Morgunblaðið - 05.05.1996, Síða 24

24 SUNNUDAGUR 5. MAÍ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
KVIKMYNDIR/Sambíóin hafa tekið til sýninga kvikmyndina „Last Dance“ með
Sharon Stone og Rob Morrow í aðalhlutverkum. Leikstjóri er Bruce Beresford.
Myndin er frumsýnd samtímis hér á landi og í Bandaríkjunum.
Dauði konu
nálgast
KVIKMYNDIN „Last Dance“
fjallar um dauðarefsingu,
efni sem Bandaríkjamönnum er
ofarlega í huga. Óvenjulegt er við
myndina að söguhetjan er kona.
Það leikur ekki vafi á því að
Cindy Liggett (Sharon Stone)
hefur gerst sek um glæpinn sem
hún hefur verið dæmd til dauða
fyrir. í 12 ár hefur hún beðið
dauða síns í dauðadeild ríkisfang-
elsisins en stefnumóti hennar og
böðulsins hefur margsinnis verið
frestað. Ríkisstjórinn hefur marg-
sinnis frestað aftökunni og marg-
ur vonameistinn hefur kviknað
en reynst vera villuljós.
Nú er svo komið að Cindy er
tilbúin að mæta þeim örlögum
sem ekki virðast umflúin. Hún
hefur búið sig undir að mæta
dauðanum en ekki undir það að
tengjast ungum lögfræðingi, sem
er nýráðinn til starfa hjá náðunar-
nefnd ríkisins og skýtur skyndi-
lega upp kollinum, sannfærður
um að við upphaflegu réttarhöldin
í máli Cindy hafi verið gerð mis-
tök sem leiddu til óréttláts dóms.
Rick Hayes (Rob Morrow) fékk
það verkefni að fara yfir skjöl
málsins en dróst fyrst að málinu
og svo að Cindy þegar hann hitti
hana augliti til auglitis og sann-
færist endanlega um að refsingin
sé ekki í neinu samræmi við glæp-
inn.
Rick ákveður að helga sig allan
þeim málstað að bjarga lífi Cindy
og fá dóminn mildaðan en tíminn
er naumur og stuðnings virðist
ekki vera að vænta frá ríkisstjór-
anum sem lætur réttlætiskennd-
ina ekki þvælast fyrir sér heldur
hyggst nota yfirvofandi aftöku sér
til pólitísks framdráttar. Spennan
og óvissan verður til þess að
þjappa Rick og Cindy nánar sam-
an. Þversögnin er sú að þrátt fyr-
ir allt er Cindy tákngervingur
þess sem gervallt fangelsiskerfið
ætti e.t.v. að stefna að. Inn í fang-
elsið kom hún hálftryllt eftir að
hafa verið misnotuð af fólki sem
hefði átt að annast hana en bíð-
andi dauðans innilokuð hefur
henni tekist að verða heil og heil-
brigð manneskja.
„í raun og veru er „Last Dance“
saga um endurlausn en hún er
líka ástarsaga," segir Steven
Haft, framleiðandi myndarinnar.
Hann er jafnframt höfundur sög-
unnar ásamt Ron Koslow, sem
skrifaði handritið. Sharon Stone
segir að það sé þema sem gangi
eins og rauður þráður í gegnum
myndir leikstjórans Bruce Beres-
ford, að ástin geti gert það sem
virðist óbærilegt þolanlegt.
Steven Haft, framleiðandi
myndarinnar, framleiddi áður
m.a. „Dead Poet’s Society". Hon-
um finnst það ekki fjarstæðu-
kennt að ætla fólki að leggja trún-
að á að jafnfögur leikkona og
Sharon Stone geti vakið samúð
sem dauðadæmdur morðingi.
Undanfarna áratugi hefur aðeins
1 kona verið tekin af lífi í Banda-
ríkjunum og 47 konur eru meðal
þeirra hundruða sem bíða
aftöku í fangelsum um
Bandaríkin þver og endi-
löng. Framleiðendumir
segja að flestar þeirra
kvenna sem bíða lífláts
séu hvítar og á fertugs-
aldri, rétt eins og Sharon
Stone. Sjálf eyddi Stone
tíma á dauðadeild í
kvennafangelsi. „Það var
hálfgert áfall að hitta
þama vel lesnar, áhuga-
verðar og aðlaðandi kon-
ur, sem maður hefði frek-
ar búist við að hitta fyrir
utan einhvem skólann að
bíða eftir börnum." Hún og að-
standendur myndarinnar fullyrða
að í Bandaríkjunum bíði aftöku
konur sem hafa ekki verið innan-
CINDY Liggett (Sharon Stone) hallar sér að lögfræðingnum
Rick Hayes (Rob Morrow) meðan hún bíður aftökunnar sem
virðist óumflýjanleg.
iðum bakgrunni.
Auk Sharon
Stone eru í aðal-
hlutverkum í
myndinni Rob
Morro'w, sem sjón-
varpsáhorfendur
kannast við úr að-
alhlutverki sjón-
varpsþáttanna á
Norðurslóð og
einnig úr kvik-
myndinni „Quiz
Show“. Þá má
nefna gamla brýn-
ið Randy Quaid og
Peter Gallagher, sem síðast lék
kærasta Söndra Bullock í „While
You Were Sleeping".
Á LEIÐ til aftöku.
búðar hjá lögreglu og í fangelsum
heldur framið einn glæp, sem oft
á sér raunveralegar skýringar í
fjölskylduumhverfi þeirra og erf-
FERILL Sharon Stone tók stökk-
breytingu þegar hún var tilnefnd
til Óskarsverðlauna snemma á þessu
ári fyrir leik sinn í myndinni „Casino"
eftir Martins Scorsese. í þokkabót vann
hún til Golden Globe-verðlaunanna fyr-
ir leik sinn í sömu mynd. Með „Cas-
ino“, 37. kvikmyndinni sem hún lék í,
sannaði Stone að hana bæri að taka
alvarlega sem leikkonu; hún hefði ekki
náð langt út á andlitið og vöxtinn einan.
Stone er fædd 10. mars 1958 í Mead-
ville í Pennsylvaníu og þar hófst ferill
hennar með fyrirsætustörfum og sigri
í fegurðarsamkeppnum. Hún flosnaði
upp úr námi í skriftum og leiklist og
flutti til New York þar sem hún fór
að vinna fyrir Eileen Ford og kynnti
meðal annars Diet Coke og Revlon.
Fyrsta kvikmyndahlutverk hennar
var í „Stardust Memories“ (1980) eftir
Woody Allen, hlutverk konu sem
Woody hrífst af þegar hann sér henni
bregða fyrir í lest. Næsta áratug lék
hún í 11 myndum sem færðu henni lít-
inn frama, en þeirra á meðal eru „Bol-
ero“, „Police Academy 4“ og Námur
Salómons konungs.
Stone, sem var ábyrgðarfull ung
stúlka, duglegur námsmaður og hreint
engin heimsk ljóska, tókst svo að nýta
sér til fullnustu möguleikana sem gáf-
Ekki bara
ljóska
SHARON Stone, súperstjarna.
ust þegar hún fékk hlutverk sem eigin-
kona Arnold Schwarzeneggers í „Total
Recall“ (1990). Hún fékk í kjölfarið
þokkaleg hlutverk í nokkrum myndum
en eftir að nektarmyndir birtust af
henni í Playboy þótti hún tilvalin í aðal-
hlutverkið í „Basic Instinct" (1992) á
móti Michael Douglas. Myndin sló ræki-
lega í gegn og síðan hefur Stone verið
ein eftirsóttasta íeikkonan í Hollywood.
