Dagblaðið Vísir - DV - 11.09.1982, Blaðsíða 13

DV. LAUGARDAGUR11. SEPTEMBER1982.
13
Best líkar Paul á búgörðunum sinum. „Hór ar ekki stressinu fyrir að
fara," segir hann. „Dýrin taka lífinu með stakri ró og hafa góðáhrifá
mig."
Stoltur faðir vlrðlr fyrlr sér dóttur aina.
StBllu dreymir um að verða ballett-
dansarf og hún hefur sýnt að hún
hefur allt það til að bera til að ná langt
i þvi sviði. „En hún kærir sig ekkert
um tónlistina mina," segir Paul og
brosir við. ÞaO er ekki sist barnanna
vegna sem Paul óttast um lif sitt.
„Það eru þau sem mest myndu liða
fyrir þaO," segir hann.
sem krakkamir fá öll sérherbergi.
En ekkert stórhýsi verður það fyrir
því.
Annars hef ég reynt þetta allt. Eg
bjó eins og greifi hérna í eina tíð. Eg
hafði bílstjóra og þjóna á hverjum
fingri og þar fram eftir götunum. En
maður gat bara aldrei verið maöur
sjálfur. Heimilið fullt af einhverju
fólki, sem elti mann eins og rakkar.
Þetta var óþolandi. Þess vegna lifi
ég í dag eins og hver annar venjuleg-
urmaður.
Heldur vil ég nota mína peninga í
feröir og allt það sem tengist vinnu
minni, svo sem plötuútgáfur og svo
framvegis. Til dæmis get ég átt það
til aö leigja mér smáþotu til að kom-
ast milli staða. Þaö finnst mér ekki
flokkast undir flottræfilshátt heldur
þannig kemst ég hraðar milli staða
og notalegar.
„Fínir krakkar"
— Hvemig eru bömin þín alin
upp?
„Við eigum fjögur börn. Heather >
er 18 ára, Mary 12, Stella 10 og
James er 4ra ára. Þau ganga ekki í
einkaskóla, ef þú átt við það, og ef þú
sæir þau, skildurðu hversu stoltur ég
er af þeim. Þetta eru fínir krakkar.
Maður getur setið með þeim tímun-
um saman og spjallaö. Eg fer meira
aö segja stundum á „pöbba” meö
Heather.
Þegar ég var yngri, var ég stað-
ráðinn í því að leyfa þeim að fara eig-
in leiöir, en ekki skipa þeim fyrir
verkum. Sítt hár eöa stutt, lörfum
klædd eða samkvæmt nýjustu tísku,
það skyldi vera þeirra mál ekki mitt.
Eg gekk sjálfur í gegnum öll þessi
skeið sem unglingur. En samt...
þegar Heather varð „pönkari” varð
ég jafn áhyggjufullur um framtíð
hennar og foreldrar mínir voru um
mig á sínum tíma. Eg greip mig í því
að hugsa: Skyldi hún fara í sniffið?
Ef ég læt hana afskiptalausa, fer hún
þá ekki beint í heróínið?
Eg hélt aldrei að ég yrði svona. En
einhvern veginn getur maður ekki
annaö en haft áhyggjur af þeim. Og
svo eiga þau líka sín vandamál. Til
dæmis fer þaö í taugamar á þeim að
vera ekki þau sjálf heldur sonur eða
dóttir Paul McCartnev.
En það ræö ég ekki við. Ekki get ég
gert mig ósýnilegan. Eg reyni þó
hvað ég get. Til dæmis fer ég á for-
eldrafundi í skólanum rétt eins og
hver annar faðir. Og ég ætlast ekki
til þess, að neitt sérstakt tillit sé tek-
ið til mír. þar. Eg er þarna innan um
hina foreldrana, fæ mér kaffi á tíkall
með þeim, sæki skólaskemmtanim-
ar og spjalla umskólamál. Þetta fólk
lítur aÚs ekki á mig, sem heimsfræg-
an mann, og ég heldur ekki, þegar ég
er með þeim. Eg veit þó vel aö ég er
heimsfrægur og stundum kitlar þaö
hégómagirnd mína, en í daglegri um-
gengni vil ég vera eins og hver ann-
ar.”
