Morgunblaðið - 04.06.1995, Blaðsíða 14
14 B SUNNUDAGUR 4. JÚNÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
I
Hótel Borg hefur
gegnt merku hlut-
verki í borgarlífí
Reykjavíkur í hálfan
sjöunda áratug, segir
Steingrímur Sigur-
geirsson. Eftir
margra áratuga lægð
skartar Borgin sínu
fegursta á ný og er
sannkölluð borgar-
prýði að öllu leyti.
eftir Steingrím Sigurgeirsson
Borgarprýði
við Austurvöll
AÐ VAR Jóhannes Jós-
efsson glímukappi sem
reisti húsið, en hann
hafði öðlast frægð og
frama í Bandaríkjunum. Hótelið
þótti hið glæsilegasta þegar það
var opnað og eftirfarandi ummæli
gests við opnunina lýsa best þeim
hughrifum sem þetta glæsilega
hótel vakti hjá Reykvíkingum
þessa tíma: „Það er eins gott og
að sigla að koma hingað inn“.
Með árunum hallaði hins vegar
undan fæti hjá Borginni og stað-
urinn drabbaðist niður, jafnt hvað
varðar vinsældir og glæsileika. í
stað þess að vera virðulegur veislu-
staður varð Borgin að subbulegum
skemmtistað. A sextugsafmæli
Borgarinnar fynr fímm árum ríkti
mikil óvissa um framtíð hennar og
var jafnvel rætt um að Alþingi
keypti húsið undir skrifstofustarf-
semi sína.
Sem betur fer varð ekkert úr
þeim áformum þar sem Tómas
Tómasson veitingamaður festi
kaup á Borginni í september 1992.
Það hefði verið mikill missir af
Borginni í miðborg Reykjavíkur
enda skortir tilfínnanlega gamlar
stofnanir af þessu tagi í hinni ungu
höfuðborg. Staðsetning hótelsins
er líka fullkomin við Austurvöll
með Alþingishúsið og Dómkirkj-
una, tvær af glæsilegustu bygg-
ingum gömlu Reykjavíkur, í næsta
nágrenni.
Saga Hótel Borgar er ekki bara
einstök heldur einnig húsakynnin
sjálf. Það var því mikið þrekvirki
sem Tómas réðst í er hann ákvað
að endurgera hótelið og veitinga-
salina í sinni fornu reisn, en húsið
var opnað á ný í janúar 1993 eftir
nokkurra mánaða lokun. Endur-
bæturnar hafa ekki bara tekist
vel, heldur frábærlega. Borgin hef-
ur sjarma, sál og sögu. Um allt
húsið má fínna ógrynni smáatriða
sem hægt er að dást að og hver
salurinn er öðrum skemmtilegri.
Lofthæðin í veislusölunum er ein-
stök. Þó að enginn matur væri
reiddur fram er Borgin heimsóknar
virði. Gyllti salurinn, þar sem veit-
ingasalan fer fram um helgar, er
einn fallegasti matsalur landsins.
Auðvitað skemmir það ekki
heldur fyrir að Hótel Borg hefur
á ný markað sér sess sem einn af
helstu gæðaveitingastöðum borg-
arinnar. Sæmundi Kristjánssyni
matreiðslumeistara hefur tekist að
þróa persónulegan og um margt
frumlegan stíl og gera matargerð-
ina á Borginni sérstaka. Staðurinn
hefur líka sýnt frá því að hann
opnaði á ný að hann hefur úthaid.
Þegar best tekst til er matargerðin
spennandi, létt og fjölbreytt. Helsti
löstur hennar er heldur einhæfar
sósur. Það er of algengt að sama
grunnsósan fylgi mörgum aðal-
réttum. Þó svo að sósumar heiti
mismunandi nöfnum eru blæbrigð-
Ný vín til
reynslu
STÖÐUGT koma ný vín til
reynslusölu í vínbúðunum í Kringl-
unni, á Eiðistorgi, Stuðlahálsi og
Akureyri.
Fleur de Rosé (1.060 kr.) er
rósavín frá hinum fræga Georges
Duboeuf. Þetta er einfalt vín sem
flokkast sem vin de table og því
ekki með öllu ljóst hvaðan þrúg-
urnar koma. Það er hreint, ferskt
og ljúft með bragðgóðum hind-
berjatónum. Tilvalið sumarvín fyr-
ir letidaga úti í garði.
Villa Montes Cabernet Sauvign-
on 1993 (940 kr.) er einnig vín
sem á vel við þessa árstíð. Montes
er einn athyglisverðasti framleið-
andinn í Chile og vínin frá fyrir-
tækinu undantekningarlaust góð.
Þetta er engin undantekning. Ein-
faldur en einstaklega stílhreinn
Cabernet Sauvignon. Ungur og
óeikaður, með mildum tannínum
og hreinum ávexti. Vín fyrir pasta,
létta kjötrétti, osta og auðvitað
grillið. Mjög góð kaup.
