Morgunblaðið - 24.07.1996, Side 29

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 24. JÚLÍ1996 29
MINNINGAR
JÓN TÓMASSON
STEINÞOR
JAKOBSSON
+ Jón Tómasson fæddist að
Járngerðarstöðum í Grinda-
vík 26. ágúst 1914. Hann lést á
Borgarspítalanum 13. júlí síð-
astliðinn og fór útför hans fram
frá Bústaðakirkju 22. júlí.
„Skjótt skipast veður í lofti“ datt
mér í hug, þegar ég frétti andlát
míns góða vinar Jóns Tómassonar.
Við Jón kynntumst í gegnum
skátastarfið. Hann var einn af 96
skátum, sem flugu á vit ævintýranna
á Jamboree við París 1947, fyrsta
alheimsmót skáta eftir langt hlé
vegna stríðsins. Þegar við hinir fór-
um heim um England, þá lögðu Jón
og nokkrir félagar hans leið sína um
meginland Evrópu og fóru víða.
Þannig var Jón alltaf víðsýnn og
framtakssamur.
Jón var mjög virkur í skátastarf-
inu í Keflavík og þegar við héldum
landsmót á Þingvöllum 1948, árið
eftir Jamboree-förina, var Jón í far-
arbroddi og tók að sér ritstjórn Ár-
manns, dagblaðs mótsins. Það var
fyrsta prentaða mótsblaðið, enda
stærsta skátamótið sem haldið hafði
verið, á annað þúsund skátar inn-
lendir og erlendir. Fór Jón á milli
með efnið í blaðið, því það var að
sjálfsögðu prentað í Reykjavík. Fórst
honum þetta vel úr hendi, eins og
allt sem Jón tók að sér.
Aftur kom að landsmóti á Þing-
völlum 1962 og enn tók Jón að sér
ritstjórn dagblaðs mótsins með sömu
prýði og áður. Maður gat alltaf
treyst Jóni.
Jón var mikill félagsmálamaður
og strax við stofnun Félags eldri
borgara í Reykjavík og nágrenni
fyrir rúmum tíu árum gerðust þau
hjón félagar. Á þessum árum hefur
Jón lengst af verið í stjórn félags-
ins, en jafnframt verið í forustu í
nefndum á vegum þess.
Hann hefur verið formaður ferða-
nefndar F.E.B. og skipulagt fjöl-
margar ferðir á hveiju sumri og oft
fararstjóri sjálfur. Hefur það tekist
vel undir öruggri stjórn Jóns og fé-
laga hans. Þá var hann löngum í
forustu fyrir fjölbreyttu söngstarfi
innan félagsins. Formaður kórsins i
var hann um skeið, enda alltaf leið-
andi forystumaður og traustur.
Það er því sjónarsviptir þegar vin-
ur okkar hverfur svo skyndilega á
braut.
En minningin um góðan félaga
og vin lifir í hugum okkar og þakk-
læti kemur fyrst upp í hugann fyrir
að hafa notið samstarfs við hann
og vináttu um hálfrar aldar skeið.
Félag eldri borgara mun sakna Jóns,
sem alltaf var hinn jákvæði dugnað-
ar- og framkvæmdamaður.
Konu hans og börnum, svo og
öðrum ættmennum færi ég innilegar
samúðarkveðjur og bið Guð að blessa
þau og hugga á þessum erfiðu stund-
um.
Páll Gíslason.
Jón Tómasson fyrrverandi sím-
stöðvarstjóri í Keflavík er látinn.
Hann hvarf okkur fullur af orku og
heilbrigði, rúmlega áttatíu og eins
árs.
