingarnar
voru oft síðustu tímarnir á kvöldin
í húsinu, stálumst við oft til þess
að vera lengur með Lalla í fótbolta.
Eitt er það þó öðru fremur sem
Lalla verður ætíð minnst fyrir, en
það er Pollamót Týs, sem hann
stýrði í síðasta sinn nú í sumar.
Lalli talaði oft um að sér fyndist
vanta fleiri fótboltaleiki fyrir
yngstu peyjana, en þá voru engin
skipulögð mót haldin fyrir þann
aldursflokk á landinu. Ég minnist
þess ávallt, vetrardag einn fyrir
u.þ.b. 11 árum, er hann lýsti háleit-
um hugmyndum sínum um stórt
fótboltamót í Eyjum, þegar hann
var að skúra ganginn inn í íþrótta-
húsi. Hann ljómaði allur þegar
hann talaði um þetta og sagðist
ætla að tala við Tomma í Tomma-
borgurum til þess að styrkja mót-
ið. Lalli var nefnilega mjög glúrinn
í peningamálum og fannst alveg
tilvalið að tala við Tomma, því að
allir íþróttahópar frá Eyjum, sem
fóru til Reykjavíkur í keppnisferða-
lög, borðuðu þar. Ég og vinur minn
hlustuðum með athygli á Lalla,
sem virtist í eigin hugarheimi, og
höfðum ekki mikla trú á þessum
skýjaborgum hans. Afganginn af
sögunni þekkja allir og Lalli er
ekki einungis guðfaðir Tomma-
móts/ShelImóts Týs, heldur allra
polla-, pæju- og hnokkamóta sem
haldin eru um allt land á hverju
sumri. Og hvaða nafni sem mótið
nefnist hveiju sinni, heitir það allt-
af Lallamótið í mínum huga.
Lalli var til margra ára fram-
kvæmdastjóri knattspyrnudeildar
ÍBV og stóð sig með miklum sóma
í því starfi. Hann hélt vel á öllum
málum þar og starfaði þar af mikl-
um eldmóði. Lalli var framsýnn og
var sífellt að fá nýjar hugmyndir
í sambandi við fjáraflanir. Hveijum
hefði til dæmis dottið bílnúmera-
happdrætti í hug, nema Lalla?
Lalla tókst, ásamt ötulu knatt-
spyrnuráði, að koma fjárhag knatt-
spyrnudeildar ÍBV á réttan kjöl.
Lalli var ósérhlífinn og þau eru
ófá störfin sem hann gekk í, í þágu
íþróttanna. Þess vegna átti hann
auðvelt með að fá fólk í lið með
rukkaði inn á hvern leik félagsins
og tíndi rusl eftir þá, ef með þurfti.
Svona mönnum dregur maður dám
af og vonandi munu menn innan
íþróttahreyfingarinnar í Eyjum
starfa í anda Lalla í framtíðinni.
Stórt skarð er höggvið í raðir
Eyjamanna og raunar landsmanna
allra. Við höfum misst góðan
dreng, sem verður sárt saknað í
bæjarfélaginu og alls staðar
minnst fyrir dugnað, fórnfýsi og
atorkusemi sína.
Kæri Lalli, ég þakka kærlega
fyrir að hafa fengið að vera fylgi-
sveinn þinn á mínum yngri árum
og síðar samferðamaður. Allar góðu
og skemmtilegu stundirnar ásamt
minningunni um þig mun ég geyma
í hjarta mínu að eilífu. Megi góður
Guð geyma þig og styrkja fjöl-
skyldu þína í hennar miklu sorg.
Martin Eyjólfsson (Malli).
Mig langar til að minnast Lárus-
ar Halldórs Jakobssonar vinar
míns og félaga í Tý í örfáum orð-
um. Ekki hvarflaði að mér, síðast
þegar ég talaði við félaga Lalla í
verslun hans sem hann var nýbúinn
að kaupa, að það yrðu okkar síð-
ustu orðaskipti. Hann hafði á orði
að hann fyndi til lasleika en sagði
við mig að það hlyti að lagast. Þá
datt mér ekki í hug að hann yrði
kominn á sjúkrahús um kvöldið og
ætti þaðan ekki afturkvæmt.
