Morgunblaðið - 26.05.1996, Síða 35

Morgunblaðið - 26.05.1996, Síða 35
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. MAÍ 1996 E 35 Til brúðkaupsveislu í rútu með nóttföt, góða skó og föt til skiptanna PASCALE og Raphael eru hvorugt mjög trúrækin. Hún er kaþólsk og hann mótmælendatrúar. Þau skoðuðu kirkjurnar í hverfinu hjá sér þegar þau ákváðu að gifta sig eftir þriggja ára sambúð og fengu lista yfir presta. Þau völdu frekar litla en vinalega mótmælendakirkju og báðu prest sem starfar mikið í ungmenna- starfí að pússa sig saman. Hann féllst á það og hélt ágæta ræðu þótt hann hefði aðeins hitt þau einu sinni fyrir athöfnina. Brúðhjón í Sviss verða að láta gefa sig saman hjá borgardómara. Formlega séð þá gera prestar ekki annað en að blessa hjónabandið. Margir láta athöfnina hjá borgar- dómara nægja. Vinir og kunningjar bíða þá gjarnan á planinu fyrir utan skrifstofur borgardómara og hylla brúðhjónin þegar þau koma út. . Foreldrar Pascale og Raphaels, systkini þeirra og svararmenn voru þeir einu sem vissu af athöfninni hjá borgardómara. Hún var daginn fyrir kirkjuathöfnina, borgardómari talaði svo hægt að Pascale gat ekki ein- beitt sér að orðunum af undrun yfir hægaganginum og svararmennirnir vottuðu giftinguna. Á eftir borðuðu þau saman hádegisverð á veitinga- stað í nágrenninu. Svararmennirnir veislustjórar Svararmenn í Sviss eru yfirleitt á svipuðum aldri og brúðhjónin, góðir vinir eða ættingjar. Þeir eru viðstadd- ir vígsluna hjá borgardómara og eru síðan eins konar veislustjórar í brúð- kaupsveislunni og sjá til þess að allt gangi snurðulaust fyrir sig. Þeir safna iðulega saman myndum og upplýsingum um brúðhjónin frá unga aldri og gefa það út í svo kölluðu brúðkaupsblaði á brúðkaupsdaginn. Brúðarkjóll Pascale er hvítur með góðum slóða. Hún ætlar að reyna að selja hann. Hann kostaði um 2.000 franka, 110.000 ísl. kr. Það hefði kostað um helmingi minna að leigja sér kjól en Pascale ákvað að kaupa fyrst hún fann kjól sem henni lík- aði. Raphael fékk líka ný föt, buxur og jakka sem hann getur notað oftar en einu sinni á ævinni. Kjóllinn var geymdur heima hjá foreldrum Pascale. Hún fór þangað úr hárgreiðslu og var ekið í gegnum Zúrich í svörtum Mercedes Benz. Raphael sá um að allt væri tilbúið í kirkjunni. Kirkjan var prýdd blómum sem kirkjuvörðurinn pantaði en brúð- hjónin borguðu. Þau höfðu sent stór- um vina- og ættingjahóp tilkynningu um giftinguna. Hann var velkominn í kirkjuna og boðið upp á hressingu eftir athöfnina. Smærri hóp var síðan boðið í brúðkaupsveisluna sjálfa. Klappað í kirkjunni Hátt í hitndrað manns voru í kirkj- unni. Pascale og Raphael gengu sam- an inn kirkjugólfið og svararmenn- irnir á eftir. Gospel-söngvari hafði verið ráðinn til að syngja. Hann söng fimm lög og gestirnir tóku undir í tveimur þeirra. Það komst verulegt ijör í mannskapinn þegar hann söng Ámen undir lokin. Allir klöppuðu með og dilluðu sér, ekki síst prestur- inn og brúðhjónin. Þau höfðu skipst á hringum og voru alsæl á svipinn. Félagar þeirra úr róðrarklúbbnum þar sem þau höfðu kynnst biðu fyrir utan kirkjuna og mynduðu göng með árum þegar þau komu út. Pascale hafði kviðið fyrir öllu kossaflóðinu sem hún vissi að biði hennar eftir athöfnina en hún hafði það af eins og annað. Friðardúfur og gamall bátur Móðir Raphaels hafði pantað dúfúr og þau létu tvær hvítar friðardúfur fljúga lausar áður en allir skáluðu í hvítvíni og gæddu sér á léttreyktum kjötsneiðum og ostabitum. Róðrarfé- lagarnir voru mættir með gamlan bát, fylltan blómum og ávöxtum, og þau voru látin saga hann í tvennt en það er mjög algengt að brúðhjón séu látin saga eitthvað eða gera eitt- hvað annað sameiginlega strax eftir athöfnina í Sviss. Vinur þeirra bað Svissneskt brúðkaup FAÐIR Pascale kom henni á óvart með að panta svartan Mercedes Benz til að aka með hana í kirkjuna og biðja tvær, ungar nágrannakonur að halda uppi slóðanum á brúð- arkjólnum. um lykilinn að íbúðinni til að fara þangað með blómin og ávextina. Hjónakornin höfðu svarið að þau ætluðu ekki að afhenda neinum lykil- inn af því að það er algengt að eitt- hvað óvænt (fiskur í baðkarinu eða eitthvað álíka) bíði brúðhjóna þegar þau snúa heim eftir giftinguna. En það varð að ganga frá blómunum og ávöxtunum og Pascale grátbað um að ekkert ógeðslegt biði hennar þegar hún kæmi heim. Lausblaðagjafamappa Rútubíll beið veislugesta