Morgunblaðið - 24.07.1996, Blaðsíða 23

22 MIÐVIKUDAGUR24. JÚLÍ1996
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLÍ 1996 23
HF

STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Hallgrímur B. Geirsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
NORÐMENN
OG S VALBARÐI
MEÐ ÚTGÁFU nýrrar reglugerðar, sem takmarkar
rækjuveiðar á Svalbarðasvæðinu, eru stjórnvöld í
Noregi í raun að viðurkenna að slíkar veiðar hafi fram
til þessa verið fijálsar öllum aðildarríkjum Svalbarðasátt-
málans samkvæmt norskum reglum.
í Morgunblaðinu í gær kemur hins vegar fram að er
íslenzkir útgerðarmenn leituðu eftir upplýsingum um
það í fyrra hvernig veiðarfæri bæri að nota við rækju-
veiðar á fiskverndarsvæðinu við Svalbarða neituðu norsk
yfirvöld að veita slíkar upplýsingar. Norskt strandgæzlu-
skip fylgdist síðan svo grannt með veiðum togarans
Stakfells, sem er eina skipið sem hefur reynt fyrir sér
við rækjuveiðar á svæðinu, að skipstjóri hans sá sér
ekki fært að halda þeim áfram, ekki sízt þar sem hann
gat ekki verið viss um að hafa réttu veiðarfærin.
Það er því ljóst að framkoma Norðmanna við skip,
sem skráð er í einu af aðildarríkjum Svalbarðasáttmál-
ans, hefur ekki verið sem skyldi og jafnvel brotið þágild-
andi norska löggjöf. Með þessari framkomu var jafn-
framt komið í veg fyrir að fleiri íslenzk skip færu á
rækjumiðin og öfluðu sér veiðireynslu. Norðmenn hafa
nú veitt heimild til þess að eitt íslenzkt skip stundi
rækjuveiðar við Svalbarða, með tilvísun til þess að eitt
skip hafi reynt þar fyrir sér. Spyija má hvernig þeir
hefðu hagað ákvörðun sinni hefðu fleiri íslenzk skip
reynt við Svalbarðarækjuna í fyrra.
Hinn lögfræðilegi rökstuðningur fyrir nýrri reglugerð
Norðmanna er sá sami og fyrir öðrum aðgerðum þeirra
til að skammta aðgang að auðlindum á Svalbarðasvæð-
inu. Lagatúlkun Norðmanna nýtur ekki alþjóðlegrar við-
urkenningar og henni kynni að verða hnekkt yrði deilu-
máli vegna hennar vísað til Alþjóðadómstólsins.
Almennt má segja að tök norskra stjórnvalda á þessu
máli hafi ekki orðið til að bæta andann í samskiptum
Noregs og íslands hvað varðar fiskveiðar á úthafinu.
BÆNDUR
OG BÚVÖRULÖG
ÞAÐ er óumdeilt að sala lambakjöts utan sláturtíma,
líkt og nú eru hafnar tilraunir með, er öllum tií
hagsbóta, jafnt neytendum sem bændum. Flest bendir
hins vegar til að þessar tilraunir samræmist ekki gild-
andi búvörulögum.
Haft er eftir Ara Teitssyni, formanni Bændasamtaka
íslands, í Morgunblaðinu í gær, að það eigi við nokkur
rök að styðjast að verið sé að brjóta búvörulög með
samningum bænda við verslanir og afurðastöðvar um
kjötsölu utan hefðbundins sláturtíma.
Hann segir þó að opinber verðlagning á dilkakjöti til
framleiðenda eigi að falla niður árið 1998 og megi líta
á þróunina um þessar mundir sem aðlögun að því.
Bændur eru þarna í ákveðinni klemmu, líkt og Guð-
mundur Gylfi Guðmundsson, hagfræðingur Alþýðusam-
bandsins og fulltrúi neytenda í sexmannanefnd, bendir á
í Morgunblaðinu um helgina. Það er ekki hægt að krefj-
ast þess annars vegar að viðhalda opinberri verðlagn-
ingu á kjöti en víkja svo hins vegar frá þeirri reglu
þegar bændum hentar.
