Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.1983, Blaðsíða 6

6
DV. MÁNUDAGUR14. FEBRUAR1983.
Neytendur Neytendur Neytendur Neytendur
Jóna, ónnur stú/knanna sem vann meðfylgjandi grein um saltkjötíð, heldur hér á saltkjötsskammtí sem
nægja myndi velhanda v/sitölufjölskyldunni.
Saltkjöt og baunir
meira en túkall
— nokkur mismunur á verði
Sprengidagur er þriðjudagurinn í
föstuinngangi, áður síðasti dagur
fyrir upphaf lönguföstu. önnur nöfn
yfir sprengidag eru sprengikvöld og
sprengir. Sprengidagur er eina kjöt-
kveðjuhátíð, ef svo mætti kalla, sem
haldin er á Islandi. A sprengidag er j
venjan að hafa saltkjöt og baunir í
matinn. Við ákváðum að kynna
okkur nánar verð á saltkjöti og því
meðlæti sem þykir ómissandi þennan
dag. Við hringdum í nokkrar búðir til
að athuga verðið og niðurstöður urðu
þessar:
I Asgeiri í Breiðholti kostar kílóiö af'
saltkjöti kr. 63,00, rófur eru á 14,00 kr.
kílóið og gular baunir á 24,65 kr. 454
g-
I SS Austurveri kostar saltkjötiö kr.
73,00, rófur eru á 13,50.
I Kjötmiðstöðinni er saltkjöt á 72,00
kr., rófur á kr. 15,70 og baunir á kr.
23,00.
I Fjarðarkaupum, Hafnarfirði, kost-
ar saltkjötið kr. 69,80, rófur kr. 13,00
og baunir eru á kr. 20,15.
I Kostakjöri í Hafnarfirði er saltkjöt-
ið á kr. 62,95 kílóið, rófur á kr. 22,50
ogbaunirákr. 21,85.
I Víði, Starmýri, kostar saltkjötið kr.
65,00, rófur eru á 13,80 og baunir eru
ákr. 21,90.
I Hagkaupum er saltkjötið á kr.
44,20, rófumar á kr. 24,95.
Eins og sjá má á þessum niöur-
stöðum er mikill rnunur á verði á
saltkjöti eöa allt frá 73,00 kr. niður í
44í0krónur.
- Jóna og Gyða í starfskynningu
úr Seljaskóla tóku saman.
Hornafjördur:
Ekki víst að brauðin
séu ný þó volg séu
Homfirsk húsmóðir sendi okkur
upplýsingaseðil fyrir nokkru og með
honum fylgdi bréf. I því segir meðal
annars:
,,Ef einhver bakari ætlar að halda
því fram fyrir hönd stéttarinnar aö
þeir selji ekki gömul brauð, þá getur
þú hringt í ansi mörg símanúmer hér
og fengið fregnir af gömlum brauð-
um. Það er ekki öraggt að þau séu ný
þó þau séu volg, að minnsta kosti
ekki þegar sést hafa myglublettir á
þeim. Mér finnst það Neytendasam-
tökunum til skammar að vera ekki
búin að koma á dagstimplum á
brauð.”
Við þökkum bréfið. Hart er ef rétt
er. Við sem eram hér í Reykjavík
þekkjum ekki ástandið í brauðamál-
um á landsbyggðinni nema af af-
spum. Gott væri ef lesendur okkar
víöa á landinu létu því í sér heyra.
Bakarar hafa sjálfir haldið því fram
opinberlega að þeir vilji aö við-
skiptavinirnir séu ánægðir meö
brauðin. Þeir ættu því að taka að-
finnslum sem tækifæri til að bæta sig
og hrósi sem merki um að þeir séu á
réttrileið.
DS
Lykkjan
vinsælli
en pillan
Nýtt hefti af tímaritinu Heilbrigðis-
mál kom út skömmu fyrir áramótin.
Þetta er tímarit Krabbameinsfélags
Islands. I því er fjöldi skemmtilegra
greina eftir ýmsa menn úr læknastétt
og matvælafræðing. Auk þess eru birt
ávörp forseta Islands og biskupsins
yfir Islandi, fréttir af krabbameins-
lækningum og yfirlit yfir helstu tekjur
og gjöld Krabbameinsfélagsins árið
1981.
Gunnlaugur Snædal ritar fyrstu
greinina í blaðiö. Er hún un frjóvgun-
arvamir og leitarstarfsemi. I henni
segirmeöalannars:
„Islendingar era meðal þeirra fáu
þjóða heims sem þarfnast fólksf jölgun-
ar. Þó verður að telja að ekki sé rétt að
byggja þá fólksfjölgun á mistökum í
fjölskylduáætlunum.”
Síðan er rætt um upphaf getnaðar-
varna og þau straumhvörf sem uröu
þegar pillan kom fyrst á markað.