Þegar ég kom að Héraðsbóka-
Erfidiykkjur
Glæsileg kaffi-
hJaðborð, fallegir
salir og mjög
góð þjónusta
Upplýsingar
í síma 5050 925
og 562 7575
FLUGLEIÐIR
IIÓTEL LÖFTLEIDIH
safninu í Keflavík 1958 þá var Jón
Tómasson þar í stjórn og sá maður,
sem mér fannst auðveldast að skýra
hugmyndir mínar fyrir. Og þegar
ég gekk í stúkuna á svipuðum tíma,
þá var þar einnig Jón Tómasson
meðal stjórnenda. Tíu árum síðar
eða þar um bil var Jón orðinn rit-
stjóri Faxa, höfuðmálgagns okkar
Suðurnesjamanna. Maður gleymdi
því stundum að þessi fatlaði maður
stýrði stóru fyrirtæki, Pósti og síma
í Keflavík og átti barnmarga íjöl-
skyldu jafnframt því að vera áhrifa-
maður í bæjarfélaginu, í bæjarstjórn
fyrir Alþýðuflokkinn til margra ára
og á hans vegum í ótal nefndum.
Um tíma var Jón á kafi í útgerð og
verslun. En furðulegt var það með
þennan þúsund þjalasmið; hann elt-
ist ekki. Þegar hann fluttist úr Kefla-
vík, þá var Jón kominn um leið í
söng og dans og félagsmál hjá öldr-
uðum í Reykjavík.
Ég kem oft í Byggðasafnið á
Vatnsnesi til að virða fyrir mér sög-
una. Þar má sjá mörg handarverk
Jóns. Hann var ljósmyndari af Guðs
náð en megin hluta myndasafns síns
gaf hann einmitt byggðasafninu.
Við, sem urðum þeirrar gæfu aðnjót-
andi, að vinna með Jóni Tómassyni,
sendum konu hans, Ragnheiði Ei-
ríksdóttur, börnum þeirra og barna-
börnum innilegar samúðarkveðjur.
Farðu vel, Grindvíkingur. Þín verður
lengi minnst á Suðurnesjum.
Hilmar Jónsson.
Elskulegur föðurbróðir minn, Jón
Tómasson, kvaddi þessa jarðvist að
morgni laugardagsins 13. júlí, á át-
tugasta og öðru aldursári. Enda
þótt aldurinn væri orðinn nokkuð
hár í árum taiið kom andlát hans
mér verulega á óvart. Ég hafði ein-
faldlega aldrei hugsað um Jón Tomm
frænda minn og dauðann í sömu
andrá. Það var bara eins og dauðinn
ætti ekkert erindi við hann. í andan-
um var Jón nefnlega eilíflega á besta
aldri. Einnig bar hann sig vel líkam-
lega; gekk um hnarreistur og léttur
í spori. Margt yngra fólk hefði mátt
öfunda hann af andlegu sem líkam-
legu atgervi. Atorka, fjör og lífs-
kraftur ólgaði í honum eins og brim-
ið í Grindavík allt til hinstu stundar.
Ætíð, er við hittumst hin síðari ár,
varð mér að orði að mikið vildi ég
fá að verða eins hress, kát, lífsglöð
og kraftmikil og hann, yrði mér
gefið að komast á hans aldur. Þá
hló hann gleðiríkum hlátri.
Jón var mikil félagsera og hrókur
alls fagnaðar í glaðra vina hópi.
Hann vann einnig ötullega að alls
konar félagsstörfum og nú síðast
var hann firna virkur í starfí eldri
borgara. Hann var opinn, elskulegur
og hjartahlýr og lét sig varða mann-
lífið og alla þess umgerð. Hann hafði
sterka nærveru, framkoma hans var
heillandi, brosið strákslegt og geisl-
andi, augun skýr og leiftrandi. Hon-
um var afar annt um fjölskyldu sína
og var fram úr hófi frændrækinn.
Hann virtist ávallt hafa tíma til að
rækta fjölskyldutengslin og fylgjast
með lífshlaupi og athöfnum ættingja
sinna.
ekki framar hljóma í eyrum mér. Jón
Tomm er ekki lengur hér. Hann
kvaddi með alveg sama stíl og hann
lifði; hratt, fumlaust og örugglega.
Ég er alveg sannfærð um að hann
er þegar farinn að láta til sín taka
þar sem hann er staddur nú. Ég
óska honum alls hins besta á nýju
tilverustigi og þakka honum samver-
una hér. Ég þakka honum líka
fölskvalausan og einlægan bræðra-
kærleik er hann sýndi föður mínum
í veikdinum þess síðarnefnda. Um-
hyggjusemi hans fyrir bróður sínum
sjúkum var afar táknræn fyrir þá
mannkosti besta sem prýddu Jón
Tomm. Eiginkonu hans og allri ætt
hans votta ég mína einlægustu og
dýpstu samúð.
