Dagur - 25.10.1997, Blaðsíða 17

LAUGARDAGUR 2 S . OKTÓBER 1997 - 33
LÍFIÐ í LANDINU
„Ég er ekki tónskáldþó lögin
renni upp úr mér“
Heyrði ég í hamrinum, heitir
hljómdiskurmeð lögumlngi-
bjargar Sigurðardóttur í
Bjálmholti íHoltum sem er
að koma út. Diskurinn hefur
aðgeyma lög alþýðukonu
sem hefurfengist við laga-
smíðarfrá bamæsku þófáir
hafi vitað afþví.
Á næstunni kemur út hljómdiskurinn
Heyrði ég í hamrinum, sem hefur að
geyma úrval laga Ingibjargar Sigurðar-
dóttur í Bjálmholti í Holtum í Rangár-
þingi. Frá í vor hafa upptökur staðið yfir,
en til skamms tíma hefur það verið á vit-
orði fárra að frá bernsku hefur Ingibjörg
fengist við Iagasmíðar. Lögum sínum hef-
ur hún lítið flíkað; enda býr hún yfir full-
komnunaráráttu lista-
manns. „Mér finnst lögin
mín aldrei nógu góð. En
það hefur hinsvegar alltaf
verið draumur minn að
ætti ég eftir að eignast af-
komanda að hann yrði
andlegs eðlis,“ sagði Ingi-
björg, þegar Dagur ræddi
við hana og útgefanda
disksins, Jón Þórðarson,
blaðamann.
er sjón mín orðin það
slæm að ég get ekki skrif-
að niður nótur eða Iesið
þær,“ segir Ingibjörg. Að-
spurð segir hún að eftir-
lætistónskáld sfn séu
me'nn á borð við Eyþór
Stefánsson, Pétur Sig-
urðsson, Isólf Pálsson,
Inga T. Lárusson, Sig-
valda Kaldalóns, Árna
Thorsteinsson, Pálmar Þ.
Eyjólfsson, Þórarin Guð-
mundsson, Björgvin Þ.
Valdimarsson og Hallgrím
Helgason, en hann hafði
útsett nokkur laga Ingi-
bjargar og gefið út á heft-
um með öðrum lögum
áður en hann lést fyrir
nokkrum árum. Þá eru
ónefndir nokkrir af gömlu
sígildu meisturunum,
ekki síst Beethoven, sem
er í miklu eftirlæti hjá
Ingibjörgu.
„Eg á bæði orgel og
einfalda harmóniku, og
Lögin koma ósjálfrátt
Ingibjörg Sigurðardóttir
er fædd í Bjálmholti 1909
og er yngst fimm barna
hjónanna Sigurðar Sig-
urðarsonar og Borghildar
Þórðardóttur. Ingibjörg
segir að hún hafi lítillar
tónlistarmenntunnar not-
ið, utan vetrarpart sem
hún var hjá ísólfi Pálssyni
á Stokkseyri og Margréti
dóttur hans. Það hafi
hinsvegar fylgt sér alveg
frá barnæsku að heyra ný
lög í undirmeðvitund
sinni.
„Þessar Iaglínur hafa
komið alveg ósjálfrátt í
hugann og ég hef stund-
um hugsað með sjálfri
mér - og spurt nærstadda
- hvort þetta væru raun-
verulega lög eftir mig, en
ekki einhvern annan. Það
getur gerst, hvar sem ég
er stödd, að lag fari að
óma í kollinum á mér, en
helst gerist þetta ef ég hef
verið að lesa falleg ljóð.
Það er hinsvegar misjafnt
hvort ég næ að skrifa lagið
niður eða setjast við hljóð-
færið áður en það hverfur
úr huga mér,“ segir Ingi-
björg. - Aðspurð segir hún að eftirlætis-
skáld sín séu Davíð Stefánsson, Stein-
grímur Thorsteinsson, Jakobína Sigurðar-
dóttur, Einar Benediktsson og síðast en
ekki en síst frændur sínir tveir; þeir
Bjarni Lyngholt, sem ungur flutti til Vest-
urheims, og Guðmundur Guðmundsson,
skólaskáld.
Orgel og einföld harmonika
„Það er minna sem ég fæst við að semja
lög í dag en var áður. En ég sest oft við
hljóðfærið og spila eitthvað, en hinsvegar
Ingibjörg Sigurðardóttir og Jón Þórðarson, tíðindamaður Stöðvar 2 á Suðurlandi, sem gefur út geisladiskinn
með lögunum hennar. „Frá því ég heyrði lög Ingibjargar hefur mér fundist að þetta sé eitthvað sem verður
að komast á framfæri við alþjóð, “ seg/r Jón. myndir: sbs
„Ég á einfalda harmóniku og ætli ég sé ekki ein á iandinu sem enn á slikt hljóðfæri.
sex ára gömul þegar ég eignaðist fyrstu nikkuna og gat nánast strax spiiað á hana,
Ingibjörg. Enn í dag grípur hún stöku sinnum í nikkuna og leikur létt lög, og jafnvel
þau enda eru henni ekki stirt um stefið.
