Morgunblaðið - 07.10.1998, Qupperneq 45

MORGUNBLAÐIÐ
______________________________MIÐVIKUDAGUR 7. OKTÓBER 1998 45^
MINNINGAR
SIGRUN
PÁLSDÓTTIR
+ Sigrún (Stefan-
ía) Pálsdóttir
fæddist í Sauðanesi
á Asum í Húnaþingi
12. febrúar 1917.
Hún lést í Reykja-
vík 26. september
síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
hjónin Sesselja
Þórðardóttir,
1888, d.
Páll Jónsson,
1875, d. 1932, bóndi
í Sauðanesi. Systk-
ini Sigrúnar eru:
Jón póstfulltrúi, f.
1914, d. 1985; Páll Sigþór lög-
maður, f. 1916, d. 1983; Þórður
bóndi, f. 1918; Gísli bóndi, f.
1920; Hermann prófessor, f.
1921; Helga verslunarmaður, f.
1922; Þórunn kennari, f. 1924;
Ólafur Hólmgeir múrarameist-
ari, f. 1926; Anna húsmóðir, f.
1928, d. 1956; Haukur bóndi, f.
1929; og Ríkarður tannlæknir,
f. 1932.
Hinn 4. aprfl 1941 giftist Sig-
rún Jóhann Pétri Einarssyni frá
Litlu-Gröf í Borgarhreppi, f.
14.11. 1908. Jóhann starfaði í 46
ár hjá Olgerð Egils Skallagríms-
sonar, til 1986. Hann lést 11.11.
1990. Börn þeirra eru: 1) Páll
verkfræðingur, f. 1941, maki
Hólmfríður Pálsdóttir. Börn
þeirra eru: Axel og Sigrún. 2)
Magnús Einar, f. 1942, d. 1943.
3) Magnús Einar verkfræðing-
ur, f. 1944, maki Judith Anne
Taylor. Synir þeirra
eru: Matthew Peter,
Eli Magnús og Luke
Taylor. 4) Gunnar
lögfræðingur, f.
1946, maki Hrönn
Guðrún Jóhanns-
dóttir. Börn þeirra
eru Jóhann Bjarni,
Elín og Bjarni Stef-
án. 5) Skúli verk-
fræðingur, f. 1948.
Fyrrv. maki Bót-
hildur Steinþórs-
dóttir. Börn þeirra
eru: Einar, Hákon
og Sigrún Huld. 6)
Erlendur fóðurfræðingur, f.
1950, maki Ásta Friðjónsdóttir.
Synir þeirra eru: Birgir, Egill
og Stefán. 7) Gunnhildm- deild-
arsljóri, f. 1952, Barn: ívar Jó-
hann Arnarson.
Sigrún var í föðurhúsum til
ársins 1934. Hún stundaði ýmis
lausastörf ásamt námi í Reyk-
holti 1934 til 1936 og í eldri
deild Samvinnuskólans 1938 til
1939. Hún stundaði nám í Kenn-
araskóla Islands og tók kenn-
arapróf vorið 1963. Hún var
þingritari Alþingis 1939 til 1943
og starfandi húsmóðir í Reykja-
vík þar til hún hóf kennarastörf
við Vogaskóla haustið 1963. Þar
kenndi hún til ársins 1976. Síð-
an starfaði hún við Fellaskóla
til ársins 1986.
Útför Sigrúnar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
í dag er kvödd hinstu kveðju
tengdamóðir mín Sigrún Pálsdóttir.
Aldarfjórðungur er liðinn frá því að
ég hitti þessa mætu konu fyrst og á
stundu sem nú leita ótal minningar á
hugann. Eg gerði mér nokkuð fljótt
grein fyrir því að Sigrún væri af-
skaplega sérstök kona. Við höfum
oft sagt í gamni að vandfundið væri
annað eintak af Sigrúnu Páls. Hún
var skarpgreind, mikill dugnaðai'-
forkur til vinnu og lagði allan sinn
metnað í að börnin hennar fengju
notið góðrar menntunar.