Jórunn Tómasdóttir.
Kveðja frá blaðstjórn Faxa
Jón Tómasson, okkar góði sam-
starfsmaður og vinur féli frá þann
13. júlí síðastliðinn. Þótt hann hafi
átt áttræðisafmæli fyrir tæpum
tveimur árum og teljist því hafa
verið nokkuð aldraður, kom andláts-
fregn hans á óvart. Stutt er síðan
hann hafði samband til að ræða um
efni í haustblað Faxa. Áhuginn og
eldmóðurinn var sá sami og ávallt,
þegar blaðið var annars vegar. Jón
gerðist félagi í Málfundafélaginu
Faxa, nokkru eftir stofnun þess eða
á árinu 1941. Hann tók mjög virkan
þátt í starfi félagsins í um hálfa
öld og átti mikinn þátt í því að
þetta málfundafélag hlaut ekki
sömu örlög og flest önnur slík, þ.e.
að iognast útaf þegar áhugi félag-
anna dofnaði.
Jón gegndi flestum trúnaðarstörf-
um innan félagsins en hvergi mark-
aði þátttaka hans dýpri spor en í
blaðstjórn Faxa. Hann sat fyrst í
blaðstjórn á árunum 1945 til 1952
og síðan aftur frá árinu 1972 til
1987 og hann var ritstjóri blaðsins
á árunum 1979-1987. Það var mjög
lærdómsríkt og hvetjandi að starfa
með Jóni. Undir hans stjórn efldist
blaðið mjög og hann var ávallt mjög
hugmyndaríkur og útsjónarsamur
varðandi efni í blaðið og það skipti
hann miklu máli að í blaðinu birtist
fjölbreytt efni frá öllum byggðunum
á Suðurnesjum. Naut blaðið þess að
hann hafði ungur búið í Grindavík
og síðan á norðanverðu nesinu mest-
an sinn starfsferil. Blaðið Faxi hóf
göngu sína fyrir 56 árum og margir
hafa á síðari árum getað nýtt blaðið
sem áreiðanlega heimild um líf og
störf fólks á svæðinu. Eins og fyrri
ritstjórar blaðsins lagði Jón mikla
áherslu á að Faxi hvikaði aldrei af
þeirri braut að birta sögulegt og
áreiðanlegt efni. Jón ritaði sjálfur
margar eftirminnilegar greinar í
blaðið og bera þær gott vitni um
þann sess er hann ætlaði svæðinu,
bæði í nútíð og framtíð.
Eftir að Jón og Ragna fiuttu til
Reykjavíkur áttum við í blaðstjórn-
inni alltaf hauk í horni þar sem Jón
vai', því hann var fram á síðasta
dag mjög áhugasamur um útgáf-
una. Fyrir hönd blaðstjórnar Faxa
sendi ég hinstu kveðjur til Jóns
Tómassonar og þakkir fyrir sam-
starfið. Eftirlifandi eiginkonu hans
og fjölskyldunni allri sendum við
samúðarkveðjur.
Helgi Hólm,
formaður blaðsljórnar.
+ Steinþór Jakobsson fæddist
á ísafirði 7. nóvember 1931.
Hann lést af slysförum um borð
í skútu sinni á Mexjkóflóa 19.
mars síðastliðinn. Útför hans
fór fram frá ísafjarðarkirkju
22. júní.
Snemma kom í ljós, að Steinþór
Jakobsson var góður skíðamaður.
Ungur að árum fór hann að keppa
og með ísfirskum skíðaköppum kom
Steinþór víða við á íslandi en seinna
var farið í keppnisferðir til útlanda.
Steinþór gekk til liðs við íþrótta-
félag Reykjavíkur eftir að hann
fluttist suður og með keppnissveit
félagsins vann hann marga fræki-
lega sigra. Þá var Steinþór kallaður
til starfa erlendis og bjó hann og
starfaði í Aspen í Colorado i Banda-
ríkjunum í meira en þijátíu ár.