Hún þykir þó ekki hafa haft heppn-
ina með sér við val á hlutverkum þar
til nú, en meðal mynda sem hún hefur
leikið í á eftir „Basic Instinct“ eru „Sliv-
er (1993), „Intersection“ (1994) og „The
Quick and the Dead“ (1995).
Scorsese breytti miklu
Eftir að það spurðist að hinn virti
og dáði Martin Scorsese hafði valið
Stone til að leika á móti Robert De
Niro í „Casino" gerðisttvennt; launin
sem talið er að hún muni framvegis
geta sett upp fyrir hverja mynd hækk-
uðu um 2 milljónir dala og henni buð-
ust tvö burðarmeiri hlutverk en áður
hafði gerst. Annars vegar í „Last
Dance“ og hins vegar í „Diabolique",
endurgerð klassískrar spennumyndar,
sem er verið að frumsýna vestanhafs
um þessar mundir.
BRUCE Beresford ásamt
Sharon Stone.
Segir
sögur um
samskipti
BRUCE Beresford er einn
þeirra Ástrala sem vöktu
athygli í Evrópu og Bandaríkj-
unum fyrir kvikmyndir sínar á
áranum í kringum 1980. Mynd-
in sem gerði Beresford frægan
var Breaker Morant og fyrir
hana fékk hann óskarsverð-
launatilnefningu og tilboð um
að flytja til Hollywood. Þar
hefur hann síðan komist í álit
með myndum á borð við Dri-
ving Miss Daisy, Tender Mer-
cies og Crimes of the Heart.
Beresford er frá Sydney og
fór að loknu háskólanámi {
heimaborginni að vinna hjá
Ríkissjónvarpi Ástrala. Síðan
vann hann um tíma við að
klippa nígerískar kvikmyndir á
vegum þarlendra stjórnvalda
og síðan hélt hann til Bretlands
þar sem hann varð stjórnandi
þjá Bresku kvikmyndastofnun-
inni. Eftir fimm ára dvöl í Bret-
landi hafði Beresford fengið
nóg af opinberri Qölþjóðlegri
þjónustu og sneri til heima-
landsins árið 1971.
Þar fór hann að leikstýra
kvikmyndum í fullri lengd.
Fljótlega varð hann einn þekkt-
asti leikstjóri landsins. Hann
vann æðstu viðurkenningu þar-
lendra leikstjóra árið 1976 fyr-
ir myndina Don’s Party og árið
eftir var mynd Beresford, Gett-
ing of Wisdom, send til Cannes.
Það var þó fyrst árið 1982
með Breaker Morant að Beres-
ford vakti alþjóðlega athygli
og óskarsverðlaunatilnefningu
og tilboð frá Hollywood. Þar á
bæ reið hann á vaðið með
glæsilegum hætti í myndinni
Tender Mercies. Robert Duvall
fékk óskarsverðlaun fyrir leik
í aðalhlutverki og myndin sjálf
var tilnefnd til verðlaunanna.
Kvikmyndaakademían taldi
svo Beresford hafa leikstýrt
bestu mynd ársins 1989 þegar
Driving Miss Daisy fékk stytt-
una eftirsóttu og Jessica Tandy
auk þess verðlaun bestu leik-
konu. Af öðrum kvikmyndum
sem skapað hafa Bruce Beres-
ford orðspor má nefna Black
Robe (1991) og síðast gerði
hann Silent Fall, þögult vitni,
með Richard Dreyfuss, sem
sýnd var í kvikmyndahúsunum
hér nýlega.
Beresford hafa hins vegar
verið nokkuð mislagðar hendur
og myndum á borð við Mr.
Johnson, A Good Man in Africa,
King David, og Her Alibi verð-
ur seint hampað. Það breytir
þó ekki því að sem kvikmynda-
leikstjóri á Beresford gott með
að segja sögu, ekki síst sögu
sem fjallar um sambönd og
samskipti milli fólks.