Morgunblaðið - 19.02.1995, Síða 26

26 SUNNUDAGUR 19. FEBRÚAR 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MINNIIMGAR
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, sonur og bróðir,
GUÐMUNDUR SVEINSSON
kennari,
Stekkjarhvammi 26,
Hafnarfirði,
lést f Borgarspítalanum 17. febrúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðlaug Kristmundsdóttir.
t
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ALFONSO CORDOVA
forstjóri,
lést í Mexíkóborg miðvikudaginn 15. febrúar.
Erna Geirdal de Cordova,
Alfonso Ari Cordova,
Erna Dís Cordova de Lopez, Alfonso Lopez,
Raul Arturo Cordova,
Carlos Atli Cordova,
Alfonso Atli Lopez, Erna Daniela Lopez.
t
Maðurinn minn, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
EYJÓLFUR STEFÁNSSON,
sem lést í sjúkrahúsinu á Egilsstöðum 11. febrúar sl., verður jarð-
sunginn frá Áskirkju mánudaginn 20. febrúar kl. 13.30.
Jódís Sigurðardóttir,
Skúli Magnússon, Anna Einarsdóttir,
Eyjólfur Skúlason,
Eyrún Heiða Skúladóttir, Unnsteinn Guðjónsson,
Jódís Skúladóttir
og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓNAS G. RAFNAR
fyrrverandi alþingismaður
og bankastjóri,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni
þriðjudaginn 21. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á Hjartavernd.
Aðalheiður B. Rafnar
Halldóra J. Rafnar, Baldvin Tryggvason,
Ingibjörg Þ. Rafnar, Þorsteinn Pálsson,
Ásdís J. Rafnar, Pétur Guðmundarson,
barnabörn og barnabarnabarn.
+
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGIBJÖRG INGVARSDÓTTIR,
Bústaðavegi 99,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 21. febrúar kl. 13.30.
Guðmundur Þórðarson, Guðný Halfdanardóttir,
Ingvar Þórðarson, Guðný Svavarsdóttir,
Stefán Þórðarson,
Símon Þórðarson, Ingibjörg Júlfusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUDSTEINN INGVAR
ÞORBJÖRNSSON
frá Vestmannaeyjum,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
sem lést í St. Jósefsspítala þriðjudaginn
14. febrúar, verður jarðsunginn frá
Aðventkirkjunni í Reykjavík þriðjudaginn
21. febrúar kl. 13.30.
Margrét Guðmundsdóttir,
Reynir Guðsteinsson,
Sóley Guðsteinsdóttir Hólm,
Birgir Guösteinsson,
Lilja Guðsteinsdóttir,
Smári Guðsteinsson,
Eygló Björk Guðsteinsdóttir,
Erna Rós Guðsteinsdóttir Johnson,
Helga Arnþórsdóttir,
María J. Helgadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
Árni Hólm,
Jórunn Brádshaug,
Steinþór Þórðarson,
Eygló Einarsdóttir,
Róbert Brimdal,
EddyJohnson,
Bjarni Sigurðsson,
+ Kristín Sveins-
dóttir fæddist í
Viðfirði 18. febrúar
1905. Hún lést 23.
nóvember árið
1991._Móðir hennar
var Ólöf Þórarins-
dóttir, f. 29. sept.
1874, d. 19. apríl
1961, Sveinssonar
bónda á Randvers-
stöðum, Bjarnason-
ar frá Viðfirði. Fað-
ir hennar var
Sveinn Bjarnason,
f. 18. júní 1857, d.
24. des. 1927,
Sveinssonar, Bjarnasonar frá
Viðfirði. Ólöf var seinni kona
Sveins og áttu þau átta börn,
Systkini Kristínar voru: Sess-
elja Sigríður, Þórarinn, Sófus,
Frímann, Halldóra Guðrún,
Ólöf og Anna. Anna er á lífi,
ÞANN 18. febrúar sl. voru liðin 90
ár frá fæðingardegi Kristínar
Sveinsdóttur frá Viðfirði. í Viðfirði
ólst Kristín upp en þar hafði sama
ættin búið mann fram af manni
allt til þess dags er Viðfjörður fór
í eyði um miðjan sjötta áratuginn.
Frændgarðurinn er stór og var
Kristín afskaplega nátengd sínu
fólki. Hún ræktaði tengslin við
skyldfólk sitt af alúð. Kristín mynd-
aði eins konar brú eða tengsl á
milli ættmenna sem byggðist á sam-
kennd hennar og vilja til að við-
halda góðu sambandi við allt sitt
fólk. Það er ekki fyrr en nokkuð
er liðið frá andláti hennar að ég
fínn hvað ræktarsemi og umhyggja
hennar skipti miklu máli. Því er það
að sönnu verðmæti að hafa átt þess
kost að kynnast hugsunarhætti og
afstöðu hennar.
