Fjölnir - 01.01.1845, Qupperneq 75
75
öarbvciti gamta Sétanb (27 neðsl); an§abi ()onum jíutt og
goít (4112); )5íát§inu (4515 og víðar); og raargt annað
[iessu líkt.
Ekki bætir Iicldur skipulagið stdrt um, [)ó hanii sje
æði drjúgur af því í formálanum. Hann segir rauuar,
að hann iáti stafafjöldann fara vaxandi í atkvæðunum,
og atkvæðafjöldaun í orðunum ; og [)að getur verið , að
hann hafi ætlað sjer það í fjrstu ; en liitt er víst, að
eptir þessari reglu hefur Iiann ekki stöðugleik til að
fara, neina hálfa aðra línu ; því á 8. og 9. bls. lítur svo
út, sem hann hafi ætlað að láta einungis vera tvo stafi
í liverju atkvæði, en þegar í seinni iiluta annarar linuun-
ar verða þeir þrír, og úr því á báðum blaðsiðumim
ýmist tveir eða þrír; og þetta skipuieysi er á öllnm
töflunura. Saina er að segja um þær töfliirnar, er heil
orð eiga að vera á , og fleiri enn eitt atkvæði í hverju
orði, að þar er ekki farið eptir neinni reglu.
Stúru stafirnir á 14. og 15. bls. koina eins og fjand-
inn úr sauðarieggiiuin, þegar alla varir sem minnst, og
standa þar einmana iiinan um atkvæðafiokkana, sem
hvergi finnst stór stafur í.
Eitt er það, sem höfiindurinn virðist hafa lagt mikla
alúð við ; það eru samstöfuriiar á 2.-I0. töflu, og er
furða, að hann skufi hafa liaft þolinmæði á að smíða
allar þær samstöfur, hverja anuari vitlausari og heimsku-
legri , því það mun vera úhætt að segja, að tíundi
lilutinn af þeim á sjer engan stað í voru máli , t.
a. m. ca, co, cu, cc, ci, cœ, co (öll 84), c^f og ct>t
(103), njo (i214), eptr (134), ciptr og eppté (139), og
þar fram eptir götunum; liefði Iionurn verið nær að taka
samstöfur, sem eru í máli voru , enn eyða tíina til að
setja slíkt sainan. I töflunum 12.-17. eiga að vera heil
orð, en honuin hefur ekki tekizt betur á þeirn , enn á
samstöfuniim ; því rnörg af þeim eru annaðhvort vitleys-
ur eða dönskusletlur; má lijer skjúla inii í dáiitlu sýu-