Morgunblaðið - 04.11.1997, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 04.11.1997, Blaðsíða 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. NÓVEMBER 1997 27 LISTIR Með samtíð í augsýn PUNKTUR OG HRINGUR BOKMENNTIR Skáldrit RITSAFN 2 eftir Hilmar Jónsson. 169 bls. Útg. Bókmenntaklúbbur Suðumesja. Prentun: Oddi hf. Keflavík, 1997. HILMAR Jónsson hefur margt vel gert og sumt prýðilega en dreift kröftunum sér til óhagræð- is. í greinaskrifum er hann skori- norður og gagnorður, kemur allt- af beint að efninu, fer aldrei dult með meining sína, er jafnan sjálfum sér samkvæmur og afar trúr sinni sannfæringu. í þessu bindi ritsafnsins eru ljóð, tvö leikrit og skáldsögur tvær. Aðra þeirra, Foringjar falla, má skoða sem kjarna bók- arinnar, enda fyrirferðarmest og að mörgu leyti dæmigerð fyrir ritstörf höfundar. Sagan er sögð í dagbókarstíl. Þótt Hilmar grípi efnið beint upp úr samtímanum er tæpast unnt að kalla söguna raunsæisverk. Miklu fremur virðist augljóst að höfundurinn hafi kosið að koma ýmsum viðhorfum sínum á framfæri með þessum hætti — eftir farvegi skáldskaparins. Atburðarásin er hröð og persón- ur margar. Hver um sig og allar saman gegna þær því hiutverki að fylla upp í þá þjóðfélagsmynd sem höfundinum er hugleikið að framkalla. Það er með öðrum orðum samfélagið sjálft sem hann er að kryfja; síður einstak- ar manngerðir. Og Hilmar bein- ir þarna kastljósi sínu að því sem gerist á bak við tjöldin þar sem sterku öflin ráða. Lögum ofar gildir þar samtrygging valdhafanna sem hugsa fyrst og síðast um eiginn hag. Undir kraumar spillingin í sínum fjöl- breytilegustu myndum. Al- menningur fylgist með en fær lítið að gert. Embættismenn og valdhafar eru hvort tveggja viljalausir og getulausir til að leysa aðkallandi vanda; þora sjaldnast að taka ákvarðanir af ótta hver við annan. Rúm fyrir aðra mannlega þætti verður þá harla lítið í sögunni. Ástin verð- ur t.d. útundah — að mestu. Verkefni það, sem Hilmar Jónsson er þarna að takast á við — að rekja sig eftir þráðum óreiðunnar í samfélaginu — hlýtur að teljast í meira lagi erfitt. Til að ljóst megi vera hvað hann er að fara lætur hann söguhetjur sínar oftar en ekki tjá sig opinskátt. í því liggur bæði styrkur og veikleiki sögunn- ar. Víðast hvar er augljóst hvert skeytunum er beint. Þeim mun minna reynir á getspeki lesandans. Foringj- ar falla minnir á að íslenskt þjóðfélag er enn frumstætt og þeir, sem trúa á eina »rétta« hugsjón, hljóta tíðum að verða fyrir von- brigðum. Sem sagt: Gagnorð greining á ýmsum þjóðlífsmeinum sem samtímann hrjá. Skáldsagan Hundabyltingin getur kallast tilraunaverk. Er hún bæði styttri og ágripskennd- ari en eigi að síður býsna sniðug. Höfundur dulbýr þar að hálfu það sem honum liggur á hjarta en nefnir annars með fullu nafni ýmsa þekkta einstaklinga sem við sögu koma. Sagan kom út fýrir röskum tuttugu árum og þykist undirritaður vita hvar fisk- ur liggur undir steini. Þeir, sem á hinn bóginn muna ekki eftir mönnum og málefnum frá þeim tíma, munu þurfa nokkurra skýr- inga við eigi þeir að átta sig til fulls á gangi mála í sögunni. Meðal þriggja