Fjölnir - 01.01.1845, Page 38

38
Herftiö, drengir! hratt á strengjuin,
horföi við á goluboröa
nú að leystust tengslin traustn,
tcygir blakknr sævar inakka;
geysa tekur gangi fúsum
gnoöiii mín um hvíta boöa.
Sælla vart er eitt að öllu,
enu að sigla heim til kvenna!
Lægjum voðir nú í næði,
nóg er siglt, sem fyr var róið,
knararstefni vel að vörum
vfkjnm undan sævarríki.
Jiökkum drottni þeiin, erhlotnast
f>að oss ljet, að allir getum
hraustir borið heim að nausti
hlutarval úr fermdum skuti.
J. H.