Fjölnir - 01.01.1838, Qupperneq 5
35
haga. Útifjenaður er því vxða enu í liaustlioldiiin (í
Janúar 1838), {)ó ekkji hafi honum verið gjeíið strá.
Firir norðan varð heískapur vx'ðast með betra inóti,
eíns og firir snnnati; enu með veturnóttum gjörði {)ar
hríðir miklar og eíttlivurt frekasta snjókjíngji, ex'nkum í
nirðri síslunum, og komu ekkji u}xp liagar aptur firr enn
á jólaföstu; gjörði jxá góöan bata, sem hjelzt úr því leíngji
fram eptir vetrinum. Ekkji hefir fjenaður fallið í veröi
þetta ár, eíns og sjá má af verölagsskránni; var og í
haust skart um skuröarfje, og gafst jxó vel fxað sem skorið
var, og varla munu lömb í annan tíma lxafa gjeíngjið
betur út; entla urðu fáir til að selja, þó íákjisilalur silf-
urs, og meíra, væri í boði. Laniifarsóttar tcgunii hefir
v/ða stúngjið sjer niður firir sunnan, og Jxó heldur með
hægð og magnleísi; og fátt hefir úr henni dáið; eim
flestir, sein af henni veíktust, áltu leíngji x' að stirkjast
aptur; líka var jxar um tíina faraldur að gulu. Að norðan
er sagður ærinn barnadauði, helzt úr Eíafirði.
Sjávarbúnaðinum reíddi ekkji öllu síður af, enn land-
búnaðinum, á ári jxessu. Vorvertíðarhlutirnir voru í góðu
lagi firir Eíasandi og í Vestmannaeíum, jafnaðarlegast
jxetta 4 hundruð, eða meíra, og vertx'ð eínhvur hin hæg-
asta og hættuminnsta, og jafnfiskji mikjið. Var fiskurinn
so ör firir Eíasandi um páskana, að kalla mátti hann
hlipi lifandi á laud; heföi jxar orðið dæmalaus fiskji-
mokstur á fáum dögum, ef norðanáttin hefði ekki orðið
harðari enn so, að setið irði á sjó, jxó kjirrt væri við
sandinn, sem sjaldfeíngnast er, og ef menn hefðu ekkji
hlífzt við helgjidagana, jxegar sætilegt var. Á miðvikp-
daginn firir skjírdag rjeru t. a. m. öll skjip jxau sem
jxessa vertíð gjeíngu firir Söndum xír Rángárvallasíslu;
voru jxað alls 32 skjip, enn 510 hlutir; og voru af jxeím
skjipum 21 úr Eiafjallasveít, og 385 lilutir (05 voru
skjiphlutir), enn hin 11 smæri’i skjipin úr Landeí-
unum og Jikkvabænum; feíngu margjir jxetta 70 og 80
3*