Auðvitað er þetta einungis enn eitt dæmið um að
gamlir viðskiptahættir í landbúnaði eru í engu samræmi
við þann raunveruleika sem er að finna á íslenskum
neytendamarkaði. Að sjálfsögðu á bændum að vera
frjálst að gera samninga um sölu á nýslátruðu kjöti
utan hefðbundins sláturtíma og það getur ekki talist
óeðlilegt að hærra verð sé greitt fyrir slíkt kjöt. Það
er hins vegar að sama skapi eðlileg krafa að bændur
virði þau lög er gilda í þessum efnum, rétt eins og full-
trúum verslunarinnar hefur verið meinað að efna til
samkeppni í sölu landbúnaðarvara á grundvelli laga.
Menn geta ekki bæði haldið og sleppt og því hlýtur það
að teljast sanngjörn krafa að bændur berjist nú fyrir
breytingu á búvörulögum í átt að auknu frelsi, þannig
að þessi merka tilraun á sviði lambakjötssölu geti hald-
ið áfram að dafna.
B
ERNARDIN Gantin veitir
kardínáiasamkundunni í
Páfagarði forstöðu, en í því
felst meðal annars að við
andlát páfa verður hann fulltrúi kirkj-
unnar gagnvart umheiminum þangað
til nýr páfi hefur verið kjörinn. Gant-
in er jafnframt fyrsti þeldökki kard-
ínálinn sem veitir kardínálasamkund-
unni forstöðu.
Uppgangur hans innan kirkjunnar
hefur verið jafn og sígandi að minnsta
kosti allt frá því að Páll VI. páfi gerði
hann að kardínála árið 1977. Það ár
útnefndi Páll VI. í kringum 20 kard-
ínála, sem margir hveijir voru af öðru
þjóðerni en ítölsku. Vakti þessi
ákvörðun mikla athygli á sínum tíma
þar sem hún var tekin gagnstætt
ráðleggingum nánustu samstarfs-
manna hans. Með henni vonaðist Páll
VI. páfi til að hafa enn frekari áhrif
á að eftirmaður hans, sem kjörinn er
af kardínálunum, starfaði áfram í
anda þess umbótastarfs, sem hann
hafði sjálfur hafið. Enn í dag er rætt
um að þessi ákvörðun hafi verið ein
sú afdrifaríkasta á ferli hans.
Mikill andans maður
Jóhannes Páll I. hafði aðeins verið
um viku í embætti þegar hann gerði
Gantin kardínála að yfirmanni „Cor
Unum“, miðstöðvar fjármag-ns sem
kemur alls staðar úr heiminum og
deilt er út til hjálparstarfs í fátækum
ríkjum. Sýnir þessi ákvörðun Jóhann-
esar Páls I. hversu mikið honum þótti
til Gantins koma, því hann bar hag
„Cor Unum“ mjög fyrir bijósti og
lagði áherslu á að starfseminni þar
væri stjórnað af kristilegu hugarfari,
eins og raunar öllu öðru starfi innan
Páfagarðs. Tekið var til þess að Gant-
in væri sérlega heiðarlegur og byggi
yfir ríkulegum andlegum eiginleikum,
enda er sagt að Jóhannes Páll I. páfi
hafí litið á Gantin sem framtíðarvon
kaþólsku kirkjunnar.
Jóhannes Páll II. páfi sýndi einnig
Gantin traust með því að gera hann
að yfirmanni stjórnardeildar biskupa
í apríl 1984. Samhliða gerði páfí þá
breytingu að fela yfirmanni að gera
tillögu að öllum nýjum biskupum sem
síðan eru útnefndir af páfa. Var þetta
í fyrsta sinn sem Afríkumanni var
veitt slíkt vald innan kaþólsku kirkj-
unnar. Ennþá víðtækara varð vald
hans þegar við bættist að hann var
skipaður yfirmaður kardínálasam-
kundunnar árið 1993.
