Morgunblaðið - 27.03.1997, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 27. MARZ 1997 D 19
var svo tekinn í Bessastaðaskóla
1805, stúdent varð hann þar, með
einhveijum glæsilegasta vitnisburði
þaðan.
Séra Jón naut ásamt þremur
öðrum piltum þeirrar náðar að halda
til í kamersi konrektors í Reykja-
víkurskóla og lásu þeir þar latínu
og Testamentið á grísku. Er skólinn
fluttist að Bessastöðum voru þeir
Steingrímur biskup Jónsson og Jón
Jónsson, stjúpsonur séra Markúsar
Görðum, er seinna varð lektor.
Fróðlegt er að lesa frásögn séra
Jóns af skólalífi á Bessastöðum og
ósiðum ýmsum er þar liðust við
kennslu piltanna.
Þess er getið að séra Jón hafí
talað frönsku prýðilega vel, auk
þess sem hann var mæltur á fleiri
tungumál. Jón var lengi við verslun-
arstörf í ísafjarðarkaupstað. Einnig
stundaði hann kennslu, en vígðist
árið 1824 aðstoðarprestur í Otra-
dal. Fékk það prestakall 1825. Fór
síðan í Dýrafjarðarþing, en fékk
Sanda í febrúar 1853. Séra Jón
virðist hafa reynst móður sinni vel.
Af æfiskrá hans verður séð að hann
er með móður sinni strax að loknu
prófí. Þau eru þá í Hvítanesi.
Kári Bjarnason, skjalavörður
Háskólabókasafns, útvegaði grein-
arhöfundi æfiágrip Jóns prests Sig-
urðssonar sem Sighvatur Grímsson
Borgfirðingur skrásetti, eftir hans
eigin frásögn fyrir 1870. Þar segir
m.a. frá: Arið 1828 frétti ég að
faðir minn hefði misst konu sína
og var hann þá á Kirkjufelli í Eyrar-
sveit, bauð ég honum þá til mín
með Þóru dóttur sinni og kom hann
sama sumar að Otradal. Var þá
móðir mín þar líka hjá mér. Um
haustið sama ár sló hann upp á að
giftast móður minni og var hann
þá 64 ára gamall, en hún 75 ára.
(Mátti það heita merkilegt að sonur
41 árs gamail gaf í hjónaband báða
foreldra sína annað á sjötugsaldri
en hitt hálfáttrætt).
„Þegar ég hafði verið um tíma í
Dýrafirði komst ég í kunningsskap
við útlendar þjóðir, einkum Frakka,
og gjörði það mest að ég gat vonum
framar skilið mál þeirra. Var það
eitt sinn er ég var á Núpi að ég
hafði tekið barn sem hafði tungu-
haft og fékk ég lækni af frönsku
herskipi sem þar kom inn á fjörð-
inn, að skera tunguhaftið. Spurðu
þeir eftir frönsku fiskiskipi, sem
hafði tapast hér í Norðurhöfum
árið áður og gat ég gefið skýrslu
um það eftir það sem ég hafði heyrt
af útlendum sjómönnum og skrifaði
ég þá skýrslu á latínu. En þegar
dr. Gaimard sem ferðaðist hér á
íslandi var kominn heim aftur úr
ferð sinni sendi hann mér tvíhlaup-
aða byssu með öllu tilheyrandi og
var það hinn ágætasti gripur, og
sáumst við þó aldrei á æfinni, enda
var það oftar að ég hafði miki!
kynni af Frökkum, tók af þeim tvo
veika menn, sinn í hvort sinn. Var
annar hjá mér í 3 vikur en annar
rúma viku og einu sinni var ég túlk-
ur í mánuð fyrir skipherra sem lá
í Alviðru. Fékk ég aunga borgun
fyrir annan þann veika, sem hjá
mér var, þar til ég skrifaði frönsku
Gallen
MIÐARtg
^ SKAKT
Skólavörðustíg l6a
Sími 561 4090
TORFI Hjartarson tollstjóri eignaðist allar bækur um
Gaimard-leiðangurinn. Ljósmyndin er tekin á heimili
Torfa á Flókagötu.
stjórnarráði, og fékk ég þá 54
franka í silfri, með frönsku herskipi
og var það síðar en hér var komið,
því þá var ég kominn að Söndum
og komu þeir peninga mér þá í
góðar þarfir í mínum bágu
kringumstæðum, sem oft hefðu orð-
ið mér erfiðari, ef ég hefði ekki
haft góð kynni af framandi útlend-
ingum, sem reyndust mér betur en
sumir landar mínir, en af því enginn
ræður sínum næturstað þá sótti ég
frá Mýraþingum, mest af ótta fyrir
að þjóna þar lengur og sótti ég um
Sanda. Voru mér veittir þeir 11.
febrúar 1853 og flutti ég þangað
sama vor, 66 ára gamall. Gekk mér
þar miklu örðugra því þó ég mætti
vera heima tvo sunnudaga í senn
þá var annexíuvegurinn miklu erfið-
ari. Hið sjötta ár sem ég var á
Söndum missti ég sjónina, 1859.
Þá var ég 72 ára og varð ég þá
að resignera."
„Þeir Gaimard og Robert sigldu
héðan með command. Tréhouart á
corvettu þann 1. eða 2. þ.m. Þeir
höfðu siglt hringinn kringum landið
og norðurhöfín og leitað af sér grun
með franska skipið." Úr bréfi Stein-
gríms Jónssonar biskups.
Enski lávarðurinn Arthur Dillon,
sem frægur var á íslandi á sinni
tíð, hitti Gaimard og félaga hans
er þeir voru hér árið 1835. Dillon
segir að enginn af skipveijum á La
Recherche hafi kunnað íslensku eða
dönsku. Franskir sjómenn er áður
höfðu stundað fiskveiðar á íslands-
miðum áttu að vera túlkar en töluðu
Flandraramál. Urðu þeir forviða er
í ljós kom að Reykvíkingar skildu
þá ekki. Sjómennimir töldu sig tala
íslensku er Flandrarmálið flæddi
af vörum þeirra.
Höfundur er þulur.
Allt stíflað ?
Láttu þér batfia með utrivm
Otrivin nefúðinn er fljótvirkur
og áhrifamikill.
Það er hægt að halda kvefinu í skefjum, án lyfseðils.
Þú ferð i næsta apótek og nærð pér í Otrivin nefúða.
Úðar einu sinni í hvora nös, allt að þrisvar sinnum á
dag. Þá losnar um stíflurnar, þú dregur andann
djúpt, vandræðalaust og lætur þér batna.
Thorarensen Lyf
Otrivin nefúðinn og nefdroparnir innihalda xýlómetasólin sem vinnur gegn bólgu, nefstíflu og slímmyndun vegna kvefs og bráðrar bólgu í ennis- og kinnholum. Otrivin virkar fljótt og áhrifin
vara í 6-10 klst. Otrivin getur valdið aukaverkunum, s.s. ertingu í slímhúö og sviöatilfinningu. Einnig ógleöi og höfuðverk. Otrivin má nota þrisvar á dag en ekki lengur en í 10 daga í senn.
Varúð: Langtímanotkun Otrivin getur leitt til þurrks í nefslímhúð. Sjúklingar með gláku eða þeir sem hafa ofnæmi fyrlr xýlómetasólin eða bensalkonklóriöi ættu ekki aö nota Otrlvin.
Kynniö ykkur vel leiðbeiningar sem fylgja lyfinu. Geymiö þar sem börn ná ekki til.