Morgunblaðið - 11.06.1995, Qupperneq 10

10 B SUNNUDAGUR 11. JÚNÍ1995
MORGUNBLAÐIÐ
Meira
rokk
ÓLYMPÍA, hljómsveit
Sigurjóns Kjartanssonar,
er ekki af baki dottin. Hún
sendi frá sér breiðskífu
fyrir siðustu jól, og nú,
hálfu ári síðar, kemur út
með henni önnur skífa.
OIGURJÓN segir að sig
O hafi langað til að gera
stuttplötu vegna þess að
hann átti nokkuð af iögum
í fórum sínum og svo að
hann vildi losna undan því
að þurfa að gefa út plötu
fyrir jólin, enda finnist
honum jólamarkaðurinn
afskaplega leiðinlegur.
Lögin á plötunni eru
flest ný, en eldra efni á
milli og eitt lag af síðustu
plötu í breyttri útsetningu.
„Þetta er áþekk tónlist og
ég hef verið að fást við,
en heldur meira rokk.“
Siguijón segir að þó rokk-
ið sé meira þá sé hann
ekki búinn að leggja tölv-
unni fyrir róða. „Eg er að
vísu hættur að hafa hluta
af lögunum á bandi, en ég
Morgunblaðið/Golli
Rokk Siguijón
Kjartansson
nota tölvur, en þá meira
sem grunn undir rokk.“
Ólympía fór utan fyrir
skemmstu og hélt tónleika
í Lundúnum við góða að-
sókn og undirtektir. Sigur-
jón segir að sú ferð hafi
verið farin að nokkru til
gamans, en hann hafi
rættt nokkuð við útgef-
anda og eigi eftir að ræða
það mál frekar, en þess
að nokkuð hafi verið
ákveðið. Það kemur þó
breiðskífa vestan hafs frá
Ólympíu í haust, samsett
úr jólaskifunni og þeirri
sem kemur nú út, en Sig-
urjón vill ekki gera of
mikið úr því.
USSSóIarmenn hugðust
taka lífinu með ró í sumar,
en segjast hafa fundið fyrir
svo mikilli eftirspurn að þeir
hafi ákveðið að fara af stað,
auk þess sem sveitin sendir
frá sér disk á næstu dögum.
Á föstudagskvöld lék SSSól
í Ýdölum, en síðan verður
tónleikahaldi háttað sem
hér segir: Næstkomandi
laugardag, 16. júlí leikur
SSSóI í Miðgarði, 17. í
Reykjavík, 24. í Njálsbúð,
7. júlí í Ýdölum, 14. í Sjall-
anum og 15. i Miuðgarði,
en verslunarmahnahelginni
eyða SSSólarmenn fyrir
norðan.
Morgunblaðið/Emilía
Gaman Unnsteinn og Jónas.
Sólstranda
gaman
SÓLSTRANDAGÆJARN-
IR hafa látið nokkuð á sér
kræla undanfarið, enda
sendu þeir frá sér breiðskífu
fyrir skemmstu, samnefnda
sveitinni. Reyndar eru „gæ-
jarnir" bara tveir, þó þeir
hafi bætt við sig mannskap
til að fylgja plötunni eftir.
Sólstrandargæjarnir eru
þeir Unnsteinn Guð-
jónsson og Jónas Sigurðs-
son. Þeir segjast hafa byijað
fyrir tveimur árum að
glamra saman á gítara, en
þá var Unnsteinn í pönk-
sveitinni Niturbösunum og
Jónas trymbill í þungarokk-
sveitrinni Trössunum. Þeir
segjast hafa byijað að spila
saman sér til gamans, og
snemma tekið til sólstranda-
tónlist og sólarreggí. „Það
sem við reyndum að gera
alvarlegt tókst ekki eins
vel, og því hættum við
slíku,“ segja þeir, og bæta
við að diskurinn, sem þeir
gefa sjálfir út, sé eiginlega
svar við ótal óskum aðdá-
enda um land allt.
Eins og áður er getið
hafa þeir félaga smalað
samn í hljómsveit til að
kynna plötuna sem víðast
og verða meðal annars til
upphitunar fyrir SSSól í
sumar.
Þeir segja að það sé
himnasending að komist inn
í slíkt samstarf, en einnig
muni þeir spila eins og hægt
er á milli balla.
181 BUIÐ
184EFTIR
BIRGIR „Curver“ ' Thor-
oddsen hóf í ársbyijun út-
gáfuröð, þar sem hann gef-
ur út eina snældu á mán-
uði. Fyrir skemmstu kom
út sjötta snældan, Júní, og
útgáfuröðin því hálfnuð.
Birgir segist hafa fengið
hugmyndina 17. júní
á síðasta ári og síðan ákveð-
ið að slá til eftir að hafa
gefið út geisladisk, Haf,
fyrir jólin. „Ég byijaði að
semja lögin á fyrstu snæld-
una eftir að upptökum lauk
á Hafi,“ segir Birgir, en lög
á hverri snældu eru jafn
mörg dögum mánaðarins.