ljóða, sem birt eru í bókinni, er Sendibréf til séra Björns og Walt Whitmans, langathyglisverðast. Titilinn má skilja svo að Hilmar hafi dálæti á Walt Whitman og taki sér aðferð hans til fyrirmyndar; en orðum sínum beinir hann til vin- ar síns, séra Björns. Þó ólíku sé saman að jafna með hliðsjón af formi, bréfi þessu og gömlu ljóðabréfunum sem ort voru á liðinni öld þar sem skáldin lýstu skoðunum sínum á því sem í hugann kom þá stundina, er andinn í raun hinn sami. Leikritið Útkall í klúbbinn var sett á svið í Keflavík fyrir tæpum tuttugu árum og hlaut ágætar undirtektir ef rétt er munað. Það er um samtíma- efni eins og fyrr- nefndar skáldsögur. Öðru máli gegnir um síðara leikritið, Jón Steingrímsson. Þar er ekki ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur. í verkinu leitast höfundur við að varpa nýju ljósi á mannlíf 18. aldar og heppnast það vel. Text- inn er kraftmikill og sýnt að höfundur hefur lagt mikla vinnu í verkið. Vafalaust mun leik- stjóri leggja til smávegis breyt- ingar þegar það verður sett á svið. Því er best að hafa ekki fleiri orð um leikrit þetta fyrr en það birtist á ijölunum, og þá væntanlega í sinni endanlegu gerð. Ritsafn þetta er gefið út með styrk frá Menningarsjóði og menningarnefnd Reykjanesbæj- ar. Áður var vitað að Keflvíking- ar gera vel við skáld sín. Erlendur Jónsson BOKMENNTIR Ljóð ÚRANOS eftir Steinar Vilhjálm Jóhannsson, eigin útgáfa, 1997. TRÚARLÍF vestrænna manna og ekki síður okkar íslendinga hefur tekið miklum breytingum á 20. öld. Ótal nýjar trúarhreyfingar hafa komið til skjalanna, ekki síst vegna austurlenskra áhrifa. Fátítt hefur þó verið að skáld hafi ort í anda þessara stefna trúarleg ljóð enda þótt slíkrar reynslu gæti í stöku ljóðabókum. Ljóðabókin Úranos eftir Steinar Vilhjálm Jóhannsson er þó af slíkum toga. Bókin inniheldur Ijóð sem tengjast trúarskiptum og trúarreynslu í tengsium við þau en auk þess einhvers kon- ar leiðsluljóð. Mik- ilvægt er ljóð um trúar- skipti. Kristur er kvaddur í kærleiksríku ljóði, hreint ekki átaka- laust og ekki án sársauka: Þá sagði ég Honum: „Ég Elska Þig eins og Bróður minn og allt mitt líf hef ég lært af Þér, en Bróður sínum getur maður ekki fylgt endalaust, því munu leiðir okkar skilja." Steinar yrkir einnig um nautsfórn sem þefur býsna margræða skírskot- un. I sumum trúarbrögðum er hún tákn endurfæðingar til nýrrar trúar og hreinsunar, í öðrum er hún tákn um sigur andans yfir hinu dýrslega í manninum og tengist einnig sam- bandi himins og jarðar eins og titill bókarinnar gerir. Mörg ljóða Stein- ars fjalla um samband ljóðsjálfsins við allífið og fulltrúa þess í hindúísk- um guðaheimi, Shiva og Shaktí. Grundvallarhugtök þessarar reynslu eru ást og eining punktsins sem er ljóðsjálfið og hringsins sem er al- heimurinn, en einnig er ijallað um eyðingu og sköpun. Þetta er fremur innhverf trúarsýn, uppfull með myndum og táknum af dulskpekileg- um uppruna. Skáldið tengir Ijóðsjálf- ið beint við guðdóminn því að sá sem trúir er í huga sér í senn skapaður af guðdóminum og skapari hans. Öll er sú austræna hugsun svo sem í ætt við nýaldarhugsunarhátt og