Morgunblaðið - 27.06.1996, Síða 47
MORGUNBLAÐIÐ
MINNIIMGAR
FIMMTUDAGUR 27. JÚNÍ1996 47
Alltaf var jafngaman að fá þig í
mat á sunnudögum. Þú varst alltaf
jafn glaðlyndur og jákvæður.
Þó sárt væri að missa þig þá
er gott að vita að þér líði vel hjá
Guði og Ingu ömmu. Ég þakka þér
fyrir að hugsa svona vel um mig
og taka svona mikinn þátt í lífi
mínu.
Elsku afi, þótt ég eigi móður
og föður og góða fjölskyldu, þá
mun ég samt ávallt sakna þinnar
nærveru.
Kæri afí minn, ég vil kveðja þig
með þessari bæn:
Vertu nú yfir og allt um kring,
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring,
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín,
Linda Rós.
Þegar mér var sagt að hann
Halli afi væri dáin varð ég hissa,
því að ég hélt ekki að hann færi
svona fljótt frá okkur, þó hann
væri búinn að vera svona lasinn.
Halli afi var alltaf góður við
mig þó við hefðum ekki þekkst
mjög lengi. Hann tók mér ailtaf
sem einni af fjölskyldunni. Ef
mamma fór að heimsækja Halla
afa kom hún alltaf með eitthvað
frá honum sem gladdi mig. Nú sit
ég og horfi á myndina af þér og
vona að þér líði vel hjá Ingu ömmu
og Guði.
Ég kveð þig með lítilli bæn.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Katrín Ella.
Minningar mínar um afa minn
eru margar. Við fórum nánast allt-
af saman niður í miðbæ og þar var
veglega veitt. Við áttum okkar
eftirlætisstað sem var Fógeta-
garðurinn. Þar sat afi á bekknum
en ég á tréstúf sem nú er búið að
fjarlægja. Þarna var okkar ævin-
týraheimur. Afi vildi efla sjálfs-
traust mitt og lét mig gjarnan tak-
ast á við hlutina sjálfan. Hann
hugsaði alltaf vel um mig og leit
á mig sem sinn félaga og jafningja.
Mér finnst afi hafa verið einn
af síðustu sönnu sjóurunum, alltaf
mjög sjálfstæður og heiðarlegur.
Það var ekkert sem hann gafst upp
á þegar einhver mótbyr var heldur
sagði: „Við gerum þetta bara sam-
an.“ Hann var hógvær, hæglátur
og nennti ekki að standa í rifrildi
við neinn, hann vildi það allra besta
fyrir alla. Mér þótti mjög vænt um
afa.
Hann fylgdist með okkur, lét
vita ef gert var rangt, en brosti
og sagðist vera hreykinn af okkur
þegar vel gekk t.d. í skólanum.
Hann sagði að við ættum að vera
hreykin af því sem við höfðum.
Hann stóð sig vel í veikindum
sínum og kvartaði aldrei. Með
eftirfarandi ljóði vil ég kveðja afa
minn.
Einn er maðurinn veikur
en með öðrum sterkur.
Einmana huga þrúgar
þarflaus kvíði.
Ef vinur í hjarta þitt horfir
og heilræði gefur
verður hugurinn heiður
sem himinn bjartur
og sorgar ský
sópast burt.
(J.G. Herder)
Haraldur Ingi Birgisson.
Fyrir stuttu þegar við mæðgurn-
ar komum til Reykjavíkur fórum
við í heimsókn til Halla afa. Hann
var þá svo bjartsýnn að nú færi
honum að batna. Hann var nýkom-
inn úr uppskurði og leið betur.
Heyndar sagði hann við mig að ég
gæti treyst því að nú færi þetta
bráðum að lagast. Eins og tónninn
var í orðum hans og hvernig
augnaráð hans var, þá gat ég ekki
annað en hugsað hvort hann ætti
við að nú fengi hann bráðum að
hitta hana Ingu ömmu.