og það Þ BRÚÐARTERTAN var borin fram í miðri brúðkaupsveislu. Hún var létt kvarkterta, samansett úr nokkrum tertum sem urðu allt- af minni eftir því sem nær dró brúðhjónunum sem gnæfðu efst. Pascale og Raphael urðu auðvitað að skera fyrstu sneiðina. var haldið út í sveit. Þeir höfðu ver- ið beðnir um að koma með náttföt, góða skó og föt til skiptanna í veisl- una, meira vissu þeir ekki. Pascale og Raphael höfðu pantað mat og gistingu fyrir rúmlega 30 manns á fjallahóteli fyrir sunnan Zúrich. Þar beið súpa, salad, svínasteik, hljóm- sveit og skemmtiatriði. Það voru haldnar ræður, dansaður brúðarvals og allir skemmtu sér konunglega fram á nótt. Næsta morgun borðuðu gestirnir saman morgunverð, fóru í gönguferð og var skilað aftur til Zúrich. Heima í íbúð hafði hjarta verið teikriað með tannkremi á baðspegil- inn og með hrísgtjónum á rúmtepp- ið. Svefnherbergishurðin skreytt með klósettpappir en öðrum dyrum læst og lyklarnir faldir. En þeir fundust fljótt. íbúðin var auðvitað full af gjöf- um og blómum. Það tíðkast í Sviss að brúðhjón geri gjafalista og sendi þeim sem vilja sjá hann. Pascale og Raphael útbjuggu lausblaðamöppu með einni gjöf á blaði með upplýsing- um um verð og hvar hún fengist. Þeir sem fundu gjöf í möppunni sem þeir vildu gefa tóku það blað úr og næsti fékk möppuna. Þannig fá brúð- hjónin það sem þau langar í og vinir og ættingjar vita að þeir eru að gefa eitthvað sem ungu hjónin vantar. Á er kom- |ið að því! - Þetta er dagurinn sem þú hefur beðið eftir allt þitt líf. Þú munt líða í gegnum hann eins og í leiðslu og eftir á muntu ekki muna nokkurn skapaðan hlut sem gerðist þennan dag. Til að koma í veg fyr- ir hjartsláttartruflanir, magakveisu og andateppu verða sumir sér úti um fáeinar róandi töflur; farðu bara varlega í kampavínið á eftir; þetta tvennt hefur tilhneigingu til að slökkva á fólki fyrirvaralaust. - Já og ekki gleyma að taka verðmiðann undan nýju brúðarskónum; þeir munu annars blasa við þegar þú krýpur upp við altarið. Brúðir: Ekki fá taugaáfall þegar þið lítið í spegilinn að morgni mikil- vægasta dags lífs ykkar; að öllum líkindum eruð þið skemmtilega fjólubláar í framan, píreygðar af stressi og með bauga niður á bringu af svefnleysi. Þetta er bara merki um að allt sé eins og það á að vera; svona líta brúðir venjulega út fyrir förðun. Alveg satt. Brúðgumar: Munið að líta í kringum ykkur og brosa blítt þegar brúður ykkar gengur inn kirkjugólf- ið. Hún mun reyndar eiga fullt í Stóri dagurinn fangi að passa upp á blómvöndinn og einbeita sér að stíga ekki í kjólinn svo hún man ekkert hvort þú brosir eða ullar á hana; brosið er til að sannfæra kirkjugestina um að þér finnist hún fallegasta fjólu- bláa konan sem þú hefur nokkurn tíman augum litið. Enn vandasam- ara er nú að ganga út úr kirkjunni - þú munt ekkert vita hvert þú átt að horfa og þitt geislandi bros get- ur hæglega verið túlkað sem frosinn skelfingarsvipur ef þú gætir þín ekki á að hreyfa andlitsvöðvana af og til. Ef þú ert hinsvegar alvarleg- ur á svip mun fólk umsvifalaust ákveða að þú sjáir strax eftir öllu saman svo trúlega er best að þú æfir upp einhvers konar leyndar- dómsfullt glott og pírir augun lítið eitt til að fá gleði í augun líka. Þetta gefst venjulega vel. Farið þið vel yfir textana í sálmum og söngv- um; það er nefnilega ótrúlegt hvað hægt er að snúa út úr og lesa milli línanna í annars virðulegum text- um. Það er fátt sem setur brúðhjón eins úr jafnvægi og þegar kirkju- gestir fara skyndilega að flissa eins og fífl. Þýtt og staðfært úr bókinni How to stay married. iaa (SkrmMrýdýmislpt teiyjt merkisdeginum,s.s. bmkortin, jjestabókina ajjleircu£) tBenylind, s. 565-^3 53 Pascale og Raphael báru mest all- an kostnað af giftingunni sjálf. For- eldrar þeirra borguðu sumt og þá var litið á það sem hluta af brúðarg- jöf en ekki sjálfsagðan hlut. Brúð- kaupsferðin var þegar yfirstaðin þeg- ar þau gengu í það heilaga, þau fóru í nokkurra vikna ferð til Alaska og ferðuðust þar um fótgangandi. Anna Bjarnadóttir EIGJUM SKRE YTINGAR Á BÍLINN OG í KIRKJUNA Brúðarvendir Puðar undir hringa Brúðarstyttur á tertuna Faxafeni 5, Reykjavík, sími 553 9130 ]Amdaóar fjrtu í giftingarhugleiðingumP l<$rnntu þér málin T{omdu og skoðaðu 'Persónuleg þjónusta Ljósmyndastofa Sigríðar Bachman Garðastræti 17 • Sími 562 3131

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.