Sigiún var á margan hátt á undan
sinni samtíð. Hún settist á skóla-
bekk í Kennaraskólanum þegar
yngsta bamið var sjö ára og það
elsta að ljúka stúdentsprófi. A þess-
um árum taldist það til tíðinda að
konur á miðjum aldri færu í nám.
Sigrún lét sig ekki muna um að taka
tvo fyrstu bekkina samtímis, sam-
hliða heimilisstörfum og umönnun
allra barnanna sex. Kennaraprófínu
lauk hún síðan með afburða námsár-
angri. Nokkrum árum síðar bætti
hún við sig námi í sérkennslu.
Mér er minnisstætt hve oft hún
sagði við mig að börn þyrftu „hálft
stafrófið af vítamínum" en andlegt
fóður væri ekki síður mikilvægt í
uppeldinu. Hún studdi strákana
mína af lífi og sál, las fyrir þá jafnt
heimsbókmenntir, Islendingasögm-
og þjóðsögur, kenndi þeim að tefla
og spila á spil, hún var hafsjór af
fróðleik sem hún óspart miðlaði til
alh’a. Sigrún kunni heil býsn af vís-
um og ljóðum. Jónas Hallgrímsson
var í miklu uppáhaldi hjá henni og
kunni hún nánast öll Ijóðin hans.
Sigrún talaði gott og kjamyrt mál
og var oft haldgott að geta leitað í
viskubrunn hennar þegar á þurfti að
halda. Hún var ávallt reiðubúin að
líta efth- strákunum okkar og létta
undir með okkur þegar við vorum að
eignast fyrsta húsnæðið. Strákunum
þótti spennandi að vera hjá afa og
ömmu í Fýlshólum þar sem þeir
fengu ómælda athygli, máttu leika
sér og byggja hús í stofunni, eða
smíða með alvöru verkfærum. Það
voru líka oft og iðulega fleiri frænd-
ur og frænkur í pössun hjá ömmu
svo húsið iðaði af lífi og amma alltaf
þátttakandi. Það var líka gott að
eiga ömmu sem gat hjálpað til við
námið og gat gert það svo lifandi að
jafnvel það leiðinlegasta varð nokk-
uð skemmtilegt.
Sigrún var ótrúlega fróðleiks- og
námfús, jafnvel þegar hún og Jó-
hann fóru í dansskóla á efri árum,
þá dugði það henni ekki að læra
danssporin í tímunum, hún keypti
sér kennslubók í dansi til þess að
geta lært heima. Sigrún og Jóhann
réðust í það stórvirki á efri árum að
byggja sér hús í Fýlshólum á falleg-
um stað með útsýni yfir alla borgina.
Það var ótrúlegt að fylgjast með
Sigrúnu í byggingarvinnunni, hún
vann linnulaust og gekk í hvaða verk
sem var á öllum byggingarstigum.
Sigrún greindist með Alzheimer-
sjúkdóminn fyrir allmörgum árum.
Það hefur verið þungbært fyrir fjöl-
skyldu hennar að horfa á þessa
greindu og góðu konu smátt og
smátt hrörna og hverfa inn í tómið.
Eftir að sjúkdómur Sigrúnar ágerð-
ist dvaldi hún á Laugaskjóli og
Skjóli en síðustu árin var hún á
Hjúkrunarheimilinu Eir. Fjölskylda
Sigiúnar þakkar af einlægni lækn-
um, hjúkrunarfólki og öðram sem
annast hafa hana af mikilli alúð og
virðingu. Ég kveð tengdamóður
mína með þakklæti og bið henni allr-
ar blessunar.
Ásta.
