Morgunblaðið - 18.02.1996, Blaðsíða 2

£ |1 :.p,y 8t H’JP;/if!rJK'/ÍUp ' • - •
2 B SUNNUDAGUR 18. FEBRÚAR 1996 MORGUNBLAÐIÐ
Sænska hljómsveitin The Cardigans
er væntanleg hingað til lands í vikunni
til tónleikahalds. Nina Persson, söng-
------------------------------—-----jr--
kona hljómsveitarinnar, sagði Ama
Matthíassyni að frægðm, sem fallið
hefur henni í skaut, hafi ekki komið
ser a ovart

ÞAÐ ER ekki á hveijum degi
sem sænskar hljómsveitir
heimsækja ísland til tón-
leikahalds, þrátt fyrir ná-
lægðina og frændsemina. Það er
reyndar rannsóknarefni út af fyrir
sig hvers vegna jafn lítið samband
og samstarf er milli norrænna þjóða
í dægurtónlist. Hvað um það er
gróska mikil í Svíþjóð um þessar
mundir og hver sveitin af annarri
slær í gegn utan heimalandsins, þar
frægust Ace of Base, en öliu merk-
ari sveit er Cardigans, sem nú nýtur
hylli víða í Evrópu, þar á meðal hér
á landi og því má vænta þess að
fólk flykkist á tónleika sveitarinnar
hér, sem verða tvennir.
Cardigans er ekki ýkja gömul
hljómsveit, stofnuð fyrr tæpum fjór-
um árum í Jönköping í Svíþjóð.
Stofnandi hennar, leiðtogi og laga-
smiður er Peter Svensson, en honum
til halds og trausts eru söngkonan
Nina Persson, Magnus Sveningsson
bassaieikari, Lasse Johannson gítar-
og hljómborðsleikari og Bent Lager-
berg sem leikur á trommur og flaut-
ur.
Eftir hálft annað ár af æfíngum
og lagasmíðum komst sveitin á
samning hjá sænska fyrirtækinu
Stockholm Records, og snemmsum-
ars 1994 kom út fyrsta breiðskífan,
Emmerdale. Henni var vel tekið á
heimaslóð og meðal annars völdu
sænskir gagnrýnendur hana plötu
ársins. Eftir þann meðbyr lagðist
sveitin í að smíða plötu fyrir erlendan
markað, Love, sem kom svo út á
síðasta ári, meðal annars með bestu
lögunum af Emmerdale. Þeirri plötu
var afskaplega vel tekið víða og má
geta að breskir gagnrýnendur skip-
uðu henni í flokk bestu breiðskífa
ársins, aukinheldur sem skífunni var
vel tekið vestan hafs. Hér á landi
var sveitinni líka vel tekið, lagið
Camival komst á vinsældalista og
fyrir skemmstu var annað lag, Sick
and Tired, vinsælasta lag landsins.
Nina Persson söngkona Cardigans
segir að vitanlega sé velgengnin
ánægjuleg, þó hún kalli á mikla
vinnu. „Við höfum varla gert annað
en leika á tónleikum víða um Evrópu
síðasta árið,“ segir hún, „og þó að
vissulega sé gaman að ferðast og
afskaplega gaman að leika á tónleik-
um, þá er þetta gríðarleg vinna og
oft þreytandi. Sem dæmi má nefna
að við höfum ekki haft tíma til að
æfa okkur allan þennan tíma, og þó
að komin séu nokkur lög á næstu
plötu, þá hefur ekki verið neinn tími
til að vinna að þeim,“ segir hún.
Eins og áður er getið semur Peter
Svensson lög sveitarinnar, en hún
segir að þau hjálpist að við texta-
smíðina, leggi ýmist af mörkum
textabúta eða hugmyndir eftir því
sem við á. „Tónleikarnir á íslandi
verða með síðustu tónleikum okkar
að sinni, þaðan förum við til Spánar,
því næst á dagskrá er að fara í hljóð-
ver og taka upp af krafti," segir hún
ákveðin.
•Ekki er hún á því að nokkuð við
frægðina hafi komið sér á óvart; „ég
man ekki eftir að hafa velt frægð-
inni fyrir mér áður en hamagangur-
inn hófst," segir hún hugsi. „Það
skiptir öllu máli að tapa ekki áttum,
því við breytumst ekkert við það að
verða fræg.“
Svíar í sókn
Eins og áður er getið er mikið um
sænskar hljómsveitir á vinsældalist-
um víða um heim um þessar mund-
ir, en Nina segir að ekki sé neitt
meira á seyði í sænsku tónlistarlífi
nú en endranær. „Það hefur alltaf
allt verið fullt af góðum hljómsveitum
í Svíþjóð, en það er ekki fyrr en nú
sem menn taka eftir því utan Svíþjóð-
ar. Vonandi verður okkar velgengni
til þess að auka enn áhugann á
sænskri tónlist," segir hún og hlær
við, „við verðum þá að einhveiju
gagni fyrr föðurlandið.“
Nina segir að lítið sé um spennu
á milli og meting sænskra hljóm-
sveita, þær taki frekar á saman, leiki
hver á tónleikum annarrar og leggi
lið eins og hægt sé. „Það eru bara
Bretar sem metast og slást,“ segir
hún og hlær við, „við stöndum saman
í Svíþjóð," segir hún, þó eðlilega leiki
Cardigans lítið heima í Svíþjóð sem
stendur vegna anna í öðrum löndum.
„Vonandi fáum við tækifæri til að
leika eitthvað heima síðar á árinu,“
segir hún, „eftir að plötuupptökum
er lokið og þá helst á einhveijum
útihátíðum.“
Einskonar popp
Tónlist Cardigans er létt og
leikandi, einskonar popp, en ekki
alltaf eftir formúlunni í hljóma-
gangi kaflaskiptingum eða fram-
þróun. Textarnir eru líka léttir
en um leið ljúfsárir, og Nina
segir að þó þau stallsystkini í
Cardigans séu létt á bárunni,
þá séu þau fráleitt einhveijir
froðuhausar. „Við erum ekki
glaðlyndari en hver annar, en
markmið okkar er að lýsa upp
hversdagsleikann hjá þeim
sem hlusta. Það getur vissu-
lega verið erfitt að standa á
sviði og vera kátur og hress
kvöld eftir kvöld,“ segir hún,
„en maður kemst snemma í
þjálfun, þetta er eins og
hver önnur vinna sem maður verður
að gefa sig allan í í hvert sinn. Það
hjálpar þó vissulega að okkur finnst
svo gaman að spila á tónleikum og
líka hve við erum góðir vinir, því við
erum mikið saman utan tónleika-
halds, eigum öll heima skammt hvert
frá öðru og því eru heimsóknir tíðar.“
Nina segir að í takt við stift tón-
leikahald sveitarinnar hafi tónlist
hennar orðið eilítið hrárri og líklega
eigi það eftir að skila sér að ein-
hveiju leyti á væntanlegri breiðskífu.
„Ég er ekki að segja að við séum
að breytast í rokksveit," segir hún,
„en það er ekki bara vegna tónleika-
haldsins; við stefndum í þá átt áður
en allt fór af stað.“
Nina segist ekki þekkja mikið til
Islands og íslenskrar tónlistar utan
Sykurmola og Bjarkar, þó hún eigi
góðan vin á Islandi, „en við hlökkum
öll til að leika á íslandi," segir hún að
lokum.
Fram fyrir
föðurlandið