Fjölskyldan í Viðfirði var annálað
hagleiksfólk, listfengt og vinnusamt
og hjálpfúst. Kristín sór sig í anda
þess. Hún var listfeng kona og
gift Guðbjarti Guð-
mundssyni. Þau
búa hér í Reykja-
vík. Kristín giftist
árið 1928 Haraldi
Jóhannessyni frá
Seyðisfirði, f. 22.
október 1903, d. 24.
júní 1982. Móðir
Haralds var Elín
Júlíana Sveinsdótt-
ir, f. 10. júlí 1883,
d. 25. apríl 1952,
Arnoddssonar er
bjó síðast að Efra-
Langholti í Hrepp-
um. Faðir Haralds
var Jóhannes Sveinsson, f. 2.
júní 1866, d. 21. nóvember
1955, Jónssonar frá Seyðis-
firði. Kristín og Haraldur eign-
uðust níu börn, en slitu samvist-
um árið 1960. Afkomendur
þeirra eru í dag 132.
reyndar má segja að flest allt sem
hún tók sér fyrir hendur hafi hún
unnið af alúð og vandvirkni. Hún
nam kvenfatasaum í Reykjavík sem
ung stúlka og það var m.a. í sauma-
skapnum sem handbragð hennar
og listfengi naut sín einna best og
hún saumaði mikið. Hún var einnig
sístarfandi. Það var sjaldan sem
henni féll verk úr hendi. Við bama-
bömin og síðar bamabamabömin
nutum eljusemi hennar á ýmsum
sviðum, ótal sokka og vettlinga
hefur hún pijónað á okkur og kom
sífellt færandi hendi þótt fjöldinn
væri mikill. Enn kemur upp í hug-
ann handtaska hennar sem virtist
rúma þær gersemar sem mestu
máli síripti í þessum heimi fyrir
smáfólkið, smágjafir eða sætindi
eins og t.d. Bismark-bijóstsykur
sem hún hafði tölverðar mætur á.
Þegar ég lít til baka þá hygg ég
að ein fyrsta minning mín af Krist-
ínu ömmu minni tengist söng henn-
ar. Hún söng oft eða raulaði vísur
og barnagælur við vinnu sína -
Hvort sem var við matargerð eða
saumaskap. Þessi söngur hafði
mjög sefandi og róandi áhrif á mig.
Lögin og vísumar sem hún söng
greyptust í minni okkar og rifjast
nú reglulega upp þegar á þarf að-
halda. Ég minnist þess tíma eitt
sinn er hún saumaði á mig spari-
buxur. Það var ekki hlaupið að því
að fá óeirðapésa til að standa kyrr-
an uppi á eldhúskolli stundarkorn
til mátunar. Buxnaefnin fannst mér
óþjál og gróf viðkomu sem bættu
nú ekki þolgæði pjakks. En amma
hafði lag á því að fá börn í lið með
sér seð hlýju viðmóti sínu. Á meðan
á mátuninni stóð stytti hún stundina
með söng og þá linuðust þrautir
drengs. Það var afskaplega gott að
vera í nálægð hennar. Hún hafði
góða nærveru og var iðulega hress
í viðmóti og glettin. Sló á lær sér
og hló mikið þegar henni var
skemmt.
Þótt ömmu minni væri lagið að
sjá broslegu hliðar mannlífsins þá
fór hún ekki varhluta af erfiðleikum
þessa heims og sorgum. Hún missti
þijá bræður í hörmulegu sjóslysi í
Viðfírði haustið 1936 og Hreinn
sonur hennar andaðist árið 1986.
Enginn er samur eftir slík áföll, en
amma hélt sálarró sinni vel og hygg
ég að guðstrúin hafí verið það hald-
reipi sem reyndist henni best. Hún
trúði á Guð sinn en hún var einnig
spíritisti. Hún trúði á líf eftir dauð-
ann eða öllu nær væri að segja að
hún trúði á eilíft líf, en þó á ögn
annan hátt en Biblían boðar. Ein-
hvern tíma spurði ég hana út í þessa
vist sem biði okkar eftir dauðann.
