Morgunblaðið - 30.05.1999, Blaðsíða 20

20 SUNNUDAGUR 30. MAÍ 1999
Nám til
meistara
Meistaraskóli fyrir:
Bakara
Framreiðslumenn
Kjötiðnaðarmenn
Matreiðslumenn
Kennsla hefst í september.
Innritun fer fram í skólanum 2.-3. júní.
Umsóknum fylgi staöfesting á sveinsprófi.
Skrifstofan er opin frá kl. 8.00—16.00.
HÓTEL- OG MATVÆLASKÓLINN
MENNTASKÓLINN í KÓPAVOGI
v/Digranesveg - 200 Kópavogur,
sími 544 5530, fax 554 3961. Netfang mk@ismennt.is
Viðskiptaháskólinn í Reykjavík
Skólaárið
1999-2000
Umsóknarfrestur um skólavist er til 9. júní 1999.
• Markmið skólans er að útskrifaðir nemendur séu
framúrskarandi fagmenn sem eru eftirsóttir í at-
vinnulífinu og eigi greiðan aðgang að framhalds-
námi við erlenda háskóla.
• Kennt er í tveimur deildum. Nám í tölvunarfræði-
deild er þriggja ára nám til BS-prófs í tölvunarfræði.
Eftir tvö ár útskrifast nemendur sem kerfisfræðingar
VHR og býðst þeim þá að sækja um nám á þriðja ári,
sem lýkur með BS-prófi.
• Viðskiptadeild býður upp á þriggja ára markvisst
nám í viðskiptafræði. Nemendur útskrifast með BS-
gráðu að námi loknu. Einnig gefet nemendum kost-
ur á að útskrifast eftir tveggja ára nám með diploma
í viðskiptafræði.
• Umsæfýendur þurfa að hafa lokið stúdentsprófi eða
sambærilegu prófi. Við val á umsækjendum eru ein-
kunnir á stúdentsprófi lagðar til grundvallar, en
einnig er tekið tillit til þess á hvaða braut nemendur
hafa stundað nám. Sérstaklega er horft til góðrar
undirstöðu í stærðfræði og upplýsingatækni. Tekið
er tillit til viðbótarmenntunar, starfsferils og annarra
upplýsinga sem fylgja umsókn.
Umsóknir þurfa að berast skrifstofu Viðskiptaháskólans
fýrir 9. júní 1999. Umsóknareyðublöð eru fáanleg á skrif-
stofú VHR að Ofanleiti 2, 103 Reykjavik, og á vefsíðu
www.vhr.is/umsokn.
5 Viðskiptaháskólinn í Reykjavík, Ofanleiti 2,103 Reykja-
I vík Sími 510 6200. Símbréf510 6201. Netfáng vhr@vhr.is.
I Vefslóð: www.vhr.is
VIÐSKIPTAHÁSKÓLINN
I REYKJAVlK
______________________MORGUNBLAÐIÐ
ljstír
Rifrildi minnisins
MYJVPLIST
Listasat'n Arnesinga
MÁLVERK
PÉTUR HALLDÓRSS0N
Opið klukkan 14 til 18.
Sýningin stendur til 30. maf.
PÉTUR Halldórsson er líklega
þekktastur fyrir olíumálverk sín
þar sem hann túlkar á stórum fleti
flóknar hugmyndir með grófum en
markvissum strokum, en undan-
farin ár hefur hann unnið að því að
blanda saman ýmsum efnum í
myndum sínum svo úr verður eitt-
hvað sem segja má að falli mitt á
milli málverks og klippimyndar
eða collage. Á sýningu sinni í
Listasafni Árnesinga á Selfossi
sýnir hann átján slíkar myndir
sem eru að vísu smærri en maður
á að venjast frá hans hendi en
sóma sér þó vel í salnum.
I myndunum má sjá rifrildi af
ýmiss konar pappír, stundum
áprentuðum með auglýsingaefni,
trúarlegum indverskum myndum
eða óræðum, moskulegum frétta-
myndum. Yfir þetta allt og í kring
hefur Pétur síðan teiknað og mál-
að með farva og lími svo úr verður
margra laga málverk þar sem
fundið efni og frumverk málarans
rennur saman í eitt. í teikningum
Péturs kennir ýmissa grasa en þó
eru svipmyndir frá Reykjavík
nokkuð áberandi og þar má greina
þekktar byggingar á borð við
Perluna og Hallgrímskirkju innan
um annað.
Vinna Péturs með auglýsingar
hefur nokkur áhrif á gerð þessara
mynda, ekki síst þegar kemur að
því áprentaða efni sem hann nýtir
í myndirnar. Pó er það sem áður
fyrst og fremst formbyggingin og
tilfinning Péturs fyrir efni og
áferð sem vekur athygli. Hann
hefur greinilega afar fágaða til-
finningu fyrir bæði efni og formi
en ögrar sífellt í myndunum bæði
sjálfum sér og áhorfendum með
því að beita grófu efni og grodda-
legum pensilstorkum, líkt og hann
vilji kanna þanþol formsins og
jafnvel ganga af því dauðu. Hver
einasta sýning Péturs Halldórs-
sonar er átakasýning og þótt
myndimar í Listasafni Arnesinga
séu ekki stórar eru átökin þar
hörð líkt og áður.