Við kynntumst í gegnum sam-
eiginleg áhugamál okkar sem voru
íþróttir og íþróttastarf. Lalli hafði
mikinn áhuga á íþróttum þó ekki
tæki hann mikinn þátt í þeim sjálf-
ur. Reyndar æfði hann og keppti
í badminton. Hans vettvangur. í
íþróttum var að öðru leyti utan
vallar, þar sem hann var í forystu
í ráðum og nefndum. Lalli vann
mikið og óeigingjarnt starf fyrir
íþróttahreyfinguna í Vestmanna-
eyjum og einkenndust störf hans
af einstæðri samviskusemi, eins
og reyndar allt sem hann tók að
sér. Éf Lalli tók eitthvað að sér
vissu þeir sem til þekktu að ekki
þurfti að hafa af því frekari
áhuggjur. Lalli kláraði öll mál sem
honum var treyst fyrir.
Fyrsta Tommamótið, sem í dag
er nefnt Shell-mót Týs, var haldið
árið 1984, en þar keppa drengir í
6. aldursflokki í knattspyrnu.
Tommamótið var hugmynd Lalla
og þar fengu kostir hans og hæfi-
leikar að njóta sín til fulls. Lalli
hefur stjórnað mótunum frá upp-
hafi og hafa þau dafnað og vaxið
með hveiju árinu. I sumar var
mótið haldið í 11. sinn og hylltu á
2. þúsund drengir Lalla fyrir störf
hans í þágu mótsins.
Með þessu voru drengirnir að
sýna Lalla þakklæti sitt og virð-
ingu. Við sem þekktum og unnum
með Lalla vorum drengjunum
hjartanlega sammála, því Shell-
mótin hefðu aldrei gengið eins vel
og orðið svo stór sem þau eru, ef
hans hefði ekki notið við í stjórnun
og skipulagningu.
Við Týrarar köllum Shell-mótin
stundum Lallamót í okkar röðum
og eru það svo sannarlega orð að
sönnu.
Allir sem komið hafa til Eyja á
Tomma- og seinna Shell-mót
þekkja Lalla. Leikmenn, þjálfarar,
fararstjórar og foreldrar treystu
honum og áttu í honum félaga því
Lalli fór aldrei í manngreinarálit.
Það var gaman að vinna með
Lalla í ráðum og nefndum. Hann
lagði hart að sér í störfum sínum
og gerði sömu kröfu til þeirra sem
með honum voru.
MINNINGAR
Lalli var stríðinn og hafði gaman
af að segja græskulausar sögur
um náungann, en sjálfur þoldi
hann vel stríðni.
Þegar góður félagi fellur frá
langt um aldur fram leitar margt
á hugann. Hvers vegna þurfti þetta
að koma fyrir? Hvers vegna var
það hann sem féll frá? Fátt verður
um svör, en upp í hugann koma
ótal minningar, gamlar og nýjar,
um horfinn vin.
Votta ég aðstandendum Lárusar
dýpstu samúð mína.
Stefán Jónasson
og fjölskylda.
Fráfali Lárusar Jakobssonar
kom eins og reiðarslag. Flestir í
Eyjum þekktu til hans, og þá að-
eins að góðu. Lárus var ljúflingur
sem fólki þótti vænt um. Fyrir
í'úmum áratug sat ég í stjórn Týs
með ýmsu góðu fólki, þar á meðal
Lárusi. Þetta var haustið 1983.
Það var einmitt þennan vetur sem
Lárus fékk þessa snjöllu hugmynd
að halda knattspyrnumót fyrir 6.
flokk í knattspyrnu. Það vantaði
verkefni fyrir þennan aldurshóp.