Það stóð ekki á ömmu minni að
upplýsa mig og leiðbeina. En þegar
ég hugsaði til samtala okkar hér
fyrr á árum þá fínnst mér eins og
hún hafí verið að lýsa fyrir mér
umhverfí sem hafí verið henni hjart-
fólgið. Mér datt stundum í hug að
hún væri í raun að lýsa fyrir mér
sólbjörtum og ylríkum stað sem
minnti ögn á bernskudagana í Við-
firði og víst er um það að slíkri
heimkomu þyrfti enginn að kvíða.
Blessuð sé minning Kristínar
Sveinsdóttur.
Ólafur Jónsson.
KRISTIN
SVEINSDÓTTIR
SVEINBJÖRN JÓHANNSSON
+ Sveinbjöm Jó-
hannsson
fæddist á Brimis-
völlum, Fróðár-
hreppi, 22. desem-
ber 1922. Hann
lést í Landakots-
spítala 11. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans vora
Jóhann Lúther
Guðmundsson og
Oddrún Oddsdótt-
ir, en hann var tek-
inn í fóstur afhjón-
unum Oddi Ólafs-
syni og Sólveigu
Onundardóttur. Sveinbjörn á
tvo hálfbræður, Kristmund Ge-
orgsson og Pétur Kristbergs-
son, og þijár uppeldissystur,
Sigríði, Guðrúnu og Unni
Oddsdætur. Eftirlifandi eigin-
■j y
FOSSVOGI
kona Sveinbjöms er
Þórdís Bjarnadóttir
frá Hlemmiskeiði,
Skeiðum, f. 13. desem-
ber 1920. Dóttir
þeirra er Hildur.
Útförin fer fram
frá Fossvogskirkju
mánudaginn 20. febr-
úar og hefst athöfnin
kl. 15.
Þegar andját
er að höndum
Útfarargtofa Kirltjugartíanna Fossvogi
Sfmi SSl 1266
SVEINBJORN Jó-
hannsson er látinn.
Hann var maðurinn
hennar Dísu frænku
minnar.
Á kveðjustund leitar hugurinn
aftur í tímann og er mér sérlega
ljúft að nema staðar við þann tíma
er ég sem unglingsstúlka bjó hjá
Dísu og Sveinbimi í Álftamýrinni
einn vetur. Sú hlýja, umönnun og
umburðarlyndi, sem þessi ágætu
hjón sýndu mér þennan vetur, hef-
; ur verið mér allar götur síðan eftir-
| minnileg og þakkarverð.
Tíminn hefur liðið, samskiptin
j orðið með öðrum hætti, en alltaf
: svo notalegt að koma í heimsókn
j til Dísu og fjölskyldu.
Síðla árs 1991 veiktist Svein-
1 þjöm alvarlega og hefur þurft að
j gista sjúkrastofnanir síðan. Þá fór
: í hönd erfiður tími hjá þessari litlu
fjölskyldu. Og þú, elsku Dísa mín,
hefur sýnt einstakt þolgæði og
Vandaðir legsteinar
í^l Varanleg minning
BAUTASTEINN
J Brautarholti 3, 105. R
I Sími 91-621393
þrautseigju við þessar erfíðu kring-
umstæður, að vísu vel studd af
ykkar elskulegu dóttur Hildi.
Ég vona að guð gefí ykkur styrk
kæru frænkur.
Að lokum er ég kveð Sveinbjörn
hinstu kveðju langar mig að birta
tvö erindi úr ljóði eftir föður minn,
er lést á sl. ári, en hann var bróð-
ir Dísu.
Arin líða í aldanna straumi,
andinn vakir í sálnanna draumi
orkan í efninu undir slær
ómur dulheima færist nær.
Vér þráum öll að breyta til bóta
birtunnar dulrænu mega njóta
að hitta vini er fóru oss frá
og fagnandi þráum aftur að sjá.
(Jón Bjamason.)
Megi Guð blessa minningu
Sveinbjöms Jóhannssonar.
Ingveldur Jónsdóttir.
Handrit afmælis- og minningargreina
skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æski-
legt, að disklingur fylgi útprentuninni.
Auðveldust er mðttaka svokallaðra
ASCII-skráa, öðru nafni DOS-texta-
skrár. Ritvinnslukerfin Word og Word-
perfect eru einnig auðveld í úrvinnslu.
Senda má greinar til blaðsins á netfang
þess Mbl@centrum.is en nánari upplýs-
ingar þar um má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina og háífa örk
A-4 miðað við meðalllnubil og hæfilega
línulengd — eða 3600-4000 slög. Höf-
undar eru bcðnir að hafa skírnarnöfn
sln en ekki stuttnefni undir greinunum.
Slwil »1-35939 oq 35735