Skírnir - 02.01.1848, Blaðsíða 25

XXV
bænum lýíisins; annars átti Montocúcúlí aí> bíba and-
svara stjórnarráfesins, sem nú þegar ætlafei afe hafa
samkomu mefe sjer. Montecúcúlí, og þeir fulltrúar,
sem voru í förinni mefe honum, bifeu andsvara frá
því um hádegi til þess nokkru eptir nón, en þau
birtust ekki, svo þeir urfeu afe hverfa aptur vife svo
búife, og þeir gerfeu nú kunnug erindislok sín. Lýfe-
urinn varfe nú ófeur og uppvægur. Bóknámsmenn
gerfeust oddvitar hans, og töluSu langt og snjallt eyr-
indi, en múgurinn þyrptist ófeum saman, svo sagt
er, afe á stuttum tíma hafi veriS saman komnar á
litlum bletti fram undir ])afe hundrafe þúsundir manns.
Nú skipar stjórnin herliSinu aS tvístra lýSnum, og
þafe skýtur á hann, svo aS nokkrir falla daufeir til
jarSar, og margir verSa sárir. Fjórar fallbissur voru
settar á Stephans-sviSinu til aS vera til taks, eflýS-
urinn hyrfi þangaS; en hann fór aS lögreglumanna
garfeinum og þar stóS varla steinn yfir steini þegar
hann hvarf þafean aptur. Sumir fóru afe búa sjer til
vígi í strætum borgarinnar. BorgaralifeiS herklæddist,
og lýfeurinn tók mefe fagnafearópi móti því. Allur
lýfedrinn og borgaralifeife þyrptist utan um konungs-
höllina, og þar var þeim nú í skyndi kunngjört, afe
Metternich væri búinn afe segja af sjer, og keisar-
inn hjet öilu fögru. þannig endafei 13. marz, og
borgaraliSife og bóknámsmennir, sem stjórnin fjekk
vopn í hendur, tókust á hendur afe gæta til, afe
frifeur kæmist á apttir í borginni. Um morguninn,
14. marz, var keisarinn neyddur til afe láta allt her-
lifeiS fara burt úr borginni. Eintóm loforfe keisarans
gátu þó eigi sefafe lýfeinu, og um morguuinn hlaut
hann afe gera nýmæli um, afe öll bönd á prentfrelsinu