EIN mynda Péturs Halldórssonar.
SAFNSÝNING
ÝMSIR LISTAMENN
í EFRI sölum Listasafns Ái-nes-
inga - svokölluðum Bjarnveigai--
og Halldórssal - hefur verið sett
upp sýning þar sem konur og karl-
ar úr héraðsnefnd hafa valið verk
úr eigin eigu eða annarra til sýnis
og skrifað með sögu verksins
nokkra greinargerð um valið. Á
sýningunni kennir að vonum
margra grasa. Þar er að finna mál-
verk eftir ýmsa þekkta listamenn
en einnig gömul hannyrðaverk,
myndir eftir böm og ýmislegt
fleira. Þarna má sjá merkilega
mynd eftir Kjarval frá fjórða ára-
tugnum, „Konuna með hattinn“
mynd eftir Finn Jónsson, fallega
mynd af rjúpum eftir Eggert Guð-
mundsson og þrykk af lynghrauni
eftir Jón Reykdal. Þá er á sýning-
unni ansi merkileg mynd eftir Erró
sem sögð er vera frá árinu 1950 og
sýnir fugl á bláum gmnni, dreginn
einföldum línum. Grétar Guð-
mundsson - Tarnús - á líka stórt
verk frá árinu 1970 á sýningunni
þar sem hann málar hesta í sam-
spili við kjarvalskt hraunlandslag.
Að þessum þekktu listamönnum
ólöstuðum er þó eitt skemmtileg-
asta verkið á sýningunni myndin
„Klakahöllin", lítil olíumynd í hvít-
um og bláum tónum. Þessi mynd
mun hafa verið keypt af manni sem
dvaldist á Kleppsspítala fyi-ir all-
nokkrum árum og þekkja eigendur
myndarinnar hann ekki undir öðru
nafni en Bóbó.
Sýning héraðsnefndarinnar er
vel til fundin og sýnir að þræðir
listarinnar liggja víða og merkasta
listasafnið er það sem er í vörslu
heimilanna vítt um landið.
Jón Proppé
SÁLUFÉLAGARí
LEIT AÐ ÁSTINNI
KVIKMYJVPIR
Regnboginn
Vorvindar — Kvik-
myndahátíð Háskóla-
bíós og Regnbogans
VESTRI „WESTERN" ★★★
Leikstjóri: Manuel Poirier. Handrit:
Poirier og Jean - Francois Goyet.
Aðalhlutverk: Sergei López, Sacha
Bourdo, Elisabeth Vitali, Marie
Matheron. Frakkland 1997.
FRANSKA myndin Vestri eða
„Western" er yndisleg lítil
kómedía og vegamynd um tvo
puttaferðalanga og vini á ferð um
norðvesturhéruð Frakklands.
Annar, Paco, er nýrekinn skósölu-
maður frá Katalóníu en hinn,
Nino, er aumingjalegt flækings-
grey, ættaður frá Rússlandi.
Fundum þeirra ber þannig saman
að Nino rænir bifreið Pacos svo
Paco missir vinnuna en hefur af
tilviljun upp á Nino og lemur hann
í klessu. Vinskapur þeirra hefst á
sjúkrahúsinu þegar Paco heim-
sækir Nino að vita hvernig hann
hefur það.
Þeir eru báðir einstaklega
skemmtilegir ferðafélagar þótt
gjörólíkir séu og vináttusamband-
ið sem þróast á milli þeirra er
bæði ljúfsárt og fallegt. Paco hef-
ur allt til að bera til að vera vin-
sæll kvennamaður, myndarlegur,
samræðugóður og heillandi. Nino
er ekkert af þessu, flækingur sem
sefur í pappakössum og „kannski
einu sinni, tvisvar á ári á farfugla-
heimili“, ræfilslegur mjög til fara
og næstum mösulbeina og upp-
stökkur með víni þegar kvenfólkið
veitir vini hans alla athyglina en
lífskúnstner og heimspekingur inn
við beinið.
Saman gera Paco og Nino þessa
frönsku mynd að sérlega ánægju-
legri skemmtun. Flækingur þeirra
um Frakkland, kvennafar og sam-
ræður allar eru bæði launkómísk-
ar en einnig alvarlegar og hið
raunsæja yfirbragð, sem leikstjór-
anum Manuel Poirier tekst að
skapa, eykur mjög á vigt hennar;
það er sjaldnast sem maður verð-
ur var við að verið er að kvik-
mynda líf þessa fólks.
Hvergi feilpúst að finna í leikn-
um hvort sem í hlut eiga Sergi
Lopez í hlutverki Pacos eða Sacha
Bourdo í hlutverki Ninos eða
kvenfólkið allt sem á vegi þeirra
verður. Þetta er hjartastyrkjandi
mynd um sanna vináttu manna
sem báðir eru útlendingar í
Frakklandi og leita undir niðri
leiða út úr flækingi sínum, sálufé-
lagar í leit að ástinni. Vestri er
alltof sjaldgæft íyrirbrigði í bíó
hér, nefnilega óvæntur glaðning-
ur.
Arnaldur Indriðason