Morgunblaðið - 21.05.1997, Qupperneq 24
24 MIÐVIKUDAGUR 21. MAÍ 1997
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
A
FLÍSASKERAR
OG FLÍSASAGIR
:rítTErl
___________.H....
psronKtmiimj
1 ’JI !1 UT‘
Stórhöfða 17, við Gullinbrú,
sfml 567 4844
^HSTANOir
Álinnréttingar
SUNGIÐ af innlifun á æfingu.
Operukórinn
á leið til Ítalíu
Morgunblaðið/Ásdís
FJÖLDI söngvara heldur til óperulandsins Ítalíu, 1. júní.
MYNPLIST
Kambur/
Ilolta- og Landsveit
MÁLVERK
Sýning Gunnars Arnar. Opið alla
daga frá morgni til kvölds. Út maí-
mánuð. Aðgangur ókeypis.
JAFNAN er viss þokki yfir vinnu-
stofusýningum listamanna, einkum
vegna þess, að skoðandinn kemst
nær listamanninum og minnist við
nánasta umhverfi hans. Þær eru
ekki unnar fyrir sérstakt tilfallandi
rými í listhúsi eða iistahöll, heldur
eru á sjálfum staðnum þar sem allt
sköpunarferlið átti sér stað, áhrifín
og myndefnin jafnvel í sjónmáli.
Gunnar Örn Gunnarsson, einn
af nafnkenndustu myndlistarmönn-
um sinnar kynslóðar, hefur undanf-
arin ár verið búsettur að Kambi í
Holta- og Landsveit í Rangárvalla-
sýslu, og sér vítt yfir til margra
átta. Þar hefur listamaðurinn komið
sér upp góðri vinnuaðstöðu, enda
rými yfrið nóg til hvers kyns at-
hafna og húsakostur rúmur. Gunn-
ar er maður átaka og atorku og
þá ekki einungis á listasviði, sér
þess stað í ýmsum framkvæmdum
á staðnum, einnig innréttingum í
vinnustofu og nýsmíði í litlu húsi í
næsta nágrenni hennar, sem verður
væntanlega fyrsta starfandi listhús-
ið í Rangárvallasýslu. Þá hefur
hann gróðursett 17.000 tijásprota
á heimreiðina og umhverfi.
Myndlistarmenn láta ekki deigan
síga í sjálfsbjargarviðleitni sinni og
þannig er von á miklum umskiptum
á næstu árum og trúa mín að það
verði ekki aðeins í dreifbýlinu né á
Suðurlandsundirlendinu. Neyðin
kennir naktri konu að spinna, eins
og það heitir. Gunnar hefur út
mánuðinn opið hús á vinnustofu
sinni, sýnir þar ný verk, sem bera
merki geijunar og vaxtarmagna.
Listamaðurinn virðist endurnærður
og fullur af þrótti eftir strandhögg
á svið listarinnar í Kaupmannahöfn,
þar sem hann seldi nær tug mynda
á Gallerie Stalke við Vesturbrúgötu,
sem er harla gott afspurnar. Kemur
helst fram í samþjappaðri forma-
heildum og samfelldari hrynjandi í
óhlutbundnum búningi, þótt auðsæ
séu áhrif frá fyrirbærum náttúrunn-
ar og jarðarmögnum allt um kring.
Lifanirnar færðar í skynrænan bún-
ing ábúðarmikils orkuflæðis.
Rýnirinn fékk tækifæri til að
skjótast austur einn sunnudags-
morgun fyrir skömmu og stórfurð-
aði sig á hve vegalengdir hafa
skroppið saman frá því hann var í
fyrirhleðsluvinnu á Markarfljóts-
aurum fýrir nokkrum áratugum.
Tók aksturinn ekki nema rúman
klukkutíma hvora leið og komið
aftur til baka í hádeginu, þrátt fyr-
ir að áð væri í Hveragerði, veitinga
notið í Eden, og gerður nokkur
stanz.
Reyndist lítil fyrirhöfn sem gaf
mikið og var góður forsmekkur að
viðburðaríkum sunnudegi.
Bragi Ásgeirsson
KÓR íslensku óperunnar æfir nú
af kappi fyrir væntanlegt kórferða-
lag í júníbyijun. Ferðinni er heitið
til N-Ítalíu þar sem kórinn mun
syngja á fernum tónleikum, í Riva
del Garda, Bassano del Grappa,
Bologna og Flórens. Stjórnandi
kórsins er Garðar Cortes, John
Beswick leikur á píanóið og ein-
söngvari með kórnum er Ólöf Kol-
brún Harðardóttir.