Á næstsíðasta ári fyiTÍ heims-
styrjaldarinnai- fæddist hjónunum í
Sauðanesi í Húnaþingi þriðja barn-
ið, stúlka sem skírð var Sigrún Stef-
anía. Barnahópurinn átti eftir að
stækka eftir því sem árin liðu. Börn-
in urðu tólf og rekur sá lestina, er
þetta ritar. Sigrún lifir einhverja þá
mestu breytinga- og umbrotatíma
sem íslenska þjóðin hefur gengið í
gegnum á ellefu alda vegferð sinni,
stökki frá moldarkofum í stein- og
glerhallir, frá reiðingshestum í
gámavörubíla og frá strjálum viku-
blöðum í hundrað síðna dagblöð auk
sjónvarps og intemets. Kreppuárin
sem Sigrún upplifði á táningsárum
sínum hafa án éfa haft mikil áhrif á
líf hennar seinna meir. Framundir
tvítugt var Sigrún heima í Sauða-
nesi. Þar var mannmergð og þröngt
í búi en heimilisfaðirinn lést 1932.
Strax á táningsaldri fór Sigrún að
ná í þá vinnu sem tiltæk var, slátur-
hússtörf, heimilisaðstoð og fleira er
til féll, en á vinnumarkaðnum var
ekki um auðugan garð að gresja.
Sigrún aflaði sér þeirrar menntunar
sem kostur var á við hennar aðstæð-
ur. Hún gekk í Alþýðuskólann í
Reykholti og einnig Samvinnuskól-
ann. Hún lærði hraðritun og starfaði
í nokkur ár á Alþingi sem hraðritari
en þá voru allar ræður þingmanna
skrifaðar upp. Síðar tjáði hún mér
að sig hefði langað afar mikið í
menntaskóla en fjárhagsástæður
leyfðu það ekki.
í apríl 1941 giftist Sigrún Jóhanni
P. Einarssyni starfsmanni í Olgerð
Egils Skallagrímssonar. Þeim varð
sjö barna auðið sem lifa öll utan einn
drengur sem lést í frumbemsku.
Þegar börnin voru komin nokkuð
á legg lét hún sinn gamla draum
rætast og settist í Kennaraskólann
þar sem hún lauk námi 1963. Sigrún
starfaði síðan við kennslu við barna-
skóla í Reykjavík til ársins 1976 er
hún lét af störfum. Allmörg síðustu
ár hafði Sigrún barist við sjúkdóm
þann er kenndur er við Alzheimer
og var hún af þeim sökum á hjúkr-
unarheimili síðasta hálfan annan
áratug ævi sinnar.
Mér er Ijúft að þakka fyrir þann
tíma sem Sigrún systir skaut yfir
mig skjólshúsi og gaf mér að borða
af litlum pfnum á menntaskólaárum
mínum. Ég hefi oft dáðst að þraut-
seigju og dugnaði hennar við að
koma krökkum sínum til mennta.
Má vera að hún hafi viljað bæta upp
þá menntun sem hún fór á mis við í
uppvexti sínum.
Ég votta bömum og afkomendum
Sigrúnar hluttekningu mína og
minnar fjölskyldu. Hvíl þú í friði.
Ríkarður Pálsson.
Amma mín, Sigrún, er dáin. Á
stundu sem þessari eru margar
minningar sem sækja að. Ég minn-
ist þess sérstaklega þegar við systk-
inin vorum í heimsókn hjá afa og
ömmu í Fýlsó. Þar var ávallt tekið
vel á móti okkur krökkunum og
fengum við Malt, Sinalco, Spur eða
Appelsín, sem okkur þótti meirihátt-
ar.
Amma var alltaf á fleygiferð, enda
hörkudugleg kona. Það var líka
sama hvað hún tók sér fyrir hendur.
Alltaf var það af mikilli ákveðni og
dugnaði sem hjálpaði henni mikið á
lífsleiðinni.
Síðustu árin dvaldi amma á
Hjúkrunarheimilinu Eir í Grafar-
vogi, þar sem einstaklega vel var
hugsað um hana.