Hann var virtur skíðakennari og
starfaði lengi hjá Stein Eriksen.
Eftir lát Steinþórs var haldin
minningarvika í Aspen til að votta
honum hinstu virðingu.
Steinþór hvílir nú við hlið for-
eldra sinna í kirkjugarðinum á
Isafirði. í kirkjunni hljómaði:
í faðmi fjalla blárra
þar freyðir aldan köld.
I sölum hamra hárra
á huldan góða völd,
er lætur blysin blika
um bládimm klettaskörð,
er kvöldsins geislar kvika
og kyssa ísaprð.
(Guðm. Guðm.)
Sunnlenskir skíðamenn senda
ættingjum og vinum Steinþórs inni-
legustu samúðarkveðjur.
Stjórn Skíðafélags
Reykjavíkur.
Kveðja hans: „Sæl frænka," mun
t
Elskuleg dóttir mín, systir okkar, barna-
barn, barnabarnabarn og frænka,
SARA DÖGG ÓMARSDÓTTIR,
Hólmgarði 7,
Reykjavík,
er lést í Sjúkrahúsi Reykjavíkur að
kvöldi 17. júlí, verður jarðsungin frá
Bústaðakirkju fimmtudaginn 25. júlí
kl. 13.30.
Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er bent á Hjartavernd.
Aðalbjörg Ólafsdóttir,
Hörður Freyr Harðarson, Arinbjörn Harðarson,
Ólafur Bergmann Ásmundsson, Málfriður Ó. Viggósdóttir,
Helga Ósk Kúld,
Sverrir Svavarsson, Sigrún Halldórsdóttir,
Sigurlin Ester Magnúsdóttir, Rósinkrans Kristjánsson,
Arinbjörn Kúld, Ásmundur Bjarnason,
Magnea Sigurðardóttir
og aðrir aðstandendur.
t
Þökkum innilega öllum, sem sýnt hafa okkur samúð og aðstoð
við andlát og útför
ÓLAFS SIGURJÓNS BJARNASONAR,
Sólvöllum 2,
Húsavik.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar á Akureyri.
Anna Ólafsdóttir,
Anna Ölafsdóttir, Örlygur Arnljótsson,
Sigurður Ólafsson, Arna Björný Arnardóttir,
Sólveig Mikaelsdóttir,
Berglind Ólafsdóttir, Börkur Kjartansson,
Bjarni Ólafsson
og barnabörn.
t
Þökkum innilega samúð og vináttu við andlát og útför
SOFFÍU SÍMONARDÓTTUR
frá Selfossi.
Hjartans þakkir til starfsfólks á Ljósheimum, Selfossi, fyrir ein-
staka umönnun, alúð og hlýju.
Friðrik Friðriksson,
börn, tengdabörn,
barnabörn
og barnabarnabarn,
Friðrik Kjartansson,
Unnur V. Finnbogadóttir,
og dætur,
Árni Jóhannson,
synir, tengdadóttir
og barnabarn.
t
Hjartans þakkir til ykkar allra, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför móður okkar, tengdamóður
og ömmu,
JÓSEFINU MARSIBIL
JÓHANNSDÓTTUR.
Július Magnússon,
Sigurður Magnússon, Erna Sigurjónsdóttir,
Hildur Magnúsdóttir, Jóhann Helgason,
Guðrún Magnúsdóttir, Lárus Guðjónsson,
Erla Magnúsdóttir
og ömmubörnin.
t
Innilegar þakkir færum við öllum, sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við and-
lát og útför okkar ástkæra föður,
tengdaföður og afa,
HALLGRÍMS HALLDÓRSSONAR
frá Hraungerði,
Álftaveri,
Grettisgötu 55b,
Reykjavík.
Vinátta ykkar er okkur mikils virði.
Guð geymi ykkur.
Sigrún Hallgrímsdóttir,
Bryan Allen Smith,
Halla Marie Smith,
Valgerður Hallgrímsdóttir, Torfi Dan Sævarsson,
Ármann SnærTorfason.