Áður en kórinn leysir landfestar
mun hann halda tvenna tónleika í
íslensku óperunni 1. júní. Þá fyrri
kl. 16 og hina síðari kl. 20. Allir
sem að tónleikunum standa gefa
vinnu sína og mun aðgangseyririnn
renna óskiptur í ferðasjóðinn. Miða-
verð er kr. 1.500 og fást þeir á
skrifstofu íslensku óperunnar.
I fjáröflunarskyni býðst kórinn
einnig til að koma fram á skemmt-
unum hjá einstaklingum og fyrir-
tækjum gegn vægu gjaldi jafnt fyr-
ir Italíuferðina sem eftir, segir í
kynningu.
GUNNAR Örn við eitt af ferskustu verkum sínum, „Líf innan lífs“, olía á léreft, 212 x 139 sm.
VINNUSTOFA listamannsins að Kambi.
Hönnum og smfðum eftir
þínum hugmyndum
t.d. skápa, afgreiðsluborð,
skilti, auglýsingastanda,
sýningarklefa o.mfl.
Faxafeni 12. Sími 553 8000
Mjúkkomað
MYNPLIST
Horniö
LJÓSMYNDIR
Sýning Magðalenu M. Hermanns.
Opið alla daga frá 11-23.30. Til
28. maí. Aðgangur ókeypis.
ÞAÐ ber ánægjulegri þróun
vitni, að ljósmyndasýningum
virðist vera að fjölga í listhúsum
borgarinnar, og er í samræmi
við sókn miðilsins á listavett-
vangi víðast hvar.
Þannig er nýlokið athyglis-
verðri sýningu Ivars Brynjólfs-
sonar í Horninu, sem tók til
meðferðar afmarkað myndefni
af húsum í Garðabæ, og nú
stendur yfir frumraun Magða-
lenu M. Hermanns á sama stað.
En þótt þetta sé fyrsta einkasýn-
ing listakonunnar sýndi hún með
manni sínum í listhúsinu á síð-
asta ári og hefur einnig tekið
þátt í sýningum í Hollandi, þar
sem hún var við nám á árunum
1990-95.
Það má taka undir þá fullyrð-
ingu franska táknfræðingsins
Roland Barthes, að ljósmyndin
sé mannfræðileg bylting, með
vísun til þess að hún stöðvaði
tímann. Það heitir, að ljósmyndin
varðveiti spor einhvers, færi til
nálægð og fjarlægð í aðskilnaði
tíma og staðar. Þá er ljósmyndin
mun meira en skjalfesting
tímans, hún er einnig sagnfræð-
ingur hans, tók hér við af mál-
verkinu um sjónræna kortlagn-
ingu núsins og umhverfisins.
Menn sögðu áður, að ljós-
myndin gæti hvorki blekkt né
logið, en segði þó ekki endilega
sannleikann, sem var afar sönn
og raunhæf skilgreining á
miðlinum. Hið síðara er þó orðið
að áþreifanlegri og mikið hag-
nýttri staðreynd um okkar daga,
og framslátturinn því gott sem
úreltur.
Þeir sem nýta miðilinn sem
listgrein ganga gjarnan út frá
öðru hvoru, eru á kafi við að
endurvarpa raunveruleikanum
eða ummynda hann, jafnvel
afskræma, ellegar einhveiju þar
á milli, sitt lítið af hveiju.
Magðalena leggur helst út af
skjalfestingu sjónreynslu sinnar
á nánasta umhverfi og miðlar
henni til skoðandans. Annað-
hvort eru það sannferðugar and-
litsmyndir, þar sem hún leitast
við að ná inn undir skel viðfangs-
efnisins með fulltingi áunnins
listþroska og færni við hantér-
ingu miðilsins. Eða um er að
ræða augnabliksskot tekin við
ýmis tækifæri, stundum uppsett
og tilbúin, en einnig endurvarp
aðskiljanlegrar sjónreynslu úr
umhverfinu.
Athyglin beindist helst að vel
gerðum og fínkornuðuðum and-
litsmyndum, einkum myndaröð-
inni nr. 1-7. Veigur þeirra er
fólginn í ýkjulausri og skilvirkri
skapgerðarlýsingu og jafnframt
koma hér fram bestu eðliskostir
ljósmyndarans, heldur áfram í
myndum eins og Úlfur og Litta
(10), Páll Heimir (12) og Sara
(22). Margt uppörvandi kemur
fram í litskyggnunum í kjallara,
en þær standa of stutt við á tjald-
inu, þó er trúa mín að setja
mætti saman mun lífmeiri sýn-
ingu úr úrvali þeirra.
Bragi Ásgeirsson
AÐKAMBI