Morgunblaðið - 24.03.2000, Page 44

Morgunblaðið - 24.03.2000, Page 44
MORGUNBLAÐIÐ * 44 FÖSTUDAGUR 24. MARS 2000 HESTAR Vildi að fleiri fatlaðir kæmust á hestbak 1 og 2. Stigið á bak með aðstoð Halldórs og Kristínar. 3. Teygjur eru settar aftur fyrir fæturna til að halda þeim á réttum stað. 4. Sérstakir stopparar eru hafðir á taumnum og pískurinn festur með frönskum rennilás. Margir telja að hesta- mennska sé ákaflega góð íþrótt fyrir fatlað fólk og er hún notuð við þjálfun fatlaðra víða um heim. Islenski hesturinn er einmitt talinn henta vel fyrir fatlaða. Ásdís Haraldsdóttir hitti Kristján Eyþórsson í Borgarnesi sem ríður út þrisvar í viku og hefur gaman af. Kristján og Blossi, Halldór og Kristín ánægð með árangurinn. Lagt af stað. Aðstoðarmennirnir fylgja fyrsta spölinn. KRISTJÁN Eyþórsson hefur um- gengist hesta frá fyrstu tíð. Hann var í sveit í Akurholti í Eyjahreppi þegar hann var ungur drengur. Hann er al- inn upp í Borgamesi en þegar hann var Í2 ára fluttist fjölskyldan að Hamri, sem er skammt fyrir utan Borgames, og hafði hesta þar. Hrundum um koll, ég og klárínn Kristján slasaðist 9. júlí 1994. Hann hafði farið ríðandi á hesta- mannamót í Dölunum, eins og Borg- firðingar gera gjamam. „Ég var að leggja af stað heim á leið og þá hmndum við báðir um koll, ég og klárinn," segir Kristján. „Ég fór koll- hnís og það næsta sem ég vissi var að ég gat ekki staðið upp. Ég fann fyrir mikilli þreytu í fótunum og mér fannst eins og þeir stæðu beint upp í loftið. En þegar ég gáði lágu þeir á jörðinni og ég gat ekki hreyft þá. Á mér var ekkert að sjá, enginn mar- blettur, nema á mænunni. Ég hafði oft dottið af baki og ekki orðið meint af, en hálsliðimir á mér vom víst orðnir kalkaðir og mér skilst að þess vegna hafi þetta farið svona illa. Næstu tvær vikumar var ég á Borgarspítalanum og fór þaðan á Grensásdeildina þar sem ég dvaldi á 11. mánuð. Eftir þjálfunina þar gat ég gengið um í grind og svolítið á . hækjum.“ Kristján segist fljótlega hafa lang- að til að setjast á hestbak eftir að hann kom heim. Hann prófaði það en hesturinn mátti ekki hreyfa sig því jafnvægið var ekkert. Næsta vor frétti hann af sýningu í Reiðhöll Gusts í Kópavogi þar sem hesta- mennska var kynnt fyrir fötluðu fólki. Þangað fór hann og prófaði að láta teyma undir sér. Það gekk vel þótt jafnvægið væri ekki gott. Á Reykjalund til að komast á hestbak En löngunin til að komast á hest- bak dvínaði ekki svo hann fór á Reykjalund vorið 1997 í þeim tOgangi að komast á hestbak, en þar eru hest- ar einmitt notaðir við þjálfun fatl- aðra. Þetta varð til þess að Kristján ákvað að reyna að fá aðstoðarfólk til að hjálpa sér við að komast á hestbak heima í Borgarnesi. Málið tók nokkuð langan tíma að komast í gegnum „kerfið". Það tókst að lokum og haustið 1997 var hesta- fólkið Kristín Ingólfsdóttir og Bjarni Guðjónsson ráðið til að aðstoða hann. Síðar kom Halldór Sigurðsson í stað Bjama. Kristján keypti sér hest um ára- mótin 1997-1998. Blossi, ættaður frá Kirkjubæ, varð fyrir valinu. Kristján hafði séð til hans í hesthúsahverfinu Vindási við Borgames, þar sem hann á sjálfur hesthús, og sá að hann gæti hentað vel. Hann er rólegur og yfir- vegaður, að vísu svolítið sjónhrædd- ur, en mjög ganggóður og þýður. Þau Kristín og Halldór segja að fyrst í stað hafi þurft að teyma undir Kristjáni og styðja við hann. Nú hjálpa þau honum á bak, setja púða undir rassinn, setja teygju fyrir aftan fætuma í ístöðunum, stilla hendum- ar af við stoppara sem settir hafa ver- ið á tauminn og festa pískinn með frönskum renniiás á aðra höndina. Blossi er síðan teymdur út úr gerðinu