Miðað við undirtektir hefur hann
hitt naglann á höfuðið. Lalli var
potturinn og pannan í öllum undir-
búningi og skipulagningu og við
meðstjórnarmenn hjálpuðum til.
Fyrsta „Tommamótið" leit dagsins
ljós 1984 og virtist Lárus hafa
skipulagt mót sem var eins og full-
skapað strax í byijun. Lalli hefur
verið hugmyndasmiðurinn, skipu-
leggjandinn, stjómandinn og haft
her manns sér til aðstoðar. Mótið
hefur stækkað og eflst en grunn-
tónninn alltaf verið sá sami. Oft
hef ég síðan undrast hvernig hon-
úm tókst að koma með þessa form-
úlu sem hefur algjörlega staðist
tímans tönn. Þetta mót hefur sál.
Vestmannaeyjar, Lárus, Shellmót,
Týr. Þetta er eitt og hið sama.
Þátttakendur hafa alla tíð síðan
verið miklir aufúsugestir í Eyjum
og kryddað tilveruna fyrir Vest-
manneyinga. Ég held að svo vel
hafi tekist til með „Tomma/Shell“-
mótið í heilan áratug vegna þess
að Lalli var vakandi og sofandi
yfir þessu barni sínu, og vegna
þeirra miklu mannkosta sem hann
bjó yfir.
Knattspyrnan var ær og kýr
Lalla og starf hans fyrir ÍBV og
Tý verður aldrei að fullu metið.
Rekstur mfl. ÍBV hefur verið und-
ir röggsamri stjórn hans og til
fyrirmyndar. Sl. sumar tók Lalli
við rekstri á Turninum. Fyrir
stuttu fékk hann heimsókn lög-
fræðings vegna svokallaðra „Lalla
báta“ þar sem annar aðili taldi sig
hafa einkarétt á nafninu bátur.
Lalli sá húmorinn í þessu og taldi
Krossar
á leiði
I viðarlit oa málaöir.”
Mismunandi mynsiur, vönduo vinna.
Slmi 91-35939 og 35735
Blómastofa
Fríöfinm
Suðurlandsbraut 10
108 Reykjavfk. Sfmi 31099
Oplð öll kvöld
til kl. 22,- einnig um helgar.
sig ekki þurfa að standa í þrasi
við menn og vildi leyfa viðkomandi
að vera einum á báti og kallaði
sinn bát „skútu“. Lalli leysti málin
vandræðalaust.
Eftir að Lalli kom í Turninn á
Strandveginum rakst maður nær
daglega á hann og var oft að gant-
ast við hann sem fyrr. Péningamál
íþróttahreyfingarinnar komu
stundum til tals, en ráðdeild hans
var viðbrugðið. Oftar en ekki voru
íþróttamálin rædd og þá helst
staða ÍBV-liðsins í það og það
skiptið. Slíkt spjall verður að bíða
um sinn. Það hefur vantað góðan
skipuleggjanda á óþekktum stað
og Lalli verið kallaður til starfa.
Hans verður sárt saknað. Skarð
hans verður ekki fyllt. Minningin
lifir.
Tómas Jóhannesson.
Við urðum allir felmtri slegnir
er við heyrðum af veikindum hans
og hugsuðum mikið til hans á
meðan hann lá á sjúkrahúsi í
Reykjavík síðustu vikur ævinnar.
Við fréttum af ástandi hans og
vissum í hvað stefndi. Sorgin er
mikil en biturð í garð örlaganna
er þó sterkari. Lífið er ósanngjarnt
en dauði Lárusar er meira en það,
hann er rán.
