Eimreiðin - 01.04.1919, Síða 42

106
TÖFRATRÚ OG GALDRAOFSÓKNIR [eimreiðix
í svörtu höllinni heima
er hrörlegt og dauða-kalt,
en samt er mér sem eg þekki þar
i þögninni líf mitt alt.
f svörtu höllinni heima
er húmið í hverri gátt.
Hjá sorgunum mínum sit eg þar
og syng við þær ofurlágt.
Töfratrú og galdraofsóknir.
Eftir Magnús Jónsson.
III.
Sögulegt yfirlit um miðaldir. Galdrahamarinn.
Af þeim þrem höfuðflokkum töfranna á miðöldunum,
sem áður eru nefndir, er það eiginlega að eins einn,
sem rætt verður um í þessari grein, en það eru töfrar
alþýðunnar. Það er alþýðlega töfratrúin, sem kemur fram
í göldrunum, og hrikaleikur galdraofsóknanna er ekki
annað en barátta milli hennar og kirkjulegu töfranna.
Það er barátta milli hvítra og svartra töfra.
í rauninni eru allar þessar tegundir töfra nauðalíkar,
eins og eðlilegt er, þar sem alt er sprottið upp af sömu
rótinni. Það er sama trúin á það, að unt sé að komast í
dularfult samband við andlegan heim og draga þaðan
kraft til máttarverka, sem klæðisl svo mismunandi bún-
ingi. Þar sem tvíveldisskoðun ríkir í trúarbrögðunum,
kemur ávalt munurinn á hvítum og svörtum töfrum, þvi
að þá er ávalt unt að leita þessarar yfirnáttúrlegu hjálpar
hjá öndum af báðum flokkum. Kirkjan leitaði hjálpar-
innar hjá guði og helgum mönnum og heilögum englum.