Morgunblaðið - 16.06.1996, Síða 16

Morgunblaðið - 16.06.1996, Síða 16
16 B SUNNUDAGUR 16.JÚNÍ 1996 MORGUNBLAÐIÐ FJÖLSKYLDUVÆNT LOCH NESS skrímslið hefur þvælst fyrir fótunum á skrímslafræðingum í tugi ára, margir vitnisburðir um blessað skrímslið hafa litið dagsins ljós og eins hefur það verið bæði ljós- og kvikmyndað, en það hefur aldrei tekist að fullsanna tilvist skrímslisins með vísindalegum hætti né heldur að afsanna svo óvefengjanlegt sé að skepna af áður óþekktri tegund geti ekki verið á svamli í myrkum og slý- kenndum leðjubotni Loch Ness. Nú þykir sannað að flest ef ekki öll „sönnunargögn“ fyrir tilvist Nessíar hafa verið heimasmíði fólks í leit að frægð og frama. Frægasta ljósmyndin af Nessí var tekin í júlí 1951. Það var Lachlan Stuart sem festi skrímslið á filmu, myndin fræga sýnir þijár bugður úti á vatninu, en það hefur síðar komið í ljós að bugðurnar voru heybaggar vafðir inní segldúk. Frægar Ijósmyndir Sú ljósmynd sem hélt velli hvað lengst var tekin af Colonel Wilson og vini hans Christian Spurling, 19. apríl 1934. Þeir félagar sögð- ust hafa verið að dást að útsýninu þegar þeir sáu hreyfingu á vatninu og Wilson hljóp til og náði í mynda- vélina og náði að smella af fjórum myndum áður en skrímslið hvarf í djúpið, aðeins tvær af myndunum náðu hinum frægu útlínum skrímslisins, langur háls og nett höfuð beygt niður á við. Það nægði Wilson sem seldi myndina fyrir dágóða summu, hún birtist í Daily Mail 21. apríl 1934. Síðar hefur komið í ljós að stuttu áður en Christian Spurling dó í nóvember 1994 viðurkenndi hann að myndin var fölsun, hann sagði skólakenn- ara sem var að rannsaka skrímsla- málið allt af létta, en lét hann jafn- framt lofa því að segja engum fyrr en eftir sinn dag. Þeir félagar munu hafa smíðað lítið skrímsli úr upptrekktum leikfangakafbáti og plastleir, módelið burraði síðan nokkra tugi metra út á vatnið þar sem þeir smelltu af, og náðu mynd sem blekkti heimsbyggðina í sex- tíu ár. Þó að skrímslið hafi ekki orðið að fjölmiðlamáli fyrr en í kringum 1930 þá hafa samt verið skráðir vitnisburðir um tilvist þess í gegn- um aldirnar, fyrsta heimildin um Loch Ness skrímsli er frá 565 e.Kr. Sagan hermir að heilög Columba hafi séð skrímslið. Þar til að tilvist skrímslisins verður sönnuð með afgerandi hætti er hætta á að hin- ir vantrúuðu verði í meirihluta og lífríki Loch Ness hulið leyndar- dómsfullri dulúð sem mun einung- is auka ferðamannastrauminn til skoska hálendisins. Er kannski kominn tími til að dubba nokkra heybagga upp í grænan segldúk og fleyta þeim út á Lagarfljót, Þingvallavatn er náttúrlega nær höfuðborginni og hæg heimatökin að breyta The Golden Circle í The Thingvalla Monster Tour... Skrímslafræóingurinn Danson Ted Danson leikur í nýrri mynd um Loeh Ness og hugsanlegt skrímsli sem á að búa í myrku djúpi þessa dularfulla stöðuvatns í skosku hálöndunum. Hann hefur vippað sér yfir barinn á Staupa- steini þar sem hann þjónaði sjón- varpsáhorfendum í 12 ár sem bar- þjónninn góðkunni Sam Malone og tekið til við feril í kvikmyndum. Hann segist vera ánægður með að vinna á Bretlandseyjum, því að þar skilji menn ekki jafnsterklega á milli leikara sem vinna í sjón- varpi og kvikmyndum eins og í Hollywood. Frægustu bíóhlutverk- in hans eru án efa Three Men and a Baby og Three Men and a Little Lady sem fylgdi í kjölfarið og Made in America þar sem hann lék á móti Whoopi Goldberg. Síðan skrímsli Loch Ness skrímslió