Gantin hefur einnig áunnið sér
traust samfylgdarmanna sinna, því
við síðasta páfakjör hlaut hann at-
kvæði sem verðandi páfí í fyrstu
umferðum atkvæðagreiðslu, en þó fór
svo að eftir því sem nöfnum fækkaði
á listanum að nafn hans datt út eins
og nokkurra annarra. Gantin er sagð-
ur hafa alla hæfíleika til að verða
páfi en á móti telja ýmsir ólíklegt að
maður frá öðru ríki en Ítalíu verði
aftur páfi á næstunni, auk þess sem
aldur hans hefur sitt að segja. Hitt
er ljóst að fyrir verðleika sína hefur
hann náð langt innan kaþólsku kirkj-
unnar og enginn getur sagt hvað
framtíðin ber í skauti sér.
Býr yfir persónutöfrum
Það var sérstök tilfinning fyrir ís-
lenskan blaðamann að fá að hitta
kardínálann á skrifstofu hans í Róm
um miðjan júní síðastliðinn, einkum
þar sem sú yfírlýsing hafði verið gef-
in í Páfagarði að hann veitti aldrei
viðtal. Undantekningu hefur hann
vafalaust gert vegna væntanlegrar
komu sinnar hingað til lands. Gantin
kemur einkar alúðlega fyrir sjónir og
óhætt er að taka undir orð Tad Szulc,
sem skrifaði bók um ævi Jóhannesar
Páls II. páfa, þegar hann
segir: „Gantin býr yfir ein-
staklega miklum persónutö-
frum.“ Kardinálinn virkar
sérlega hæverskur og lítil-
látur og góðlátlegt brosið
virkar róandi á þá sem í
kringum hann eru. Hann tók
þakklátur við bók um ísland og kvaðst
hlakka mikið til að koma til þessa
sérkennilega lands, sem hann hefði
lengið langað til að heimsækja. Tíma-
setningin nú hentaði vel, annars veg-
ar til að setja Johannes Geijsen bisk-
up formlega í embætti og hins vegar
að taka þátt í hátíðarhöldum St. Jós-
efssystra og geta þannig persónulega
hvatt þær áfram í hinu kristilega
Að því kemur að
allir kristnir menn
verða samstiga
Árið 1989, með ferð Jóhannesar Páls II páfa
um Norðurlönd, gerðist það í fyrsta sinn að
Rómarbiskup heimsótti löndin nyrst í Evrópu
og þar með talið ísland. Nú aðeins sjö árum
síðar fagnar kaþólski söfnuðurinn á íslandi
komu Bemardins Gantins kardínála, eins af
æðstu mönnum hinnar kaþólsku kirkju. Hann
gerði undantekningu frá þeirri reglu sinni að
veita ekki viðtal og ræddi í Róm við Hildi
Friðriksdóttur um málefni kirkjunnar.
Morgunblaðið/Hildur Friðriksdóttir
ENGINN þeldökkur kardínáli hefur náð eins langt innan
kaþólsku kirkjunnar og Bernardin Gantin, sem stýrir kardínála-
samkundunni. í því felst m.a. að vera starfandi páfi gagnvart
umheiminum að páfa látnum.
Gantin er
sagðurhafa
alla hæfileika
til að bera til
að verða páf i
starfí. Þann 27. júlí halda þær hátíð-
lega upp á að 100 ár eru liðin frá
því að fyrstu Jósefssysturnar komu
til landsins og messar Gantin kardíná-
li þá í Kristskirkju í Landakoti. „Mér
er það mikil ánægja að geta fært
persónulegar kveðjur frá Páfagarði
til íslenska safnaðarins og treysta
þannig þau bönd sem
tengja kaþólsku kirkjuna í
Róm og á íslandi,“ sagði
hann.
Gantin kveðst telja að
þrátt fyrir að kaþólska
kirkjan á íslandi sé fámenn
““““ og minnihlutahópur í land-
inu sé hún sterk og nefnir einkum
reglusysturnar og prestana. Því fínnst
honum mikilvægt að geta hvatt þetta
fólk persónulega til dáða. Hann tekur
fram að á íslandi eins og annars stað-
ar sé það hlutverk kirkjunnar að flytja
fagnaðarerindi Krists, sem er boð-
skapur um mannréttindi og bræðralag
og þær kenningar sem kirkjan hefur
varðveitt um aidir.
