Dagblaðið Vísir - DV - 13.03.1982, Blaðsíða 10

10
DV. — HELGARBLAÐ. LAUGARDAGUR 13. MARZ 1982.
Sælkerinn
Sælkerinn
Sælkerinn
Sælkerinn
Handverksbakarar
eiga heiður skilinn
Eitt af því gleðilegasta sem gerzt
hefur í íslenzkum matvælaiðnaði er
sá frábæri árangur sem íslenzkir bak-
arar haf náð í brauðbakstri. Það er
ekki nóg með að brauðin séu góð
heldur er úrvalið mjög mikið. Það er
því full ástæða fyrir okkur fslendinga
að boröa meira brauö, hefzt 6—8
sneiðar á dag, segja sérfræðingar, og
munið að brauð er ekki fitandi.
íslenzkur matvælaiðnaður mætti
taka sér bakara til fyrirmyndar.
Herferð íslenzku bakaranna og
kollega þeirra á Norðurlöndum var
þörf. Við íslendingar mættum að
■skaðlausu minnka kökuátið og borða
meira brauö. Sælkerasíðan óskar
íslenzkum bökurum til hamingju með
hinn góða árangur.
Söluhöllin i Gautaborg, ihugaveröur staður fyrir sœlkora.
SÖLUHÖLLIN í
GAUTABORG
I hverjum bæ í Mið- og Suður-
Evrópu er sölutorg. Bændur koma á
sölutorgin á morgnana og selja
afurðir sínar. Því miður hafa sölu-
torg ekki tíðkast hér á landi, enda
kannski ekki heppileg veðrátta. í
Gautaborg búa á milli 800 og 1000
íslendingar. Þar er torg sem kallast
Konungstorg og hefur verið sölutorg
í áratugi. Á Konungstorginu stendur
merkiieg bygging sem kölluð er Sölu-
höllin. Þessi bygging var reist árið
1888 og í henni eru margar smá-
verzlanir. Segja má að Söluhöllin
hafi verið byggð yftr útimarkaðinn.
Það er eins og að vera kominn til
Suður-Evrópu að koma inn í Sölu-
höllina, þar er líf og fjör og ávallt
mikið um að vera. í höllinni eru
margar matvöruverzlanir, flestar eru
þetta sérverzlanir. í Höllinni má
finna grænmetisbúðir, kjöt- og fisk-
búðir, þar er verzlun sem aðeins selur
te og kaffi og önnur sem selur ein-
ungis krydd o.s.frv. f Söluhöllinni
eru nokkrir litlir veitingastaðir þar
sem menn geta keypt sér mat, kaffi
og bjór. En menn koma ekki bara í
Söluhöllina til að verzla heldur einnig
til að skoða mannlifið því þó að sölu-
höllin sé í Gautaborg í Sviþjóð eru
viðskiptavinirnir margir hverjir
Tékkar, Júgóslavar, Spánverjar og
Pólverjar. i Söluhöllinnieru verzlanir
sem hafa sérhæft sig, t.d. í
tékkneskum matvörum. Hinir fjöl-
mörgu erlendu verkamenn sem búa í
Svíþjóð kunna því vel að verzla á
markaðstorgum. í Söluhöllinni geta
þeir keypt mat sem ekki er til í venju-
legum sænskum verzlun-
um. Andrúmsloftið í Söluhöllinni
er því svo sannarlega alþjóðlegt eða
öllu heldur evrópskt. Við hliðina á
matvöruverzlun Birger Johanson er
matvöruverzlun Júgóslavanna
Milorad og Zagorka. Ef þið lesendur
góðir eruð á leið til Gautaborgar
ættuð þið að heimsækja þennan
skemmtilega stað, Söluhöllina á
Kóngstorgi.
Helgarmaturinn
Hvað ætlið þið að hafa i matinn
næstu helgi? Sennilega eru fæst
ykkar farin að hugsa út í samsetningu
matseðilsins enda heil vika þangað
til. Hér kemur uppástunga að mat-
seðli. Seðillinn er þannig saman
settur að það er frekar auðvelt að
laga þessa rétti og að þeir eru frekar
óvenjulegir á íslenzkum heimilum.
