Dagblaðið Vísir - DV - 14.02.1983, Qupperneq 16

16
DV. MÁNUDAGUR14. FEBRUAR1983.
Spurningin
Hefurðu séð kvik-
myndina Með alit á
hreinu?
(Unnið af Laufeyju Ólafsdóttur,
Gagnfræðaskóla Selfoss).
Vignir Rafn Gislason nemi. Já, ég hef
séö hana. Hún var mjög góö.
Kristín Gunnarsdóttir augnasmiöur.
Já, ég er búin aö sjá hana. Mér fannst
hún mjög góö.
„Nú geta teboðskerlingar og uppþornaðar leikkonur og þeirra líkar beggja vegna Atlantshafsins glaðst yfir að eiga nú dygga stuðnings-
menn hér i norðurhöfum, "segir Dúi Karlsson sjómaður m.a.
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Lesendur
Hvalurinn gleypti mann
— en lætur hann þar staðar numið?
Bjamey Siguröardóttir húsmóöir. Nei.
Ég hugsa aö ég fari ekki á hana. Eg fer
ákaflega sjaldan i bíó.
Dúi Karlsson sjómaður hringdi:
Hvalurinn gleypti mann. Nú geta
teboðskerlingar og uppþornaðar leik-
konur og þeirra líkar báðum megin
Atlantshafsins glaöst yfir aö eiga
dygga stuöningsmenn hér í
norðurhöfum, eins konar útvörö þar
sem er Alþingi Islendinga sem vart
stendur lengur undir því nafni.
Stórhvalaveiöar okkar Islendinga
hafa í alla staöi verið reknar með sóma
og á þaö einnig viö um
hrefnuveiðamar sem hafa veriö vax-
andi atvinnuvegur víöa viö strendur
landsins. Hefur það veriö samróma
álit sérfræöinga að vart hafi verið um
ofveiði að ræöa. Því miður hefur ekki
alltaf tekist eins vel með fisk-
veiöamar. Nú, eftir aö ofstækismenn
og sjálfskipaðir lögreglumenn á hafinu
hafa komið selveiöum íslenskra bænda
svo rækilega fyrir kattamef aö þær em
nánast úr sögunni, en selveiðar og
verkun skinna var fyrir nokkrum
árum í örum vexti, þá snúa þeir sér aö
löglegum hvalveiöum okkar meö sví-
virðilegum áróöri. Einnig hafa þeir
sent skip til aö þvæiast fyrir og tor-
velda veiðar íslenskra hvalveiöibáta, í
íslenskri fiskveiðilögsögu, sem að
mínu viti hlýtur að brjóta í bága við
alþjóðalög.
Olíkt höfumst viö aö. Á sama tíma
og nágrannar okkar Grænlendingar
feröast um til aö kynna sinn málstað
meö þaö fyrir augum aö koma
selveiðum sínum í eölilegt horf aftur,
en þeir ekki síður en viö hafa oröiö
fyrir baröinu á þessum sjálfskipuöu
friðunarsinnum sem engra hagsmuna
eiga aö gæta, hafa íslenskir alþingis-
menn lagst marflatir meö hjartaö niðri
í tám af ótta við ímyndaðar
þvingunaraðgerðir af hálfu Banda-
ríkjamanna, sem líkt hefur verið viö
storm í tebolla, og samþykkt algert
bann við hvalveiðum okkar, þvert á
yfirlýsta sannfæringu þeirra margra,
29 þessara þingmanna, ef nota má það
orö yfir þá. Þrír komust undan í felur,
hafa misst niöur um sig og lagst á hné
þessara amerísku saumaklúbba-
kerlinga. Nú, eftir aö rúmlega hálfur
þingheimur hefur hysjað upp um sig
buxumar aftur reyna þeir að vera kok-
hraustir, m.a. reyndi einn aö vera
fyndinn og haföi á orði að hvalurinn
heföi gleypt mann.
Mín von er sú og veit ég að sú er
vonin margra aöhvalurinn eigi eftirað
gleypa þá alla þrjátíu og tvo aö tölu.
Gæti ég trúaö því að hann tæki hraust-
lega til matar síns nú strax í væntan-
legumkosningum.
Ásdís Pálsdóttir ritari. Já, ég fór með
stelpuna mína. Myndin var ágæt, létt
yfir henni og góð músík.
Jón Þórðarson bóndi. Nei, ég hef ekki
séö hana. Reikna ekki meö aö sjá hana
þar sem ég bý úti á landi.
„Hálfgerðir”
íslenskir vegir
6651-9406 hringdi:
Ég var aö koma heim frá Svíþjóö
eftir 13 ára dvöl þar og datt í hug hvort
Islendingar heföu áhuga á aö lesa
hvemig vegakerf inu hér er lýst þar.
Nýlega las ég grein í Sydsvenska
Dagbladet þar sem minnst var á
vegina hér. Greinarhöfundum fannst
vegirnir úti á landi hreinir rall-vegir
og þeir í bæjunum hálfgeröir. I fyrsta
lagi fannst þeim vegirnir vera
hættulega mjóir og í ööru lagi minntust
þeir á holumar sem þeim fannst stór-
skrýtnar. Þetta var fyrirbrigði sem
þeir þekktu ekki.
Þessu vildi ég koma á framfæri,
mönnum hér til umhugsunar. Það
kostar ekki mikið aö bæta vegi og laga.
Þeir sem eru að taka bílpróf og eiga aö
víkja vel tU hægri verða t.d. aö bmna í
hverja holu og þær em ófáar í vegkant-
inum.
Fyrir utan hvað vegirnir væru
slæmir leist Svíunum mjög vel á
Reykjavík og fólkið sem hana byggir.
„í fyrsta lagi fannst þeim vegirnir
vera hættulega mjóir og í ööm lagi
minntust þeir á holumar sem þeim
fannst stórskrýtnar,” segir 6651—9406
m.a.