Paul hefur breyst
Paul hefui- breyst mikið í gegnum
tíöina. Hann er miklu alvarlegri en
áður, svarar ekki spurningum út í
hött eins og hann var vanur, og rýkur
ekki upp á nef sér, ef Bítlamir eru
nefndir á nafn. Hann brosir alltaf til
Lindu, sem alltaf er við hlið hans —
hún hefur reyndar verið það alveg
síðan þaugiftu sig árið 1969.
„1 þá tíð gerði ég alltaf það sem
fólk átti síst von á frá minni hálfu,”
segir Paul. „Ég man, að ég var lengi
í tygjum við leikkonuna Jane Asher.
Allir bjuggust við brúökaupi, nema
ég. Svo hitti ég Lindu. Allir héldu, aö
það væri bara stutt ástarævintýri,
nema ég. Það var hún og engin önn-
ur, semég vildi.”
McCartney/Lennon.
„Við vorum mjög nánir
vinir"
— Á síðustu plötu Paul er lag, sem
heitir „Here Today”. Það er tileink-
að Lennon, ekki satt?
„I raun er öll platan „Tug og War”
tileinkuð John Lennon. Við stóðum
hvor öðmm mjög nærri, vomm mikl-
ir vinir, þrátt fyrir að umheimurinn
hefði annað á tilfinningunni. Ég hef
svo oft óskað þess eftir dauða John,
að við hefðum fengið ráðrúm til að
tala saman kvöldið fyrir dauða hans.
Talað út um eitt og annaö sem olli oft
misskilningi okkar á milli. Þetta er
einmitt þaö sorglega við svona bráð-
an dauðdaga, það fæst ekki tækifæri
til að tala saman og það verða svo
margir hlutir ósagðir.
Við gátum talað saman um flesta
hluti, um bömin okkar og f jölskyldur
og um allt og ekki neitt. En um leið
og Bítlarnir eða Apple plötufyrirtæk-
ið bar á góma, þá fór alltaf annar
okkar í fýlu. Samt áttum við mörg
trúnaðarsamtölin í gegnum síma síð-
asta áriðhans.”
— Hvemig varð platan „Tug og
War” til?
„Eg sat dag einn við píanóið og var
aö leika mér að spila einfaldar meló-
díur. Svo fór ég allt i einu að hugsa:
Hvaö skyldi hafa komið út úr því ef
við John sætum hér saman? Eg hefði
kannski sagt sem svo, ég er héma
með lag, gætir þú...? Hann heföi ef-
laust sagt: Við? — sem þekkjum
hvom annan vart lengur? Eg hefði
svarað því til að svo væri ekki. Þvert
á móti. Við stæðum hvor öðmm nær,
en við gerðum okkur grein fyrir.
Kannski hefðum við farið að rífast og
farið í blöðin meö það, en kannski
ekki og þá hefði jafnvel orðið til lag.
Hverveit?”
Meira um Bítlana
— Hvemig hefur lífið verið eftir að
Bítlarnir hættu?
„Á áttunda áratugnum var alltaf
talað um mig sem fyrrverandi Bítil
og ég þoldi það ekki. Eg vildi ekki
vera hluti af Bitlagoðsögninni. Ég
vildi vera ég. Þegar Bítlamir vom
gerðir upp var það eins og að standa í
hjónaskilnaði. Þegar svo stendur á
fyrir þér viltu ekki alltaf vera að láta
minna þig á fyrrverandi konu þína
eða mann, er það?
Ég reyndi að losna við Lenn-
on/McCartney nafnið. Það var góður
tími sem við áttum saman og við
gerðum / frábæra hluti. En þetta
var bara liðin tíð. Linda kom í stað-
inn. Við stofnuðum eigin hljómsveit,
„Wings”, til að fara í hljómleika-
feröalög og gefa út plötur. Eg reyndi
aö sanna það, að ég gæti eitthvaö
meira en að vera „bara einn af Bítl-
unum”.