Síðansegir:
„Nú er fariö aö vinna úr þeim upp-
lýsingum sem safnað hefur verið í
Leitarstöð Krabbameinsfélagsins og
þá kemur í ljós aö 55% íslenskra
kvenna á barneignaraldri nota annað-
hvort pilluna eða lykkjuna. Umræöur
um hættur samfara pillunotkun virðast
hafa leitt til þess að vinsældir hennar
hafa minnkað mikið síöasta áratuginn
Breytingar á notkun getnaðarvarna
(pillu og lykkju) hjá 20—44 ára kon-
um,frá 1971 til 1981.
en lykkjan hefur unnið á sem getnaðar-
vörn. Er nú svo komiö að meira en sex
af hverjum tíu konum sem treysta á
þessar vamir nota lykkjuna.”
I grein annars staðar í blaöinu
kemur fram að þaö era fyrst og fremst
yngri konur sem nota pilluna en þær
eldri nota lykkjuna. Samanlögð er
notkunin mest á aldrinum 25—34 ára.
Heildamotkun pillunnar hér á landi er
nokkuð á þriðju milljón stykkja á ári.
-DS
Desemberverðlaunin
í heimilisbókhaldinu
Or þeim fjölda upplýsingaseðla sem
okkur bárast í desember hefur einn
seðill verið dreginn út. Sendandi þess
seöils er Jón Magnússon, Hraunbæ 192,
Reykjavík. Jón og fjölskylda eiga því
von á verðlaunum mánaöarins, sem
veitt era fyrir þátttöku í heimilis-
bókhaldi DV. Verðlaunin era þrjú
þúsund krónur og mun fjölskyldan í
Hraunbæ velja sér eitthvert
heimilistæki fyrir þá upphæð. Svo sem
venja er greinum við síðar frá
verðlaunahöfum og verölaunaaf-
hendingu. -ÞG.
Neytandi á Egilsstöðum:
Keypti barnaskíði
fyrir jól og fær
þeim ekki skipt
Ölöf Guðmundsdóttir, sem býr á
Egilsstöðum, sendi okkur nýlega eftir-
farandibréf:
Fyrir jólin fór ég í verslunina Skóga
hér á Egilsstöðum og spurði eftir
barnaskíðum með bindingum sem
hægt væri að nota á venjuleg stígvél.
Mér vora undireins seld skiði sem kona
verslunareigandans sagði méraðværu
góð fy rir stígvél með þykkum botnum.
Þar sem dóttir mín á slík stígvél þá
keypti ég skíðin og gaf henni þau í jóla-
gjöf en þá kom í ljós að hún gat engan
veginn notað skíöin á sín þykkbotna
stígvél.
Fyrsta opnunardag eftir jól fóram
við hjónin til aö fá skíðunum skipt fyrir
aðra vöra sem til var í búðinni, þar
sem dóttir okkar hafði lítið að gera við
skíði með bindingum sem ekki var
hægt að f esta á stígvélin.
Jæja, við fengum þær upplýsingar aö
í þessari búð væri ekki hægt að fá vör-
um skipt, það væri ekki þeirra hlut-
verk að taka aftur við vöram. Einnig
var okkur sagt að við gætum notaö
skíðin ef við keyptum randsaumuð stíg-
vél eöa skíðaskó sem til voru í búðinni.
A þetta var hins vegar ekki minnst
þegar ég keypti skíðin. Eg bara spyr, á
þetta að kallast góð þjónusta eða
hvað?
Svar kaupmannsins
„Eg dreg í efa að konan hafi fengið
villandi eöa rangar upplýsingar um
vöruna áður en hún ákvað kaupin,”
sagði Bjarni Kristmundsson, verslun-
areigandi viðkomandi verslunar á
Egilsstöðum, er við höfðum samband
viðhann.
„Þegar þau hjónin komu eftir jól og
vildu skipta skíðunum þá var það á
þeirri forsendu aö skíðin væru gölluö
og svikin vara. Það vora þau ekki og
því ber okkur ekki að taka þau aftur.
Ef varan heföi verið gölluð hefðimálið
að sjálfsögðu horft öðravísi við og vör-
unni strax verið skipt. ”
Orð gegn orðum
„Mál af þessu tagi koma upp dag-
lega hjá okkur,” sagði Guðsteinn V.
Guðmundsson, starfsmaður Neytenda-
samtakanna, er við bárum málsatvik
undir hann. „Lagalega séð ber kaup-
manninum engin skylda til að taka
aftur ógallaða vöru og hann staðið við
sinn þátt viöskiptanna sé varan ógöll-
uö. Ef gefnar voru rangar upplýsingar
áður en kaupin f óru f ram er v aran seld
á fölskum forsendum og kaupandinn
getur rift kaupunum. En þarna deila
tveir aðilar og orð standa gegn
orðum.” -ÞG