þá sjálfhverfu hugsun sem einkennir hug- myndaheim 20. aldar- innar. Höfundur leggur mikla rækt við uppsetn- ingu ljóða sinna. Stund- um er einungis ein hending á síðu og jafn- vel stök orð. Vafalaust er þetta gert til að Ieggja sérstaka áherslu á orðin. Annar og hvim- leiðari siður höfundar er sá að leggja áherslu á orð sín með því að nota stóran staf í tíma og ótlma. Myndheimur ljóðanna er dálítið í ætt við indverskan kveð- skap, hlaðinn framandi táknum. Þannig er ort til kvenhluta guðaparsins Shiva og Shaktí: Loks Birtist Þú sem Snákur. Þú Spúir Tungu Þinni upp úr Hvirfli mínum og Hringar Þig Logablá, um Háls mér. Vandinn við slíkan kveðskap er þó sá að hann höfðar sterkar til inn- vígðra og þeirra sem vel þekkja tii indverks menningarheims en hinna sem minna þekkja til því að hann byggir á ýmsum trúarlegum goð- sögnum sem ekki eru almennings- eign hér á landi. í það minnsta átti sá sem hér ritar erfitt með að finna samhljóm við þessa Upphafningu Andans en það segir sjálfsagt meira um lesandann en verkið. Skafti Þ. Halldórsson. Hilmar Jónsson Steinar Vilhjálmur Jóhannsson Morgunblaðið/Kristinn HEIÐURSFÉLAGI Arkitektafélagsins, Hörður Ágústsson, með fyrsta eintakið. Nýjar bækur Hjóltímans • ARKITEKTA TAL er gefið út að frumkvæði Arkitektafélags Islands og í samvinnu við félagið. Ritstjóri er Haraldur Helgason arkitekt og rit- nefnd með honum skipa arkitektamir Ferdinand Alfreðsson og Málfríður Kristjánsdóttir. Arkitektatal er fyrsta rit sinnar gerðar hér á landi og hefur að geyma alls æviskrár 413 íslenskra og er- lendra arkitekta, er stjómvöld hafa veitt heimild til að bera starfsheitið arkitekt (húsameistari), með myndum. Með æviskránum em eiginhandarárit- anir viðkomandi arkitekta. Auk menn- ingarefnis er í ritinu bókarauki þar sem ijallaðer um húsagerð og bygg- ingarlist á íslandi frá upphafí og til líðandi stundar. Þá er grein um fé- lags- og menntunarmál arkitekta hér á landi. Greinamar em ríkulega myndskreyttar. Höfundar em Harald- ur Helgason; Hjörleifur Stefánsson og Guðmundur Gunnarsson arkitektar og Halldóra Arnardóttir listfræðingur. Rúm hálf öld er liðin frá því að Guðmundur Hannesson prófessor íjallaði ítarlega iim byggingar á Is- landi í Iðnsögu Islands. Útgefandi er Þjóðsaga. Arkitekta- taler 518 bls. að stærð, ístóru broti. Prentsmiðjan Oddi annaðist prentun, bókband ogannan frágang ritsins. Verð er 6.490 kr. m. vsk. • LOKAORRUSTAN er sjöunda og síðasta bókin í hinum heims- þekkta bókaflokki C.S. Lewis um töfralandið Narníu. Hana þýddi Krist- ín R. Thorlacius, ein og fyrri bækurn- ar sex sam allar hafa notið vinsælda íslenskra barna og unglinga. „Brátt hefst í Narníu lokaorrustan milli góðs og ills. Þar eigast við Tír- ían konungur, sem nýtur dyggilegs stuðnings Júlíu og Elfráðs, og hinir grimmu Kalormínar.