Morgunblaðið - 04.04.1996, Side 17

Morgunblaðið - 04.04.1996, Side 17
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. APRÍL 1996 D 17 KÆRI Gullfoss, ef þú færð að falla í friði og ef ég fæ að dansa við þig einsog ég dansaði við þig um daginn, þá er heimurinn dásam- legur samastaður handa mér og minni berdreymnu ljóðelsku þjóð. hingað. Við leiddumst niður einstig- ið að fossinum, úðinn steig upp til himins og Jökull benti á það væru andar á sveimi og Garpi leist varla á stærðina og lætin. Við gengum framá klettasnösina fyrir ofan aðal- fossinn til að vera nær undrinu og töfra svolítið. Jökull plantaði sítr- ónugulri sítrónunni á gráa, blauta klettana. Hún tók sig Ijómandi vel út og kletturinn breyttist líka. Svo fór ég með ljóðið, fyrst hvíslandi og síðan eins hátt og röddin leyfði. Það byijar svona: Elsku Gullfoss, minn kæri vinur, viltu koma með mér til Þingvalla og ég skal flagga fána og þú skalt blása básúnu og svo streymum við um svæðið... I lokin segir: Kæri Gullfoss, ef þú færð að falla í friði og ef ég fæ að dansa við þig einsog ég dansaði við þig um daginn, þá er heimurinn dásamlegur samastaður handa mér og minni berdreymnu Ijóðelsku þjóð. Gullfoss fossaði svoleiðis á meðan ég þrumaði ljóðið. Þegar því var lokið sögðu tvíburarnir einum rómi: Fleygðu ljóðinu í fossinn. Á þessu augnabliki vissi ég að uppeldið hafði tekist. Stundum hef ég áhyggjur að börnin mín séu of mötuð af tölvu- leikjum, lesi ekki nóg, en nú vissi ég að þeim var óhætt. Þeir kunnu að töfra, þeir vissu að maður varð að fórna ljóðum í fossa, þeir höfðu meiraðsegja hlustað með andakt á lesturinn, þó þeir hafi kannski verið fegnir að engir fleiri voru viðstadd- ir. Gullfoss varð að fá ljóðið á þess- um bréfsnepli sem ég hafði borið milli bijóstanna á Þingvöllum í hvíta kjólnum sem fannst í íslensku eyði- býli. Samt maldaði ég í móinn. Nei, mér þykir svo vænt um bréfið sem ljóðið stendur á. Það er svo kuðlað. Tvíburarnir stóðu fast á sínu. Þú hlýtur að eiga það inní tölvu. Gefðu Gullfossi ljóðið. Þeir höfðu rétt fyrir sér. Fegurðarskyn þeirra var fullkomið á þessari stundu. Alltílagi, sagði ég, Garpur má henda ljóðinu í fossinn, fyrst Jökull kom sítrónunni fyrir. Garpur tók ljóðið og henti því í fossinn. En því miður, vindurinn tók Ijóðið og fleygði því á syllu. Þarna lá nú ljóðið og hreyfðist ekki. Gullfoss fossaðist. Við horfðum á ljóðið. Þá fannst mér að ég gæti skotist niðrá sylluna og náð í ljóðið. Það yrði að fara í fossinn fyrst við vorum að þessu á annað borð. Svo ég klifra niðrá sylluna. í kjólnum. Til að ná í ljóðið. Þegar ég var komin niðrá sylluna og búin að ná í ljóðið vissi ég alltíeinu ekki hvernig ég átti að komast upp. Tíminn stoppaði. Augnablik leit ég aftur fyrir mig og sá súpandi hveljurnar, hvítfyss- andi hringiðuna fyrir neðan mig. Svo horfði ég á börnin mín og eitt stysta augnablik í heimi sá ég hvað þeir voru að hugsa. Þeir voru hræddir. Á þessu sama augnabliki vissi ég að synir mínir eru dýrmæt- astir í heiminum og að ég var dýr- mætust í