Allir þekktum við Lalla í gegn-
um starf íþróttafélaganna í Vest-
mannaeyjum og vorum um árabil
eins konar aðstoðarmenn hans í
því sem gera þurfti. Okkur var
alltaf sönn ánægja að aðstoða hann
því þrátt fyrir ungan aldur mat
hann okkur ávallt að verðleikum
og hlustaði á það sem við höfðum
að segja. Þegar við unnum við
rukkun á knattspyrnuleiki fól hann
okkur snemma ábyrgð sem margur
hefði veigrað sér við að fela svo
ungum drengjum. Í návist Lalla
leið manni eins og maður væri
„einn af köllunum“; hann talaði
við okkur eins og fullorðna menn
og lét okkur finna að störf okkar
væru mikils metin. Hann tók það
ekki sem sjálfsagðan hlut að við
byðumst til aðstoðar og var þakk-
látur fyrir það. Þakklætið sýndi
hann í örlæti sem lítið bar á og
var ekki í samræmi við það orð-
spor sem af honum fór. Þó vita.
það allir, sem til Lalla þekktu, að
hann launaði sínu fólki vel en sló
ekki um sig með undanlátssemi
og bruðli í íjármálum. Þessir eigin-
leikar auk hugmyndaauðgi, elju-
semi, innfjálgs áhuga og hæfilegr-
ar frekju gerðu Lalla að yfírburða-
manni í stjórnun knattspyrnudeild-
ar á íslandi.
Lalli naut verðskuldaðrar virð-
ingar allra sem komið hafa nálægt
Shell-mótinu í knattspyrnu og var
alltaf gaman að sjá hvernig allir
sneru sér til hans þegar þurfti að
fá ráðleggingar. Skipti þá engu
hvort það voru skipuleggjendur,
þjálfarar eða konurnar sem
smurðu brauðið ofan í strákana.
Við lærðum mikið af Lalla og
vitum að liklega kynnumst við
aldrei neinum sem líkist honum.
Hann skilur margt eftir sig í hug-
um fólks og Shell-mótið í knatt-
spymu er ódauðlegt minnismerki
um framtakssemi hans.
Við vottum hans nánustu sam-
úð. Guð veiti þeim styrk.
Þórlindur, Eggert,
Dengsi, Birgir Hrafn
og Hafsteinn.
t
SOFFÍA JÓNSDÓTTIR
fyrrverandi starfsstúlka
í eldhúsi Landspitalans,
sem lést aðfaranótt 17. október sl. í Hátúni 10B, verður jarðsung-
in frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 26- október kl. 10.30.
Systkini og aðrir aðstandendur.
t
Útför
GUÐRÚNARJÓNSDÓTTUR
þjóns Drottins,
Hverfisgötu 6b,
Hafnarfirði,
fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 25. október kl. 13.30.
Aðstandendur.
t
Ástkær móðir mín,
JÓHANNA ÞÓRÐARDÓTTIR
frá Hvitárholti,
dvaldi sfðast á dvalarheimilinu Ási,
verður jarðsungin frá Fossvogskapellu mánudaginn 24. október
kl. 15.00.
Sigurður Guðmundsson.
t
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR ÞORBJÖRG VALGEIRSDÓTTIR,
Hólabergi 32,
Reykjavik,
verður jarðsungin frá Fella- og Hólakirkju þriðjudaginn 25. októ-
ber kl. 10.30.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim, sem vildu minnast henn-
ar, er bent á Hjartavernd.
Atli Benediktsson,
Sigurður A. Axelsson, Kolbrún Sandholt,
Magnús F. Jónsson, Sigríður Gísladóttir,
Valgeir K. Einarsson, Anna S. Sverrisdóttir,
Kristbjörg S. Kristmundsdóttir, Aron Magnússon,
Ólafur S. Kristmundsson, Elisabet Guðlaugsdóttir,
Halldóra Kristmundsdóttir, Stefán S. Vilbertsson,
Áshildur Kristmundsdóttir, Lenart Persson,
Sveinbjörg Kristmundsdóttir, Þorvaldur Stefánsson,
Sigurjón G. Kristmundsson, Þórunn A. Björnsdóttir,
Sigurlina R. Kristmundsdóttir, Kristján M. Arnason,
barnabörn og barnabarnabörn.