Eimreiðin - 01.04.1919, Qupperneq 14

78
LAUNAMÁLIÐ
[EIMREIÐIN
dæmi þess, og þau fleiri en eitt, að ungir menn, sem vinna
á skrifstofum einstakra kaupsýslumanna, fái hærri iaun
en dómstjórinn i yfirdómi ríkisins eða biskup landsins.
Um kaupsýslumenn, forstjóra stórra fyrirtækja, skipstjóra
á togurum o. fl. þarf ekki að tala í þessu sambandi, þeir
eru svo hátt fyrir ofan alia embættismennina.
Hver verður svo afleiðing þessa?
Hún verður fyrst og fremst sú, og er nú þegar orðin,
að starfsmenn þjóðarinnar eru ýmist sokknir í skuldir eða
hafa etið ofan af sér það, sem þeir hafa verið búnir að
eignast, eða þá að þeir hafa úti öll spjót að afla sér tekna
á einhvern hátt, sem þeim býðst, og hafa embættisstörfin
í hjáverkum. Þetta er ekki fögur né álitleg mynd af em-
bættisstétt hins fullvalda ríkis, en hvað skal segja? Em-
bættismenn fá ekki nema 73—a/2 ÞVL sem Þe'r Þurfa
ti! brýnustu lífsnauðsynja, og einhver úrræði verða þeir
að hafa.
En á þessu getur ekki gengið nema skamma stund.
Menn hafa beðið þess að ófriðnum linti eða eitthvað rætt-
ist úr. En nú hlýtur bráðum eitthvað undan að láta.
Annaðhvort verður nú að gera svo við embættismennina,
að þeir geti við það unað, eða þá að embættin gertæmast
að nýtum mönnum. Þeir geta aflað sér miklu betri launa
með öðru móti. En eftir verða svo í trúnaðarstöðum þjóð-
arinnar hinir, sem enginn annar kærir sig um.
Og þó má ekki líta á þetta mál aðeins frá sjónarmiði
þeirra, sem eru í embættunum, þó að ósanngirnin í garð
þeirra ein ætti að nægja, þegar þeim er borgað í vöru,
sem hefir fallið um mikið meira en helming. Það verður
að líta á þetta mál sem mikilsvarðandi þjóðfélagsmálefni.
Pjóðin er dauðadœmd, ef hún borgar ekki starfsmönnum
sínum svo vel, að hún geti haldið duglegum mönnum og
látið þá gefa sig óskifta við embœttisstörfum sínum.
En hvað þarf þá þjóðin að borga starfsmönnum sínum?
Sanngirniskrafan er sú, að þjóðfélagið sjái um, að gjald-
eyrir sá, sem hún borgar launin með, sé ávalt i fullu verði.
Séu launin reiknuð í peningum, eins og hefir tíðkast,
og ekki verður komist hjá, verður því ávalt á hverju ári