heimi fyrir þá. Eg fór á sekúndubroti inní tímann því tíminn hafði stoppað. Frosið. Brot úr sek- úndu vorum við öll frosin. Svo komu þrír litlir englar og lyftu mér upp. Ég klifraði upp af syllunni einsog ég gerði ekki annað en að klifra upp og niður af hálum syllum hjá stærsta fossi landsins. Og í kjól. Ég veit ekki hvaða samansafnaði kraftur það var sem safnaðist sam- an í mér á þessu örstutta og frosna andartaki. Það varð eitthvað um það að verða. Annars væri allt búið. Þetta virkaði einsog leikur, hoppa niðrá syllu, ná í ljóð og skjótast með það upp aftur. Um leið var þetta hættuleg svaðilför, farin af fífldirfsku til að eitthvað gæti verið fallegt. Seinna sá ég hvað hefði gerst ef mér hefði svo mikið sem skrikað fótur, ef mér hefði skrikað hugsun, ef englarnir hefðu ekki lyft undir mig. En áfallið kom semsagt ekki strax. Nú var það deginum Ijósara að þegar ljóði er fórnað í foss verð- ur maður að vera handviss um að fossinn taki ljóðið. Svo ég vöðlaði ljóðinu saman, við gengum innar í krikann og Garpur gerði aðra til- raun og fleygði ljóðinu á nýjan leik en það lendir í flæðarmálinu og hreyfist einsog fiðrildi, titrar svolít- ið. Kannski vill Gullfoss alisekki ljóðið, hugsa ég. En viti menn. Foss- inn byijar að sleikja ljóðið, blaðið flettist í sundur, fossinn er að lesa ljóðið, sleikir það og búms. Óhugn- anlega fallegt búms. Alveg horfið en heldur áfram að falla í fossinum um aldur og ævi. Mikið vorum við fegin. Á leiðinni frá fossinum bað ég drengina mína fyrirgefingar á því að hafa hrætt þá. — Veistu hvað við hefðum gert ef þú hefðir dottið í Gullfoss, sagði Garpur. — Nei, sagði ég. — Þá hefðum við bara keyrt bíl- inn heim, sagði Garpur. — Hún var með bíllyklana á sér, sagði Jökull. — Ó, sagði ég. — Næst þegar þú klifrar niðrí Gullfoss mamma, mundu þá eftir að skilja bíllyklana eftir hjá okkur, sagði Jökull. — Samþykkt, sagði ég. Ferðabænin hafði virkað, eftir á vissi ég það. Þó ég myndi ekki eft- ir því á þessu skrítna augnabliki niðrá syllunni. Og vissi þá að undir- búningurinn skiptir öllu. Undirbún- ingur fyrir ferðalag. Hvort 'sem ferðast er í huganum, landið eða heiminn. Ég dáðist að Gullfossi en dáðist ennmeir að tvíburunum sem kunnu að töfra og gátu líka sagt eitthvað fyndið þegar mest þurfti á að halda. Eða einsog Nóbelsskáldið sagði: „Maðurinn kemur í ljós á hættustundinni." Þá opnast manni ný eða dýpri skynjun. Én fyrirsögn- in hefði orðið á þessa leið ef verr hefði farið. Og líf manns er leit að góðri beitu. Það hefði þó verið huggun harmi gegn meðan maður væri að verða að engu á augnabliki að uppeldið hefði tekist. En kannski verður maður að farast, eitthvað í manni að deyja, til að taka á móti einhveiju nýju. Ég veit það ekki. Ég hneigði mig fyrir Sigríði í Brattholti og vættum hennar og við fórum uppá útsýnispallinn og dáð- umst að Gullfossi úr fjarlægð eftir alla þessa nálægð. Höfundur cr rithöfundur. GLÆSIBÆ • LAUGALÆK • BORGARKRINGLU • ENGIHJALLA • MIÐBÆ Hafnartirði

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.