Birgir segir að glíman við
innblásturinn hafi freistað
sín og hann hafi vissulega
lært mikið af því að semja
181 lag á árinu, og eitt
auklag til á Febrúar, og því
engin býsn að semja 184 lög
til viðbótar. „Snældurnar
verða alltaf betri að mínu
mati,“ segir Birgir glað-
beittur, „og hljómur allur
fyllri og vandaðri. Tóneyra
mitt verður næmara með
hveijum deginum og ólíkir
straumar flæða á bandinu."
Snældurnar eru seldar í
Hljómalind og Plötubúðinni
aukinheldur sem Birgir sel-
ur þær sjálfur. í takt við
útgáfuhugmyndina kostar
hver snælda 365 krónur og
1 Birgir segir að það dugi
S varla fyrir kostnaði. „Sköp-
unargleðin á eftir að ganga
af mér dauðum,“ segir hann
og hlær.
Sköpunargleði Birgir
„Curver“ Thoroddsen.
Bara hávaði
ÚTGÁFUSAGA Stillupp-
steypu er um margt sér-
kennileg og enn hefur sveitin
ekki gefið út hér a landi sem
nokkru nemur. Hún hefur
þó átt í miklum samskiptum
við útgáfur og hljómsveitir
ytra og fyrir skemmstu gaf
Drunken Fish-útgáfan í Ka-
liforníu út sjötommu með
tveimur lögum, A Taxi to
Tijuana.
Stilluppsteypumenn segja
að titillagið hafi verið
tekið upp fyrir hálfu öðru
ári, en hitt síðasta haust, en
lögin voru bæði hljóðblönduð
hér héima fyrir áramót. Þeir
félagar segja að útgefandinn
hafi leitað eftir því að fá að
gefa út íslenska hljómsveit.
„Við sendum honum lög og
hann vildi gefa eldra lagið
út á sjötommu og bað okkur
um að senda annað lag til
viðbótar." Þeir félagar segja
ekkert á döfinni varðandi
útgáfu hér heima; „það fílar
enginn okkur á Islandi",
segja þeir og hlæja, „þetta
er bara hávaði".
DÆGURTÓNUST
Hvab segir Sálarrannsóknafélagib?
SALIN
snýr afitur
kom út 1991, það er ein-
hver blær yfir henni sem
minnir á þann tíma.“
Stefán segir að Guð-
mundur hafi átt sitthvað
á lager þegar þeir félagar
fóru að setja saman lög
á plötuna, en önnur lög
séu samin sérstaklega
fyrir hana. „Ég átti líka
eitthvað af textahug-
myndum, eða frösum,“
segir hann, „en annars
samdi ég alla textana við
eftir Árna
Matthíasson
land, sem fram verður
haldið út sumarið.
Stefán Hilmarsson
söngvari sveitarinnar
segir að þeir félagar
hafi verið fljótir að ná
saman aftur sem skýri
að nokkru hve breið-
skífan, sem kemur
eftir rúma viku, hafi
verið unnin hratt.
„Við vorum líka tíma-
bundnir," segir hann,
„og það lá á að ljúka
við plötuna til að
koma henni út á
skikkanlegum tíma. Ég
hefði sjálfur kosið að fá
einhveija daga til viðbót-
ar, en ég er ánægður með
plötuna. Mér finnst henni
svipa einna mest til
„rauðu plötunnar“ sem
Bókaðir Sálin.
lögin eins og ég hef alltaf
unnið.“
Eins og fram kemur
er Sálin byijuð á tónleika-
haldi aftur eftir fríið og
Stefán segir að nýju lögin
falli vel að tónleikadag-
skránni. „Við erum með
þijú eða fjögur lög af
nýju plötunni á dag-
skránni og
tínum þau
fleiri inn
eftir því
sem færi
gefst.
Þeim er
vitanlega
misjafn-
lega tekið,
en almennt
eru viðtök-
urnar góð-
ar.“
Stefán
segir að
Sálarmenn
hafí aldrei
skipulagt
starf sveit-
arinnar
langt fram
í tímann
og svo sé
einnig að
þessu
sinni, þeir
séu búnir
að bóka
sig til tón-
leikahalds
út sumarið
og svo
verði málin skoðuð. „Það
gæti eins farið svo að við
myndum taka okkur aft-
ur frí eða þá að við héld-
um áfram næstu ár,“
segir Stefán að lokum og
kímir.
Sálin hans Jóns míns var
vinsælasta hljómsveit
landsins á sinni tíð og
plötur sveitarinnar seld-
ust í bílförmum. Það þótti
því saga til næsta bæjar
þegar Sálarmenn tóku
upp samstarf að nýju fyr-
ir skemmstu eftir tveggja
ára hlé.
SÁLIN tók upp
þráðinn þar sem
frá var horfið; tók upp
breiðskífu á mettíma
og fór síðan á fullt í
tónleikahaidi um allt