Brolio Chianti Classico 1992
(1.060 kr.) er vín sem heillaði mig
ekki. Ricasoli er vissulega ágætur
framleiðandi en þetta vín skortir
Gyllti salur Hótel Borgar
er efalítið einn fallegasti
veislusalur landsins.
in ekki mik-
il. Þetta mætti
laga því annars
verða réttirnir leiði-
gjarnir til lengdar.
íjónusta á Borginni er einnig
yfirleitt mjög góð og árvökul og
einkennisbúningur starfsfólks fer
vel við umhverfið.
Léttsteikt hörpuskel með reykt-
um laxi, sterkkrydduðum linsu-
baunum og vermicelli-pasta (890
kr.) er fallegur réttur, þar sem
ægir saman margs konar bragði
og kryddi. Hann er hins vegar, að
minnsta kosti eins og ég fékk hann
borinn fram þetta kvöld, of bragð-
lítill. Það skorti kraftinn í þennan
rétt, sem hefur annars alla burði
til að vera mjög góður. Hann
gefur fyrirheit, en rennur síðan
út í sandinn. Matur má og á að
bragðast!
„Engifer- og appelsínumar-
ineraður kalkúnn með stökku
salati og sólþurrkuðum tóm-
ötum“ (950 krónur) upp-
fyllti hins
vegar fyllilega
allar væntingar, en
ekki þó í fyrstu. Það sýnir kannski
að enginn er fullkominn, að þegar
rétturinn barst fyrst á borðið var
kalkúnninn það ofsteiktur og
brenndur að hann var lítt spenn-
andi. Þegar á það var bent reynd-
ist ekkert mál að fá nýjan skammt
og eftir stutta bið var hægt að
njóta réttarins til fulls. Hann
skoppar á milli bragða, engifers,
sinneps og skemmtilegrar blöndu
af.stökku og fersku.
„Sinnepsmarineruð kjúklinga-
bringa með hýðishrísgijónum,
þunnt skomu grænmeti og hun-
angssoyasósu" (1.690 kr.) er
líka vel samsettur réttur,
nema hvað sósan var of
dökk fyrir minn smekk.
Aftur var líka hugmyndin
mjög góð en bragðstyrkinn
skorti. „Kardimommu-
krydduð grísalund með
„Thai“-sósu og blönduðu
grænmeti" (1.890 kr.)
var sérstakur réttur
og gerði kryddun-
inn kjötið dekkra
en maður átti von
á, mikið og gott
grænmeti fylgdi
með og þó að
sósan hafi heitað
„Thai“ fannst mér
ekki síður gæta ind-
verskra áhrifa í krydd-
notkuninni.
Eftirréttir eru eitt helsta tromp
Borgarinnar og er „Heit eplaskífa
með hnetum, karamellusósu og ís“
(790 kr.) með bestu réttum sem
ég hef fengið á íslensku veitinga-
húsi. Eplaskífa eins og þær gerast
bestar í Frakklandi. Fimmtán mín-
útna bið er vel þess virði. Sérstak-
ur dessertvínlisti fylgir með sem
er til fyrirmyndar.
Vínlisti Hótel Borgar er fjöl-
breyttur og gætir þar margra mjög
góðra vína á þokkalegu verði.
Uppsetning hans mætti þó vera
skýrari og samræmdari og óþarf-
lega mikið er um prentvillur.
Vínglösin mættu einnig vera betri.
Þau kunna að líta ágætlega út en
henta illa undir vín.
Auðvitað ekki nærri eins gott
og hið yndislega Ruffino Riserva
Ducale, sem lengi hefur fengist
hér á landi, en þrátt fyrir það
heiðarlegt og sígilt Chianti-vín.
Taittinger Brut (2.640 kr.)
er nýjasta kampavínsviðbótin á
íslandi. Taittinger er fjölskyl-
dufyrirtæki og kampavínin
þeirra einkennast af því að
chardonnay-þrúgan er ríkj-
andi. Ilmur vínsins er tölu-
verður og ávaxtakenndur.
I munni fer lítið fyrir sýru,
sem gerir vínið léttara en
að sama skapi „auðveld-
ara“ fyrir þá sem ekki eru
vanir skrafþurrum brut-
kampavínum. Stíll þessa
kampavíns er skemmti-
legur og ekki spillir fyrir
að það kostar um
hundraðkallinum minna
en flest önnur,
B R O m
I tttu) rfjfiuf
yj
sérkenni. Bragðjafn-
væginu er ábótavant
og það loðir einhver
perlandi sætleiki við
vínið. Það er ofsagt
að vínið sé vont og í
sjálfu sér er það
drekkandi, en
spennandi er það
ekki. Karakter-
laust er besta lýs-
ingin og líklega
slöppum árgangi
um að kenna.
Ruffino Chianti
1993 (940 kr.) er
ódýrara vín, ekki
heldur af neinum
yfirburða árgangi
og um er að ræða
einfaldan Chianti
en ekki Classico-
vín. Það er þö um
flest betri kostur.