Skírnir - 02.01.1848, Blaðsíða 27

XXVII
sem lágu á prentfrelsinu, og hann myndi veita þegn-
um sínum fullkomna stjórnarbót, og til þess ao
rábgast uni, hvernig henni myndi bezt verba komiö
á, hefbi hann nú þegar bobab fulltrúum á þing.
þegar þessi andsvör konungs frjettust um borgina,
urbu allir fegnir, og hver fór eins og hann stób upp
ab konungshöllinni til ab votta konungi þakklæti sitt,
og þar var saman kominn óteljandi manngrúi. Kon-
ungurinn gekk fram á einn gluggsvalinn á höllinni,
og veifabi hvítum klút, en lýburinn tók undir meö
miklu glebiópi. I þessum svifunum ríbur riddar-
libib inn á lýbinn, þar sem hann stób vopnlaus, og
nokkurt herlib skaut á hann, svo nokkrir fjellu daubir
til jarbar. þetta var hjer um bil um nón. þab
verbur ekki orbum ab því komib, hversu uppvægur
lýburinn varb; hver kallabi til annars, og hver
eggjabi annan, og frá afhailandi nóni barbist borgar-
lýburinn allan daginn og um nóttina til þess undir
mibjan morgun vib herlibib, en þá varb nokkur hvíld
á orustunni. Sagtvarab tvær þúsundir manns hefbu
fallib. þá var og kominn illur kur í nokkurn part
af herlibinu, er skorabist undan ab skjóta lengur á
borgarmenn. Menn kenndu bróbur konungsins um,
ab hann hefbi rábib því, ab í fyrstunni var skotib á
lýbinn, en hann varb síbar ab stökkva úr landi, og
komst undan til Englands. þau urbu málalok, ab
konungurinn ljet mestallt herlibib hverfa burt úr
borginni fyrir hábegi þann 19. marz, því þab var,
eins og nú stób, einasta ráb til ab aptra því, ab
meira blóbi yrbi út hellt. Konungurinn gaf lausn
hinum gömlu rábgjöfum sínum, og kaus sjer abra
frjálslundaba í þeirra stab, sein þjóbin bar braust til.