Spurður hver staða kaþólsku kirkj-
unnar sé um þessar mundir í heimin-
um; hvort hún sé að styrkjast eða
veikjast, sagði Gantin að í því sam-
bandi yrði að skoða hvert land eða
svæði fyrir sig, því erfitt væri að tala
um kirkjuna í heild að þessu leyti.
„Við getum tekið Evrópu sem dæmi,
þar sem kirkjan á sér aldagamla hefð,
þar gæti mönnum þótt hún vera orð-
in þreytuleg. Aftur á móti í Suður-
Ameríku og sérstaklega í Afríku á
sér stað ótrúlegur uppgangur. Mikil
vakning er meðal fólksins og töluverð
aukning meðal þeirra sem finna hjá
sér köllun til að sinna trúarlífi og
prestsþjónustu," sagði hann.
Gantin sagði erfitt og raunar ekki
rétt að tala um sterkustu eða veik-
ustu hliðar kirkjunnar því hún væri
trúarlegt samfélag og styrkleiki henn-
ar fælist í að vera til staðar sem trúar-
legt afl hvar í landi sem væri. Hann
tók sem dæmi að á íslandi fyndi ka-
þólska kirkjan samhljóm með öðrum
kirkjudeildum og gætu þær í samein-
ingu unnið að uppbyggingu kristilegs
samfélags. í framhaldi af þessu
minnti kardínálinn á, að einmitt þenn-
an sama dag og viðtalið átti sér stað
hafi hans heilagleiki Jóhannes Páll
II. páfi hafíð för til Þýskalands í þeim
tilgangi að stuðla að bræðralagi milli
kaþólsku kirkjunnar og annarra
kirkjudeilda með það að markmiði að
stefna að sameiningu kristinna
manna um allan heim.
Sameiningartákn
á lofti
Gantin tók fram að sagan sýni að
kirkjan hafi í gegnum tíðina kiofnað
í ýmsar kirkjudeildir og að ágreining-
urinn ætti oftast rætur að rekja til
mismunandi skoðana í trúfræði og
trúarkenningum. Hins vegar megi um
þessar mundir sjá sameiningartákn
þar sem ýmsar kirkjudeildir vinni
jafnvel „hönd í hönd“ að því að byggja
upp kristilegt samfélag fyrir allt
mannkyn. Hann nefnir sérstaklega
viðleitni til að ná friði og mannréttind-
um og baráttu gegn ýmsum samfé-
lagsþáttum. Allir þessir þættir séu
sameiginlegt áhugamál kristinna
manna, sama hvaða kirkjudeildum
þeir tilheyri.
Kardínálinn bendir ennfremur á að
umræðan um samstarf meðal alira
kristinna manna sé tiltölulega ný af
nálinni innan kaþólsku kirkjunnar, því
hún hafí fyrst komið fram eftir síðara
Vatíkan-þingið á sjöunda áratugnum.
„Því má segja að við séum vel á veg
komin á okkar leið til móts við guðs-
ríkið og ferðin er lærdómsrík. Því er
ekki að neita að enn er til staðar
kenningarlegur mismunur. Við gerum
okkur til dæmis grein fyrir að helgis-
iðir okkar fara ekki saman og að við
leggjum ekki nákvæmlega sama
skilning í altarissakramentið. Þrátt
fyrir þennan mismun er margt annað
sem við getum unnið sameiginlega
að. Ég vil undirstrika að því má ekki
gleyma að kristnir menn þjóna allir
hinum eina sanna Kristi og það er
honum sem við stefnum að að þókn-
ast,“ sagði Gantin og bætti við að
ekki væri svo ýkja langt síðan kristn-
ir menn af ýmsum kirkjudeildum litu
hver á annan sem óvin, en nú fyndu
menn að þeir væru bræður og systur
í Kristi. „Ég er meira en bjartsýnn á
að við erum á réttri leið. Ég er fullur
vonar um að við munum yfirstíga
vanda fortíðarinnar og að sá dagur
renni upp að kristnir menn verði allir
samstíga.“
Gantin minnir ennfremur á að ferð
Jóhannesar Páls II. páfa tii íslands
hafi verið tákn um það bræðralag sem
ríkir milli mismunandi kirkjudeilda
og ferð hans hafí verið ákaflega þýð-
ingarmikil í þessu sambandi. Hann
biður menn einnig að minnast þess
boðskapar sem hans heilagleiki hafði
að flytja landsmönnum. Itifja má upp
að við komu sína til íslands sagði
Jóhannes Páll II. páfí að íslendingum
bæri að halda fast við þau háleitu
gildi sem mótað hefðu sögu
þeirra sem kristinnar þjóðar.