Ég man þegar ég var lítil í heim-
sókn hjá ömmu og afa í Gnoðar-
voginum og amma leyfði mér að
baka lummur eða skonsur eftir
minni eigin uppskrift, sem var
auðvitað engin. Én alltaf þegar afi
kom heim úr vinnunni þá var hann
tilbúinn að smakka á bakstrinum
þó að stundum væri hann heldur
saltur á bragðið og ólseigur. En
svona var afi, alltaf svo þolinmóður
við smáfólkið. Dætur mínar, Ólöf
Karitas og Rakel Ósk, sóttu mjög
í að vera með langafa sínum hve-
nær sem þau hittust og oft sátu
þær á hnjánum hans og skegg-
ræddu um heima og geima. Sér-
staklega var rætt um hesta og
svo, nú eftir að við fluttum í sveit-
ina, um sveitalífið. Hann skildi
okkur svo vel að vilja fara úr
Reykjavík.
Fallegasta afmælisgjöf sem mér
hefur verið gefin var frá Halla
afa. Það var ljóð sem hann samdi
til Ingu Ólafar ömmu þegar hún
dó. Þetta ljóð er geymt á góðum
stað bæði í húsinu og hjarta mínu.
Ljóðið sýnir að þó að afi 'nafi stund-
um sýnt fólki hrjúft yfirborð þá
var undir því tilfinninganæmur
maður sem saknaði konunnar
sinnar sárt. Ég veit að amma hef-
ur tekið á móti honum opnum
faðmi og umvafið hann þeirri hlýju
sem hún átti svo mikið af.
Ég bið Guð að blessa minningu
afa míns og bið hann að veita
pabba, Dagþóri, Hafþóri og Birgi
styrk í sorg þeirra.
Inga Björk Gunnarsdóttir.
Haraldur S. Sigurðsson fékk
hægt andlát aðfaranótt 14. júní
sl. Rúmri klukkustund seinna stóð
ég við dánarbeð hans. Ef hann
hefði getað mælt vissi ég, hvað
hann hefði sagt. „Gunnar minn,
hvað ert þú að gera hér um miðja
nótt? Þú þarft ekki að hafa áhyggj-
ur af mér og svo er vinnudagur
framundan." Þetta var lífstrú
manns, sem hafði kynnst atvinnu-
leysi kreppuáranna. Manns sem
hafði orðið að beijast áfram og
vildi láta hafa eins lítið fyrir sér
og hægt var. Oft voru sporin þung
heim og hugurinn bitur, þegar
enga vinnu var að fá. Dagur án
vinnu var tapaður dagur. En þetta
mótaði manninn og stældi kjark.
Á árunum kringum 1950 var hann
frá vinnu að mestu leyti í tvö ár.
Þrátt fyrir ómegð þáði hann engar
bætur. í veikindum sínum sl. tvö
ár kom fyrir, að hann sárþjáður
tók strætisvagn upp á Landspítala
í stað þess að kalla á sjúkrabíl eða
ónáða okkur bræðurna. Þetta að
gefast aldrei upp, heldur alltaf að
þrauka var það veganesti, sem ég
fékk og hefur reynst mér vel. Pabbi
kenndi mér einnig, að meta mann-
gildið ofar ölllu. Titlar, stöður og
próf skiptu þar ekki öllu, heldur
það sem undir bjó. Þetta manngildi
fann pabbi einkum hjá börnum,
enda var hann barngóður með af-
brigðum. Hjá börnum var þetta
gagnkvæmt og hændust þau mjög
að honum.
Að lokum, pabbi, takk fyrir allt.
Gunnar Orn Haraldsson.
t
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
JÓNAALLA AXELSDÓTTIR,
Eiðistorgi 5,
Seltjarnarnesi,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn
25. júní.
Jarðarförin fer fram frá Seltjarnarnes-
kirkju mánudaginn 1. júlí kl. 15.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er
bent á MND-félag íslands.