Sagan segir, að Paul hafi selt plöt-
ur fyrir að minnsta kosti 200 milljón-
ir punda. Og sama heúnild hermir,
að árstekjur hans séu rúmar 20 mill-
jónir punda. Fyrirtæki hans er mjög
stórt miðað við hljómplötuframleið-
endur. Hann hefur meðal annars all-
an rétt á tónlistinni úr kvikmyndun-
um „Grease”, „Annie” og „A
Chorus Line”. Og geri aðrir betur!
Eitt fer þó ósegjanlega ítaugamar
á honum og það er, að hann skuli
ekki hafa útgáfurétt á fyrstu bítla-
plötunum. Nú er hann að berjast
fyrir því að fá hann. Og þaö er engin
önnur en Yoko Ono, ekkja John, sem
er með honum í því og styður hann
með ráðum og dáð. Þessi barátta
þeirra hefur orðið til þess, aö þau eru
orðin bestu vinir, sem áður vom
verstu fjendur.
Heimakæri
fjölskyldufaðirinn
Núna er það Linda sem stendur
Paul næst. Hjónaband þeirra hefur
haldist öll þessi ár, þrátt fyrir allar
efasemdir þar að lútandi í upphafi.
Paul er heimakær með afbrigðum og
Linda og bömin eru honum eitt og
allt. Fjölskyldan á búgarða tvo, ann-
an í Sussex, hinn í Skotlandi og svo
tvö hús, annað í St. John’s Woods í
Lundúnum, hitt í Liverpool. Þeim
líkar þó best búskapurinn og eru til
skiptis á búgörðunum tveim. Paul
unir sér við lagasmíð, fer í langar
gönguferðir og horfir svo á sjónvarp.
„Eg er alveg sjónvarpssjúkur,”
segir Paul. „Og best kann ég við mig
á búgörðunum okkar. Þar get ég
verið í friði og sinnt mínum áhuga-
málum.”
Paul stendur á fertugu. Og er ekki
á því að leggja upp laupana og hætta
aðsemja.
„Meðan fólki líkar tónlistin mín,
sem ég,” segir hann. „Ég er alveg
sannfærður um að ég á mörg ár eftir
enn á því sviði. En ég sé mér ekki
fært að koma fram á sviði framar.
Eg hreinlega þori ekki að standa
svona óvarinn, eins og ég hef gert,
fyrir framan fjölda manns. Dauði
John var mér mikiö áfall, líka það
aö ég hef ekki sömu trú á manneskj-
unni eftir sem áður,” segir Paul
McCartney.
SETNING-INNSKRIFT
Óskum eftir að ráða starfsfólk á innskriftarborð.
Upplýsingar gefur Ólafur Brynjólfsson.
HILMIRH/F
Síðumúla 12.
Rauði kross íslands heldur
IMÁMSKEIÐ
í aöhlynnningu sjúkra og aldraðra í heimahúsum
27. september til 1. október nk. í kennslusal Rauða
krossins, Nóatúni 21, Reykjavík.
Umsóknir sendist skrifstofu Rauða kross íslands,
Nóatúni 21, fyrir 17. september og þar eru veittar
nánari upplýsingar.
Rauði kross íslands.
HAUSTSKÓR
LÉTTIR OG LIPRIR
Teg. 8221.
Efni: ieður + loðfóður.
Hliðarlokun, franskur renniiás.
Litir: rautt, maron brúnt, Ijósgrátt.
Stærðir: 36—41.
yiERD: 642,-
POSTSENDUM
Skóhöllin
Reykjavíkurvegi 50, Hafnarfirði.
Sími 54420.

mikiðoggott úrvai
af notuðum bílum í dag.
ATH. Einnig
sýnum vid hinn
nýja og vinsœla
Mitsubishi
Pajero jeppa
-KÞ þýddi.