„íslendingar hafa því mikið
að gefa heimi sem þyrstir í
sannleika og vill setja rétt-
læti, frið og samkennd allra
manna í hásætið," sagði
páfí meðal annars. I sameig- "“““
inlegu ávarpi sínu til Norðurlandabúa
sagði hann einnig: „Það nægir ekki
að sinna einvörðungu efnislegum
þörfum, fullnægja verður einnig frelsi
andans sem er kjarni þess sem gerir
okkur að mönnum. Þess vegna vona
ég að mér leyfist að hylla það sem
áunnist hefur í þessum efnum hjá
ykkur og tjá ykkur skoðanir mínar á
sameiginlegri ábyrgð á frekari sókn
til friðar, réttlætis, frelsis og sam-
stöðu.“
Boðskapurinn
breytist ekki
Varðandi nýjar áherslur eða breyt-
ingar innan kirkjunnar svaraði Gantin
því til að grundvallarboðskapurinn sé
alitaf sá hinn sami og hinn óumbreyt-
anlegi sannleikur. „Það má vera að
aðferðirnar til að boða hann breytist
eftir menningarháttum og breytilegt
sé hvernig fólk meðtekur boðskap-
inn.“
Þegar vikið var að gagnrýni þeirri
sem Jóhannes Páll II. páfi hefur sætt
vegna íhaldssamrar afstöðu til ýmissa
mála, s.s. andstöðu við fóstureyðing-
ar, að leyfa ekki hjónabönd kaþólskra
presta og að banna prestvígslu
kvenna, samsinnti Gantin kardínáli
því að vissulega hefði hann verið
gagnrýndur. „Slík gagnrýni á hvorki
að hafa truflandi áhrif á skoðanir
kirkjunnar né að draga úr henni
kjarkinn. í raun hefur kirkjan alltaf
verið gagnrýnd á einhvern hátt. Stað-
reyndin er sú að sé páfínn trúr guð-
spjallinu með boðskap sínum kemst
hann ekki hjá því að lenda í andstöðu
við efnishyggju heimsins og afhelgun.
Gagnrýni á í raun að hvetja okkur
enn frekar til að feia okkur þeirri trú
á hendur sem við höfum’ öðlast."
Þegar Gantin kardínáli gaf kurteis-
lega í skyn að líða tæki að lokum
samtalsins og ég spurði hvort beina
mætti persónulegum spurningum til
hans brosti hann og sagði eitthvað
sem ég skildi ekki, en bæði hann og
túlkurinn, séra Thomas, skemmtu sér
yfir svarinu. Hann upplýsti þó að
hann væri fæddur í Afríkuríkinu Ben-
in árið 1922, en Benin liggur á milli
Nígeríu og smáríkisins Togo, sem
aftur á landamæri að Ghana. Þar
lærði hann til prests og að vígslu lok-
inni var hann sendur af biskupnum í
Benin til Rómar til frekara náms eins
og alþekkt er innan kaþólsku kirkj-
unnar. Árið 1957 var hann vígður
biskup, aðeins 35 ára, og þremur
árum síðar varð hann erkibiskup í
Benin, þar sem hann starfaði í 11 ár,
en sneri þá til Rómar til starfa fyrir
hina kaþólsku heimskirkju.