hefur löngum verió hjúpaó leyndardómi og illa gengió aó sanna eóa afsanna tilvist þess. Nú hefur Hollywood tekió þessa goósogn upp á sína arma í nýrri kvik- mynd, þar sem leikarinn góðkunni úr Staupasteini, Ted Dan- son, fer meó aðalhlutverkió. Dagur Gunnarsson rekur hér aóeins sögu þessa frægasta vatnaskrímslis sögunnar aukinheldur aó ræóa vió Danson um nývakinn áhuga hans á skrímslafræóunum. tökum lauk á Loch Ness hefur hann leikið í sjónnvarpsþáttaröð- inni Ferðir GúIIivers og hlotið mik- ið lof fyrir þá rullu. Þáttaröðin, sem þykir í alla staði vel heppnuð, var framleidd af þeim sem fram- leiddu Four Weddings and a Fun- eral, og er hlaðin góðum leikurum, ásamt eiginkonu Dansons, Mary Steenburgen, koma þar fram Sir John Gielgud, Omar Sharif, Ger- aldine Chaplin, James Fox, Peter OToole og fleiri. í Loch Ness fer Ted Danson með hlutverk dr. John Dempseys sem er sendur til Skotlands til að taka við vísindalegum leiðangri í leit að skrímslinu fræga, eða öllu heldur tii að afsanna í eitt skipti fyrir öll tilvist þess. Það gengur á ýmsu í samskiptum við þorpsbúa, þó virðist landverðinum (eða öllu heldur vatnaverðinum) vera sér- staklega illa við að það sé verið að grufla í málum sem koma eng- um við, og hótelstýran fallega Laura MacFeteridge, sem Demps- ey fellur fyrir, er kannski fullsnúð- Goðsögnin lifi Ég hitti Ted Danson á Hyde Park hótelinu í London og spurði hann hvort hann tryði á skrímsli: „Ég yrði náttúrlega skíthræddur og hissa ef ég rækist á skrímslið, ég held að flestum myndi bregða illilega við slíka sjón, og þó að ég trúi kannski ekki staðfast á skrímslið þá trúi ég á möguleikann. Eftir að ég kom á tökustaðinn hef ég hitt of mikið af at- hygliverðu fólki sem trúir og telur sig hafa séð eitt- hvað, ég talaði við nunnu sem sagðist hafa orðið vör við skrímslið og Ijós- myndara sem er harður og raunsær nútímamaður en trúir engu að síður að hann hafi séð eitthvað úti á vatninu, þannig að Morgunblaðið/Dagur Gunnarsson TED Danson. ug, en bandarískur sjarmur vinnur á henni þrátt fyrir mikið mótlæti og afbrýðisama Skota í pilsum. Það er Ian Holm sem er í hlut- verki vatnavarðarins og Joely Ric- hardson sem leikur hótelstýruna. Eini vinur Dempseys virðist vera litla dóttir hótelstýrunnar, Isabel sem er sögð hafa ýmsar „gáfur“ og geta séð fleira en við hin. Með þeim tekst vinskapur, en úti á vatninu verða Dempsey og að- stoðarmaður hans fyrir ýmsum skakkaföllum í átökum við heima- menn og óútskýranleg öfl sem verða ekki leidd í ljós fyrr en í lok myndarinnar. hvermg á ég þá að geta afneitað möguleikanum á að það sé eitt- hvað til í öllu þessu? Jafnvel hörð- ustu raunsæismenn, sem trúa engu nema þeir geti tekið á því, viðurkenna að það geti verið eitt- hvað þarna, kannski ekki forsögu- legt skrímsli en eitthvað óvenju- legt. Það hafa komið fram of margir vitnisburðir sem ekki er hægt að líta framhjá. Á hinn bóg- inn væri alveg hrikalegt ef ein- hveijum tækist að ná mynd af skrímslinu og alfarið sanna tilvist þess, þar með myndi goðsögnin falla og dulúðin gufa upp, vatnið breytast í sædýrasafn og spennan hverfa. Það er að miklu leyti þetta sem kvikmyndin Loch Ness bendir á, varðveitum goðsögnina, það gerir lífið svo miklu ríkara og meira spennandi. Ég vil gjarnan trúa, það er svo miklu rómantísk- ara. Goðsögnin um Loch Ness skrímslið er dulúðleg og mikilfeng- leg, og ég held að það sé goðsögn- in sem skipti mestu máli. Kvik- myndin kemur goðsögninni vel til skila og nær að kafa ofan í djúpan leyndardóminn sem er svo heill- andi við goðsögnina. Það má vel vera að þetta sé allt plat og uppspuni, en ég er ekkert hræddur við að vera platað- ur svo lengi sem ég hef gaman af gabbinu, mér er sama þó að ég sé hafður að fífli ef ég skemmti mér í leiðinni. Þetta segi ég börn- unum mínum, þið megið plata mig, bara að mér leiðist ekki, það er dauðasynd að láta mér leiðast.