Fjölnir - 01.01.1845, Qupperneq 61

(51
Via, jDtafð VII3, o. s. frv. Vei'st fer á þessu í 2íflerlij
(VIII4) f. Austerlitz. í sraæsta letrinu á VII. og VIII. blað-
síðu formálans og í athugaseradum, vantar einnig i. é
(t. a. m. í mér, fér) ætti heldur að vera é, og {)() allra-
lielzt je. — Fyrir fraraan ng og nk, þar sera n og k
eru í sörait samstöfu, ætti að láta eitt ganga yfir alla
raddarstafi *, og rita leingi, teingja, o. s. frv., úr
því ritað er áng, íng, úng, ýng, aung; sjá 7. ár
Fjölnis á 75. bls. Sumstaðar (t. a. m. í féntKt V17) er
settur broddur yfire fyrir aptan g eða k í sörau samstöfu.
Fornafnið hver, hvert er afbakað í hvör, hvört,
eins og vant er í þeim bókum, sem á Islandi eru prent-
aðar. Ve (í 33efréttin I58) ætti að vera vje; því góðar
fornbækur hafa stundum vie; og framburðinn nú á dög-
nm er ekki að marka í því orði, þar eð það er tekið upp
úr bókurn, en hefnr ekki haldizt í tali fram á vora daga.
Fyrir i er ritað y á sumum stöðum: tynbcelfl (l9) á að
vera inndæla (7. ár Fjöln. á 95. blaðsíöu); pbrflbí (92°)
á að vera iðraði* 2; þprbflrfl (í atliugasemd á 3. bls. og
812) á ekki að rita með y, eius og Hyrde á dönskti,
heldur með i, eins og Hirt á þjóðversku (þannig er líka
ritað á 12. bls. neðst); brottnunflrgpmi (87) á aö vera
drottnunargirni (því ja í gjarn er ekki amiað, enn
klofið i); (ggoptalanb (22<>) og cgpþjfur (912) er ritað með i
í hiinim íslenzku fornbókum (en þó með y í AM. (519 í
4, sem mun vera norræn). A öðruin stöðum er i sett
fyrir y, t. a. m.: jírifíft (VII28) f. strykist, mínbflíetrínu
(1224) m y n d a 1 e tr i n u. Sömuleiðis er ritað í fyrir
ý í fftrir (frcebt fú er fftrír frá enurn þeíjtu atburbum l2)
nema þar scm tekið er úr orði, t. a. m. í kóngur (þegar
það er haft) f. konungur.
2) iðrast mun annaðhvort vera úregið af inn (sh. iðr = innýíli)
og merkja þá upphaflega að „komast við innanhrjósts”, eða
af ið (í iðgjöld) og rnerkja upphaflega að „endurminnast”.