Axel Gústafsson, Kristin Halldórsdóttir,
Halldór Axel Axelsson,
íris Gústafsdóttir, Alexandra Hermannsdóttir,
Jón Einars. Gústafsson,
Einar Þór Gústafsson.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
BJÖRN GUÐMUNDSSON
forstjóri,
Lálandi 1,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
föstudaginn 28. júní kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkað-
ir, en þeim, sem vilja minnast hans, er
bent á að láta líknarstofnanir njóta þess.
Ólafía Ásbjarnardóttir,
Ásbjörn Björnsson, Helga Einarsdóttir,
Ásta Friðrika Björnsdóttir,
Guðmundur Karl Björnsson,
Gunnlaugur Rafn Björnsson,
Ólafur Björn Björnsson, Linda Björk Ingadóttir
og barnabörn.
Birting afmælis- og
minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar end-
urgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í Kringl-
unni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Hafnarstræti 85, Akur-
eyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi í númer
5691181.
Framvegis verður við það miðað, að um Iátinn einstakling birtist
ein uppistöðugrein af hæfilegri lengd en lengd annarra greina um
sama einstakling er miðuð við 2.200 tölvuslög eða um 25 dálksenti-
metra í blaðinu. Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til
þijú erindi. Greinarhöfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en
ekki stuttnefni undir greinunum.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára og eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir ásamt mynd í Dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er lögð á, að handrit séu vel frá gengin, vélrituð eða
tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í textameðferð og kemur í veg fyrir tví-
verknað.
Auðveldust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa sem í daglegu
tali eru nefndar DOS-textaskrár. Þá eru ritvinnslukerfin Word og
Wordperfect einnig auðveld í úrvinnslu.
t
Ástkær sonur okkar, bróðir, unnusti og barnabarn,
ARNÓR BJÖRNSSON,
Ljósheimum 7,
varð bráðkvaddur þann 25. júní.
Álfheiður Steinþórsdóttir, Vilhjálmur Rafnsson,
Björn Arnórsson, Kristín Guðbjörnsdóttir,
Andri Steinþór Björnsson, Sara Jónsdóttir,
Sólborg Sigurðardóttir,
Pálína Eggertsdóttir.
t
Þökkum öllum þeim fjölmörgu, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför eiginmanns míns, föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURÐAR BRANDSSONAR.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
St. Franciskusspítalans í Stykkishólmi
fyrir frábæra umönnun, einstaka góð-
vild og hlýju.
Margrét H. Magnúsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim,
er sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför elskulegs föður okkar,
afa, langafa og langalangafa,
GUÐMUNDAR JÓHANNESSONAR
fyrrum bónda
í Króki, Grafningi,
Ljósheimum 4, Reykjavik.
Egill Guðmundsson, Margrét Emilsdóttir,
Áslaug Guðmundsdóttir,
Jóhannes Þ. Guðmundsson,
Sæunn Guðmundsdóttir, Sigurður Mar,
Jóhanna Guðmundsdóttir, Ólafur Sveinbjörnsson,
Elfa Guðmundsdóttir, Gylfi Guðjónsson,
Erlingur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Elskulegur eiginmaður minn, sonur,
faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
VALDIMAR FRIÐBJÖRNSSON,
Vogatungu 55,
verður jarðsunginn frá Kópavogskirkju
föstudaginn 28. júní kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent
á hjúkrunarheimilið Sunnuhlíð, Kópa-
vogi.
Sigurlaug Barðadóttir,
Björg Valdimarsdóttir,
Helga Valdimarsdóttir,
Björg Valdimarsdóttir, Magnús Guðmundsson,
Barði Valdimarsson,
Guðrún M. Valdimarsdóttir, Hilmar Þórarinsson,
barnabörn og systkini.
t
Við þökkum innilega öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður minnar, tengdamóð-
ur, ömmu og langömmu,
MARGRÉTAR JÓNSDÓTTUR.
Jarðarförin fór fram í Fossvogskapellu
26. júní í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þórdís Hilmarsdóttir,
Sigríður Kjartansdóttir Thors,
Margrét Gunnarsdóttir,
Ágústa Stefánsdóttir,
Margrét Stefánsdóttir,
Inga Stefánsdóttir,
og barnabarnabörn.