Ég var
“segir
semur
til að líta yfír þetta hjá mér.
Stundum hafa athugasemdir eng-
ar verið, en stundum hef ég líka
fengið einhveijar einsog gengur,“
segir hún.
Ingibjörg á erindi við alþjóð
„Þó Ingibjörg búi í næsta ná-
grenni við æskustöðvar mínar f
Holtum eru aðeins fá ár sfðan ég
kynntist henni fyrst," segir Jón
Þórðarson. „Ég hafði reyndar
heyrt að í Bjálmholti byggi kona
sem fengist við að semja lög, en
ég vissi aldrei og grunaði ekki að
Iögin hennar væru jafn mörg og
falleg og raun ber vitni,“ segir
hann. Það var í gegnum frænku
Ingibjargar, Ágústu Hjaltdóttir frá
Raftholti í Holtum, sem kynnin
hófust.
„Þegar ég heyrði lög Ingibjargar
fyrst og fór að tala við hana fann
ég fljótt að þessi kona og hennar
verk áttu erindi við alþjóð,“ segir
Jón Þórðarson. „Ég nefndi fyrst
við hana hvort til greina kæmi að
ég tæki við hana blaðaviðtal, en
það var ekki við það komandi." En
smám saman jukust kynnin og
traustið myndaðist og fyrir
nokkrum árum fékk Jón að skoða
lagasafnið hennar, og sá að það
var íjársjóður.
ætli ég sé ekki ein á landinu sem enn á
slíkt hljóðfæri. Ég var sex ára gömul þeg-
ar ég eignaðist fyrstu nikkuna og gat nán-
ast strax spilað á hana og hef fiktað við
það alla tíð síðan. Nei, ég hef aldrei feng-
ist til þess að spila á böllum eða annars-
staðar opinberlega. Einu sinni átti að fá
mig til að verða organisti í Mart-
einstungukirkju í Holtum, en ég neitaði,"
segir Ingibjörg. - Hún segist aðeins hafa
„káfast" við að raddsetja lög sín og búa
þau til flutnings. „Ég hef þó aldrei haft
kunnáttu til þess og hef alltaf fengið aðra
Nótnahefti og geislaplata
Jón Þórðarson fékk Jón Guð-
mundsson, tónlistarmann frá Vopnafirði,
til Iiðs við sig, og í fyrstu höfðu þeir í
hyggju að gefa aðeins út nótnahefti með
lögunum. „En við sáum fljótlega að betra
væri að gefa lögin út á geisladiski og ann-
að þýðir ekki, því tiltölulega fáir eru Iæsir
á nótur. Samhliða geisladiskinum kemur
engu að síður út nótnahefti með mörgum
af lögum Ingibjargar."
Að sögn Jóns á Halldór Oskarsson frá
Miðtúni í Hvolshreppi, nú organisti í
Hafnarfirði, sem jafnframt stjórnar kór-
um í Rangárþingi, stóran þátt í útgáfu
„Lögin koma í hugann og ég
hugsa með sjálfri mérhvort
þetta séu lög eftirmig. Mis-
jofnt hvort ég næ að skrifa
lagið niðureða setjast við
hljóðfæri áðuren það
hverfurúrhuga mér. “
þessari. Hann komst með hjálp Jóns, í
lagasafnið góða, og fékk úr því lög til
flutnings fyrir kórana sem hann stjórnar.
I upptökum á plötunni hefur Halldór síð-
an lagt gjöva hönd á plóg. Meðal flytj-
enda á geisladiskinum eru helstu og
stærstu kórar í Rangárþingi og ýmsir aðr-
ir flytjendur þaðan úr sýslu, sem og ein-
söngvarararnir Signý Sæmundsdóttir,
Loftur Erlingsson, Huída Björk Garðars-
dóttir, Eyrún Jónasdóttir, Hannes Birgir
Hannesson, Benedikt Ingólfsson og Ólaf-
ur Rúnarsson.
Ég er stoltur
„Frá því ég heyrði lög Ingibjargar fyrst
hefur mér alltaf fundist að þetta væri
eitthvað sem yrði að komast á framfæri
við alþjóð og ég er stoltur fyrir hönd
Sunnlendinga að við eigum svona tón-
skáld,“ segir Jón Þórðarson. - Ingibjörg er
hinsvegar hógværari og segist til að
mynda aldrei hafa litið á sig sem tón-
skáld. Það megi þeir einir gera sem séu
færari henni á þessu sviði. „Ég er aldrei
nógu ánægð með lögin mín og hefði ég
einhvern tímann átt óskastund hefði ég
óskað mér þess að ég yrði alvörutónskáld.
En ég er ekki tónskáld, þó þetta renni
svona upp úr mér.“ -SBS.