Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1907, Qupperneq 28

Eimreiðin - 01.05.1907, Qupperneq 28
io8 að börnin myndu deyja, höfðu gagntekið huga hans og gert hann viðkvæman. »Æ guð má vita hvort þau lifa eða ekk?« Guðlaug bar svuntuhornið upp að augunum. »Ætli það væri ekki reynandi, að vitja læknisins?« »Jú eitthvað verður maður að reyna.« Börnin vöknuðu aftur, grétu og kveinkuðu sér; kvörtuðu um hita og andþrengsli. Foreldrarnir reyndu að hughreysta þau, og vekja traust þeirra á guði — á guði, sem væri græðari allra meina; biðja hann að vera hjá þeim, þá myndi hann koma, ef þau bæðu hann þess, og hjálpa þeim, og guði myndi þykja vænt um þau, sem góð börn! — En enga fró höfðu þau það sem eftir var næturinnar. — Fyrir birtingu var Grímur ferðbúinn. Pað var ritjuveður, en fært vel. Pað hafði hlaðið niður gaddi talsverðum, svo þæfingur myndi reynast aðra eins leið og út að Brekku, þar sem héraðs- læknirinn bjó. En læknirinn myndi geta riðið alla leið, það var Grími ljóst. Grímur kvaddi börnin og bað fyrir þeim. — En þegar hann mintist við Guðlaugu, gat hann ekki ráðið við tárin, sem komu fram í augun, og hoppuðu eins og frosnar glitrandi perlur niður kinnarnar, bráðnuðu inn í skeggið og sátu á hélugráu hárbrodd- unum, eins og daggperlur á blaðlausum viðarrunni. — Svo hélt hann af stað, en Guðlaug varð eftir í bænum, alein, hjá börnunum veikum. — II. Grímur og Guðlaug vóru búin að vera gift í io ár. Grímur var af fátæku fólki kominn, og hafði því ekki haft mikið til þess að reisa með búskapinn. Guðlaug var aftur á móti af ríkum ættum komin, og hafði auðurinn gengið í beinan karllegg um marga mannsaldra. En hún var einbirni og stóð til að erfa allan Hofsauðinn að karlinum látnum. Urðu því margir til að renna hýrum augum heim að Hofi og til meyjunnar gjafvaxta, sem baðaði í auðæfum eins og kóngsdóttir. Og margur varð að staulast frá Hofi, með hrygginn hlykkjóttan, er hafði þó þangað gengið með faðminn fullan af framtíðarvonum. — En Porsteinn gamli kunni illa þessu háttalagi dóttur sinnar.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80

x

Eimreiðin

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.