“ Útgefandi er íslendingasagnaút- gáfan/Muninn bókaútgáfa. Lokaorr- ustan er 194 bls. íbandi. Leiðbein- andi útsöluverð er 1.680 kr. ÚT ER komin ljóðabókin „The Wheel of Time“, eftir Þórgunni Jónsdóttur. Það er bókaforlagið Janus í London sem gefur bókina út. Bókin er pappírskilja og inni- heldur 41 ljóð. Ljóðin eru ort á árunum 1980- 1997 í Kaliforníu og á íslandi. Þórg- unnur segist ekki hafa neina eina skýringu á því hvers vegna hún yrkir á ensku. Hún hafi alltaf lesið mikið á ensku og enskan sé henni svo töm. Þórgunnur var hins vegar við nám í frönsku við Háskóla ísiands, en bjó níu ár í Kaliforníu. Þórgunnur hefur þýtt tölu- vert, en vinnur nú eingöngu að eigin ritstörfum, einnig hefur hún gert svolítið að því að mála og hefur henni verið boðið að taka þátt í samsýningu á Selfossi í lok nóvember. Þórgunnur flutti til íslands árið 1984 og bjó hún þá fyrst í miðbæ Reykjavíkur, en flutti til Stokkseyr- ar árið 1995, ásamt eiginmanni og ungum syni. „Hér er ég í góðu sam- bandi við náttúruna og kann af- skaplega vel við mig í rólegheitun- um,“ segir Þórgunnur. „Það var lyginni líkast hvað það gekk vel að fá útgefanda að ljóða- bókinni. Það tókst í fyrstu at- rennu.“ segir Þórgunnur, þegar hún er spurð hvort það hafi ekkert ver- ið erfitt fyrir íslending að fá gefna út ljóðabók á ensku. „The Wheel of Time“, er fyrsta ljóðabók Þórgunnar, en þrisvar hafa birst eftir hana ljóð í ljóðasöfnum á ensku, einnig kom út eftir hana barnabókin Helga og hunangsflug- an árið 1992. „Það er margbreytilegt efni í ljóð- unum, víða einhvers konar samspil og glíma við einhveija orku. Ann- ars er efnið fjölbreytilegt," segir Þórgunnur. Náttúran er henni hug- leikin í ljóðunum og stutt í húmor- inn. Ljóðin eru mörg rímuð, en önn- ur ort á óhefðbundin máta. „Ljóðin ættu að geta höfðað jafnt til Islend- inga og enskumælandi þjóða,“ seg- ir Þórgunnur. Bókin fæst í Máli og menningu, Eymundsson og Bóksölu stúdenta. -------» ♦ «------- Nýjar bækur • BORGFIRZKAR æviskrár, tí- unda bindi er komið út. Æviskrár þessa bindis byijar með Sigurði og enda við Stefán Eykdal. Munu þá vera eftir tvö bindi þessa mikla rit- verks auk viðbóta og leiðréttinga. Útgefandi er Sögufélag Borgar- fjarðar. Bindið er tæpar 600 síður með hátt á sjöunda hundrað mynda. Formaður Sögufélagsins er Snorri Þorsteinsson, Borgarnesi, ogfram- kvæmdatjóri erÞuríðurJ. Krist- jánsdóttir, Reykjavík. Nýjar bækur • VIÐEYJARSTOFA og kirkja - byggingarsaga, annáll og endurreisn er eftir Þorstein Gunnarsson, sem var arkitekt endurbyggingarinnar í Viðey. Bókin er samin að ósk Viðey- jarnefndar, sem hafði yfirumsjón með verkinu f.h. Reykja- víkurborg- ar. í bókinni er fj allað um hin sögufrægu hús, sem bæði eru frá 18. öld. Bygging- arsaga þeirra er rakin og greint frá breytingum, sem gerðar hafa verið á þeim allt fram á síðari hluta þessarar aldar. Bókin er prýdd fjölda mynda og teikninga, sem ýmsar hafa ekki birst opinberlega áður. Þorsteinn Gunnarsson er meðal helstu sérfræðinga okk- ar í endurgerð gamalla húsa. Hann hefur hannað endurreisn margra bygginga, sem hafa listrænt og menningarsögu- legt gildi, þ. á m. nokkurra steinúsa frá 18. öld. Hann hefur einnig, ásamt Kristjáni Eldjárn, skrifað bók um Hóla- dómkirkju. Bókin er 224 bls. ístóru broti. Útgefandi er Við- ey/Reykjavíkurborg, en Hið íslenzka bókmenntafélag ann- ast dreifingu bókarinnar. Þórgunnur Jónsdóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.