og þau ganga um stund hvort sínum- megin við hann. Síðan ríður Kristján af stað og ekki er að sjá að þar fari fatlaður maður. Morgunblaðið/Ásdís Haraldsdóttir Kristján hefur góða stjórn á Blossa. Ekki er hægt að sjá að hér fari fatlaður maður. Ótrúlegar framfarir Kristín segist sjá ótrúlegar fram- farir hjá Kristjáni, ekki síst núna frá áramótum. Hún segir að áður hafi ekki sést nein hreyfing í líkama Kristjáns, en núna sést vel hvemig Kristján fylgir hreyfingum hestsins. Kristján segist hins vegar hafa viljað finna fyrir meiri framfömm. Þau Kristín og Halldór em sammála um að þetta viðhorf Kristjáns sé einmitt það sem flýtir fyrir framföranum. Hann er duglegur að drífa sig, enda segist hann sjálfur vita að framfar- imar komi ekki fyrirhafnarlaust. „Maður verður að gera aðeins meira en maður getur,“ segir hann. Nú stendur til að hann fari í rann- sókn til að athuga hvort hægt verði að koma fyrir tölvustýrðum lyfja- skammtara í honum. Þá fær hann lyf gegn spasmanum, sem háir honum hvað mest, beint inn í mænuna. Ef þetta tekst allt vel er líklegt að þjálfa þurfi upp ýmsa vöðva sem ekki hafa verið í notkun í langan tíma. Vill fá sér sprækari hest Svo vill hann fara að fá sér spræk- ari hest. Þótt Blossi sé góður og sé nú farinn að þora að vera svolítið ákveðnari með Kristján á baki, þá vill Kristján fara að fá hest sem er meira krefjandi. „Ég hef líka alltaf haft gaman af góðum brokkumm. Þótt sjúkraþjálfarinn minn hafi nú ákveðnar efasemdir um að ég geti riðið brokk, þá held ég að það sé ekki rétt hjá henni. Ég held ég hafi bara gott af að prófa það,“ segir hann. Kristján getur gengið ofurhægt og styður sig við hækjur, en vöðvarnir em mjög stífir vegna spasmans. „Mér h'ður svo miklu betur þegar ég kemst á hestbak,“ segir hann. „Þegar ég kem heim og er búinn að hvíla mig svolitið finn ég hvað ég er miklu af- slappaðri og líður mun betur. Ef ég missi úr dag stífna ég allur upp. Læknirinn minn hefur líka hvatt mig til að fara á hestbak. Þó er hann eng- inn hestamaður. Ég vildi óska að fleiri fatlaðir kæmust á hestbak. Ég held að þeir fái yfirleitt mjög mikið út úr sam- skiptum sínum við hesta. Ég hef séð mjög fötluð böm, sem hvorki geta hreyft sig né tjáð sig, ljóma öll um leið og þau snerta hest,“ sagði Kri- stján að lokum. Lágmörk afkvæma hesta vantaði MEÐ grein um möguleika nokk- urra stóðhesta til að komast á landsmót með afkvæmahóp og hljóta heiðurs- eða fyrstu verð- laun sem slíkir (sem birtist í blað- inu á þriðjudaginn) áttu að fylgja upplýsingar um þau lágmarksskil- yrði sem hestamir þurfa að upp- fylla. Vegna mistaka féll sú klausa út og birtist því hér til skýringar. Heiðursverðlaun Til að ná heiðursverðlaunum þarf stóðhestur að ná a.m.k. 120 stigum og vera með að lágmarki 50 dæmd afkvæmi. Með því að ná þessum mörkum er heimilt að mæta með 12 afkvæmi hestsins á opinbera sýningu og þar með tryggir hesturinn sér heiðursverð- launatitilinn. Fyrstu verðlaun Til að ná fyrstu verðlaunum era tveir möguleikar inni í myndinni. Stóðhestar sem náð hafa 120 stig- um þurfa að hafa á bak við sig 15 til 29 dæmd afkvæmi. Stóðhestar sem hafa náð 115 stigum þurfa að hafa á bak við sig 30 eða fleiri af- kvæmi. I báðum þessum tilvikum þarf að sýna sex afkvæmi hestsins á opinberri kynbótasýningu. I upptalningu á stóðhestum sem möguleika eiga á að koma fram vantaði einn, Platon frá Sauðár- króki, en hann hefur verið sýndur með afkvæmum og hlaut þá önnur verðlaun sem nú hafa verið af- numin úr verðlaunakerfinu. Plat- on er nú með 117 stig og 40 dæmd afkvæmi og því vel innan marka.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.