Að vísu er i því sambandi undanskil-
inn eftirrétturinn. Uppskriftirnar
eru miðaðar við fjóra. Fyrsti réttur-
inn eða forrétturinn er „ostasúpa sjó-
mannsins”. í.hana þarf:
1 /2 blaðlaukur (púrrulaukur)
2 matsk.smjör
3 matsk. hveiti
1 lítri kjötsoð
3 dl rifinn ostur
1 eggjarauða
1 dl rjómi
50 g rækjur
50 g kræklingur
Byrjið á því að útbúa kjötsoðið. í
I lítra af vatni þarf 3—4 teninga af
kjötkrafti. Bláðlaukurjnn er skorinn í
þunnar sneiðar og skolaður. Bræðið
smjörið í potti og látið blaðlaukinn
malla í því’í um 2 mín. Hrærið svo
hveitið saman við smjörið og hellið
svo kjötsoðinu varlega i pottinn og
hrærið í um leið. Súpan er svo látin
malla í 3 mín. Hrærið þá ostinn
saman við súpuna, hrærið stanzlaust
í pottinum þar til osturinn er
bráðnaður. Minnkið strauminn og
passið að súpan sjóði ekki. Kryddið
hana með salti og pipar. Hrærið
saman eggjarauðuna og rjómann og
blandið þeirri blöndu saman við
súpuna — því næst eru rækjurnar og
kræklingurinn sett í pottinn. Hann
er tekinn af hellunni og súpan látin
standa í 3 mín., þá er hún tilbúin.
Þá er komið að aðalréttinum, sem
er franskur lambakjötsréttur og
nefnist „Cotes D’Agneau a la
Maintenon”. í þann rétt þarf:
12 lambakótelettur.
4 matsk. smjör
250 g fínsaxaðir sveppir
1 fínhakkaður laukur
12 sneiðar reykt skinka
75 g rifinn ostur
Snöggsteikið kóteletturnar í
smjörinu, þær mega alls ekki vera
gegnumsteiktar. Þeim er svo raðað á
eldfast fat. Því næst er útbúið svo-
kallað „duxelles”. Þið steikiðsaman
á pönnu laukinn og sveppina, þessari
blöndu er svo jafnað á kótelettumar.
Þá er skinkusneiðunum raðað á
kóteletturnar og rifna ostinum stráð
yfir. Þá er fatinu stungið undir grillið
í 3—5 mín . Þar með er þessi franski
lambakjötsréttur tilbúinn. Berið
fram með þessum rétti kartöflumús
og grænar baunir. Fram að þessu
hefur ostur verið rauði þráðurinn í
gegnum máltíðina. Það er því upp-
lagt að enda máltíðina á Camembert
osti. Þetta er bragðmikill matur, það
er því rétt að drekka „þungt” rauð-
vín með þessum rétti t.d. St.
Emilion, Mercurey eða þá
Chateauneuf Du Pape.
Hvað er að
íslenzkum
kjúklingum?
Á síðustu árum hefur neyzla
fslendinga á kjúklingum aukizt
nokkuð, þó neyta íslendingar frekar
lítils af þessu holla kjöti ef miðað er
við ýmsar aðrar þjóðir, svo sem Dani
og Bandaríkjamenn. Franskur
meistarakokkur sem starfaði um tíma
í Svíþjóð sagði að sænskir kjúklingar
væru alls ekki i sama gæðaflokki og
þeir frönsku. Sælkerasíðan leyfir sér
að fullyrða að sænskir kjúklingar séu
almennt í nokkuð hærri gæðaflokki
en þeir íslenzku. Sælkerasiðan hefur
nú í tvígang keypt kjúklingaiverzlun í
i Reykjavik sem alls ekki voru hæfir
til neyzlu. Lítið hold utan á
þeim, kjötið var seigt og bragðlitið.
Bringurnar vor'U-mjög kjötlitlar og
kjötið þurrt. Auðvitað getur hér
verið um óhöpp að ræða. Sælkera-
síðan hefur fengið hér í verzlunum
ljómandi kjúklingakjöt. En svo
virðist sem gæðin séu allmisjöfn,
hvernig sem á því stendur. Má vera
að kjúklingar sem koma frá einum
framleiðanda séu betri en frá öðrum.
Það er kannski kominn tími til' að
flokka kjúklinga i tvo—þrjá flokka.
Máveraað það sé gert í einhverjum
mæli en við neytendur verðum harla
lítið varir við þá flokkun. Það virðist
nær ómögulegt að fá ófrysta kjúkl-
inga hér i verzlunum. Það ætti nú að
vera hægt að hafa ófrysta kjúklinga á
boðstólum í stærri verzlunum borg-
arinnar, þó ekki væri nema einu sinni
í viku, t.d. á föstudögum. Kjúklinga-
og hænsnakjöt er hollt og getur verið
ljómandi gott. Svo sannarlega mættu
íslending^r neyta meira af þessu kjöti
en gæðin verða þá að batna og verða
jafnari.