Amma, ég þakka fyiár að hafa
kynnst þér og allar góðu stundimar
sem við áttum saman.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um Ijósið lát mig dreyma
og Ijúfa engla geyma
öll bömin þín svo blundi rótt.
Nú veit ég að þér líður vel. Hafðu
þökk fyrir allt. Hvíl í friði.
Þín sonardóttir,
Elín Gunnarsdóttir.
Okkar langar í nokkrum orðum að
minnast ástkænrar ömmu okkar
sem er jarðsungin í dag. I huga okk-
ar var amma Sigrún tengd miklum
innri styrk, ákveðinni framkomu en
jafnframt alúð og kærleika. Við vor-
um ávallt aufúsugestir í Fýlshólum,
þaðan sem farið var í leiðangra út í
garð eða niður í Elliðaárdalinn. Þeg-
ar heim var komið var vinsælt að fá
samloku með osti úr ristinni hjá
ömmu og ef réttur árstími var þá
voru nýjar kartöflur, rófur eða ribs-
ber einnig á borðum. Hún var ávallt
boðin og búin að aðstoða á hvers
kyns hátt við námið á meðan heilsan
leyfði og þreyttist aldrei á að boða
gildi menntunar fyrir manninn.
Samverustundimar eiu margar sem
lifa í minningunni og standa þar upp
úr fjölskylduboðin á annan í jólum.
Þar kom fjölskyldan saman, borðaði
góðan mat og fór síðan í bingó eins
og gerðist í mörg ár. Við krakkamir
komum með sýnishorn af jólagjöf-
unum og svo áttum við skemmtileg-
ar stundir saman fram á kvöld.
Elsku besta amma. Við þökkum
þér fyrir allar stundirnar og hugg-
um okkur við það að eiga ylríkar
minningarnar um ókomna tíð.
Einar, Hákon og Sigrún Iluld.
+
Elskuleg sambýliskona mín, móðir og dóttir,
ÍRIS EGGERTSDÓTTIR,
Heiðarholti 12,
Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja mánu-
daginn 5. október.
Sigurður J. Guðmundsson,
Einar Már Sigurðsson,
Eggert Sigurðsson,
Eygló Björg Óladóttir, Kristinn Þorsteinsson,
bróðir, tengdaforeldrar
og aðrir aðstandendur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
JÓN VALGEIR ILLUGASON,
Reykjahlíð 1,
Mývatnssveit,
lést fimmtudaginn 1. október síðastliðinn.
Jarðarförin fer fram frá Reykjahlíðarkirkju
laugardaginn 10. október kl. 15.00.
Guðrún Jakobsdóttir,
Kristjana Ó. Valgeirsdóttir, Mark Brink,
Matthildur H. Valgeirsdóttir,
J. Valgerður Valgeirsdóttir, Guðmundur Sigurðsson,
Guðrún María Valgeirsdóttir
og barnabörn.
+
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
KRISTÍN E. H. SKÚLADÓTTIR,
Frostafold 135,
lést á heimili sínu laugardaginn 3. október.
Jónas Björnsson,
Birna Jónasdóttir, Pétur Gunnarsson,
Jónas Pétursson, Guðrún E. Pétursdóttir,
Grétar Jónsson, Sandra Jónsdóttir.
+
Okkar ástkæri faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
TÓMASJÓNSSON
frá Norður-Hvammi,
Mýrdal,
fyrrum bátsmaður á Karlsefni,
lést mánudaginn 5. október á Hrafnistu í
Reykjavík.
Þórunn Tómasdóttir,
Þórunn Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Hjartkær móðir okkar og amma,
JENNÝ DAGBJÖRT JÓRAMSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Garðvangi,
Garði,
lést sunnudaginn 4. október.
Ragnhildur Ragnarsdóttir,
Guðný Ragnarsdóttir,
Geirmundur Kristinsson.
+
Bróðir minn,
EINAR KR. EINARSSON
fyrrverandi skólastjóri
í Grindavík,
lést mánudaginn 5. október.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sólveig Einarsdóttir.