“ Á meðan Danson dregur andann næ ég að skjóta inn einni spurn- ingu; ertu ánægður með myndina? „Já, mjög, ég hafði mjög gaman af því að leika í þessari mynd, þetta er svo falleg saga, goðsogn- in um skrímslið sem er í senn ógnvekjandi og spennandi leyndardómur, þetta er mynd sem ég myndi fara á með fólki sem mér þykir vænt um, fjölskyldunni. Ég tók hlutverkið af því mér leist svo vel á handritið, Skotar sem hafa lesið það trúa varla að það hafi verið Bandaríkjamaður sem skrifaði það, því það fer svo mjúk- um höndum um goðsögnina, þetta er ekki skrímslamynd með blóði og mannslátum. Énda er John Fusco sem skrifaði handritið af- komandi Skota, amma hans sagði honum sögur af vatnaskrímslinu í Loch Ness. Svo var ég líka ánægður með að þurfa ekki að leika með hártoppinn minn,“ segir hann og hlær við, „það gaf hlut- verkinu meiri trúverðugleika og sýndi þann snögga „blett“ sem okkur leikstjóranum fannst vera á karakternum.“ Af skoskum ættum Þú ert sjálfur kominn af Skot- um, er það ekki? „Jú mikið rétt, langafi minn, sem var af MacMaster-ætt, fluttist frá Hálöndunum yfir hafið til Bandaríkjanna, foreldrar mínir, systir og litli frændi minn komu öll í heimsókn .til mín á meðan á tökum stóð, og það var ótrúlegt að horfa á 78 ára gamla móður mína standa við vatnsbakkann á Loch Ness og fleyta kerlingar, sú gamla telur sig vita hvar ættingja okkar er að finna, einhversstaðar í nágrenni við Glamis-kastalann þar sem lokasenan í Macbeth á sér stað.“ Hvernig var samstarfið við hina leikarana? „Mjög gott, það var sérstök ánægja fólgin í því að leika á móti Kirsty Graham sem fer með hlutverk litlu stúlkunnar Isabel, hún er alveg einstök lítil stúlka,“ segir hann og hlær við, „Hún tal- aði við ósýnilegt lítið fólk og var skoppandi út um allt full af orku, svo var hún svo eðlileg fyrir fram- an myndavélina, lék alveg ótrúlega vel. Joely Richardson er líka mikil fagmanneskja og vönduð leikkona og okkur kom mjög vel saman, en mesta virðingu bar ég þó fyrir Ian Holm, ég tek ofan fyrir hon- um, hann gerir sko meira en að fara með línurnar sínar ef þú skil- ur hvað ég á við.“ Eftir þetta ræddum við mikið um Skotland og fegurð þess, Ted spurði mig hvort það væri rétt að það hefðu víxlast nöfnin á íslandi og Grænlandi og svo ræddi hann af kappi um verndun úthafsins gegn mengun, hann er mikill um- hverfissinni og styrkir sérstaklega hóp sem vinnur gegn mengun stór- iðju við strendur Bandaríkjanna. Ég spurði hann hvort hann hefði notað kunningskap sinn við Bandaríkjafórseta til að ýta á að reglur um losun í haf yrðu hertar, hann gaf lítið út á það, konan hans Mary Steenburgen hefur ver- ið vinur þeirra Clinton hjóna í mörg ár og Ted sagðist hafa flot- ið inn með henni en það hefði nú lítið annað en veðrið borist í tal milli hans og forsetans. Að þessum orðum töluðum þakkaði ég kær- lega fyrir spjallið og kvaddi skrímslafræðinginn Ted Danson. Höfundur starfur sem Ijósmyndnri í London.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.