Fjölnir - 01.01.1845, Side 55

liló húii á hiinai,
hryggur þráir
sveinn í djúpum dali.
Veit jeg hvar von öll
og veröld mín
glædd er guðs loga.
Illekki brýt jeg hugar,
og heilum mjer
fleygi faðin [linn í.
Sökkvi eg mjer og sje jeg
í sálu þjer
og lífi þínu lifí;
andartak sjerhvert,
sem aun jkjer guð,
fiun jeg í heitu hjarta.
Tíndum við á fjalli,
tvö vorum satnan,
blóm í hárri hlíð;
knýtti jeg kerfi
og í kjöltu jkjer
lagði Ijúfar gjafir.
Hlóðstu mjer að höfði
hringum ilmandi
bjartra blágrasa,
einn af öðrum,
og að öllu dáðist,
og greipst j)á aptur af.
Illógum við á heiði,
liiinin glaðnaði
fagur á íyallabrún;