Fréttir frá Íslandi - 01.01.1890, Blaðsíða 35

Frá íslendingum í Vesturheimi 87
en sýnilegt væri, að kirkjnfjelagið gæti klofið, og var sampykkt
að byrja skölann um haustið með tímakennslu í nokkrum
námsgreinum, ef um 10 nemendur gæfu sig fram fyrir pann
tíma. Af ýmsum orsökum varð þó ekki neitt af kennslu par
að sinni, en samskotum til pessarar stofnunar, er heita skal
*Lutheran Academy*, er haldið áfram engu að síður. k pessu
þingi var og Runólfi nokkrum Runólfssyni, frá Yestmannaeyj-
um, falið á hendur kristniboð meðal íslendinga í Spanish Fork
í TJtah og veitt leyfi til að fremja þar öll venjuleg prestsverk
að lúterskum sið, pví að íslendingar þeir, er par eru og flestir
eru mormónatrúar, höfðu látið í veðri vaka, að peir vildu nú
fúsir kasta peirri trú og hverfa aptur til sinnar fyrri trúar.
Að öðru leyti hefir hin lúterska kirkja átt í nokkurri vök að
verjast meðal íslendinga vestra, par sem mjög margir hafa al-
gerlega gerzt henni fráhverfir og gengið í lið með öðrum trú-
arbragðaflokkum, svo sem presbyteriönum og únitörum. Jónas
Jóhannsson var um sumarið vígður til pess að vera prestur
íslenzkra presbyteriana í Winnipeg og eptir pað skyldu peir
fjelagsskapinn bræðurnir, haun og Lárus; peir höfðu áður í
samelningu gefið út sálmabók. En af annari hálfu flutti Björn
Pjetursson, erindreki únitara, trúboð sitt af meira kappi en
áður og gaf nú út ýmsa smáritlinga pess efnis, alla þýdda.
Undir áramótin var enda eiei laust við, að rígur nokkur kæmi
upp meðal ýmsra hinna helztu forkólfa fyrir velferðarmálum
íslenginga par vestra og munu misjafnar skoðanir í trúarbragða-
efnum hafa par mestu um valdið.
]>ess má hjer maklega vera getið löndum vorum hinu megin
hafsins til lofs, að þeir hjeldu einskonar pjóðhátíð 2. ágúst,
sama dag sem þjóðhátíðardaginn íslenzka, að dæmi margra
annara pjóða, er einhvers hafa að minnast. Samkoman var
haldin í skemmtigarði einum stórum í Winnipeg og gengu
íslendingar pangað í skrúðgöngu, allsum 1500 manns, ogbáru
merki fyrir sjer; höfðu íslendingar par gert sjer nýtt merki,
pjóðareinkunn, til hátíðarinnar; hvíta stjörnu fimmblaðaða í
beiðbláum feldi (blástjarnan, sem kölluð er, á blárri himinhvelf-