Fjölnir - 01.01.1845, Side 26

Seinna var hann sóttur í kórinn
(svartur var f)á á hoimm bjórinn)
örendur og oltinn á hnakkann —
á útgönguversinu sprakk hann.
J. H.
KVÆÐI EPTIR HORJTIUS.
(Ouis niulta gracilis.)
H ver er hinn ungi,
ihnsmnrSi sveinn ,
er á rósareit,
ríktim og mjúkum ,
faðmar {iig fast,
undir fögrum skúta,
svölum og sælum ?
seg mjer það , Pyrrha!
Lokka ljósgula
leysir {)ú honum ,
skemmtunar skoðun ,
skart {)itt óbrotið.
O , hve optlega
ástir rofnar
og gremi goða
hann gráta skal!
Dynjandi dröfn
fyrir dimmum vindi
undrast hann, úfnuin
óvanur sjó,