Eimreiðin - 01.05.1907, Qupperneq 78

15«
næst kemur ein af sögum hennar, en hún fer fram í útlöndum og á ekkert skylt við
ísland. Frásögn séra Jóns er einkar hugðnæm, einkum fyrir börn og unglinga.
V. G.
UM BEN. GRÖNDAL hefir stjórnarráð J. C. Poestion ritað allanga grein í
»Neue Hamburger Zeitung« (5. jan. 1907), og fléttað þar skáldajöfrinum áttræða
fagran afmælissveig. Fylgir þar sem sýnishorn af skáldskap Gröndals góð þýðing
á kvæðinu »Brísingamen«. V G.
UM »EISLANDBLÚTEN«, þýðingasafn J. C. Poestions á íslenzkum kvæðum
hefir háskólakennnri dr. Aug. Gebhardt ritað í »Suddeutsdie Monatschrift« (nóv.
1906) og lýkur hann þar lofsorði á þýðingarnar. Kveðst hann hafa borið þær
saman við frumkvæðin og enga villu fundið, en um orðaval og setningar geti ávalt
verið skiftar skoðanir og fari slíkt eftir smekk manna. V. G.
UM FISKIVEIÐAR VIÐ ÍSLAND og eltingaleik við botnvörpunga hefir höfuðs-
maður C. G. Schack skrifað skemtilega og fróðlega grein (með myndum) í »Gads
danske Magasin« (okt. 1906 og jan. 1907). Hvetur hann til samvinnu milli Dana
og íslendinga til að notfæra sér betur fiskiveiðarnar og vill að Danir leggi fram fé
til þess, að slíkt geti orðið. Ennfremur ræður hann til að breyta fiskiveiðalöggjöfinni
íslenzku, svo að hún verði hagkvæmari fyrir íslendinga sjálfa, og loks krefst hann
þess, að strandgæzlan sé gerð öflugri, svo að engin bersýnileg lögbrot geti átt sér
stað. V. G.
UM ISLAND hefir dr. H. Pudor skrifað grein í »Illustrirte Zeitung« 22. nóv.
1906, og eru þar 15 stórar og vel gerðar myndir frá íslandi. Hann lofar mjög
náttúrufegurð landsins, en gerir nokkuð mikið úr, hve ferðin þangað sé hættuleg,
og þykir fylgdarmönnum ferðamanna mjög ábótavant, enda virðast aðfinslur hans í
því efni ekki ástæðulausar. Af villum skal hér aðeins nefnt, að hann segir, að stúlk-
urnar láti skína í hvíta skyrtuna gegnum peysubarmsopið (heldur að hvíta brjóstið sé
skyrtan), og að sannreynt sé, að varla líði svo nokkurt ár, að ekki farist eitthvert
af skipum Sameinaða eimskipafélagsins við ísland! Annars er greinin heldur lagleg,
þó fremur lítið sé á henni að græða. En vísast er þó að hún geti stutt að því að
teygja ferðamenn til íslands. V. G.
A. C. EVENSEN: STAVNINGARBÓK. í varðveitslu hjá Gyldendalske Bog-
handel. Keypmannahavn 1907.
Færeyskan hefir lengstum eingöngu verið alþýðumál, en í bókmentum, skóla og
kirkju hefir danskan verið allsherjarmál Færeyinga. En nú eru þeir hættir að una
því, að tunga þeirra sé skoðuð sem niðursetningur úti í horni, og vinna nú sem
öflugast að því að hefja hana til vegs og valda sem þjóðtungu sína. Og einn af
hinum ötulustu brautryðjendum hennar er einmitt séra Evensen, sem samið hefir staf-
rófskver þetta — fyrsta færeyska stafrófskverið. Það er heldur engin skömm að því,
kverinu því, því mörg stærri þjóð mætti þakka fyrir að eiga eins laglegt stafrófskver
og heppilega fyrir komið, bæði að því er snertir niðurröðun og val á orðum og efni
til æfinga og myndum til skýringar og skilningsauka; en þær eru fjöldamargar £
kverinu.
Ein barnavísan í kverinu hljóðar svo: