Eimreiðin - 01.04.1919, Qupperneq 30

94
FRÁ KÖTLUGOSINU
[EIMREIÐIÍv
25. okt. í morgun er rof í austri, en það byrgist vo»
bráðar af öskumekki, svo niðdimt er orðið kl. 6 f. h.
Er þetta þriðji morguninn, sem menn vakna við myrk-
ur í stað dagsbirtunnar og gerast menn all kvíðafullir, ef
þessu fer fram til lengdar. En kl. 8 f. h. fer að kalda af
suðri, rofar þá skjótt til og hverfur mökkurinn norður..
Sjást þá ei lengur eldingar og eigi heyrast þrumur. Gerist
dagur þessi ánægjulegri en áhorfðist og virðist hægð á tii
jökulsins, en eigi sést þangað fyrir dimmviðri.
Nú mun komið 6—8 sm. þykt vikurlag, enda sér hvergi
á gras nema á þúfum í óslegnum mýrum. í nótt ætla
menn að leggja af stað héðan til afréttar. Ætla þeir afr
bjarga fé því, sem búist er við að sé þar.
26. okt. í dag er útsynningur. Virðist hægð á gosinu í?
dag, en gufumökk leggur þó hátt á loft. Um sólarlag gýs-
upp aska mikil, og leggur dimman mökkinn austur yfir
afrétti. Verða þá glampar, en dynkir vægir.
27. okt. Enn er vindur af útsuðri. Heldur hann mökkn-
itm frá þessum stöðvum, en þess í stað leggur hann aust-
ur yfir afrétti eins og í gærkvöldi.
28. okt. Því sem næst hið sama að segja um veður sem
í gær. Er og líkt um öskumökkinn; hann er allmikill og
leggur norðaustur til fjalla. Eldingar virðast nú minni en.
áður.
29. old. Enn er svipað veður. Loft er oftast allmikið*
skýjað og sér því ekki vel til mökksins.
30. okt. Sama veðurlag og áður. Dynkir heyrast nú eigk
svo teljandi sé. En í kvöld leiftra skínandi bjartir eld-
glampar hátt á loft upp.
31. okt. Ennþá helst sama veðurátta. Eldglampar miklir
að kveldi. Virðast þeir sem logandi bál við fætur manna,
svo eru þeir skærir. Og eigi líður milli þeirra nemæ
1 — 2 mín.
1. nóv. Nú sýnist mökkurinn með minsta rnóti. Og yfir-
leitt er ekkert að sjá né heyra fyr en í vökulok, þá erm
sífeldir eldglampar, og leggur upp gufumökk allmikinn_
Dynkir heyrast þá aðeins.