Af konungs-
ættum
Í upptalningu sinni á ferlinum
nefndi Gantin kardínáli ekkert um að
hann væri konungborinn og að hann
hefði jafnvel átt tilkall til konung-
dæmisins hefði hann ekki valið prests-
starfið fram yfir veraldleg gæði. Að-
spurður um þessi mál brosti hann,
hristi höfuðið og sló frá sér með hönd-
inni um leið og hann svaraði enn einu
sinni einhveiju sem túlkurinn og hann
skemmtu sér yfir. „Kardínálinn segir
að það geti vel verið rétt, en það sé
ekkert til að tala um þó að móðir
hans hafí verið fædd prinsessa. Það
snertir ekkert embætti hans,“ túlkaði
séra Thomas brosandi út að eyrum.
Þess má að auki geta að í bókinni In
the Vatican eftir Peter Hebblethwaite
kemur fram, að ríkið sem nú heitir
Alþýðulýðveldið Benin hét áður Daho-
mey og að Gantin hafí séð sig til-
neyddan til að yfirgefa landið árið
1971 á stjórnartímum marx-leninista.
Þegar Gantin var spurður hvort það
hefði verið honum erfítt á einhvern
hátt að vera kardínáli frá Afríkuríki
í Róm svaraði hann að kaþólska kirkj-
an í Afríku væri meðal yngstu safn-
aða-- kirkjunnar. „Þó að kirkja í einu
landi sé eldri en önnur er hún ekki
talin betri fyrir vikið né hin nýja verri,
heldur er um eitt samfélag að ræða.
Allir sem starfa fyrir kirkjuna geta
verið kallaðir til þjónustu hér í Róm
eins og ég hef verið. Það
er ekkert vandamál að
núverandi páfi er af pólsk-
um uppruna; fyrir okkur
er hann hinn trúarlegi
hirðir. Ég er afrískur en
vinn samhliða öðrum án
vandkvæða, þannig að
þjóðerni skiptir ekki máli. Það gæti
komið að því að íslenskur prestur
ynni á skrifstofu minni eða að biskup
frá íslandi yrði útnefndur yfirmaður
stjórnardeildar biskupa. Allt getur
gerst,“ voru lokaorð þessa háttsetta
og hlýlega þjóns kaþólsku kirkjunnar
sem virkar eins og hver annar sóknar-
prestur á viðmælendur sína.
Sé páf i trúr
guðspjallinu
hlýtur hann að
verða gagn-
rýndur
Sjónvarpsstöðin Norðurljós tekur til starfa á Húsavík í september
gert sjónvarpsefni
NÝ sjónvarpsstöð í eigu
Húsvískrar fjölmiðlunar
hf. hefur væntanlega út-
sendingar á örbylgju á
Húsavík í byijun september. Er
undirbúningur starfseminnar í full-
um gangi og verður til að byrja
með boðið upp á fimm sjónvarpsrás-
ir, fjórar erlendar gervihnattarásir
og eina dagskrárrás sem sendir út
margvíslegt sjónvarpsefni frá Húsa-
vík og úr héraðinu í kring.
Heimarásin hefur fengið nafnið
. Norðurljós. Hefur þegar verið tekið
upp mikið efni á Húsavík sem senda
á út í vetur og segjast forsvarsmenn
Húsvískrar fjölmiðlunar leggja
mikla áherslu á innlendu dagskrár-
gerðina og beinar útsendingar, m.a.
tónlistarefni, fréttir, viðtalsþætti,
spumingakeppnir, auk íþróttaefnis.
Hlutafé um
ellefu milljónir
Húsvísk fjölmiðlun hf. var stofn-
uð af nokkrum einstaklingum og
fyrirtækjum á Húsavík í lok sein-
asta árs. Innborgað hlutafé er um
11 milljónir kr. Félagið keypti fljót-
lega stórt húsnæði að Héðinsbraut
1. og tók yfir rekstur Víkurblaðs-
ins, sem flutti þangað upp úr sein-
ustu áramótum. Ritstjóri þess er
Jóhannes Siguijónsson. Að sögn
Jóhannesar hefur blaðið, sem kemur
út vikulega, nú verið stækkað í 12
síður.
Framkvæmdastjóri Húsvískrar
fjölmiðlunar hf. er Friðrik Sigurðs-
son, og sjónvarpsstjóri er Norman
Dennis. Jóhann Einarsson er tækni-
stjóri stöðvarinnar en Einar Jóns-
son, fulltrúi Elnets hf. í Kópavogi,
sem er sérhæft fyrirtæki á fjar-
skiptasviði, hefur umsjón með upp-
setningu búnaðarins. Settur hefur
verið upp stór móttökudiskur vegna
gervihnattasjónvarpsins og fullkom-
inn sendibúnaður á þaki Sjúkrahúss
Húsavíkur. Tækjabúnaður og fyrir-
komulag útsendinga er áþekkt og
hjá Fjölsýn í Vestmannaeyjum, sem
hóf sjónvarpsútsendingar á seinasta
ári, að sögn Jóhanns og Einars.
Höfnuðu tengingu við
ljósleiðarakerfi
Að sögn forsvarsmanna fyrirtæk-
isins gera áætlanir ráð fyrir um 300
áskrifendum í upphafi en útsending-
arnar geta náð til alls um 800 heim-
ila á Húsavík. Væntanlegir áskrif-
endur þurfa sérstakar loftnetsgreið-
ur á hús sín til að ná örbylgjuútsend-
EINAR Jónsson, tæknimaður Elnets hf., kemur fyrir móttökudiski
fyrir gervihnattasjónvarp og útsendingarbúnaði á þaki Sjúkrahúss
Húsavíkur.
ingunum og munu tæknimenn fé-
lagsins annast uppsetninguna sé
þess óskað en áskrifendur fá síðan
myndlykil án endurgjalds. Fyrir fá-
einum dögum hóf Póstur og sími
að grafa fyrir lagningu ljósleiðara-
strengs á Húsavík. Bauð Póstur og
sími Húsvískri fjölmiðlun að tengj-
ast ljósleiðarakerfinu en að sögn
Friðriks var því hafnað eftir nokkra
umhugsun, þar sem á daginn kom
að frágangi stofnlagna um bæinn
yrði ekki lokið fyrr en eftir tvö ár.
Meðal hluthafa í félaginu er Ljós
heimsins, kristilegt samfélag, og
hafa fyrir tilstilli þess náðst samn-
ingar við sjónvarpsstöðina Omega
um útsendingu kristiiegs efnis á
Húsavík á virkum dögum. Erlendu
sjónvarpsstöðvarnar sem sendar
verða út eru Sky News, Cartoon
Network, TNT, Eurosport, Dis-
covery og MTV.
í undirbúningi er að bjóða upp á
tækninýjung þar sem notendum er
gefinn kostur á að velja fyrirfram
ákveðið efni sem þeir horfa á og
greiða fyrir. Að sögn Friðriks eru
einnig samningar á lokastigi við
nokkur fyrirtæki og þjónustuaðila á
Húsavík um að hafa sjónvarpstæki
uppi við í fyrirtækjunum og mun
sjónvarpsstöðin sýna þar skjáaug-
lýsingar og leiknar auglýsingar frá
kl. 9-18 á virkum dögum.
Selja upp
upptökuver
Forsvarsmenn félagsins gera ráð
fyrir fjórum stöðugildum hjá félag-
inu í upphafi við starfsemi sjón-
varpsins og útgáfu Víkurblaðsins.
Umtalsverðar endurbætur standa
yfir á húsnæði fyrirtækisins og er
fyrirhugað að koma helsta tækja-
búnaði sjónvarpsstöðvarinnar fyrir
á efstu hæð hússins en á annarri
hæð verður m.a. upptökuver stöðv-
arinnar, aðstaða ritstjórnar Víkur-
blaðsins og skrifstofa.
Morgunblaðið/Ómar Friðriksson
JÓHANNES Siguijónsson, ritstjóri Víkurblaðsins, Friðrik Sigurðsson, framkvæmdastjóri Húsvískrar
fjölmiðlunar hf. og Albert G. Amarson starfsmaður félagsins.
Ahersla á heima-
TS